CD WARCHITECT "A Sea of Red" nu te bestellen via:
http://www.slagwerkwereld.com/shop/index3_nl.php

De CD is tevens te verkrijgen bij Session 38 te Ede, en Dollhouse te Arnhem, of bij de bandleden uiteraard.

Zie tevens onderstaand persbericht:
______________________________________

Sea of Red, the tweede studio album van de Nederlandse progressieve metallers WARCHITECT, is officieel uitgebracht. The bands krijgt lovende recensies met hun tweede studio album. “Het is een zeer sterk metal album, en op geen enkel onderdeel ondergeschikt aan een release via een metal label”, volgens de eerste recensie gepubliceerd op Slagwerkwereld.com

In 2002 heeft Warchitect het debuut album “Mind” uitgebracht. Het album is zeer goed ontvangen bij de pers en publiek. De Aardschok vergeleek de band’s muikale kwaliteiten met Watchtower, de latere Death en Sipral Architect. MTV Europe heeft delen van de nummers van de CD gebruikt voor de MTV Rock Weekend Promo in 2003.

Meerdere line-up wisselingen volgden, wat uiteindelijk heeft geleid tot een stabiele formatie met de toevoeging nieuwe zanger Frank Ruisch, wiens stem doet denken aan moderne Scandinavische trash en soms zelfs aan Chuck Schuldiner (R.I.P.). De cleane vocalen van Michael Schoemaker geven de muziek meer diversiteit.

Het album is opgenomen in de HelterBelter Studios in de thuisbasis Wageningen in mei 2004. Op het tweede album is voor een meer directe aanpak gekozen, wat heeft geresulteerd in zeer dynamische en agressieve nummers.

Alle nummers zijn sterk gitaar georiënteerd, met mooie melodieën en riff’s van tijdloze kwaliteit. Zelfs in de solo’s, een zwak punt bij vele bands, weet Warchitect zich te onderscheiden. Guitarist Ingmar speelt met een opmerkelijk puur en warm geluid. Arjen de Boer onderstreept met zijn fretloze bas de muzikaliteit van de band.

Drummer Nolo Honkoop drukt zijn persoonlijke stempel op de muziek, door aan ieder nummer een zekere ‘swing’ toe te voegen. Hij speelt ter ondersteuning van de muziek, en benadrukt de muziek daar waar mogelijk. Zijn onorthodoxe metal drumwerk klinkt verraderlijk eenvoudig, maar is van zeer hoge klasse.

Honkoop heeft hiervoor gespeeld in death metal band JUDGEMENT DAY en funk act D’UPYOGHURTED, met wie hij in 1998 de finale heeft bereikt van de “Grote Prijs van Nederland”. Tijdens de finale is hij uitgeroepen tot de beste drummer.

Voor meer informatie over WARCHITECT, bezoek de bands officiële website www.warchitect.nl, of check www.slagwerkwereld.com


[Dit bericht is gewijzigd door helmet op 11-08-2004 11:36]

Ik had al iets gehoord bij Paul. Klonk erg goed.
Laat Nolo er eentje hier droppen, hij moet zowiezo toch nog langs komen.

Ik zal het tegen Nolo zeggen. Ik ben benieuwd wat je van het eindresulaat vindt.

Ik heb hem uiteraard en het is best een hitsige schijf, lekkere nummers, lekkere sound.

ben zeer benieuwd.......

Gefeliciteerd ,
Ik hem nu in huis: retestrak en zit goed in elkaar. Van mij mochten er meer nummers als 'amusing self abuse' op staan. Een tweede luisterbeurt is zoals altijd bij Warchitect geen overbodige luxe maar een aardige bijkomstigheid Mischien wat meer zang en tempowisselingen?

[Dit bericht is gewijzigd door Paranoid op 16-08-2004 15:33]

we spelen trouwens morgen in Zutphen www.friday13th.tk

Jammer, ik ben nog op vakantie.

waar zit je dan? oostblok?
p.s. het optreden was gaaf, mooie zaal, en verder alles goed geregeld (behalve de PA dan).

Nette schijf heur

Yep, reeds aangeschaft!!

dank mensen. de reacties zijn erg goed tot dusverre.

Er staat een nieuwe review online op:
http://algoblast.com

We zijn "ALGOBLAST OF THE WEEK" geworden.

Als je de recentie van algoblast door de vertaalmachine gooit krijg je een erg grappige recensie, voor de liefhebber:

"Ik ging (bijna) van de supermarkt weg, mooie caissière alle gaf vêtue van rood me lust om me voor een wolf te laten voorbijgaan. Door mijn fles van rode Badoit aan de rode laser te laten voorbijgaan, hief zij haar groene ogen naar miens rood bij gebrek aan slaap op en deed me een glimlach. Op dit ogenblik daar, weet ik niet door welk wonder, dat j'ai aan de zee wordt gedacht. Aan l'ocean eerder. Grote orangeatre logo sierde hetecologische zakje, prima-economisch dat de supermarkt aanbood. Door er de gekochte artikelen uit te glijden, herhaalde de wrijving tegen het plastic me de klank van de golven en van de deining aan de wekker, aan Essaouira, aan SurfCamp. Zolang herinneringen die in mijn hoofd, zolang onverklaarde melodieën, een zolang inavouée domheid... chamaillaient Maar de muziek die dat alles bedekte revélait wezen d'une groot nut voor mijn psychisch evenwicht. De mélotechniques lijnen van Warchitect goten tussen mijn oren zoals een knoop rond mijn hals, m'appelant aan l'exterieur van de winkel, geteisterd van gulzige mensen naar verkeerd verbruik. Dat deed een hele ochtend dat "A Sea Of Red" galoppait in mijn hersenen, die vreugde veroorzaken, na vreugde. De schijven van deze kwaliteit doen helaas zeldzaam zich tegenwoordig, want de groep, die een terugkeer naar de bronnen van metal uitvoert, 90's, ose wat iedereen aujourd'hui vermijdt. Een thrash/technische death empreint van de traditie old school een cadors van het soort met name Ondraaglijke stank, Atheist (op een lager technisch niveau toch), AT The Gates, The Crown, in Flames (in de begin), van de zinspelingen op Death, of nog aan de glanzen Gorguts. Men zal vanaf het tweede stuk van CD begrijpen (aangezien de eerste een intro is) dat wij definitief zaak aan een rigolos niet n'avons. Oh niet, is de muziek van Warchitect brillament gebouwd, subtiel melodisch, en technische suffisament om meer d'attention te vragen dan de voorbereiding d'une taart tatin. De stukken bedekken een veld thrash hoofdzakelijk, op basis van galops specifieke triolets voor dit soort muziek, maar door er te incrusteren wat het succes van de voornoemde groepen deed: een goede dosis van technische melodie, een ingewikkelde riffs, een aggressive en goed geleide stem die naar scherpe originelen, en een progressief aspect vooruitgaan, omvattend het geheel. De inkomst komt fijn, dorée en knappend aan wens tot stand, en nog meer lorqu'on het talent van de musici, beknopte handboeken in hun spel, met name beseft dit bassiste die zijn lage fretless met een diabolique nauwkeurigheid foltert, die een feeling in perfecte overeenstemming met efficiënte en machtige lijnen van batterij toevoegt. Snijdende men doen hun werk met dit qu'il nodig heeft van d'attaque macht en, en de zeer geslaagde d'ajouter smalle zijde zijn lijnen die goed op dit album er tegenaan worden gegaan. Niet- tevreden van de stukken d'offrir die de tempi afwisselen, om van verwoestende razernij te stijgen, naar mids-tempos van elke tevredenheid voor de halzen, s'amusent bougres met akoestische stationcars van elke schoonheid, alvorens ons instrumentaal te lijden accoustique die pale "Pallar Anders Visa" zou teruggeven; het gezegd in Flames. De groep verdient een enthousiast applaus om en product een album van deze kwaliteit verwezenlijkt te hebben die n'attend qu'un label om quintet toe te laten de erkenning tenslotte d'avoir die hem te wijten is. Een album dat de pâté verzendt, die de hond doodt, die het stro balanceert, dat peter het zout par-dessus de tafel en verder doet."

ps. dit is toch geweldig..

Jaja, lang leve het internet. Deze komt al wat dichter in de buurt:
____________________________________

I left (almost) the supermarket, the pretty cashier all vêtue of red gave me desire for making me pass for a wolf. While making pass my bottle of red Badoit to the red laser, it raised its green eyes towards mine red for lack of sleep and made me a smile. At this time there, I do not know by which miracle, I thought of the sea. With the ocean rather. A great logo orangeade decorated the sachet non-ecologic, super-economic that the supermarket offered. By slipping the bought articles there, friction against the plastic pointed out to me the sound of the wavesand the swell to the alarm clock, in Essaouira, in Surf Camp. So many memories which were chamaillaient in my head, so many unexplained melodies, such an amount of unavowed silly thing... But the music which covered all that revelation being of a great utility for my equilibrium mental.

The melotechnic lines of Warchitect ran between my ears like a node around my neck, calling me with the exterior of the store, infested avid people of abusive consumption. That made a whole morning that "A Sea Of Red" galloping in my brain, causing joy after joy. The discs of this quality are done unfortunately rare nowadays, because the group, carrying out a return to the sources of the metal 90' S, dare what all avoid today. A thrash/death technical impresses tradition old school candors kind, namely Pestilence, Atheist (on a lower technical level all the same), At The Gates, The Crown, In Flames (at their beginnings), allusions to Death, or with the Gorguts brilliances. One will include/understand as of the second piece of CD (the first being an intro) which we do not have definitively business with the funny ones. Oh not, the music of Warchitect is brilliant built, subtly melody, and sufficient technique to ask more attention than the preparation of a tart tatin.

The pieces cover a field of thrash mainly, containing gallops triplets specific to this type of music, but in there petrifying what made the success of the above mentioned groups: a good amount of technical melody, complex riffs, an aggressive and well carried out voice progressing towards acute originals, and a progressive aspect including the whole. The receipt is done fine, gilded and crusty with wish, and even more lorqu' one realizes of the talent of the musicians, precise in their play, in particular this bass player who tortures his low fretless with diabolic precision, adding a feeling in perfect harmony with effective and powerful lines of battery. The guitars incisors make their job with what it is necessary of power and attack, and song to add its lines worked well on this very made a success of album.

No glad to offer pieces varying the tempos, to pass from devastating fury, with midtempos of any satisfaction for the necks, the guys have fun with acoustic station-wagons of any beauty, before afflicting us instrumental acoustics which would return blade "Pallar Anders of the aforesaid Visa" In Flames.

The group deserves cordial applause to have realized and produces an album of this quality which awaits only one label to make it possible the quintet to have finally the recognition which is owed to him.

An album which sends pie, who kills the dog, who balances the straw, who makes Peter salt over the table and beyond that.

Sounds like: old In Flames, Pestilence, At The Gates, (music) Symphony X...
___________________________________________
We mogen dus wederom niet klagen .......

quote:

---

Op 10 augustus 2004 20:50 schreef webblaster wim het volgende:
Ik had al iets gehoord bij Paul. Klonk erg goed.
Laat Nolo er eentje hier droppen, hij moet zowiezo toch nog langs komen.

---

Ik laat Ingmar er wel eentje meenemen, dus dan heb je hem morgen. Maar aan de andere kant, je krijgt nog geld van Manolo, dus misschien niet zo handig dan.....

Dit is dus weer een compleet nutteloze post van mij.....

Laat ik dan maar zeggen dat deze plaat erg gaaf is, en naar mijn smaak veel bruter dan "Mind".

Precies, erg goede plaat! Ik heb hem al via Nolo, Paulus!

Mooi, dan is dat ook geregeld.

ik heb 'm nu een week lang iedere dag geluisterd en ik moet zeggen: gefeliciteerd met deze uiterst strakke schijf!

de nummers steken goed in elkaar en zijn inderdaad compacter geworden. de zang van Frank past er prima bij en de solo's van Michael en Ingmar (arpeggio's rule! ) maken de strakke basis van de drums, bas en gitaren compleet. tevens is de cleane zang verbeterd.
ben zeer benieuwd wat jullie met deze plaat gaan bereiken.
de nummers 'Reality' en 'To go, went, gone' vind ik (vooralsnog) het beste, maar de rest is ook top!

liefhebbers van de latere werken van 'Death' en andere technische zooi kan ik Warchitect in ieder geval zeer aanbevelen.

[Dit bericht is gewijzigd door Airwolf op 12-09-2004 13:51]

Een interview en weer een nieuwe review staan online op:

http://www.metalfan.nl/interviews.php?op=showcontent&id=160

De Algoblast review is nu ook in het engels gepubliceerd. Hierbij dus de juiste vertaling:


Warchitect - A Sea Of Red (Autoproduced - 45:09 - 2004)

Track-listing:

01. Intro
02. Fortress Stalingrad
03. The Evil Is That Evil Does
04. To Go Went Gone
05. A Sea Of Red
06. Misery
07. Amusing Self Abuse
08. Reality
09. Shadow Eater
10. A Distant Memory
11. History Repeats Evermore

I was (almost) going out of the supermarket , the very cute girl at the Cash , all dressed in red, made me want to become a wolf. As she checked my red bottle of water through the red laser , she raised her green eyes to the red mines - lack of sleep rules - and smiled at my face. A that very moment , I don’t know through which miracle , I thought of the Sea. Rather of the Ocean. A big orangelike logo decorated the non-ecological , highly economical bag offered by the supermarket. As I put the bought stuff in there , the noise made against the plastic let me think of the sound of the waves and the awakening swell in Essaouira , at the Surfcamp. So many memories were quarrelling in my head , so many unexplained melodies, and so much non admitted follies...but it turned out that the music that was covering the whole had a great impact on my mental balance.

The melotechnical lines of Warchitect that were pouring between my ears like a knot around my neck called me outside the shop which was infested by greedy people of abusive consumption. "A Sea Of Red" was running in my brain, loosening joy after joy for a good 4 hours. CDs of such a quality become pitifully seldom nowadays, because the band , going back to the source of 90s ‘Metal , dares to do what the others avoid today. A technical thrash/death metal influenced by the old school tradition of the masters of that type, like Pestilence, Atheist (at a lower technical level), At The Gates, The Crown, In Flames (at their beginnings), some allusions to Death , or to the brilliant Gorguts. You can understand right from the second track ( the first one being an intro) that you have to do with very serious musicians. Their music is brilliantly structured , subtly melodious and sufficiently technical to need more attention than the cooking of an apple pie.

The tracks cover mainly a thrash field, on the basis of triplet gallops specific to that kind of music , adding to it what made the success of abovementioned bands : a good deal of technical melody , complex riffs, aggressive vocals going up to genuine trebles in a progressive way taking part of the whole. The receipt is fine,crunchy, deliciously sweet, and even more when you become aware of the talent of the musicians , with a very tight and sharp playing, especially when it come to Mr. Arjen, who tortures his fretless bass with a hellish accuracy , adding a perfectly harmonious feeling to the powerful and efficient drums lines. The guitars do their job tighly as well, powerfully and aggressively, and the vocals to add their well trained lines to this neatly done album.

As if it wasn’t enough to offer tracks which vary tempos , going from devastating furies to fine mid-tempos very satisfying for the necks, they have fun doing beautiful acoustic breaks, ending by an acoustic instrumental which let far behind the "Pallar Anders Visa" of the aforementioned In Flames.

This Band deserves big applause for having produced such a quality album which needs only a label to give the Quintet the acknowledgment it deserves.

A bone breaking , hard swinging, dog balancing, salt bombing, giraffe humping, bullet stopping album!

Sounds like: old In Flames, Pestilence, At The Gates, (musique) Symphony X...

www.warchitect.nl

Weer een nieuwe review online. Deze keer op Hellspawn magazine:

__________________________________________________________

WARCHITECT
A Sea Of Red
Eigen beheer

Schande, pure schande is het. Hoe is het mogelijk? Onbegrijpelijk!? Dit is één van de meest talentrijke bands die Nederland momenteel telt en dan moeten deze het stellen met een schijf in eigen beheer. Begrijpe wie begrijpen kan! Warchitect is een band met een volkomen eigen gezicht. Eerst dacht ik weer met een typische metalcore band van doen te hebben, maar Warchitect is gewoon veel meer dan dat. Moeilijk te omschrijven vanwege hun eigen gezicht. Neem de vocalen van de schreeuwlelijkaards van de betere metalcore groepen, de heldere vocalen van gitarist Michael die hier haaks tegenover staan zorgen voor een prima contrast. Instrumentaal hoor ik heel technisch verfijnde metal, die ondanks het vele hakwerk niet direct inslaan. Deze schijf moet je leren beluisteren. Groepen die me spontaan te binnen schieten zijn: Death, Invocator, Length Of Time en Slayer. Pas op, deze groepen schieten me binnen als bronnen van inspiratie, Warchitect is hier allesbehalve een kloon van. Nu we over het muzikale bezig zijn, ook de solo's zijn om van te smullen. Dit meesterwerkje werd ingeblikt in de Helterbelter studio te Wageningen. En het resultaat is vet, moddervet. De van opzet originele hoes maakt het klassestukje af. Enkel het laatste stukje van de puzzel in de vorm van een platenlabel ontbreekt. Maar volgens mij kan dit maar een kwestie van tijd zijn, anders begrijp ik de muziekindustrie al helemaal niet meer. Interesse, maar niet te vinden? Surf dan eens naar: www.warchitect.nl.
87 Yves


Review:
http://members.lycos.nl/hellspawnmag/index.php?itemid=730

Interview:
http://members.lycos.nl/hellspawnmag/index.php?itemid=750

Dát zijn de recencies.

quote:

---

Op 6 oktober 2004 19:33 schreef ThinkThis het volgende:
Weer een nieuwe review online. Deze keer op Hellspawn magazine:


..... Dit meesterwerkje werd ingeblikt in de Helterbelter studio te Wageningen. En het resultaat is vet, moddervet.....

---

Warchitect - A Sea Of Red
Eigen beheer

Warchitect is een band uit Bennekom waarvan ik (en dat moet ik met het schaamrood op mijn kaken bekennen) nog nooit eerder had gehoord. De eerste cd die de band uitbracht in 2002, 'Mind', werd door verschillende bladen de hemel ingeprezen. Warchitect werd hierbij onder andere vergeleken met de (recentere) Death, Watchtower en Spiral Architect. Een ander wapenfeit op conto van deze band is, dat MTV delen van Warchitect-nummers gebruikte voor de reclamespotjes van het "MTV Rock Weekend". Op het livefront is het echter een beetje lauwtjes geweest tot nu toe, de optredens zijn op de vingers van één hand te tellen. Daar komt echter gauw verandering hoop ik zelf, want pas geleden kwam cd nummer twee uit, getiteld 'A Sea Of Red'.

Na het intro zet het eerste nummer 'Fortress Stalingrad' al meteen de toon voor de rest van de cd: goed gespeelde, technische death metal met een vuige death grunt, die zo nu en dan wordt afgewisseld door cleane zang. Het volgende prijsnummer is 'The Evil Is That Evil Does', waarbij vooral het fretloze baswerk van Arjen de Boer zich in positieve manier onderscheidt. Drummer Nolo strooit bij 'To Go, Went, Gone' met lekkere tegendraadse ritmes, de gitaristen blablablabla…… De oplettende lezer begrijpt het al: deze cd steekt met kop en schouders uit boven andere Nederlandse eigen beheer cd's. De virtuositeit van een Chuck Schuldiner, Steve Digiorgio of een Gene Hoglan wordt nog niet gehaald (ik mis vooral wat lekkere gitaarsolo's), maar deze band kan het gaan maken, mits ze nu ook het land ingaan om op te treden en wanneer een goede maatschappij Warchitect onder hun hoede neemt. Kickt U op cd's als 'The Sound Of Perseverance' (Death) of 'Control And Resistance' (Watchtower), dan bent u bij 'A Sea Of Red' aan het goede adres. Dus niet getwijfeld, steun deze mannen en bestel dat ding op de homepage van de band. Klasse!

Score: 90/100

bron:
http://www.lordsofmetal.nl/showreview.php?id=4633&lang=nl
tevens een interview:
http://www.lordsofmetal.nl/showinterview.php?id=782&lang=nl

quote:

---

Op 1 november 2004 19:19 schreef ThinkThis het volgende:
ik mis vooral wat lekkere gitaarsolo's

---

Dit vindt Ingmar The Kingmar vast jammer !

Ach, de soli zijn zeker niet verkeerd ! Hier kunnen een hoop gitaristen nog wat van leren. Denk ik.