Controle en Fysieke Beheersing, techniek die volgens mij overal? gebruikt wordt in de zorg

quote:

---

Op 16 oktober 2008 18:10 schreef Hagal het volgende:
Controle en Fysieke Beheersing, techniek die volgens mij overal? gebruikt wordt in de zorg

---

Spank you!

quote:

---

Op 16 oktober 2008 18:02 schreef Hagal het volgende:
ik karate trap mijn clienten altijd zo de time out in, jij niet dan?

---

Lol!
Met je zwarte band, jij

quote:

---

Op 16 oktober 2008 18:10 schreef Cadaveria het volgende:
En CFB gaat ook voornamelijk om het voorkomen van escalaties.

---

Juah en hoe veilig een client door escalaties heen te loodsen, zonder dat er halve dooi'n vallen.

In een kamer opsluiten en er weer uit halen als ze rustig zijn.

[Dit bericht is gewijzigd door Schaep op 16-10-2008 23:02]

quote:

---

Op 16 oktober 2008 23:01 schreef Schaep het volgende:
In een kamer opsluiten en er weer uit halen als ze rustig zijn.

---

Dat wil de politiek niet meer hebben, want die weten alles!

Mogen zij erbij.

Je zou het eigenlijk moeten doen, vieze hypocrieten!

quote:

---

Op 16 oktober 2008 18:26 schreef MMayo het volgende:
Juah en hoe veilig een client door escalaties heen te loodsen, zonder dat er halve dooi'n vallen.

---

ooooooooohwwwww was dat de bedoeling. Ik dacht met die 3 mans formatie dat je gewoon een soort kiekeboe spelletje aan het spelen was, en dat bij het op de grond leggen van een client er juist voor moet zorgen dat het hoofd zo hard mogelijk op de grond komt
maar goed dat ik (tijdelijk) uit de bijzondere zorg ben dan...

quote:

---

Op 16 oktober 2008 17:25 schreef MMayo het volgende:
Ehhhh waar in de zorg mag dat wel dan?
Vechttechnieken? Damn zeg! Die gebruiken wij ook niet, nooit gedaan ook. Wel CFB technieken.

---

Als je tikken uitdeelt ben je bij ons inderdaad je baan kwijt. Wel jammer soms...
Ik heb eens bij CFB-technieken zitten kijken, en de trucjes die je bij mijn vorige werk moest gebruiken zijn inderdaad dezelfde, alleen noemde je het Omfa-technieken. Cliënten isoleren of separeren was wel verboden. Wij moesten het echt zelf oplossen met collega's als er een escalatie was.

quote:

---

Op 16 oktober 2008 23:09 schreef Cadaveria het volgende:
ooooooooohwwwww was dat de bedoeling. Ik dacht met die 3 mans formatie dat je gewoon een soort kiekeboe spelletje aan het spelen was, en dat bij het op de grond leggen van een client er juist voor moet zorgen dat het hoofd zo hard mogelijk op de grond komt
maar goed dat ik (tijdelijk) uit de bijzondere zorg ben dan...

---

Ja dacht al wel dat jij dat dacht

Ach door bezuinigingen wordt die driemansformatie tegenwoordig gewoon met zn 2en gedaan, kan best.. het hoofd slingert er dan toch wel gewoon achteraan.

quote:

---

Op 17 oktober 2008 7:45 schreef bastianus het volgende:
Als je tikken uitdeelt ben je bij ons inderdaad je baan kwijt. Wel jammer soms...
Ik heb eens bij CFB-technieken zitten kijken, en de trucjes die je bij mijn vorige werk moest gebruiken zijn inderdaad dezelfde, alleen noemde je het Omfa-technieken. Cliënten isoleren of separeren was wel verboden. Wij moesten het echt zelf oplossen met collega's als er een escalatie was.

---

Hoezo wel jammer soms?

Tsja raar trouwens dat separeren verboden is? Kan me wel voorstellen dat men het liever niet meer heeft, maar bij sommige clienten kan het niet altijd anders ivm veiligheid. Bij ons hebben we de separeer er helemaal af, wordt al een jaar geen gebruik meer van gemaakt. Wel in combinatie met meerdaagse trainingen in CFB en Radar. Ook fixeren wij bijna geen clienten meer liggend op de grond, in hurkstand of staand komt nog wel voor. Wij hebben nu genoeg alternatieven hiervoor, wel zo prettig voor client en medewerker.

Ik werk overigens met laag niveau (en een paar midden niveau) clienten, autisme in combinatie met hevige gedragsproblematieken. Ook gesloten setting, 1 op 1 begeleiding, op een zeer intensieve begeleidingsgroep binnen dagbesteding. Een behoorlijk specifieke groep, maar wel hartstikke leuk.

@ Pandora: Maar goed, pedagogische tik.. kan me voorstellen dat je iemand uit schrik een zachte tik op arm of vingers geeft als hij/zij naar iets reikt wat gevaar kan opleveren. Maar dat lijkt me toch wel weer wat anders dan een tik in het gezicht geven bijvoorbeeld.

quote:

---

Op 17 oktober 2008 7:45 schreef bastianus het volgende:
Als je tikken uitdeelt ben je bij ons inderdaad je baan kwijt. Wel jammer soms...

---

En jij zit op je plek?

quote:

---

Op 17 oktober 2008 8:07 schreef MMayo het volgende:
Ja dacht al wel dat jij dat dacht

Ach door bezuinigingen wordt die driemansformatie tegenwoordig gewoon met zn 2en gedaan, kan best.. het hoofd slingert er dan toch wel gewoon achteraan.

---

quote:

---

Op 17 oktober 2008 8:07 schreef MMayo het volgende:


Hoezo wel jammer soms?

Tsja raar trouwens dat separeren verboden is? Kan me wel voorstellen dat men het liever niet meer heeft, maar bij sommige clienten kan het niet altijd anders ivm veiligheid. Bij ons hebben we de separeer er helemaal af, wordt al een jaar geen gebruik meer van gemaakt. Wel in combinatie met meerdaagse trainingen in CFB en Radar. Ook fixeren wij bijna geen clienten meer liggend op de grond, in hurkstand of staand komt nog wel voor. Wij hebben nu genoeg alternatieven hiervoor, wel zo prettig voor client en medewerker.

Ik werk overigens met laag niveau (en een paar midden niveau) clienten, autisme in combinatie met hevige gedragsproblematieken. Ook gesloten setting, 1 op 1 begeleiding, op een zeer intensieve begeleidingsgroep binnen dagbesteding. Een behoorlijk specifieke groep, maar wel hartstikke leuk.

---

Wel jammer soms was meer ironisch bedoeld.
Isoleren mocht niet omdat de cliënten bij ons in de woonwijk woonden, van een instellingsterrein met separeer of een psychiatrische setting kwamen en nu weer moesten leren in de maatschappij te staan. Technieken gebruikten we alleen om onszelf te verdedigen of mensen wat rustiger te maken.
Mensen opsluiten mocht niet omdat we ze zo van hun vrijheid beroofden, en wij dat niet in de visie vonden passen van weer deelnemen aan de maatschappij en daar op zo normaal mogelijke wijze aan meedoen.
Ik vond het in ons geval ook wel goed om mensen niet op te sluiten, zo worden ze wel gedwongen om een andere, vaak betere manier te vinden om met hun aggressie om te gaan. En het vroeg van ons ook creativiteit om met situaties om te gaan, en vooral ze te voorkomen door op tijd te signaleren.
Ik heb er ook veel van geleerd. Ik ben nu in mijn nieuwe baan als begeleider op een zorgboerderij heel goed geworden in het signaleren van onrust en het weghalen ervan. Met duidelijkheid en houding kan je heel veel oplossen.

[Dit bericht is gewijzigd door bastianus op 17-10-2008 23:11]

quote:

---

Op 15 oktober 2008 21:59 schreef ##**Boemba**## het volgende:
dat heet helemaal niet pavlov

---

Maar het klinkt beter dan Tinus de Vries effect.

Heb 1,5 jaar 1 op 1 gewerkt met de moeilijke gevallen.
Leg eens uit als je personen hebt die je de ene seconde vriendelijk aankijkt en een seconde later een poging doet om je strot eraf te bijten. En ze zijn van het nivo 1-1,5 jaar oud. Hen valt niks uit te leggen. Ze begrijpen alleen auw en niet auw. (net bontkraagjes!) Je mag geen geweld gebruiken maar je mag ze ook niet het gevoel geven dat ze er mee weg kunnen komen. Dusss profs, hoe pak je dit aan? Oja, ze begrijpen niet wat je zegt. Pedagogisch geneuzel werkt ook niet dus.
MM en ik zijn het zelden eens maar ik begrijp op dit onderwerp precies wat ze bedoeld, vooral omdat je van hogerhand ook geen hulp krijgt alleen kritiek.

quote:

---

Op 17 oktober 2008 23:42 schreef SkinPeeleR het volgende:
Maar het klinkt beter dan Tinus de Vries effect.

---

ik weet niet wie tinus is, maar misschien heeft hij meer te maken met het slaan van kinderen dan pavlov...

quote:

---

Op 17 oktober 2008 23:50 schreef SkinPeeleR het volgende:
Heb 1,5 jaar 1 op 1 gewerkt met de moeilijke gevallen.
Leg eens uit als je personen hebt die je de ene seconde vriendelijk aankijkt en een seconde later een poging doet om je strot eraf te bijten. En ze zijn van het nivo 1-1,5 jaar oud. Hen valt niks uit te leggen. Ze begrijpen alleen auw en niet auw. (net bontkraagjes!) Je mag geen geweld gebruiken maar je mag ze ook niet het gevoel geven dat ze er mee weg kunnen komen. Dusss profs, hoe pak je dit aan? Oja, ze begrijpen niet wat je zegt. Pedagogisch geneuzel werkt ook niet dus.
MM en ik zijn het zelden eens maar ik begrijp op dit onderwerp precies wat ze bedoeld, vooral omdat je van hogerhand ook geen hulp krijgt alleen kritiek.

---

Ah, das mijn doelgroep qua ontwikkelingsleeftijd.

Je hoeft geen geweld te gebruiken, door die controle fysieke beheersing kun je clienten wanneer nodig wel grenzen bieden zonder ze veel pijn te hoeven doen. Niet meer zoals een paar jaar terug direct arm op de rug draaien of tegen de grond werken bijvoorbeeld.

Onze clienten reageren op lichaamstaal, zij communiceren zelf ook middels lichaamstaal, geluiden of fysieke agressie. Aan ons om de client te leren begrijpen, met hulp van orthopedagogen en begeleidingsconsulenten en dit vervolgens in praktijk te zetten. Meestal ga je in op wat een client aangeeft, zit hij/zij niet lekker in zijn vel dan wat langer de tijd gunnen om tot rust te komen. Constant observeren van lichaamstaal en gedrag en daarop inspringen.

Elke vorm van agressie staan wij niet toe, wij hebben duidelijke grenzen daarin welke wij met korte woorden/ boodschappen duidelijk maken (nee of zitten) en met lichaamstaal laten zien van dit kan niet (en soms dus fysiek blokkeren van de client wanneer nodig). Maar wij zijn er wel bewust van dat agressie en probleemgedrag een manier van communiceren is. Uiteraard alles wel afgestemt per persoon, allemaal individuen die een eigen aanpak nodig hebben.

En ja, je hoeft niet van het management team ondersteuning te verwachten. Die hebben vaak geen enkel idee wat voor clienten ze in huis hebben en hoe het er in de praktijk aan toe gaat.

quote:

---

Op 18 oktober 2008 9:54 schreef MMayo het volgende:
Ah, das mijn doelgroep qua ontwikkelingsleeftijd.

Je hoeft geen geweld te gebruiken, door die controle fysieke beheersing kun je clienten wanneer nodig wel grenzen bieden zonder ze veel pijn te hoeven doen. Niet meer zoals een paar jaar terug direct arm op de rug draaien of tegen de grond werken bijvoorbeeld.

Onze clienten reageren op lichaamstaal, zij communiceren zelf ook middels lichaamstaal, geluiden of fysieke agressie. Aan ons om de client te leren begrijpen, met hulp van orthopedagogen en begeleidingsconsulenten en dit vervolgens in praktijk te zetten. Meestal ga je in op wat een client aangeeft, zit hij/zij niet lekker in zijn vel dan wat langer de tijd gunnen om tot rust te komen. Constant observeren van lichaamstaal en gedrag en daarop inspringen.

Elke vorm van agressie staan wij niet toe, wij hebben duidelijke grenzen daarin welke wij met korte woorden/ boodschappen duidelijk maken (nee of zitten) en met lichaamstaal laten zien van dit kan niet (en soms dus fysiek blokkeren van de client wanneer nodig). Maar wij zijn er wel bewust van dat agressie en probleemgedrag een manier van communiceren is. Uiteraard alles wel afgestemt per persoon, allemaal individuen die een eigen aanpak nodig hebben.

En ja, je hoeft niet van het management team ondersteuning te verwachten. Die hebben vaak geen enkel idee wat voor clienten ze in huis hebben en hoe het er in de praktijk aan toe gaat.

---

precies. Als het aangeven van grenzen niet doormiddel van woorden lukt, dan een fysieke grens maken. Ik heb gemerkt in mijn werk, voornamelijk de psychotische clienten ,dat dat juist een veiligheid biedt omdat jij op dat moment tastbaar bent. Dat vind ik ook het mooie van deze doelgroepen dat juist hier het wel móet om heel persoonsgericht te werk te gaan. Is nogal een groot verschil met de kindergroepen waar ik gewerkt heb waar de kinderen min of meer de gelijke behandeling krijgen. Het enige waar naar wordt gekeken is of een kind op de kamer mag worden gezet als time-out en of de deur op slot mag ja of neen.


[Dit bericht is gewijzigd door Cadaveria op 18-10-2008 10:14]

Ach, gewoon een goeie trap tegen het hoofd geven als er niemand kijkt.... Het zijn zwakzinnige, wat kan er gebeuren? Ze kunnen er hooguit beter van worden.

quote:

---

Op 18 oktober 2008 10:14 schreef Staalman het volgende:
Ach, gewoon een goeie trap tegen het hoofd geven als er niemand kijkt.... Het zijn zwakzinnige, wat kan er gebeuren? Ze kunnen er hooguit beter van worden.

---

idd.. gillen doen ze toch al de hele dag dus dat verschil merkt niemand

quote:

---

Op 18 oktober 2008 10:15 schreef Cadaveria het volgende:
idd.. gillen doen ze toch al de hele dag dus dat verschil merkt niemand

---

Dat bedoel ik, dat gedoe met begripvol zijn... Mijn emmertje zit ook wel eens vol, en dan gewoon *PATS*! Moet je ze dan zien kijken door die troebele wereldvreemde ogen van ze...

quote:

---

Op 18 oktober 2008 10:14 schreef Staalman het volgende:
Ach, gewoon een goeie trap tegen het hoofd geven als er niemand kijkt.... Het zijn zwakzinnige, wat kan er gebeuren? Ze kunnen er hooguit beter van worden.

---

Ja dat is de verkorte versie

Hopelijk werken jullie toch altijd "vanuit de heup"


Dus voor alle ouders van mongooltjes ofzo: leer die kleine boksen voor je hem in een instelling stopt

Neh, er moet soms eens iets duidelijk gemaakt worden, maar een tik hoeft geen pijn te doen en moet gewoon duidelijk overkomen.

" Pedagogische tik, het mag weer..."


heeft dat ooit niet gemogen dan?