quote:

---

Op 5 februari 2002 18:58 schreef Vinay het volgende:
Ik heb boeken gelezen over Carl Gustav Jung . Een medicus evenals Freud ,die zich bezigheid met 'het onderbewuste' .
Ik denk dat er overal informatie is . er was bij de teleac een serie gewijd aan Jung en 'zijn ' psychologie . En ook in elke bibliotheek en in elke encyclopedie is er informatie te vinden .Als je met de zoekmachine zoekt kom je ook veel sites tegen .

---

Jung ken ik wel een beetje; hij was een leerling van Freud en hij was het oneens dat het libido sexuele kracht was; hij vond het meer algemene levenskracht. (De kennis is wat weggeroest, maar zo was het toch?)

Het gaat mij om dat 'collectief onderbewuste' dat je noemde. Wat is dat en hoe rijm je dat met het creatieve proces?

Mutilator:

Heb zelf de Cantates van Bach geproduceerd door de Kruidvat niet gehoord.Ik weet wel dat Kruidvat voor kwantiteit en absoluut niet voor enige kwaliteit gaat. Ze zijn inmiddels de grootste verkoper van klassieke muziek van Nederland en daar balen de majors behoorlijk van.
Raad je aan om bij van Leest 's te luisteren naar een goede versie (kunt hem dan evt. bij een andere-goedkopere-zaak halen) of (ik weet niet waar je woont) Bullit Klassiek in Eindhoven.

Zelf ben ik een liefhebber van klassieke muziek. Op school hebben we muziekgeschiedenis klassieke muziek gehad en daar heb ik van genoten; van opera, tot atonale muziek, tot barok etc. Klassiek is zo divers! Voor alle mensen die klassiek niet kennen; wees 's wat open-minded en luister de voorgaande en volgende aanraders.

Ik raad onder andere de volgende aan:

-Dôme épais le jasmin- Lakmé - Delibes
-Le sacre du printemps-Igor Stravinsky
-Tchaikovsky
-Sjostakovitsj-heel filmisch
-Canon-Pachelbel-met basso continuo is het mooist

Verder ben ik een fan van muzikanten die cross-overs maken; Björk maakt op haar nieuwe CD Vespertine heel veel gebruik van koortjes, prachtig.

Werken met cello's en violen hebben automatisch een streepje voor.

quote:

---

Op 2 februari 2002 16:06 schreef Dwaallicht het volgende:
Yep, dat motief is vrij bekend (waardeloze CD trouwens, die van Hollenthon... maar da's off-topic).
Helaas verkrachten ze het meestal en krijg je totale kitsch als resultaat (re: Hollenthon.....)

---

(Op je laatste lange reply komt nog een antwoord zodra ik weer de tijd & energie over heb om er weer helemaal in te duiken.)

Hollenthon vindt ik dus ronduit geniaal; zo schaamteloos gejat en dan dat contrast tussen death & klassiek; geweldig!!!! Misschien wil ik die cd alsnog wel van je kopen (mail me maar een prijs)

off topic:
Mutilator zou zijn mail eens moeten checken

Mozart! Snel en technisch briljant.

Tchaikovsky (of Tsjaikovsky)... Kan zo heerlijk duister zijn, en overslaan naar iets totaal anders (vrolijk ofzo)...

Nou, nou.....

ik luister dus nauwelijks, zo goed als niet, naar klassiek en ik heb daar geen problemen mee Ik heb geen eens tijd om alles te zien wat ik wil zien, laat staan horen
En ik kijk films voor de lol (ook zijn het geen lollige films)
Reken mij dan maar tot de randdebielen als je wilt.

Er is wel een interessante discussie ontstaan, alleen het woord KUNST wordt erg dogmatisch gebruik (zelfs door iemand die tegen georganiseerde religies is omdat mensen daar kortzichtig van worden). Wanneer is iets kunst?
Veelal als het door de 'elite' van de kunst als kunst wordt bestempeld. Waardoor het zijn eigen positie behoud, of door het 'looprekjes-publiek' (geniale term): zij hebben ook maar meegekregen dat het kunst is...en door speculanten en kunstenaars die goed lobby-en.

Dat Dwaallicht zich zelf verplicht naar klassieke muziek te luisteren ("niet omdat het leuk is", ik hoop maar dat het niet is "omdat het niet leuk is") en zichzelf door films heen zwoegt zonder er plezier aan te beleven is natuurlijk spijtig, maar dat maakt van de rest natuurlijk geen simpele zielen. Het is juist erg simpel om dat te bepalen.

Klassieke muziek streeft net als filmmuziek naar effect. Alleen hoeft filmmuziek niet zo gecompliceert te zijn: er is immers beeld bij en dat hoeft slechts aangevuld te worden en niet verdrongen door de meest bizar overdonderende en aandachtopeisende muziekjes. En als klassieke muziek geen effect nastreeft is het slechts "Dream Theater-gepiel", want dan wordt techniek met muziek verward (Dream Theater kan mij ook niet boeien, ook al zijn ze nog zo technisch) en is de muziek niets anders dan de muziek op zich: leeg. Wat overigens sterk is: alle muziek roept iets op bij de mens, al is het irritatie dat het zo slecht is. En nu ben ik echt de draad kwijt.....maar dat neemt niet weg dat ik tegen elitair gezeik ben en Bob Ross wel cool is, want ook al had hij een idee van wat hij ging doen en deed hij dat snel: zijn werk groeide echter wel onder zijn handen. Van Gogh ging ook zonnebloemen schilderen in zijn eigen stijl en wel vaker ook: wordt hij gezien als een prutser die enkel trucs gebruikt? Veel Hollandse Meesters gebruikten telkens dezelfde opzet en zelfs dezelfde voorwerpen in hun doek; prutsers? Herman Brood vind ik (yep; een subjectieve mening) pas een prutser, maar dat vind men weer kunst.
Bob Ross word verketterd, omdat hij de schilderkunst heeft ge-dé-mystificeerd ("iedereen kan schilderen") en hij het reduceerde tot een truc; daar houden zijn collega's niet van.

En nu ben ik het zat

Oh ja

Jung ging over het collectieve bewustzijn , de introverte en de extraverte mens en de archetypen uit het underbewustzijn.

Okee, hier spui ik ff een mening tussendoor;

Wat is kunst? volgens mij straalt de subjectiviteit af van dat
woord. Het gaat hier altijd om het affect van de artiest. Haha, hell,
Britney Spears zou je ook een kunstenaar kunnen noemen, op wat voor
oppervlakkige manier dan ook, ze creëert iets en uit dat dmv
choreografie (vergeef me mijn woordkeuze). Nah jah, ze maakt het niet
zelf, ze is uitvoerder van het voor haar gemaakte Bullshit(<-subjectief natuurlijk).
Maar degenen die daar achter zitten zijn dan de kunstenaars.

Maar vergelijk dat eens met bv Beethoven, daar zie ik toch wel een
kloof van verschil zitten. En zie daar het elitaire verschil.
De ontwikkelde geest geeft iemand een betere mogelijkheid om zijn
gevoelens te verwoorden, een ontwikkelde techniek geeft iemand de
mogelijkheid om dit beter te uiten. Een soort streven naar creatieve
perfectie, ultieme schoonheid in de, geheel subjectieve, visie van de
artiest. Ik zeg niet dat alleen de elite kunst mogen maken, maar zij
maken die wel het mooist en het best. Wie de elite zijn, tsjah, dat is
voor jezelf om uit te maken. Ik bedoel dus niet dat alle kunst zwaar
technisch moet zijn, maar als de kunstenaar bepaalde techniek niet in
huis heeft, dan is hij beperkt in zijn doen en laten. Mijn
persoonlijke esthetische visie qua muziek is duidelijk en ik zal
de rest van mijn leven zoeken naar die perfectie, al hou ik er
heel goed rekening mee, dat ik die misschien nooit vind. Maar jah, ik
draaf weer door..

[Dit bericht is gewijzigd door Azagthoth op 06-02-2002 15:07]

quote:

---

Op 5 februari 2002 22:33 schreef White Tree het volgende:
Dat Dwaallicht zich zelf verplicht naar klassieke muziek te luisteren ("niet omdat het leuk is", ik hoop maar dat het niet is "omdat het niet leuk is") en zichzelf door films heen zwoegt zonder er plezier aan te beleven is natuurlijk spijtig, maar dat maakt van de rest natuurlijk geen simpele zielen. Het is juist erg simpel om dat te bepalen.

---

Jij hebt echt helemaal *niets* van mijn beleving van muziek en films begrepen. Ach ja... 'je bent niet de enige'.

In ieder geval vind ik programmatisch klassiek (denk ik) een ander niveau hebben dan filmmuziek, aangezien bij film het medium *film* is en er muziek bìj geschreven wordt... bij programmatische klassieke muziek is er slechts een verhaal, en niet een hele film waar je je muziek aan aan moet passen.

Sowieso bedacht ik me van de week dat het niet echt goed is om klassiek en modern met elkaar te vergelijken; vroeger (eeuwen geleden) was het nl. heel bijzonder om een klassiek stuk te horen; daarvoor moest je nl. naar een uitvoering toe! Er waren geen CD's, geen bandjes, geen bioscopen, geen grammofoonplaten etc.

Nu wel.

Dus de muziek werd ook geschreven vanuit een totaal andere muziekbeleving.

heeft er al iemand de film piano gezien?? die film draait helemaal rond de muziek (met de piano dus, logisch) Het gaat over het feit dat muziek een grote invloed heeft op mensen , is echt wel lekkere muziek in dei film, de beelden zijn aangepast aan de muziek en niet andersom.

neej, niet gezien, maar ik wil em wel zien

quote:

---

Op 6 februari 2002 20:58 schreef Dwaallicht het volgende:
Jij hebt echt helemaal *niets* van mijn beleving van muziek en films begrepen. Ach ja... 'je bent niet de enige'.

In ieder geval vind ik programmatisch klassiek (denk ik) een ander niveau hebben dan filmmuziek, aangezien bij film het medium *film* is en er muziek bìj geschreven wordt... bij programmatische klassieke muziek is er slechts een verhaal, en niet een hele film waar je je muziek aan aan moet passen.

Sowieso bedacht ik me van de week dat het niet echt goed is om klassiek en modern met elkaar te vergelijken; vroeger (eeuwen geleden) was het nl. heel bijzonder om een klassiek stuk te horen; daarvoor moest je nl. naar een uitvoering toe! Er waren geen CD's, geen bandjes, geen bioscopen, geen grammofoonplaten etc.

Nu wel.

Dus de muziek werd ook geschreven vanuit een totaal andere muziekbeleving.

---

1) De reden waarom White Tree naar films kijkt is mijnsinziens een juiste . omdat je dat leuk vind . als je het niet leuk vind hoef je dat niet . Sterker nog :het is heel goed voor de oprechte ontwikkeling ( spiritueel ).
2) Klassiek en modern mag je wel met elkaar vergelijken . ik kijk luister naar allebei en soms zie je overeenkomsten en je ziet een ontwikkeling . als je het niet zou vergelijken ,wat overigens niet verplicht is , zou je ontwikkelingen niet kunnen waarnemen .
Als je nu de muziek anders beleeft dan vroeger ,in termen van hoe je het opneemt en beluisterd , maakt dat uiteindelijk toch geen verschil voor de muziek .

[Dit bericht is gewijzigd door Vinay op 07-02-2002 13:56]

MOdern in welke zin? Popmuziek of moderne klassieke muziek?

Ik wou toch nog wel even kwijt dat ik metal met klassieke invloeden metal met klassieke invloeden vindt, en dus geen klassiek.

Verder wil ik ff kwijt dat ik ervan baal dat er zo weinig concerten voor altviool bestaan, en als ze al bestaan, dan zijn er te weinig opnames van. Bartok heeft een geweldig ding geschreven, en in de meeste ceedeewinkels ligt er hooguit een uitvoering van. Grrrr....

En over technisch dreamtheatergepiel...dat gevoel heb ik vaak ook bij vioolconcerten. Het gaat meer om het technische hoogstandje dan om de muziek. Da's jammer. Leve de altviool!

quote:

---

Op 7 februari 2002 1:44 schreef Vinay het volgende:
1) De reden waarom White Tree naar films kijkt is mijnsinziens een juiste . omdat je dat leuk vind . als je het niet leuk vind hoef je dat niet . Sterker nog :het is heel goed voor de oprechte ontwikkeling ( spiritueel ).

---

Hmm dit raakt aan wat meer dan alleen klassiek. Ten eerste heb ik een hekel aan het woord 'leuk', ten tweede vind ik films die alleen maar 'leuk' zijn irritant en ten derde kan een film die niet 'leuk' is nog wel GOED zijn.
Voor muziek geldt hetzelfde. Als mensen dan denken dat ik mezelf 'kwel', tja, dan hebben ze het dus niet begrepen. Dat domme gekakel hier af en toe... LEZEN moet je, LEZEN.

quote:

---

2) Klassiek en modern mag je wel met elkaar vergelijken . ik kijk luister naar allebei en soms zie je overeenkomsten en je ziet een ontwikkeling . als je het niet zou vergelijken ,wat overigens niet verplicht is , zou je ontwikkelingen niet kunnen waarnemen .

---

Tuurlijk, maar het waarnemen van ontwikkelingen, het naast elkaar beoordelen van die zaken is wat anders dan 'vergelijken'. Een band is geen orkest, een CD is geen muziekstuk wat maar een paar keer per jaar opgevoerd wordt...

Metal met klassieke invloeden ontaardt helaas vaak in sentimenteel GEPIEL hetgeen varieert van Within Temptation, Therion, Hollenthon en weet ik wat al niet meer tot neo-klassieke stukjes in 'symfonische' black metal maar goed, er zijn gelukkig ook goede voorbeelden te bedenken (ik noem een Burzum of voor mijn part een Master's Hammer... bombastisch als de neten, zonder keyboards of wat dan ook!) waarbij het in de muziek verweven zit ipv opgesloten in een viooltje, een toetsenbordje en een zangeresje. Dat zijn lapmiddelen, oppervlakkig-cosmetische mooimakertjes.

Oh ja Killing Zoe: met moderne muziek bedoelde ik inderdaad (pop)muziek, met alle media-distributie en muziekbeleving die daarbij hoort (het moge duidelijk zijn dat ik van die beleving weinig moet hebben).

quote:

---

Op 7 februari 2002 14:33 schreef Killing Zoe het volgende:
En over technisch dreamtheatergepiel...dat gevoel heb ik vaak ook bij vioolconcerten. Het gaat meer om het technische hoogstandje dan om de muziek. Da's jammer.

---

Dat wilde ik ook zeggen . ik dacht ook dat met modern ,
moderne klassieke muziek bedoeld werd .
Popmuziek kan je goed vergelijken met oude volksmuziek .
een mengeling van klassiek invloeden en volksmuziek bestaan goede voorbeelden.

sja dat technische gepiel heeft vaak weinig herhalingen in de muziek en wordt dus ontoegankelijker voor de luisteraar, toch kan ik ook technische stukken wel waarderen, (ook al is't natuurlijk wel de vraag, wanneer is iets technisch en wanneer niet, ik merk wel dat dat iedereen daar wel weer ietsiepietsie anders over denkt (beetje offtopic sorry)

Technisch gepiel is alleen voor de elite.

nog ff wat ophalen:

quote:

---

Op 2 februari 2002 12:59 schreef Dwaallicht het volgende:
Hmmmm Mutilator, die quoting is behoorlijk fucked-up. Maar ja, we maken d'r wel wat moois van

---

Ik ben er niet zo'n held in; ik kalafater het nog wel een keer op.

[edit] Bij deze alsnog gebeurd [/edit]

quote:

---

Het hangt ervan af hoe het in een nummer gebruikt wordt, of ik iets effectbejag vind of niet. Bv. als je een leuk gitaardeuntje hebt wat je drie keer speelt en dan BWAM harde gitaarriff eroverheen met dezelfde melodie, dat is effectbejag (bv. For Hekset van Satyricon of zo). Of even stil en dan blasten met mineur-akkoord-keyboards eroverheen (Dimmu). Of een break en dan een nieuwe riff met zo'n "cool praatstukje" (CoF). Ik erger mij aan dat soort dingen in muziek, omdat het dan niet meer om de muziek gaat, maar om het oproepen van een bepaald 'yeah yeah cool cool' gevoel bij de luisteraar. En op die manier luister ik gewoon geen muziek.

---

Ik vind dit puur interpretatie; ik ben het niet mee oneens noch eens, want bepaalde stukjes winnen aan kracht als ze herhaald worden en andere verliezen dat juist (lees: wordt saai) Het heeft te maken met doseren en wat men wel eens noemt: de kunst van het weglaten; toch blijven ook dit weer regeltjes als inperking van eerdergenoemde magie.

Het 'yeah yeah cool cool' effect doet mij eerder denken aan bijvoorbeeld bepaalde catchy tunes die bedoelt zijn om in een live situatie meegezongen te worden. In dit geval kan ik het met je eens zijn (Dat gejuich in Ich will van Rammstein bijv.), maar niet per definitie in jouw negatieve interpretatie ervan. Zo heeft Iron Maiden een aantal stukjes die het live altijd goed doen waar ik zeer positief tegenover sta!

quote:

---

Waarom spreekt die zichzelf tegen? Dat mag je mij nou eens uitleggen...

---

Makkelijk: als het je geen ene zak boeit maar toch je voorkeur heeft boeit het dus wel. Net zoals het mij boeit in het negatieve. Het riekt mij nl. TE vaak naar 'interessant doen om interessant over te willen komen'. Zo ken ik mensen die bepaalde muziek aanhangen waarvan ik weet dat die toegeschreven status voor hen belangrijk is.

Kern van mijn punt: het grootste gedeelte van de 'kunstzinnige elite' schijt op metal als het ware een inferieure muzieksoort. Het is in de loop der jaren wat bijgedraaid bij muziektechnici omdat metal bijv. bekend staat om z'n waanzinnig goede drummers (Vooral Lars Ulrich & Gene Hoglan een hele grote rol in gehad), maar de grootste gemene deler blijft conservatief denken en daar kan ik dus niet tegen.

quote:

---

Nee, ik ben overtuigd dat het een samenspel is tussen artiest en publiek. Je 'doet' iets en er 'gebeurt' iets daarbuiten, en het één kan niet zonder het ander.

---

Zo dacht ik vroeger ook, maar na ontelbare discussies zoals deze ben ik toch zo gaan denken: kunst wordt pas kunst op het moment dat de beschouwer dat ervan inziet.

Klinkt misschien raar, maar ik bedenk me net dat de grottheorie van Plato hier wel bij zou kunnen aansluiten. (Maar misschien zoek ik het hierbij iets te ver).

quote:

---

Oh ja ik wil ook absoluut niet zeggen dat je een vastomlijnd plan moet volgen of zo, of dat je zoiets hebt van 'en nu ga ik kunst maken'. Wellicht dat het woord 'kunst' een te ... academische bijklank heeft.

---

Ik associeer kunst totaal niet met academica etc. Een topmuzikant hoeft ook helemaal geen conservatorium gevolgd te hebben, sterker nog, dat kan juist de expressie in de weg staan omdat het vervangen wordt voor het overmatig etaleren van technische bekwaamheid.

Wat ik wil zeggen dat kreativiteit buiten de kaders denken is; zoveel mogelijk eigenlijk.
Zelfs het meest ogenschijnlijk lullige iets als bijv. de vorm van een snotje uit je neus kan je inspireren tot iets unieks!
Juist geen enkel plan volgen dus, want imitatie is nooit kunst, alleen de originelen kunnen dat zijn imho.

quote:

---

Waar het om gaat (en wat ik bedoel) is dat het altijd om een uiting van creativiteit gaat. Iemand die iets gaat maken is zich tijdens het maken ervan bewust dat dat aan het gebeuren is en brengt hierin (bewust of onbewust) iets van een 'visie' over ('visie' in de abstracte zin, niet 'visie' als in 'ik vind dit of dat'). En het publiek merkt dat al dan niet op (of, zo je wil, heeft de 'capaciteit' om dat al dan niet op te merken. En daar valt verder weinig aan te definiëren!). Het is dus een samenspel; er vindt communicatie plaats.

---

Visie in abstracte zin klinkt me iets te vaag maar mijn mening is: Een creatie creeert zichzelf als het ware tijdens het proces. (Klinkt waarschijnlijk nog vager)

"Het publiek die wel/niet in meerdere/mindere mate een visie herkent"
Totaal irrelevant imho; wat het publiek ziet kan net zogoed iets totaal anders zijn. Dat ongrijpbare is juist het mooie ervan en de reden waarom kunst eeuwen na dato nog steeds kan blijven fascineren.

quote:

---

Ik luister over het algemeen geen muziek voor de 'leuk' maar voor meer dan dat (films, hetzelfde verhaal). Zo moeilijk is dat toch niet te begrijpen?

---

Ik begrijp je wel maar als dat jouw enige manier van muziek luisteren is denk ik dat ik daar toch ietwat meerzijdiger in ben: voor elke gemoedstoestand heb ik muziek; oppervlakkig of diepgaand; het kan allemaal; dat wil echter niet zeggen dat muziek minder waarde zou hebben: muziek is elementair; mijn complete gevoelsleven sluit erop aan; het maffe is dat metal als enige muzieksoort ALTIJD goed valt, terwijl andere soorten bij verschillende buien van mij aansluiten.

quote:

---

Als je met 'banaal' bedoelt prozaïsch, ondiep e.d.

---

Dat bedoel ik idd.

quote:

---

Oh ja iemand kan best een totaal ongerelateerde projectie erop maken. En dat zal dan precies dat zijn... een totaal ongerelateerde projectie.
Als er niets in verpakt zit (ongelukkige woordkeuze van me; let wel, dit hoeft dus niet van te voren als een soort 'stappenplan' door de artiest gedaan te zijn!), als er niets in zit, dan is het geen kunst/creativiteit!

---

Een mooi negatief voorbeeld dat hier tegenover staat is de waardering die vele kunstenaars pas ruim na hun dood kregen.
M.a.w.: tot het moment dat het iets dat erin zou zitten (wat nog altijd zeer de vraag is) wordt ervaren, bestaat dat niet!

quote:

---

Nee. Als dat waar zou zijn, zouden er waarschijnlijk legio mensen zijn geweest die die vondst gedaan hebben. Alleen Brian Eno heeft de creatieve vonk gehad om dit te vertalen naar 'hey op die manier kan je òòk muziek maken'.

---

Brian Eno is er bekend mee geworden; wie zegt dat er niemand anders is geweest met hetzelfde idee?

quote:

---

'Ceci n'est pas une pipe' van (ben naam vergeten). Een schilderij met een pijp, met daaronder dat bordje. Dat is kunst, waarom? Omdat het speelt met je begrip van wat er op een schilderij staat, en omdat het het publiek aan het twijfelen brengt en als zodanig dus nieuwe deuren opent voor andere kunst. Op zichzelf staand (zonder de context van andere kunst) is het vreselijk 'banaal' natuurlijk en riekt het naar ideetjeskunst. Gelukkig staat het niet op zichzelf.
Gerelateerd hieraan is bv. Venom. Vreselijk simpele lol-maak muziek, maar het opende wel deuren voor andere bands om black metal te gaan spelen.

---

Ideetjeskunst? Wat bedoel je precies?

quote:

---

'L'art pour l'art', de kunst om de kunst. Credo van een stroming (de expressionisten? ik weet het niet meer...) die een enorme afkeer had van 'engagement' in de kunst. Ik ben het daar niet helemaal mee eens, zelfexpressie zonder boodschap of richting of gedachte vind ik nl. mentale masturbatie. Maar als je het in de tijd plaatst kan ik het wel begrijpen, omdat veel kunst te 'programmatisch' was, teveel gebonden aan bepaalde wetmatigheden ook.

---

Ik vind juist een boodschap, richting of gedachte erin verwerken mentale masturbatie.
Noem l’art pour l’art dan spirituele masturbatie.

quote:

---

Da's natuurlijk een analogie van niks he. Eten is niet hetzelfde als muziek luisteren.

---

Ik heb het over smaak en de variatie daarin; verfijnd, simpel etc.; allemaal kan het goed vallen op z’n tijd.


[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 21-02-2002 2:26]

quote:

---

Op 7 februari 2002 14:42 schreef Dwaallicht het volgende:
Hmm dit raakt aan wat meer dan alleen klassiek. Ten eerste heb ik een hekel aan het woord 'leuk', ten tweede vind ik films die alleen maar 'leuk' zijn irritant en ten derde kan een film die niet 'leuk' is nog wel GOED zijn.
Voor muziek geldt hetzelfde. Als mensen dan denken dat ik mezelf 'kwel', tja, dan hebben ze het dus niet begrepen.

---

1. Misschien heb jij met leuk hetzelfde als met sorry: het wordt te vaak te pas en te onpas gebruikt waardoor het z'n waarde verliest?

Ikzelf vind 'leuk' iig niet irritant.

2. 'de kwelling'; misschien ben je masochist.

[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 20-02-2002 23:46]

Hmm...

2 vraagjes dan..

1 - Kent iemand hier de film Koyaanisqatsi, en vooral de soundtrack, van de sublieme PHILLIP GLASS !?!

2 - Kan iemand mij wat meer over het nummer DANSE MACABRE vertellen. Ik heb net de uitvoering gedownload van SAINT SEANS nl. (kwam dat nummer weer tegen tijdens Ice Dancing op de olympics toen de tv op achtergrond aanstond laatst .. Vinden jullie dit nummer ok?

Danse Macabre. Da's toch dat nummer wat ze altijd in het spookslot in de Efteling draaien?

quote:

---

Op 21 februari 2002 0:18 schreef Vargen666 het volgende:
Danse Macabre. Da's toch dat nummer wat ze altijd in het spookslot in de Efteling draaien?

---

Zou best kunnen.. ik kom daar niet zo regelmatig...

wel zo'n soort nummer denk ik.. maar in Efteling draaien ze vast de disney versie..

quote:

---

Op 21 februari 2002 0:20 schreef Valorian666 het volgende:
Zou best kunnen.. ik kom daar niet zo regelmatig...

wel zo'n soort nummer denk ik.. maar in Efteling draaien ze vast de disney versie..

---

Ik dacht dat je daar woonachtig was. Hmm, misschien verwar ik je met iemand anders.

Anyway, Disney sucks.

quote:

---

Op 21 februari 2002 0:08 schreef Valorian666 het volgende:
[quote]Hmm...

2 vraagjes dan..

1 - Kent iemand hier de film Koyaanisqatsi, en vooral de soundtrack, van de sublieme PHILLIP GLASS !?!

---

DAMN! Gemist dus!!! Deze titel staat all tijden op mijn lijstje, maar het is er nog nooit van gekomen, terwijl ie vorig jaar wel eens een keer op tv gekomen is....DAMN DAMN DAMNIT!!!

quote:

---

2 - Kan iemand mij wat meer over het nummer DANSE MACABRE vertellen. Ik heb net de uitvoering gedownload van SAINT SEANS nl. (kwam dat nummer weer tegen tijdens Ice Dancing op de olympics toen de tv op achtergrond aanstond laatst .. Vinden jullie dit nummer ok?

---

Er is trouwens ook nog een andere Danse Macabre van Franz Liszt.

De Danse Macabre van Saint Saens is dus een voorbeeld van de door mij eerder genoemde programmatische muziek. Het is een stuk voor viool en orkest waarbij de viool zgn. "scorda tura" moet spelen, oftewel met een verstemde snaar. Wat een vals effect geeft hier (voor de meer muzikaal geschoolden onder ons: de kwint a-e wordt verminderd tot a-es), maar dat hoort zo want:

het stuk gaat over de viiol van de dood. Als je goed luistert begint de harp met 12 slagen, oftewel, de klok slaat 12, tijd voor spoken om wakker te worden. Dan valt de viool in met dat ontzettend bekende thema: de dood (ont?) stemt zijn viool. (ik moet dan wel denken aan dat plaatje op sommige type-o shirts...). Hij speelt zijn lied en wekt daarmee de doden, zo rond het midden barst de hel los, to zo'n beetje het ochtendgloren aan het eind van het stukje.

Een kort grappig stukje met een duidelijk thema, maar verrekte moeliijk om te spelen vanwege die verstemde snaar...