Wat mij betreft behoeft de stijl zoals die de laatste jaren komt uit vooral de Verenigde Staten een aparte topic.
De anti-religieuze en satanische onderwerpen worden in veel gevallen achterwege gelaten. Bij deze relatief nieuwe stijl, grenzend aan doommetal, wordt de muziek veelal volgepompt met persoonlijke emoties. Wat mij betreft maakt de emotie in de muziek dan ook 50% van het geheel uit. Het zijn veelal eenmansprojecten, bijvoorbeeld in de vorm van Krohm (Numinas), Leviathan (Wrest) en Xasthur (Malefic). Dit zijn gelijk drie perfecte voorbeelden van suïcidale blackmetal uit de Verenigde Staten.
Om maar eens af te trappen, even wat informatie over enkele bands:
Verenigde Staten
Krohm:
Jammergenoeg lijkt deze band de meest onbekende van het stel te zijn. Numinas, de man achter Krohm, voelt zich in principe ook niet geheel verbonden met de groep muzikanten waar Wrest en Malefic (respectievelijk Leviathan en Xasthur) deel van uitmaken. Om dit even op te helderen, een stukje uit een interview met ondergetekende:
In many ways yes because we are each other’s contemporaries in the same genre of music however I also have strong ties to my home-country of Italy. I am an Italian citizen that moved to the U.S. when I was 10 years old and English is my second language. Though I have adapted to American culture over time I have also maintained strong ties to Italian culture. My entire family (besides my parents) resides there and I go back to Italy frequently, at least once a year, to visit. Since I feel to be fundamentally Italian as an individual I don’t necessarily find kinship in USBM bands just because of where I live.
De muziek van Krohm spreekt in ieder geval tot de verbeelding. Het is een prachtige mix tussen Burzum-achtige vocalen (maar dan met meer persoonlijke emotie) en geniaal gitaarwerk, dat af en toe doet denken aan Deathspell Omega op Crushing the Holy Trinity. Zoals zovaak lijkt ook hier het feit dat het een eenmansproject is in het voordeel te werken. Zonder dat hij te maken heeft met andere muzikanten kan hij doen wat hij wil.
Met Crown of the Ancients, de tweede demo, wierp hij voor mij nieuw licht op het fenomeen 'Depressieve Blackmetal' of 'Suïcidale Blackmetal'.
Het gitaarwerk op het eerste full-length-album A World Through Dead Eyes was veel geslotener en zieker, daar er gebruik werd gemaakt van meerdere lagen. Dit werd doorgetrokken op het tweede album, The Haunting Presence, dat net een paar dagen uit is.
Leviathan:
Van Leviathan ken ik eigenlijk alleen The Tenth Sub Level of Suicide en Tentacles of Whorror, twee passende titels voor twee fantastische platen van een geniaal eenmansproject.
Bij Leviathan lijkt de zang een groter aandeel toebedeeld te zijn dan bij Krohm, maar dat maakt de band niet minder spectaculair. Kippenvelmoment na kippenvelmoment, deze band heeft eigenlijk alles dat ik zoek in een band toebehorend aan deze stijl binnen de blackmetal.
Een voor blackmetalbegrippen ongelooflijke lading demo's en 2 full-lengths verder draait deze band onder leiding van Wrest nog steeds, al lijkt het sinds het tweede album uit 2004 wat minder actief dan voorheen.
Absoluut een aanrader.
Xasthur:
Xasthur mag in dit rijtje toch ook niet ontbreken. Rond 2004/2005 op alle fora een enorme hype, maar niet zonder reden. Met Nocturnal Poisoning, The Funeral of Being, Telepathic with the Deceased, To Violate the Obvious en Subliminal Genocide als albums is dit de meest productieve band uit het lijstje, ook een eenmansproject onder leiding van Malefic.
Zelf vind ik Xasthur het minst bijzonder, maar misschien komt dat omdat het album dat ik het beste ken het debuutalbum is. Met een relatief slechte productie heeft Malefic desondanks een zeer duistere sfeer weten neer te zetten, zoals maar weinig muzikanten dat lukt. Misschien geldt Malefic wel als de verpersoonlijking van deze muziekstijl, al trek ik sterk in twijfel of dit wel terecht is.
Draugar:
Het lijkt wel een verplichting, alleen zijn als je je in dit genre bevindt. Ook Draugar wordt louter door één man geleid, deze man draagt de naam 'Hildolf' en heeft sinds Weathering the Curs als tweede album in 2004 niets meer uitgebracht.
Dit is het enige album dat ik in m'n bezit heb, 'From Which Hatred Grows' onbreekt in m'n collectie. Weathering The Curse is een magistraal album, dat niet in je platenrek mag ontbreken als je liefhebber bent van bovengenoemde bands. Met een ietwat rauwere tint weet ook Draugar zijn steentje aan dit deel van de blackmetal bij te dragen, al is het jammer dat de productiviteit sinds 2004 volledig lijkt te ontbreken.
Twilight:
Dit moest wel een succesverhaal worden. Bijna alle bekende muzikanten uit de Amerikaanse suïcidale blackmetalhoek verenigd. Met een line-up bestaande uit Wrest, Imperial, Azentrius, Hildolf en Malefic is dit misschien wel crème de la crème. Toch heb ik nooit de moeite genoemen dit uit te checken, dus persoonlijke meningen wat betreft dit project worden gewaardeerd!
Het enige wapenfeit van dit project heet simpelweg Twilight en is in 2005 uitgekomen, onder THR.
Denemarken
Nortt:
Een fantastisch project, en hoe kan het ook anders; geleid door één man, die dezelfde naam als het project draagt. Zelf omschrijft hij de muziek als 'Pure Depressive Black Funeral Doom Metal', wat misschien ook wel het meest passend is.
Al in 1995 begon Nortt met het maken van deze muziek, wat uiteindelijk resulteerde in Gudsforladt (2003) en Ligfærd (2005) als enige twee albums. Het zijn allebei fantastische platen, waarbij depressiviteit absoluut hoofdingrediënt vormt. In tegenstelling tot bij de andere projecten, is hier vooral het doomgedeelte hetgeen dat het meest opvalt. De snelheid van de muziek ligt over het algemeen beduidend lager dan bij de andere bands, en vooral zieke passages maken de albums tot unieke gehelen.
Nortt zelf over de teksten:
"Death and darkness; death is viewed as the only way to find salvation. Death, within my lyrics, is actually described as erotic; I desire death and long for the day when I shall enter the grave. The overall message must thereby be that death is your salvation and tonight would be a good time to achieve it."
Ook Nortt is niet meer actief sinds 2005.
Nu vraag ik me af of er veel liefhebbers van deze stijl op ZM rondlopen. Er wordt/werd redelijk veel gepost in de topics over de bands apart, maar hieruit kan ik niet opmaken of de daar postende leden ook de stijl in het algemeen een koud (
) hart toedragen. Uiteraard zijn er veel meer bands die geheel of gedeeltelijk onder de bovenstaande noemer te schuiven zijn, zoals Deathspell Omega, Blut Aus Nord en Nachtmystium, maar ik ben eigenlijk vooral op zoek naar onbekende projecten of bands die ik zou moeten checken als liefhebber van dit genre.
Zo, dat was het weer even.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(40)/discogs-images/R-4129649-1356280281-9300.jpeg.jpg)
], maargoed, allemaal niet VS he...![Usericon van Ruben[Obscuritas]](http://www.gravatar.com/avatar/c285a322469b3d1781635b4e89d9ef8c?d=http%3A%2F%2Fzwaremetalen.com%2Fpics%2Fspacer.gif&s=60)
