Wellicht probeer je er te gemakkelijk vanaf te komen, haha. Komt vast goed!

En leuk, hou me op de hoogte. Ik ben ook aan het gluren naar diverse filosofiecursussen, maar al gauw of niet interessant genoeg of te duur. Dinsdag wel een proefles.

De weg van de minste weerstand he

Hou mij ook maar op de hoogte dan, ben benieuwd hoe je proefles gaat bevallen

quote:

---

Op 29 augustus 2013 19:26 schreef faalhaas het volgende:
Nouja niet moeijlijk, als je een streep zet door een vriendschap zeg je ook de leuke momenten met zo'n persoon vaarwel. Dus zo zwartwit als jij het schetst is het meestal niet, in elk persoon en in dus ook in elke vriendschap zitten minder leuke kanten. Als je te rechtlijnig gaat denken hou je niemand over. Ik niet in ieder geval. En dat gaat me toch net een stapje te ver. Maar soms is het duidelijk ja dat je klaar bent met iemand en daar heb ik dan ook geen moeite mee

---

Jammer maar helaas...

Ik zeg ook niet dat je er bij het minste meningsverschil de stekker uit moet trekken.

Maar als het moment er is dat ik het klaar vind dan is het over en ende.
Dat wil niet zeggen dat je de mooie momenten niet kunt koesteren.

En zelf zal ik het dan niet meer zoeken maar als men daarna op een normale manier contact zoekt doe ik normaal terug. Al zal alles niet zomaar als voorheen zijn. Hier zijn ook uitzonderingen op trouwens.

[Dit bericht is gewijzigd door Dying Embrace op 29-08-2013 20:53]

quote:

---

Op 29 augustus 2013 12:45 schreef faalhaas het volgende:
Heel raar idd. Want je wilt toch graag weten hoe het is met je beste vriend en hoe hij over dingen denkt. Misschien stellen mensen dat soort vragen niet omdat ze in de veronderstelling zijn dat je er liever niet over praat? Misschien straal je dat uit als je wat stiller bent van nature.

---

Dat zou kunnen ja. Ik schat die persoon in kwestie echter niet zo sociaal-tactisch in haha. Maar misschien wel op n onbewust niveau. ofzo.

Herkenbaar.

Oppervlakkige, egoïstische klotewereld

Vraag me soms echt af wat ik hier doe.

Ik ook

Ik niet.

Moet je toch eens doen.

Hij zit gewoon een potje te liegen.

Je dat afvragen is tijdverspilling, je kan er maar beter vrede mee nemen. Toch?

quote:

---

Op 11 oktober 2013 19:29 schreef faalhaas het volgende:
Oppervlakkige, egoïstische klotewereld

Vraag me soms echt af wat ik hier doe.

---

Iets naars gebeurd?

En ja, heeft denk ik iedereen wel eens. Nu de donkerdere dagen naderen heb ik dat helemaal vaak.

quote:

---

Op 11 oktober 2013 22:25 schreef Silence het volgende:
Iets naars gebeurd?

---

Ja eigenlijk wel. Ik heb een week geleden iemand leren kennen die nogal met zichzelf in de knoop zat. Na een week intensief contact waarbij eigenlijk alleen haar leven aan bod kwam en ze nauwelijks interesse leek te tonen in dat van mij begon ze gisteravond ineens te zeuren wat er allemaal niet goed was aan mij. "You are too calm, you are too quiet, you need to change that, etc."

Haar ff uitgelegd dat ze me maar moet nemen zoals ik ben en dat het sowieso niet gaat werken als het alleen maar éénrichtingsverkeer is qua interesse in een ander. Was ze het uiteraard totaal niet mee eens en werd het nogal ruzie achtig. Toen zijn we op een gegeven moment allebei maar een andere kant opgelopen. Ben er klaar mee, hoef haar niet meer te zien, maar ben er toch wel erg teleurgesteld over.

Ik heb me wel vaak afgevraagd wat ik hier doe, maar ben daar op een gegeven moment mee opgehouden. Ik accepteer dat ik er ben, en volgens mij is daar geen enkele reden of logica voor. En ik probeer er wat van te maken, b.v. door mijn leerlingen of kinderen wat bij te brengen. Of door muziek te maken. Of door lekker te koken. In elk geval door geluk uit kleine dingen te halen. Want in grote dingen zit het volgens mij niet.

Oja die vraag. Krijg zelf ook steeds meer de indruk dat het antwoord voor altijd onduidelijk zal blijven.

Biologisch gezien is er nochtans een duidelijk antwoord op, hoor. Maar we maken het onszelf vaak veel te moeilijk. Ik heb er ook vaker en vaker last van.

Ik denk mezelf helemaal gek, als ik over zulke vragen na gaan denken. Als klein jongetje werd ik altijd heel bang, als ik dacht dat ik na dit leven doorleefde als een geest of ziel, en dan geen contact met anderen meer kon hebben. Een soort eeuwige eenzaamheid. Maar tegenwoordig kan ik aardig goed met mezelf opschieten, dus mocht het zover komen, dan komt het vast goed.

quote:

---

Op 11 oktober 2013 23:05 schreef bastianus het volgende:
Ik heb me wel vaak afgevraagd wat ik hier doe, maar ben daar op een gegeven moment mee opgehouden. Ik accepteer dat ik er ben, en volgens mij is daar geen enkele reden of logica voor. En ik probeer er wat van te maken, b.v. door mijn leerlingen of kinderen wat bij te brengen. Of door muziek te maken. Of door lekker te koken. In elk geval door geluk uit kleine dingen te halen. Want in grote dingen zit het volgens mij niet.

---

Ik dacht eigenlijk dat die houding een beetje gelijkstond aan volwassen worden :x Na mijn ernstige existentiële crisis rond mijn 14de ben ik alleszins ook een dergelijke levenshouding gaan aannemen. We zijn hier, dus kunnen we er even goed het beste van maken. Maar wel blijven beseffen dat het leven je niks verschuldigd is, en dat je leven enkel voor jou en de mensen vlakbij je iets betekent. Anders kan je toch maar teleurgesteld raken.

quote:

---

Op 11 oktober 2013 23:12 schreef Hérésie het volgende:
Ik dacht eigenlijk dat die houding een beetje gelijkstond aan volwassen worden :x Na mijn ernstige existentiële crisis rond mijn 14de ben ik alleszins ook een dergelijke levenshouding gaan aannemen. We zijn hier, dus kunnen we er even goed het beste van maken. Maar wel blijven beseffen dat het leven je niks verschuldigd is, en dat je leven enkel voor jou en de mensen vlakbij je iets betekent. Anders kan je toch maar teleurgesteld raken.

---

Ik was wat afgedwaald, met name door het geloof enzo. Ik dacht dat ik in een god geloofde. Tot ik de bijbel echt ging uitpluizen, en erachter kwam dat echt alles in dat boek elkaar tegenspreekt, en zodoende helemaal met mezelf en mijn geloof in de knoop kwam. Gelukkig weet ik nu al heel wat jaren, dat de enige die bepaalt wat richtinggevend en belangrijk is, jijzelf bent. Waar nodig moet je wel rekening met anderen houden, maar waar mogelijk moet je je eigen weg gaan.

Ik zou wel iets gelukkiger willen zijn. En ik weet dat ik dat wordt van echt leuk contact met mensen. Daar schort het soms wel eens aan.

quote:

---

Op 11 oktober 2013 23:12 schreef Hérésie het volgende:
Na mijn ernstige existentiële crisis rond mijn 14de

---

Right.

quote:

---

Op 11 oktober 2013 23:19 schreef faalhaas het volgende:
Ik zou wel iets gelukkiger willen zijn. En ik weet dat ik dat wordt van echt leuk contact met mensen. Daar schort het soms wel eens aan.

---

Probeer je dat leuk contact dan te zoeken in intensiteit of in diversiteit? Dus diepgaand contact (kom er maar in, LV) met een beperkte groep of eerder veel contact met veel verschillende mensen?

Ik neig eerder naar dat eerste. Het is leuk om veel mensen te kennen, maar contact met mensen die je door en door kent doet me meer deugd.

quote:

---

Op 11 oktober 2013 23:26 schreef BenKnuckles het volgende:
(kom er maar in, LV)

---

Met op zonder glijmiddel?

Maar ik neig absoluut naar het eerste.

Ik heb bijna geen vrienden meer. Maar die paar die er nog zijn, zijn wel echte. Dat is waardevoller voor me.

quote:

---

Op 11 oktober 2013 23:26 schreef BenKnuckles het volgende:
Probeer je dat leuk contact dan te zoeken in intensiteit of in diversiteit? Dus diepgaand contact (kom er maar in, LV) met een beperkte groep of eerder veel contact met veel verschillende mensen?

Ik neig eerder naar dat eerste. Het is leuk om veel mensen te kennen, maar contact met mensen die je door en door kent doet me meer deugd.

---

Ja uiteraard verkies ik ook kwaliteit boven kwantiteit. Beetje diepgang is altijd fijn