Na mijn geweldige verhaal van Dynamo en de drugs-/dranktoestanden daar schoten mij er nog veel meer binnen die ik jullie niet wil onthouden. Om echter "Ja opa nu weten we het wel" en offtopic-gedrag te voorkomen een apart topic hiervoor. Andere opa's en oma's ben ik ook wel nieuwsgierig naar, wat hebben zij allemaal uitgevreten in hun jonge jaren?
Verhaal 1:
Ik kan me nog herinneren dat we met een hele kameradenclub naar Dynamo waren. Na diverse alcoholische versnaperingen en oogluikend toegestane verdovende middelen lag iedereen rond het optreden van Tiamat in de tent voor pampus. Zo niet kameraad W. en ik, die door twee niet onknappe dames (ik noem geen namen maar het waren niet onze eigen vriendinnen) werden gevraagd om mee Tiamat te gaan kijken.
De ene dame en ik spoedden ons naar voren, muziekfans als wij waren, en door de grote hoeveelheid verorberde rookwaren gingen we gezamenlijk geheel in de show op, een doel waar de muziek van Tiamat zich indertijd nog uitstekend voor leende.
Toen de show af was liepen de ene dame en ik naar achteren in de tent alwaar zich kameraad W. en de blonde dame met de grote pluspunten bevonden. We hadden ze zo gevonden in een donker hoekje, alwaar ze diepgravend onderzoek naar elkaars lichaamsvloeistoffen en genitalieën aan het uitvoeren waren.
Gierend van de lach(kick) snelden de dame in mijn gezelschap en ik ons naar ons tentenkamp, waar we onder het genot van een biertje stil (iedereen ligt te slapen) de terugkomst van het tweetal afwachtten. Net als de vriendin van W. overigens zo te zien, de olielamp in haar tent gaf nog licht. Na een half uurtje werd ons geduld beloond.
Na eerst, met wat harde knallen, over een paar tentharingen gestruikeld te zijn, kwam W. bij de tent van zijn vriendin aan. De vriendin gilde de onvergetelijke woorden:
"Woar waar ie??!!"
W. antwoordde:
"Ik bun vremd ewes."
Het gevolg van deze opmerking was een serenade van wel een half uur, met zeer hoge gilstem uitgevoerd, door de vriendin van W. Gelukkig op zeer luid volume, waardoor het lachsalvo van E., mij en een hoop andere tentgasten er omheen niet te horen was.
Na de serenade, die in volstrekte stilte eindigde, maakte W. alsnog de voorgoed legendarische opmerking:
"Ik mag ook niks meer tegenweurdig."
Hetgeen voortaan een gevleugelde uitspraak in onze kameradenclub bleef..

[Dit bericht is gewijzigd door bastianus op 17-04-2009 14:12]

Vertel eens het verhaal over Chiel Montagne.

quote:

---

Op 17 april 2009 14:13 schreef Lionheart het volgende:
Vertel eens het verhaal over Chiel Montagne.

---

Ik wist het! Misschien later, als je groot bent..