Langere levensverwachting is wel iets waar je naar moet kijken maar het hoeft natuurlijk niet zo te zijn dat het een beter middel is. Als je kapot gedrogeerd ben en niet meer kan denken aan zelfmoord is het ook niet alles.

Maar in dit geval zal het vast wel gewoon beter zijn.

Dat is waarom ik naar ervaringen vraag. Van de patiënten op mijn kliniek hoor ik dat het een 'zwaar' middel is om te gebruiken. Daarbij heeft het behoorlijk pittige bijwerkingen, zoals het maligne neurolepticasyndroom. Maar ik zie ook dat mensen echt enorm opknappen als ze goed ingesteld zijn op leponex: Een enorme afname van hallucinaties, wanen en de daarbij behorende angst. En in vergelijking met moderne middelen als risperdal en (met name) zyprexa zie ik ook minder gewichtstoename, één van de belangrijkste levensverkortende bijwerkingen. Dus ja, wat is dan de kwaliteit van leven waar je voor kiest?

Toch dat artikel in The Lancet maar eens opsnorren...

Ik snap er geen reet van. Slik mn medicijnen trouw en op tijd, gaat al best lang goed, en ineens heb ik al een week lang de week from hell. totaal geen concentratie, compleet rusteloos en allemaal spoken in mn hoofd, schiet lekker op. Krijg mn werk nog wel gedaan, maar thuis komt er geen reet uit mn handen. De dingen die moeten gebeuren (huishouden, koken, douchen) doe ik echt op de automatische piloot, en verder niks, ook geen mogelijkheid om relaxed film te kijken of muziek maken ofzo, want te rusteloos.

quote:

---

Op 29 juli 2009 13:20 schreef Sjaakie het volgende:
Ik snap er geen reet van. Slik mn medicijnen trouw en op tijd, gaat al best lang goed, en ineens heb ik al een week lang de week from hell. totaal geen concentratie, compleet rusteloos en allemaal spoken in mn hoofd, schiet lekker op. Krijg mn werk nog wel gedaan, maar thuis komt er geen reet uit mn handen. De dingen die moeten gebeuren (huishouden, koken, douchen) doe ik echt op de automatische piloot, en verder niks, ook geen mogelijkheid om relaxed film te kijken of muziek maken ofzo, want te rusteloos.

---

Je bent net een mens. Volgens mij heeft iedereen dat wel eens toch? Het klinkt als de tijd waarin ik verliefd was.

Janeeja, snap wat je bedoelt, hehe

Het rare is dat ik juist voor dat soort situaties medicijnen heb en "behandeling" (klinkt zo zwaar), en dat dat juist onder controle was/is, dacht ik. Daarom baal ik er zo van.

En verliefd ben ik al jaren

[Dit bericht is gewijzigd door Sjaakie op 29-07-2009 13:27]

quote:

---

Op 29 juli 2009 13:26 schreef Sjaakie het volgende:
Janeeja, snap wat je bedoelt, hehe

Het rare is dat ik juist voor dat soort situaties medicijnen heb en "behandeling" (klinkt zo zwaar), en dat dat juist onder controle was/is, dacht ik. Daarom baal ik er zo van.

En verliefd ben ik al jaren

---

Mijn tip is: Af en toe proberen de controle over jezelf juist los te laten. Ik ben vroeger ook in mijn werk b.v. te krampachtig bezig geweest om dingen onder controle te houden en touwtjes in handen te hebben, dat werkt meestal alleen averechts.

quote:

---

Op 29 juli 2009 13:20 schreef Sjaakie het volgende:
Ik snap er geen reet van. Slik mn medicijnen trouw en op tijd, gaat al best lang goed, en ineens heb ik al een week lang de week from hell. totaal geen concentratie, compleet rusteloos en allemaal spoken in mn hoofd, schiet lekker op.

---

Uh ja, een +1 zo'n beetje.
De afgelopen tijd weer een boel slechte tot zeer slechte dagen gehad, en steeds regelmatiger weer. Ik krijg steeds vaker weer het gevoel dat ik terug zak dus ik heb besloten om te vragen naar een verhoging van mijn medicatie. Daar liep ik al langer mee, maar ik vind het nu mooi geweest. Ik slik ze niet voor niks.

Ondanks positieve tot zeer positieve ontwikkelingen in mijn leven de laatste tijd blijkt er toch nog niet veel nodig te zijn om mijn hoofd weer compleet op hol te laten slaan.

[edit]

Volgens mij al eens gemeld in het vorige topic maar er word dus ook onderzoek gedaan naar autisme. Nu zijn we nog niet klaar (ik moet bijv. 2 weken na Party San met mijn moeder naar mijn GGZ psych om mijn hele ontwikkeling als kind uit te pluizen) maar tot nu toe wijst alles, zoals verwacht, op vorm van contactstoornis.

[edit2]
Het staat in dit topic, hehe

[Dit bericht is gewijzigd door Metalhead22 op 31-07-2009 21:15]

quote:

---

Op 31 juli 2009 21:08 schreef Metalhead22 het volgende:


Ondanks positieve tot zeer positieve ontwikkelingen in mijn leven de laatste tijd blijkt er toch nog niet veel nodig te zijn om mijn hoofd weer compleet op hol te laten slaan.

---

Hehehe, daar hoef ik bepaald geen moeite voor te doen.

Muh, geen pretje

Nee, ik word er af en toe behoorlijk knettergek van, maar ik weet eigenlijk niet anders als dat dat zo is.

quote:

---

Op 31 juli 2009 21:08 schreef Metalhead22 het volgende:
maar tot nu toe wijst alles, zoals verwacht, op vorm van contactstoornis.

---

Daar heb ik niet eens tests voor nodig, hehe, dat heb ik zelf dondersgoed door, en vind het wel prima, ik ben toch al niet van het uitgaan of in de kroeg hangen of mensenmassa's. Concerten vind ik dan opzich weer wel relaxed, alhoewel ik geen evenementen van formaat Wacken meer af ga. Enige nadeel is dat het "sociaal ouwehoeren" als ik mensen tegenkom me af en toe wat lastig afgaat.

Weet je trouwens wat de trigger was dat het ineens weer omsloeg, of was het er gewoon ineens?

Nee, ik denk ik ook niet, ik verwoordde het denk ik verkeerd. Maar zoals je zelf al eens zei, misschien kan ik er beter mee omgaan als ik een "echte" diagnose heb en eventueel een vorm van hulp die daarop aansluit.

Hmm, verschilt. Soms is er een aanleiding voor, als het bijvoorbeeld weer slecht gaat thuis; andere keren komt het schijnbaar uit het niks opzetten en kan ik het niet tegen houden.

quote:

---

Op 31 juli 2009 22:01 schreef Sjaakie het volgende:
Daar heb ik niet eens tests voor nodig, hehe, dat heb ik zelf dondersgoed door, en vind het wel prima, ik ben toch al niet van het uitgaan of in de kroeg hangen of mensenmassa's.

---

Ik heb dat bij mezelf ook door, ik ben gewoon niet sociaal. Over het algemeen heb ik een hekel aan iedereen, totdat het tegendeel bewezen wordt. Maar dat hoeft toch niet raar te zijn?

quote:

---

Op 31 juli 2009 22:09 schreef Metalhead22 het volgende:


Hmm, verschilt. Soms is er een aanleiding voor, als het bijvoorbeeld weer slecht gaat thuis; andere keren komt het schijnbaar uit het niks opzetten en kan ik het niet tegen houden.

---

Het ligt er misschien aan dat ik vrij weinig van psychiatrie weet, maar is dit niet gewoon normaal? Het komt mij iig heel bekend voor.

Mwoah, denk niet dat het "normale" buien zijn waarin je je slecht voelt(die ken ik zelf maar al te goed). Heb het een keer gezien, en dat is 't geloof ik niet. Komt aanwaaien uit het niks, door een bepaalde, blijkbaar niet te traceren, prikkeling. Want niks komt écht uit het niks.

Het is in ieder geval duidelijk dat er iets moet zijn waardoor deze "buien" komen opzetten, en vooral: waarom zo geregeld en is er iets aan te doen.

Klassiek gevalletje borderline:



Kolere wat een verhaal

OMG!

quote:

---

Op 13 augustus 2009 14:15 schreef Judge M. het volgende:
Klassiek gevalletje borderline:

---

Wel grappig, hoewel aardig cliché, maar niet gewoon een klassiek geval van "iedereen kan alle bullshit die hij/zij wil op internet plempen"?

mja mensen an sich zijn ook niet top notch hoor

quote:

---

Op 13 augustus 2009 14:38 schreef invictis het volgende:
mja mensen an sich zijn ook niet top notch hoor

---

Zo vind ik sommige mensen met een psychiatrische stoornis soms ook net mensen..

'Antidepressiva verdubbelen risico op zelfmoord bij jongeren'
AMSTERDAM - Mensen die antidepressiva slikken en jonger zijn dan 25 jaar, hebben twee keer zoveel kans om zelfmoordgedachten te krijgen als mensen die placebo's slikken. Daarmee hebben jongeren evenveel kans op zelfmoord als tieners en kinderen.

Dat concluderen Amerikaanse wetenschappers die hun onderzoek deze week publiceerden in het medische vakblad British Medical Journal. De onderzoekers analyseerden 372 studies waarbij twaalf verschillende antidepressiva werden getest.

Minder zelfmoordgedachten

Volwassenen ouder dan 25 vertoonden niet meer zelfmoordgedachten, en senioren boven de 65 vertoonden er zelfs minder als ze antidepressiva slikken.

Het effect was het sterkst bij tieners die de pillen kregen, maar aan een andere psychische stoornis leden dan depressie.

Neveneffecten

Onderzoeker John Geddes van de universiteit van Oxford adviseert dokters om bij 18-jarigen het gebruik van antidepressiva te beperken en te focussen op cognitieve therapie. "Het is duidelijk dat antidepressiva verschillen in neveneffecten en efficiëntie".

Onderzoeksleider Marc Stone is het met hem eens. "De bevindingen steunen het idee dat antidepressiva twee onafhankelijke effecten kunnen veroorzaken: het ongewenste effect van zelfmoordgedachten en zelfmoordgedrag en het beschermende effect dat depressie vermindert en daardoor zelfmoordrisico's doet afnemen."

Meer zelfmoord

In een wetenschappelijk artikel dat in september 2007 in de American Journal of Psychiatry werd gepubliceerd, stelden onderzoekers vast dat het nemen van minder antidepressiva juist leidt tot meer zelfmoord bij kinderen en pubers.

Zo ontdekten ze dat het aantal zelfmoorden van kinderen en pubers tussen 2003 en 2005 met 49 procent toenam terwijl het aantal voorschriften van antidepressiva met 22 procent daalde.

Weinig nut

In een Brits onderzoek dat begin 2008 werd gepubliceerd, stelden de onderzoekers dat antidepressiva maar 'weinig nut' hebben.

Zij ontdekten dat antidepressiva als Seroxat en Prozac alleen zéér depressieve mensen helpen, maar voor de meeste patiënten geen nut hebben.

------------------------------------------

Uhm, wat? Ik wist dat het vervelend spul was, maar dit?

Het verband in de alinea "meer zelfmoord" is in ieder geval bijzonder zwak, zoals het daar gesteld is. Het tegelijkertijd optreden van méér zelfmoord en minder voorgeschreven anti-depressiva betekent niet meteen dat er een verband is.

[Dit bericht is gewijzigd door ZelThoR op 17-08-2009 9:43]

Dikke lawl: Ik ben vanaf mij 17e compleet dichtgestopt met pillen. Vandaar de neigingen.

Het bericht van British Medical Journal zelf: http://www.bmj.com/cgi/content/abstract/339/aug11_2/b2880

Het is wel de reden waarom ik dat spul heb afgewezen en mijn huisarts die bleef aandringen dat ik dat spul zou gaan gebruiken verteld dat hij de tering kon krijgen (en vervolgens een andere huisarts gezocht heb). Bij een maat van me heeft dat spul dus ook tot een suicidepoging geleid. Ik heb hem een half uur na die poging meegemaakt (hij heeft hem overleefd uiteindelijk) en dat beeld zal ik nooit meer vergeten.

En inmiddels heb ik ook ervaren dat je ook zonder pillen van je sores af kunt komen. Vraagt alleen wel iets meer zelfdiscipline maar dan heb je ook wat

Maar zo jong ben je toch niet meer

wel volledig met je eens hoor, en ik vraag me af of het extra discipline vergt. Ik denk dat je gewoon ook tot een betere oplossing komt.

Het bekende "Pillen versus Praten & Sporten".

Ik geloof in beide [een combinatie van].