Ik ben werkzaam bij de backoffice/klantenservice bij Van Dijk Educatie in Kampen, een bedrijf dat producten levert aan o.a. scholen/studenten, zoals schoolboeken, rekenmachines, accesoires etc.

Dagelijks komen er klachten binnen van ontevreden klanten, van het niet leveren van een besteld boek, tot klanten die beweren dat zij nog 100en euro's tegoed krijgen van het bedrijf. Maar wat ik zojuist van een collega hoorde, heb ik nog nooit gehoord: "iemand heeft in mijn boek gepoept, ik eis dat er een nieuw boek geleverd wordt". Op deze manier wordt serieus doorwerken wel erg lastig, hehe. Ik ben benieuwd naar soortgelijke verhalen!

Een oudje..

Ik werkte op een dagbestedingslocatie voor mensen met een verstandelijke handicap in combinatie met ernstige gedragsproblemen. Client escaleerde bij collega, ik moest helpen dus ren erheen.. lig ik ineens plat op de grond. Uitgegleden over een plas kwijl.

Collega en ik hadden hierna zo ontzettend de slappe lach, dat de client die al pissig was.. alleen maar pissiger werd. Manager liep langs, zag ons met client worstelen terwijl we in een deuk lagen. We hadden wat uit te leggen daarna.. gelukkig kon hij er ook wel om lachen. Nog een week last van een blauwe reet gehad.

We moesten een keer een mailing de deur uit doen naar (potentiële) klanten. Nadat we alles hadden klaargezet en op verzenden hadden gedrukt, duurde het allemaal wel heel lang. We kregen zo het vermoeden dat er iets niet helemaal goed aan het gaan was; dat werd bevestigd door mensen die belden met de mededeling dat ze onze nieuwsbrief 50 (VIJFTIG) keer hadden ontvangen.

Oeps. :')



Mailserver was over z'n huig gegaan, lag gelukkig niet aan mij/ons.

Bij een vorig bedrijf leverden we door ons geproduceerde cd's en dvd's aan de landelijke distributiecentra zoals Free Record Shop en Bol.com, om er eens twee te noemen, en ik regelde het transport. Toen ik een keer een week vrij was vond mijn chef het een goed plan om die taak zelf over te nemen. Toen is er ergens bij de adressering iets fout gegaan waardoor 17 volle pallets dvd's ergens in een of ander kutdorpje zijn afgeleverd bij particulieren. Alle pallets zijn met pompwagen via de poort achterom in de tuin gezet (de buren: "zet daar maar neer") en de vrachtbrief is netjes door de buren afgetekend.

Ook bij hetzelfde bedrijf, in de laatste dagen van de audiocassette: er is toen per ongeluk een mastertape van een willekeurige boze schreeuwneger verwisseld met die van een tape met kinderliedjes voor een Engels tijdschrift. Gevolg was dat er dus in de Engelse boekhandels een tijdschrift met gratis cassettebandje ingesealed lag met aanstootgevende rapmuziek en dat al die bladen uit de handel gehaald moesten worden. Heeft wat gekost. Anderzijds moet ik nog steeds grinniken aan alle hiphoppers die toen nietsvermoedend een bandje hebben gekocht vol kinderliedjes.

Een paar jaar terug tijdens fikse uitbraak van vogelgriep (werk bij LNV Loket, Min van LNV), belt er een oudere dame die advies wil over het verwijderen van vogelpoep van haar auto ..

Ik geef aan dat dat gewoon met een goed schoonmaakmiddel kan, maar hoe moet ze dat dan doen als ze onderweg is. Ik geef aan, neem schoonmaakdoekjes of iets dergelijks mee.

Ik heb voortdurend rond zitten kijken of ik in de zeik werd genomen door collega's .. niet dus ..

nieuwe klant die me belde om te vragen waar de lanceerbladen bleven voor de registratie van de lonen van het personeel voor september...


Dat mensje, 60 jaar oud en verantwoordelijke van de personeelsdienst van zo'n 50 bouwvakkers, was niet op de hoogte dat de baas van het bedrijf een internet applicatie had gekocht voor de boekhouding



bijkomend probleem is echter dat ze geen PC heeft

Paar jaar geleden toen ik nog acter het buffet stond van een restaurant (desserts maken, drank intappen etc) eens de begrafenis van een prei meegemaakt. Best WTF.

Twee koks die zich doodverveelden hadden elkaar af lopen ranselen in de koeling met twee preien. Tot er 1 knak zei. Die werd toen opgebaard de koeling uitgedragen terwijl de dodenmars werd geneuried.
Daarna besloten ze dat er ook een condoleance register gemaakt moest worden voor Pierre de prei, en na 10 minuten discussiëren over de juiste schrijfwijze van het woord condoleance werd iedereen min of meer gedwongen er een stukje in te schrijven.
Ook de baas ja.

Daarna ging de prei op zijn draagbaar naar het "mortuarium" tot de crematie. Tot het zover was werd de dode bewaakt door twee levensgevaarlijke Schwabi's. (een komkommer en een tomaat op pootjes, jawel)



[Edit: Wel meer debiele momenten gehad daar. Pasen in juli, een cursus krokodillen vangen, yoghurt gevecht in de koeling, de zoektocht naar de paperikaschiller etc etc.]

[Dit bericht is gewijzigd door Mottighaerd op 20-10-2009 18:31]