Helaas, een volkslied uit Staphorst lijkt niet te bestaan, maar niet getreurd: in dezelfde gemeente ligt ook Rouveen

quote:

---

doere wee ooz daaglijks...
Bee de grote watertoren
of vanof de Mepp´lerweg,
koom ie in ooz mooi Rovene,
en wee kent doar heg en steg.

Vrogger was ´t hier rouwe vene,
en moerassen wied in ´t rond,
mar no boerukt wee tevrene,
op Rouveense goeie grond.

In de grote boerenhuuzen,
doere wee ooz daaglijks wark,
en as ´t drok is helpt de buren:
zo binne wee dan saam´n stark.

Oostert, Westert, Boam en Buut´n,
´t heurt er allemaole bee,
bee ´t land van ´t old Rovene:
doar allent veule wee ooz vree.

Refrein:
Van Dekkersland tut an de Lichtmis,
vanof ´t Spoor tut an Zwartsluus,
lig doar ´t laand van ´t old Rovene,
en doar veule wee ooz thuus.

---

Van mijn mooie geboortestad

Aentwaerpe
De lichtshes oep de Schelde
den beiord van den tore
mensen oep een baenk
een onslivrouke, en de Vlaaikesgaenk
de straat waar 'k vruger katteke spelde

Refrein:
Aentwaerpe gij zeh’ gah vör mij
toch de stad waar as ek zen gebore
de Grungplöts, de Meêr, de Keyserlei
daar em ekik m'n art verlore

Aentwaerpe waar da 'kik oek ben
ik kan nieverans mijnen draai ni’ vinde
'k weet et 't is flau, mor ik beken
ba ae zen 'k thuis, en onder vrinde


Een ziêmanskróeg, de dokke
de Vogelemart oep zondagmorge
’t Sint Jansplein
en Brabo zie, van ze fontein
ne joenge fluite nor e mokke



[Dit bericht is gewijzigd door VodeVilicious op 09-01-2011 21:40]

Schokland, Schokland, waar ben je gebleven,
Schokland, Schokland, zo kort was je leven.
Schokland, Schokland, je vocht en hield stand,
Eeuwenlang beukten veel stormen je strand.
Jij werd tenslotte verzwolgen door 't land.

Voor Schokland dit lied, een weemoedig wijsje,
't Is jaarlijks voo velen het doel van een reisje,
Want waar ook op aarde verspreid en verstrooid,
Het land onzer vaad'ren vergeten wij nooit.

Schokland, Schokland, waar ben je gebleven,
Schokland, Schokland, zo kort was je leven.
Schokland, Schokland, je vocht en hield stand,
Eeuwenlang beukten veel stormen je strand.
Jij werd tenslotte verzwolgen door 't land.

Een eiland met een heel eigen tongval en dracht,
Waaraan door ons allen zo vaak wordt gedacht.
't Bestaan was er hard, 't viel de Schokkers niet mee,
Want altijd was daar het gevaar van de zee.

Schokland, Schokland, waar ben je gebleven,
Schokland, Schokland, zo kort was je leven.
Schokland, Schokland, je vocht en hield stand,
Eeuwenlang beukten veel stormen je strand.
Jij werd tenslotte verzwolgen door 't land.

Oud-Emmeloord Noord, met zijn haven en kerk,
Klein dorp aan de baai, maar een rustpunt na 't werk.
En Ens met zijn Middelbuurt, Zuidert en Zuid,
Zijn rede, zijn baken met licht en geluid.

Schokland, Schokland, waar ben je gebleven,
Schokland, Schokland, zo kort was je leven.
Schokland, Schokland, je vocht en hield stand,
Eeuwenlang beukten veel stormen je strand.
Jij werd tenslotte verzwolgen door 't land.

Maar toen heeft de zee zo gewoed en geschuimd,
Dat Schokland, 't geliefde, moest worden ontruimd.
De eilandbewoners verlieten met smart,
Door nooddruft gedreven, het land van hun hart.

Schokland, Schokland, waar ben je gebleven,
Schokland, Schokland, zo kort was je leven.
Schokland, Schokland, je vocht en hield stand,
Eeuwenlang beukten veel stormen je strand.
Jij werd tenslotte verzwolgen door 't land.

In plaats van de zee kraait het land nu victorie,
Maar jij was, potdorie, een stuk Hollands glorie.
En nu in de polder een terp, dat doet zeer.
Ons eiland, Schokland, dat is er niet meer.

Schokland, Schokland, waar ben je gebleven,
Schokland, Schokland, zo kort was je leven.
Schokland, Schokland, je vocht en hield stand,
Eeuwenlang beukten veel stormen je strand.
Jij werd tenslotte verzwolgen door 't land.

Maar nimmer vergaten zij 't oude gebied,
En, oh wat een wonder, vergaan wou het niet.
't Bleef heerlijk behouden, werd eindelijk droog,
En wij, Schokker telgen, wij houden het hoog.

Schokland, Schokland, waar ben je gebleven,
Schokland, Schokland, zo kort was je leven.
Schokland, Schokland, je vocht en hield stand,
Eeuwenlang beukten veel stormen je strand.
Jij werd tenslotte verzwolgen door 't land.

Als ik boven op de Dom sta
kijk ik even naar benee
dan zie ik het oude gragie
het Vreeburg en Wijk C
Ja, dan springt m'n hartsie open
ik ben trots wat dag ie wat
der is geen mooier plehekie
als Utereg M'n stad
als Utereg M'n stad

Utereg m'n stadsie daar gebeurt van alle hand
het bruist aan alle kant in het hartsie van het land
de sterrenwijk het houtplein en de Lange Rozendaal
Utereg het mooist van allemaal

ik ben geboren in een huisie in de zakkendragensteeg
vlakbij het logement van Jan de Tentenneus
Al de breuk en gekken barten vult de kooste gleufjes in
schele ockeloen en blauwe Teus
woon al m'n leven lang in Utreg en ik heb het naar m'n zin
want er is bij ons vanalles aan de hand
je ken gaan dansen of naar kroegies
en je stapt het leven in
met mooi mokkels en met flippers aan de wand

Als ik boven op de Dom sta
kijk ik even naar benee
dan zie ik het oude gragie
het Vreeburg en Wijk C
Ja, dan springt m'n hartsie open
ik ben trots wat dag ie wat
der is geen mooier plehekie
als Utereg M'n stad
als Utereg M'n stad

Utereg m'n stadsie daar gebeurt van alle hand
het bruist aan alle kant in het hartsie van het land
de sterrenwijk het houtplein en de Lange Rozendaal
Utereg het mooist van allemaal
Utereg het mooist van allemaal

quote:

---

Op 9 januari 2011 21:37 schreef Hades het volgende:
Helaas, een volkslied uit Staphorst lijkt niet te bestaan, maar niet getreurd: in dezelfde gemeente ligt ook Rouveen

---

Pffffffff Rouveen.

ja toch!!!

Temidden van de paarse heide
waar samenstromen Mark en Aa,
daar ligt geroemd door alle tijden
onz' eigen stad ons eigen fier Breda,
Breda vooruit! De klokken luiden!
Breda gij blijft de schoonste stad van 't zuiden!

Zo lang daar rond die slanke toren
nog klopt het echt Bredase bloed,
gaat nimmer d' eigen aard verloren
die pittig is en pittig blijven moet!
Breda vooruit! De klokken luiden!
Breda gij blijft de Parel van 't Zuiden!!

En natuurlijk ook:

[Dit bericht is gewijzigd door MetalMitch1992 op 10-01-2011 0:28]

Twents Volkslied

Er ligt tussen Dinkel en Regge een land
Ons schone en nijvere Twente
Het land van de arbeid het land der natuur
Het steeds onvolprezene Twente
Daar golft op de essen het goudgele graan
Doet 't snelvlietend beekje het molenrad gaan
Daar ligt er de heide in 't paarsrode kleed
Dat is ons zo dierbare Twente (bis)

Waar Twickel zijn torens uit't eikenloof heft
De Lutte zijn heuvels doet blinken
De paasvuren branden alom in't rond
En 't landvolk de kersthoorn laat klinken
Daar stroomt onze Dinkel zo heerlijk door 't land
Door bossen en velden, langs't Losserse zand
Daar rust er ons oog van der heuvelentop
Op 't heerlijke landschap ons Twente (bis)

De rookwolk, die stijgt aan de horizon op
Die wijst ons de nijvere steden
Met mensen arbeidzaam en degelijk, bewoond
De zetels van 't krachtige heden
Daarbuiten in boerschap op heide en veld
Daar wordt nog de sage en 't sprookje verteld
Daar rust de Tubanter in't heuvelig graf
't Verleden naast 't heden van Twente (bis)

En voert ons het lot ook uit Twente soms weg
Wij blijven het immer gedenken
Geen andere landstreek hoe schoon ze ook zij
Kan 't zelfde als Twente ons schenken
Wij drukken elkaar in de vreemde de hand
Gedenkend ons klein, maar zo dierbare land
En moge ons huis in de vreemde ook staan
Ons hart blijft toch altijd in Twente (bis)

quote:

---

Op 10 januari 2011 0:24 schreef MetalMitch1992 het volgende:En natuurlijk ook:

---