Ik heb een dringende vraag

Hoe ervaren Boeddhisten de dood?
Want er wordt verteld dat als ze overleden zijn. Zich voor gaan bereiden op het leven wat er daarna volgt(Als die er is)
En wat wordt er daar met het lichaam van overledene gedaan?

Waarom vraag je dat op ZM, of all places?

hehe idd, vast genoeg over te vinden elders, kans is kjlein dat iemand dat weet hier en nog kleiner dat er iemand serieus op gaat reageren

Ik weet het, maar er zijn zo fuckin' veel internetsite's die het vast beter uitleggen dan ik. Laat staan dat ik er zin in heb om het uit te leggen.

quote:

---

Op 7 november 2006 17:53 schreef Loves_You het volgende:
Ik heb een dringende vraag

Hoe ervaren Boeddhisten de dood?
Want er wordt verteld dat als ze overleden zijn. Zich voor gaan bereiden op het leven wat er daarna volgt(Als die er is)
En wat wordt er daar met het lichaam van overledene gedaan?

---

Volgens mij gaan ze naar walhalla, zich voorbereiden op het volgende leven, en wanneer ze genoeg karma hebben opgedaan in die levens gaan ze naar het ultieme .. (ben de naam kwijt) en daar hebben ze alijd rust ofzoiets..
Als ik het me goed herinner.

quote:

---

Op 7 november 2006 17:55 schreef karnivoor het volgende:
hehe idd, vast genoeg over te vinden elders, kans is kjlein dat iemand dat weet hier en nog kleiner dat er iemand serieus op gaat reageren

---

Sorry hoor.

mwa, klein = niet niet

quote:

---

Op 7 november 2006 18:04 schreef karnivoor het volgende:
mwa, klein = niet niet

---

Ik heb het hele internet al afgezocht en het valt me tegen
Er wordt wel verteld over de leider en zo maar niet over de dood helaas.

Kijk naar de post ietsje naar boven..

Jaa ik had het gezien en heb het gebruikt
Alleen nu zou ik nog 1 ding willen weten. Dan ben ik klaar met wat ik moest maken

Wat doen Boeddhisten met het lichaam van overledene?

http://nl.wikipedia.org/wiki/Wedergeboorte_(boeddhisme)

.....

quote:

---

Op 7 november 2006 18:02 schreef VodeVilicious het volgende:
Volgens mij gaan ze naar walhalla,

---

Volgens mij haal je verschillende mythes door elkaar....

quote:

---

Op 7 november 2006 19:37 schreef Chelman het volgende:
Volgens mij haal je verschillende mythes door elkaar....

---

Ja, ik zag het net ook al op site, pardon me. Ik ben er ook niet zo in bekend..

quote:

---

Op 7 november 2006 17:53 schreef Loves_You het volgende:
Hoe ervaren Boeddhisten de dood?

---

De enige die daar antwoord op kunnen geven zijn Boeddhisten die de dood reeds meegemaakt hebben. Veel succes met het vinden van een dode Boeddhist die open staat voor een interview.

quote:

---

Op 7 november 2006 17:53 schreef Loves_You het volgende:
Ik heb een dringende vraag

Hoe ervaren Boeddhisten de dood?
Want er wordt verteld dat als ze overleden zijn. Zich voor gaan bereiden op het leven wat er daarna volgt(Als die er is)
En wat wordt er daar met het lichaam van overledene gedaan?

---

Als je daar wat over wilt weten kun je misschien het beste dat boek van Sogyal Rinpoche lezen: Tibetaans boek van leven en sterven. Boeddhisten proberen wel degelijk een beeld te krijgen van hun vorige levens en het stervensproces in het algemeen, ze zeggen dat net als bij slapen je eigenlijk een soort van overgangsfase (bardo) beleeft. Wel interessant omdat in onze cultuur traditioneel gezien het een beetje een taboe is om je in de dood te verdiepen of je erop voor te bereiden. De meesten negeren het en/of zijn er bang voor. Ik zeg niet dat ik het eens ben met de boeddhistische benadering (ik geloof sowieso niet in reincarnatie), maar het is wel interessant om wat meer van het bewustzijn te kunnen begrijpen.

ik vind buddhisme is zn leer veel te streng en veel te..nihilisties of zelfs schizoide. ben ik allebij wel tot op zekere hoogte, maar omdat zo als geloofsysteem aan te nemen:/. "leven is pijn" weetje, vind ik wat erg eenzijdig bestempeld.
maar ik vind het wel heel erg typisch, dat toen ik eens teruglas in wat vage dingetjes dat ik jaren geleden had geschreven nog voor ik wist wat boeddhisme inhield, dat heel erg vergelijkbaar is met wat het buddhisme verkondigt. wat betreft dan het "extinguishen" van de ego, iig in betrekking tot trots en "neediness".

en overigens heeft het buddhisme wel goden, het is ontstaan vanuit het hinduisme en deelt dezelfde goden, maar de buddhisten vinden dat niet belangrijk. het is dus in feite een levensbeschouwelijke filosofische overtuiging. geen theisme, maar ook niet per se een atheisme.

De tering. Het is te laat, ik kan je post echt niet ontcijferen. Is het Nederlands?

We hebben een nieuwe aanvoerder van ons leger analfabeten, jawel

Het boek van leven en sterven heb ik nu naast me liggen.
Ik vind het een vreselijk mooi geloof en wat ik vooral zo mooi vind is hoe ze in het leven staan.
Het mediteren vind ik geweldig, even je eigen rust terug vinden door alleen op je eigen ademhaling te letten en de rest laten zoals het is. Luisteren tot het geluid van de klankschaal helemaal weg is. Als je goed blijft luisteren hoor je het het helemaal niet weg gaat.
Mijn vader was toen hij ziek werd, en een tijdje daarvoor ook, heel erg bezig met dit geloof. Vandaar dat ik dat boek ook heb. Toen hij doodging had hij ons een paar dagen daarvoor verteld wat hij graag wou dat we deden, omdat ze dat in het boeddhisme ook deden. Dat ze allemaal om hem heen gingen staan in een kring en elkaars handen vasthielden en ons voorstelden dat de geest van mijn vader naar een groot helder licht toe zou gaan. Dat zou zijn 'reis' makkelijker maken.
Maargoed, wat ik hier dus mee wil zeggen is dat het boeddhisme veel heeft te maken met 'het licht' en er 'zijn'. Wat ik heel erg mooi vind.


[Dit bericht is gewijzigd door Ymir op 17-12-2006 14:42]

Tibetaanse Boeddhisten geloven dat je afhankelijk van je karma (een optelsom van alle goede en slechte dingen die je in je levenS) hebt gedaan, je reïncarneert in één der zeven werelden. Van laag naar hoog: de wereld van de gekwelden (hel), de wereld van de altijd hongerigen en dorstigen, de wereld van de dieren, onze wereld, de wereld waar de boom staat waarvan de vruchten in de godenwereld groeien, en de godenwereld. God is hier trouwens een vrije vertaling; ook dit zijn wezens met jalouzieen, maar het is wel de beste plek voor reïncarnatie.
Na een enorm aantal levens, als je genoeg ervaring hebt en je karma oké bevonden is (volgens de Tibetanen door je persoonlijke meerdere-levens-counsellor, kun je inderdaad in de Hemel komen. Maar deze periode duurt volgens een Lama (Leraar) van lang geleden "duizend maal de tijd waarop een zwaluw met een zijden sjaal in zijn snavel erover zou doen om de Mount Everest af te slijten". Lang dus.
Overigens hebben de beschermers (Boeddha's, die in eeuwige meditatiestaat verkeren, en Boedhissatva's (actieve beschermers, de Dalai Lama is de aardse verschijning van Avalokiteshvara (geloof ik, naam kwijt!) en de Groene Tara (ook mijn lievelingskarakter, de altijd waakzame moeder). Dit zijn mensen die de verlichting hebben bereikt maar zich toch nog beschikbaar stellen uit naam van het 'Diamanten Voertuig-Boeddhisme' (iedereen mag geholpen worden met het bereiken van het Nirwana) voor de normale mens.

Het dode lichaam, daar wordt vaak erg weinig over gesproken, maar van wat ik weet worden de burgers en 'gewone' monnikken vrijwel direct verbrand en uitgestrooid, bij hogere functies gebeurt dat iets later zodat deze nog tijd heeft om aan te geven waarze naar zijn reïncarnatie moeten zoeken.
Of juist niet. De enige vrouw met een reïncarnatielijn leeft inmiddels in een Chinees stadje als gewoon stadsvrouwtje.
Overigens heeft de huidige Dalai Lama gezegd de allerlaatste te zijn, omdat hij het gat dat in de regering van Tibet valt bij de dood van de eerdere Dalai Lama te groot vindt, 'gemene ooms' nemen dan de macht over en zijn ook niet echt goed in het weer afstaan. Ik geloof dat de vijfde tot en met de achtste en de tiende tot en met de twaalfde Dalai Lama (pin me niet vast op de nummers!) allemaal dood zijn gegaan binnen een jaar nadat ze kundig genoeg waren om de machtspositie over te nemen. Nouja, hopen dan maar dat Tenzin Gyasho (zoals de huidige, veertiende Dalai Lama heet) het nog lang maakt, niet dan?

Pfoe, boeddhisme in een notendop...

Ik heb laatst toevallig een documentaire gezien waarin de Dalai lama aangaf wellicht te reïncarneren. Dit lag volgens hem aan de behoefte die het volk van tibet of de wereld zou hebben aan zijn reïncarnatie als zodanig. Als hij nodig zou zijn, zou hij als hij/zij terugkeren.

Verder weet ik niet echt genoeg van boedhisme om er een gefundeerde mening over te kunnen vormen. Ik weet dat het een vriend van me erg geholpen heeft in zeer moeilijke tijden, maar dat is ook alles.

quote:

---

Op 8 november 2006 0:33 schreef lygophile het volgende:
ik vind buddhisme is zn leer veel te streng en veel te..nihilisties of zelfs schizoide. ben ik allebij wel tot op zekere hoogte, maar omdat zo als geloofsysteem aan te nemen:/. "leven is pijn" weetje, vind ik wat erg eenzijdig bestempeld.
maar ik vind het wel heel erg typisch, dat toen ik eens teruglas in wat vage dingetjes dat ik jaren geleden had geschreven nog voor ik wist wat boeddhisme inhield, dat heel erg vergelijkbaar is met wat het buddhisme verkondigt. wat betreft dan het "extinguishen" van de ego, iig in betrekking tot trots en "neediness".

en overigens heeft het buddhisme wel goden, het is ontstaan vanuit het hinduisme en deelt dezelfde goden, maar de buddhisten vinden dat niet belangrijk. het is dus in feite een levensbeschouwelijke filosofische overtuiging. geen theisme, maar ook niet per se een atheisme.

---

ja.