|
Dit topic is 40 pagina's lang: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 |
||||
Auteur: |
|
|
Mooie keuze The man who comforts himself not with what he achieves, but with what he dreams of achieving. |
|
The man who comforts himself not with what he achieves, but with what he dreams of achieving. |
|
Alchemist - Spiritech The man who comforts himself not with what he achieves, but with what he dreams of achieving. |
|
Agnes Obel - Aventine |
|
Aphex Twin - Drukqs I'm lifted troop, you can bring your wack-ass crew |
|
GY!BE - Luciferian Towers edit: en verder met Slow Riot... en F#A# infinity. [Dit bericht is gewijzigd door zodiac lung op 06-03-2018 10:25] One chord is fine. Two chords is pushing it. Three chords and you're into jazz. |
|
Oeh die moet ik nog checken! hoe istie bevallen? NP: Bloodbath - Ways to teh Grave ♂ <o((((>< <o((((>< <o((((>< ♀<o(((>< <o(((>< |
|
Beter dan de vorige en mogelijk de beste sinds de reünie. One chord is fine. Two chords is pushing it. Three chords and you're into jazz. |
|
Ik vind 'm fijn. Ik kan weinig met ouder werk ivm gebrek aan structuur en de eindeloze stroom aan riff-onderbrekende samples. Heiligschennis, I know. Maarja, als je geen nostalgie bij iets hebt, kan je er misschien ook anders naar kijken. De oude platen bevatten de meest intens prachtige stukken hoor, maar die worden dus telkens in de kiem gesmoord. Zonde. Nieuwere platen laten een volwassenere band horen imho. -zet zonnebril op om shitstorm te overleven- Edit: Riot vind ik dan weer geweldig. [Dit bericht is gewijzigd door Dirge for november op 06-03-2018 12:21] "Apathy 'll kill you!" "I don't care..." https://lucidcream.bandcamp.com/ https://www.facebook.com/lucidcreamology/ |
|
Heb hem meteen maar even op vinyl besteld. ♂ <o((((>< <o((((>< <o((((>< ♀<o(((>< <o(((>< |
|
Edit: Fu Manchu - Clone of the Universe [Dit bericht is gewijzigd door zodiac lung op 06-03-2018 16:23] One chord is fine. Two chords is pushing it. Three chords and you're into jazz. |
|
Napoleon da Legend & DJ Doom - Path of a Warrior Peggy Gou - Once I'm lifted troop, you can bring your wack-ass crew |
|
quote: Het oudere werk is inderdaad een stuk fragmentarischer, ja. Toch vind ik daar de sfeerzetting vele malen sterker. Je wordt echt in een andere omgeving gezogen (vooral F♯A♯∞ heeft dat ontzettend) tijdens het beluisteren van die platen: ook vanwege die samples en field recordings. Die nieuwe platen zijn een stuk concreter. Live vind ik dat materiaal gaaf, maar op plaat doet het mij niet zoveel. |
|
https://slugdge.bandcamp.com/album/esoteric-malacology Op aanraden van mijn vriendjes hier Met een Akercocke als verwijzing ben ik direct geïntrigeerd. The man who comforts himself not with what he achieves, but with what he dreams of achieving. |
|
Prince - the cross "De Tegenpartij is de bonafideste, de soliedeste en de dynamooste partij van heel Nederland." |
|
Hüsker dü - New day rising Het radicale feminisme is niet eens een lachnummer meer: het is een karikatuur van een parodie op een klucht. |
|
The Stooges - Raw power Het radicale feminisme is niet eens een lachnummer meer: het is een karikatuur van een parodie op een klucht. |
|
Katatonia - Sounds Of Decay (was wel cava maar kon in de verste verte niet tippen aan Brave Murder Day) Abigor - Höllenzwang - Chronicles Of Perdition (Abigor blijft toch één van de interessantste bands in het black genre imo) [Dit bericht is gewijzigd door Steel Jaw op 08-03-2018 1:21] |
|
snelle metal en zo signature |
|
Solstice - White Horse Hill One chord is fine. Two chords is pushing it. Three chords and you're into jazz. |
|
One chord is fine. Two chords is pushing it. Three chords and you're into jazz. |
|
I am soulless and proud, That I'm not like your kind, I delight in watching you drown, As this world drags you down |
|
quote: Met beide statements helemaal oneens Ik heb Sounds of Decay altijd al een heel interessante EP gevonden. BMD 'vloeit' meer en staat nog steeds als een huis, maar SoD heeft een rauwere sound en bevat tegelijk al elementen die terugkomen in Discouraged Ones, met nog steeds die onmiskenbare old school Katatonia-melodielijnen. Een echt juweeltje imo. Met die nieuwe Abigor kan ik helemaal niets. Het is allemaal wel goed gedaan, maar ik mis gevoel en emotie. Ik heb dan ook maar snel terug hun oudere werk opgezet. Vanaf Satanized haak ik af en ondanks verwoede pogingen geraak ik niet terug opgehaakt. |
|
France Gall - Ella elle l'a Het radicale feminisme is niet eens een lachnummer meer: het is een karikatuur van een parodie op een klucht. |
Dit topic is 40 pagina's lang: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 |
Index / Muziek algemeen | Vorige pagina | Volgende pagina |