Nu-metal is toch wel een van de meest gehate subgenres in het metalgenre, maar de laatste jaren lijkt de populariteit steeds meer toe te nemen met ook bands die weer in deze stijl spelen.
De zoon van Mike Portnoy drumt in deze band en daardoor waren mijn verwachtingen juist lager (vaak vallen bands met "de zoon of dochter" van vies tegen), maar dit is heel erg vet. Tallah klinkt als een mengeling van allerlei nu-metal/altmetalbands uit het einde van de jaren '90 en begin jaren '00: Slipknot, Korn, Mudvayne, Incubus, Linkin Park, maar brengt ook de wringende dissonantie met zich mee van nieuwere bands als Code Orange en Vein. Zanger Justin Bonitz is ontzettend veelzijdig, zijn excentrieke stijl doet me ook denken aan Kyo van Dir en Grey.
Er zijn al zes tracks te luisteren van de aankomende plaat (Matriphagy). Deze plaat zal op 2 oktober via Earache verschijnen.
Niet mijn ding. Puur gecheckt want zoon van. Ik vind het heel gaaf! Zeker beter dan de vergelijkbare meuk die er tegenwoordig je strot in geduwd word. Nog steeds niet mijn ding tho. En zoon geeft papa een run voor z'n money.
