quote:

---

Op 2 januari 2004 15:42 schreef Nix het volgende:
Oke heb je ook weer een punt. Maar als je na een serieuze relatie lachend weg loopt, was er toch serieus iets mis in die relatie.

---

Ik zerg toch dat t heel normaal is dat je daarna ff down bent. Maar er zijn zoveel menschen die dat giganties opblazen

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:43 schreef kwelgeest het volgende:
Ik zerg toch dat t heel normaal is dat je daarna ff down bent. Maar er zijn zoveel menschen die dat giganties opblazen

---

Sowiezo zou ik mijn problemen niet geheel op internet gooien...

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:44 schreef Nix het volgende:
Sowiezo zou ik mijn problemen niet geheel op internet gooien...

---

ach niemand kent je en 't is er ff uit wat irl meestal niet lukt.

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:42 schreef Nix het volgende:
Oke heb je ook weer een punt. Maar als je na een serieuze relatie lachend weg loopt, was er toch serieus iets mis in die relatie.

---

Ja, duh, maar om nou meteen te gaan roepen dat je depressief bent als je je ff kut voelt gaat me ook wat te ver. Wat moet dat dan worden als die mensen later trouwen en het na 20 jaar huwelijk ofzo fout gaat?

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:44 schreef kwelgeest het volgende:
ach niemand kent je en 't is er ff uit wat irl meestal niet lukt.

---

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:40 schreef kwelgeest het volgende:
pfff ff down na een gefaalde relatie is heel normaal dan ben jecht niet meteens depressief. Ik vind dat kramy hier echt wel een punt heeft.
En ja ik heb wel's een vrij serieuze relatie gehad.

---

Nou, dat vind ik niet.

Ligt totaal aan de situatie.
Toen m,n eerste relatie uit ging was ik opgelucht, en gevoel van terugkerende rust.
Mocht het met m,n huidige relatie gaan gebeuren(die kans is er jammerlijk), dan gaat het zo ontzettend veel pijn doen, gewoon omdat ik heel erg aan m,n vriendin gehecht ben.
Ik weet dat er problemen zijn, en nu voel ik me al depri, ookal is er (hoop ik zeer) een kans dat alles weer goedkomt.
Mocht het toch niet meer gaan, dan is depressief een goede beschrijving voor ons beiden.

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:45 schreef Nix het volgende:

---

Er zijn genoeg mensen die irl heel onzeker zijn en over 't i-net opeens alles durven te typen en zo ook hun frustraties eruit gooien. En aangezien er nog meerkanslozen rond surfen hebben ze kans op aandacht die ze irl nooit zouden krijgen omdat ze er niet over durven te beginnen.

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:46 schreef Stormblast het volgende:
Nou, dat vind ik niet.

Ligt totaal aan de situatie.
Toen m,n eerste relatie uit ging was ik opgelucht, en gevoel van terugkerende rust.
Mocht het met m,n huidige relatie gaan gebeuren(die kans is er jammerlijk), dan gaat het zo ontzettend veel pijn doen, gewoon omdat ik heel erg aan m,n vriendin gehecht ben.
Ik weet dat er problemen zijn, en nu voel ik me al depri, ookal is er (hoop ik zeer) een kans dat alles weer goedkomt.
Mocht het toch niet meer gaan, dan is depressief een goede beschrijving voor ons beiden.

---

Hmz, dat laatste vind ik een beetje vaag... Als je allebei niet wilt dat er een einde komt aan de relatie, dan is er toch maar één oplossing... dan zul je gewoon allebei je schouders eronder moeten zetten...

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:48 schreef altx het volgende:
Hmz, dat laatste vind ik een beetje vaag... Als je allebei niet wilt dat er een einde komt aan de relatie, dan is er toch maar één oplossing... dan zul je gewoon allebei je schouders eronder moeten zetten...

---

Doen we ook, was slechts een hypothese.

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:48 schreef kwelgeest het volgende:
Er zijn genoeg mensen die irl heel onzeker zijn en over 't i-net opeens alles durven te typen en zo ook hun frustraties eruit gooien. En aangezien er nog meerkanslozen rond surfen hebben ze kans op aandacht die ze irl nooit zouden krijgen omdat ze er niet over durven te beginnen.

---

Noemde jij mij nou net kansloos?

Maar ff serieus, ik vind het juist wel goed dat mensen ff hun hart luchten, want veel mensen worden depressief omdat ze alles op zitten te kroppen...

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:46 schreef Stormblast het volgende:
Nou, dat vind ik niet.

Ligt totaal aan de situatie.
Toen m,n eerste relatie uit ging was ik opgelucht, en gevoel van terugkerende rust.
Mocht het met m,n huidige relatie gaan gebeuren(die kans is er jammerlijk), dan gaat het zo ontzettend veel pijn doen, gewoon omdat ik heel erg aan m,n vriendin gehecht ben.
Ik weet dat er problemen zijn, en nu voel ik me al depri, ookal is er (hoop ik zeer) een kans dat alles weer goedkomt.
Mocht het toch niet meer gaan, dan is depressief een goede beschrijving voor ons beiden.

---

Ik ben toch echt van mening dat dat meer een dip is dan een depressie.

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:48 schreef kwelgeest het volgende:
Er zijn genoeg mensen die irl heel onzeker zijn en over 't i-net opeens alles durven te typen en zo ook hun frustraties eruit gooien. En aangezien er nog meerkanslozen rond surfen hebben ze kans op aandacht die ze irl nooit zouden krijgen omdat ze er niet over durven te beginnen.

---

He we zijn niet allemaal kansloos heur

Maar ja ik zit ook in een dip, zal ik he er maar uitgooien

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:48 schreef kwelgeest het volgende:
Er zijn genoeg mensen die irl heel onzeker zijn en over 't i-net opeens alles durven te typen en zo ook hun frustraties eruit gooien. En aangezien er nog meerkanslozen rond surfen hebben ze kans op aandacht die ze irl nooit zouden krijgen omdat ze er niet over durven te beginnen.

---

Ja, net als ik!

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:50 schreef altx het volgende:
Noemde jij mij nou net kansloos?

Maar ff serieus, ik vind het juist wel goed dat mensen ff hun hart luchten, want veel mensen worden depressief omdat ze alles op zitten te kroppen...

---

ik zeg niet dat t fout is.
Het enige wat ik gezegd heb is dat ik het met kramy eens ben.

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:53 schreef Kramy het volgende:
Ja, net als ik!

---

verveelt?

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:56 schreef kwelgeest het volgende:
verveelt?

---

Mjah.. vakantie he

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:50 schreef kwelgeest het volgende:
Ik ben toch echt van mening dat dat meer een dip is dan een depressie.

---

Ligt dat misschien niet aan het verleden wat je met die persoon deelt?

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:57 schreef Stormblast het volgende:
Ligt dat misschien niet aan het verleden wat je met die persoon deelt?

---

Je gaat mij niet vertellen dat je opeens na een relatie meteen uit het niets echt depressief bent. Dat je erg down bent en je kut voeltokej maar zo voelt een dip ook.
Meteen depressief vind ik zulke overdreven aandachtrekkerij.

Chemie van de liefde By: Margriet van der Heijden 14-2-2002

Uit liefde en liefdesverdriet zijn grootse werken voortgekomen. Liefde inspireert tot poëzie. Zulke poëzie zit niet in termen als noradrenaline, oxytocine of amfetamine - maar dankzij de wetenschap weten we nu wel waarom chocolaatjes niet deugen als Valentijnsgeschenk.
Euforisch en dom. Dat is, kort en krachtig gezegd, hoe verliefden er in de hersenscanner uitzien.
De in Londen werkzame hersenonderzoeker Andreas Bartels bekeek enige tijd geleden de hersenactiviteit van zeventien zwaarverliefde mannen en vrouwen. Hij deed dat terwijl hij ze een foto liet zien van hun geliefde en van gewoon een goede vriend. Op de hersenscans bekeek hij welke gebieden van hun hersenen actief werden en oplichtten.
Het aardige was echter dat Bartels niet, zoals gebruikelijk, uitsluitend keek naar die actieve gebieden, maar zich ook afvroeg welke gebieden juist donker bleven. Delen van de grijze massa die een rol spelen bij depressie en verdriet bleken gedeactiveerd, en evenzo stonden de delen die een rol spelen bij geheugen en leerprocessen op een lager pitje. Dom, dus. Daar stonden vier zeer actieve gebieden tegenover, waar vooral emoties worden verwerkt en beoordeeld. Opvallend was dat diezelfde vier hersendelen ook een verhoogde activiteit vertonen tijdens de euforie na gebruik van cocaïne of sommige vormen van de 'liefdesdrug' ecstacy.
Zijn opmerkelijke, wetenschappelijke resultaat heeft er overigens niet voor gezorgd dat Bartels verliefdheid nu anders beleeft. ''Integendeel,'' zegt hij stellig. ''Doordat ik ze beter begrijp, geniet ik des te meer van die gevoelens.''

De bevindingen van Bartels sluiten mooi aan bij de ideeën die neuropsychologen over verliefdheid hebben. Daarbij baseren zij zich weer op kennis van moleculair-biologen. Die kunnen steeds beter in kaart brengen hoe hormonen en neurotransmitters - de boodschapperstoffen die communicatie tussen hersen- en zenuwcellen verzorgen - in het lichaam op elkaar inwerken. Vanuit dat perspectief bekeken, is verliefheid te beschrijven als een keten van gebeurtenissen waarin noradrenaline, adrenaline, dopamine en allerlei andere stoffen met ingewikkelde namen door het lichaam jagen.
In de eerste fase staan aantrekkingskracht en verovering centraal. Daarin wordt het lichaam als het ware gedrogeerd met amfetamine-achtige stoffen. Dat gebeurt bijvoorbeeld via de extra aanmaak van fenylethylamine, PEA, dat, net als het slikken van amfetamine, een euforisch gevoel geeft en ervoor zorgt dat mensen zich geconcentreerder voelen en langer wakker kunnen blijven - zodat geliefden langer van elkaars aanwezigheid kunnen profiteren, wellicht.
Het PEA zou ook de aanmaak stimuleren van extra dopamine, dat ook al zorgt voor een prettig gevoel. In het gewone leven wordt extra dopamine aangemaakt bij 'beloningen' - als een ervaring beter uitpakt dan verwacht. Het zou mensen, als in een soort leerproces, stimuleren om zulke ervaringen na te streven. In de liefde zou dit mechanisme op een zelfde manier ervoor zorgen, vermoeden psychologen, dat gelieven elkaars gezelschap steeds meer associëren met 'goed' en 'prettig.'
Het gebrek aan eetlust, dat vaak met verliefdheid samengaat, wordt veroorzaakt door een hormoon dat in dit stadium wordt aangemaakt: noradrenaline. De speculatieve verklaring daarvoor is dat het geliefden er in de oertijd van zou hebben weerhouden meteen weer bessen te gaan plukken of te gaan jagen, opdat ze langer bij elkaar konden blijven. Maar de stof leidt ook tot de aanmaak van adrenaline, dat de bloeddruk en de hartslag verhoogt: vandaar dat verliefde mensen sneller blozen en klamme handen hebben. Positief is dat het tot extra zuurstofopname in het lichaam leidt, wat verliefde mensen energiek maakt - en soms, als er wat erg veel zuurstof circuleert, licht in het hoofd.


En als de liefde spaakloopt? De sympto men van liefdesverdriet, dat tot prachti ge literatuur en andere prestaties heeft aangezet, zijn vanuit dit chemisch perspectief op te vatten als afkickverschijnselen. Dat afgewezen mensen nogal eens naar chocola grijpen, is volgens sommigen wetenschappers ook niet vreemd, omdat chocola ook een keten van 'drugs', waaronder kalmerende, in de hersenen vrijmaakt - al moet je wel enorme hoeveelheden eten, wil het helpen. Chocolade als cadeau voor Valentijnsdag is dus wat curieus: hulpmiddel voor afgewezenen als cadeau voor een geliefde.
Hoe dan ook, aan de euforie komt een eind. Hersenen kunnen het niet volhouden om voortdurend amfetaminen aan te maken, denkt psychologe Miranda van Tilburg. Enige jaren geleden promoveerde zij op een onderzoek naar heimwee. Zij verdiepte zich toen ook in de liefde en andere emoties.
Volgens de Amerikaanse hoogleraar criminologie Anthony Walsh, die een heel boek schreef over The science of love, komt het doordat er net als bij drugs gewenning optreedt. We raken, meent hij, gewend aan de aanblik van de geliefde, die ervoor zorgde dat er telkens drugs in de hersenen werden aangemaakt. En na enige tijd is het misschien ook wel prettig om weer wat rustiger in het leven te staan.
Als alles goed gaat, is er tegen die tijd een overgang gemaakt naar een stadium waarin geliefden zich aan elkaar hechten en een band opbouwen. Daarbij zouden twee hormonen een rol spelen, oxytocine en vasopressine, die wel worden aangeduid als 'monogamiehormonen'. Het zijn stoffen, aldus Van Tilburg, die ook een rol spelen bij het houden van je kind en het gebonden zijn aan je eigen vertrouwde omgeving.
Oxytocine zou je ook het 'knuffelhormoon' kunnen noemen, zegt zij. Bijzonder aan dit hormoon is, dat het tegelijkertijd voor rust én opwinding zorgt. Bij vrouwen zorgt het ervoor dat de baarmoeder samentrekt tijdens de weeën bij de bevalling, en het zet de productie van moedermelk in gang. Bovendien zou het moedergevoelens opwekken: rattenmoeders die met anti-oxytocine werden ingespoten, verwaarloosden hun kroost. Bij mannen en vrouwen komt het vrij tijdens een orgasme en zo zou het betrokken zijn bij het smeden van hun band.
Vasopressine zou onder meer tot een verhoogde agressiviteit leiden. Dat wijst in elk geval onderzoek uit aan de Aziatische woelmuis, die behoort tot de schaarse drie procent van monogame zoogdieren. Vanaf het moment dat woelmuizen elkaar hebben gevonden en langdurig hebben gepaard, worden grote hoeveelheden vasopressine in hun bloed aangetroffen. Dat gaat samen met agressief gedrag, waarbij elke potentiële rivaal onmiddellijk de wind van voren krijgt. Al voert het op grond van de bevindingen bij woelmuizen wat ver om te concluderen dat de trouwelozen onder ons een vasopressine-tekort hebben.
In dit stadium van 'houden van' zijn de amfetaminen vervangen door endorfinen, die vergelijkbaar zijn met morfine, en die vooral rustgevend zijn en een veilig gevoel geven. En ook nu is de liefde op te vatten als een verslaving. Er is nog geen onderzoek gedaan naar mensen die hun vaste partner zijn kwijtgeraakt. Maar bij kinderen die van hun ouders werden gescheiden en bij dieren die uit hun nest werden gehaald, is de chemie wel bestudeerd, aldus Van Tilburg, en de hoeveelheid morfine-achtige stoffen in hun brein bleek sterk af te nemen.


In sprookjes en vertellingen volgen de twee stadia elkaar netjes op, waarna mensen nog lang en gelukkig leven. De werkelijkheid is anders. Endorfinen en amfetaminen kunnen in een moeizame strijd verwikkeld raken als iemand met een langdurige, veilige relatie verliefd wordt op een ander. En ook in het stadium van 'houden van', kan gewenning optreden waardoor de endorfineproductie terugloopt. Al rijst de vraag of de liefde afneemt doordat er minder chemicaliën worden aangemaakt, of andersom, er minder chemicaliën worden aangemaakt omdat de liefde niet onderhouden wordt.
De periode waarin de gevoelens het sterkst zijn, zeggen Anthony Walsh en andere liefdesexperts, duurt, vanuit de biologie en de chemie bekeken, circa vier jaar. En dat zou, in vroeger tijden, lang genoeg zijn om een kind te krijgen en zover op te voeden dat bescherming van een vader niet meer noodzakelijk is.
Het roept de vraag op of stellen inderdaad vaker uit elkaar gaan na zo'n vier of vijf jaar - zeker nu er van buitenaf minder druk is om bij elkaar te blijven dan in het verleden vaak het geval was.
Het antwoord op die vraag is niet zo gemakkelijk te geven, aldus Jan Latten, die bij het Centraal Bureau voor de Statistiek onder meer de echtscheidingscijfers bijhoudt. Weliswaar is er inderdaad een piek in het aantal echtscheidingen na een huwelijksduur van vier jaar, maar dat beeld wordt vertekend door de schijnhuwelijken, die meestal maar kort duren, zegt hij. Wanneer daarvoor wordt gecorrigeerd, blijft een bredere piek in het aantal echtscheidingen over bij een huwelijksduur van vier tot zes jaar.
Oppervlakkig gezien lijken die cijfers dan nog steeds aan te sluiten bij het idee van een vierjarige liefdescyclus, maar ook dat is grotendeels schijn, waarschuwt Latten. Want aan een huwelijk gaat steeds vaker een periode van samenwonen vooraf en die periode wordt ook steeds langer. Over hoe vaak en na hoeveel tijd samenwonenden uit elkaar gaan, zijn geen precieze cijfers.
Opmerkelijk zijn wel de cijfers over echtscheidingen bij tweede huwelijken. ''Je zou verwachten dat die huwelijken bestendiger zijn, omdat de partners van eerdere ervaringen hebben geleerd, maar de kans op een echtscheiding is in deze gevallen juist groter.'' Over een periode van twintig jaar lopen tweede huwelijken bijna twee keer zo vaak mis als eerste huwelijken, maar het opvallendste is dat ook hier een piek, en in dit geval een duidelijke, te zien is rond een huwelijksduur van vier jaar.
'Chemici van de liefde' zouden wellicht zeggen: het zijn de mensen die de kick van de amfetaminen preferen boven de rust van morfine. Ofwel mensen die, voordat ze in het kalme vaarwater van een langdurige relatie verzeilen, liever de spanning van een nieuwe liefde opzoeken. vaak en na hoeveel tijd samenwonenden uit elkaar gaan, zijn geen precieze cijfers.
Opmerkelijk zijn wel de cijfers over echtscheidingen bij tweede huwelijken. ''Je zou verwachten dat die huwelijken bestendiger zijn, omdat de partners van eerdere ervaringen hebben geleerd, maar de kans op een echtscheiding is in deze gevallen juist groter.'' Over een periode van twintig jaar lopen tweede huwelijken bijna twee keer zo vaak mis als eerste huwelijken, maar het opvallendste is dat ook hier een piek, en in dit geval een duidelijke, te zien is rond een huwelijksduur van vier jaar.
'Chemici van de liefde' zouden wellicht zeggen: het zijn de mensen die de kick van de amfetaminen preferen boven de rust van morfine. Ofwel mensen die, voordat ze in het kalme vaarwater van een langdurige relatie verzeilen, liever de spanning van een nieuwe liefde opzoeken.

© Het Parool 14-2-2002

een dip of een depressie scheelt wel een hoop inderdaad.
En ik denk dat depressief gedrag ook in principe blijvend is en wordt veroorzaakt door 1 of meerdere traumatische gebeurtenissen.

quote:

---

Op 2 januari 2004 15:58 schreef kwelgeest het volgende:
Je gaat mij niet vertellen dat je opeens na een relatie meteen uit het niets echt depressief bent. Dat je erg down bent en je kut voeltokej maar zo voelt een dip ook.
Meteen depressief vind ik zulke overdreven aandachtrekkerij.

---

Stel dat die persoon meer voor je betekend dan wie of wat dan ook, dat je een hechtere band met die gene hebt dan bv met je eigen moeder(ofzo).

Ga me nou niet vertellen dat het dan bij een simpel dipje zal blijven.

quote:

---

Op 2 januari 2004 16:06 schreef Stormblast het volgende:
Stel dat die persoon meer voor je betekend dan wie of wat dan ook, dat je een hechtere band met die gene hebt dan bv met je eigen moeder(ofzo).

Ga me nou niet vertellen dat het dan bij een simpel dipje zal blijven.

---

Dan zou ongeveer iedreen depressief moeten zijn want ongeveer iedreen heeft in z'n leven wel eens (of meerdere keren) afscheid moeten nemen van een zeer dierbare relatie.

Maar toch valt de klap dan veel zwaarder dan anders.

quote:

---

Op 2 januari 2004 16:14 schreef Stormblast het volgende:
Maar toch valt de klap dan veel zwaarder dan anders.

---

Dan wanneer? dan een onvoldoende op school of dat na twee dagen een wijffie zegt dat ze niet wil?