Ik kreeg de link van deze text via mail vanavond. Niet echt makkelijk om te lezen, maar naar mijn mening wel de moeite waard.
Ik zou graag jullie mening(en) hierover willen weten...

http://www.icce.rug.nl/~soundscapes/VOLUME02/Heavy_Metal.html

(Het stuk is al wel enkele jaren oud...)


[Dit bericht is gewijzigd door Metallica-Freak op 28-01-2004 19:52]

icce.rug.nl!? Wow, dat is lang geleden dat ik die server heb gezien! *nostalgisch*

Oh eh ja... artikel.. straks maar even lezen

Citaat: De "gothic" platenhoes van Obituary's "Back From The Dead"

hier haakte ik af

Wat een geblaat.

muziek voor debiele???

quote:

---

Op 28 januari 2004 19:58 schreef filosofem het volgende:
Citaat: De "gothic" platenhoes van Obituary's "Back From The Dead"

hier haakte ik af

Wat een geblaat.

---

IDD, dat is echt fout

maar er staan nog wel wat zinnige dingen in, niet veel, maar wel wat. het is in ieder geval wel een heleboel tekst

quote:

---

Op 28 januari 2004 20:20 schreef demonslaughter het volgende:
muziek voor debiele???

---

debielen

quote:

---

Op 28 januari 2004 20:27 schreef elessar het volgende:
debielen

---

mijn excuses

Aanvankelijk dacht ik 'interessant....', maar door passages met deze strekking heb ik het spreekwoordelijke bijltje erbij neer gegooid.:

Heavy metal neemt zo een met smartlappen en operette vergelijkbare lage positie in de prestige-rangorde van het culturele veld in. Alle drie de genres kenmerken zich door gemakkelijk in het gehoor liggende muziek, waarbij men zich niet zoals bij veel "avant-gardistische" muziek hoeft af te vragen wat de bedoelingen van de componist zijn, voorspelbare motieven en teksten en een royaal gebruik van cliché's en een accentuering van traditionele waarden en normen. Kortom: het is muziek voor het volk, waarvan de teksten niet "gelaagd" zijn en geen diepzinnige pretenties hebben, zodat de analyse ervan voor de serieuze popkritiek niet interessant is.

quote:

---

Op 28 januari 2004 19:58 schreef filosofem het volgende:
Citaat: De "gothic" platenhoes van Obituary's "Back From The Dead"

hier haakte ik af

Wat een geblaat.

---

Dit werd hier vlgs. mij al eerder gepost.

Overigens vind ik de benaming 'gothic' voor die hoes niet zo fout. Er wordt geen snottic (massa's makeup, lelijke jurken, hondenriempjes e.d.) mee bedoeld denk ik maar 'gothic' in de zin van horror. In het Engels is het perfect normaal om bijvoorbeeld een scene met veel afgehakte ledematen en bloedstromen als 'gothic' te bestempelen.

In het Nederlands wordt het volgens mij niet zo gebruikt waardoor het verwarring kan scheppen.

Maar het bestempelen van metal als 'makkelijk in het gehoor liggende muziek' lijkt me wel onjuist...

quote:

---

Op 29 januari 2004 16:30 schreef 1i1ith het volgende:
Aanvankelijk dacht ik 'interessant....', maar door passages met deze strekking heb ik het spreekwoordelijke bijltje erbij neer gegooid.:

Heavy metal neemt zo een met smartlappen en operette vergelijkbare lage positie in de prestige-rangorde van het culturele veld in. Alle drie de genres kenmerken zich door gemakkelijk in het gehoor liggende muziek, waarbij men zich niet zoals bij veel "avant-gardistische" muziek hoeft af te vragen wat de bedoelingen van de componist zijn, voorspelbare motieven en teksten en een royaal gebruik van cliché's en een accentuering van traditionele waarden en normen. Kortom: het is muziek voor het volk, waarvan de teksten niet "gelaagd" zijn en geen diepzinnige pretenties hebben, zodat de analyse ervan voor de serieuze popkritiek niet interessant is.

---

De door mij aangedikte passages kloppen naatuurlijk als een bus voor 95% van alle metal.

Ik moet aan m'n hart denken,en ga uit zelfbescherming dat stuk dus niet lezen.

quote:

---

Op 29 januari 2004 16:39 schreef 1i1ith het volgende:
Maar het bestempelen van metal als 'makkelijk in het gehoor liggende muziek' lijkt me wel onjuist...

---

Ik denk dat 'makkelijk in het gehoor liggende muziek' wel enigszins klopt. De muziek klinkt volgens de traditionele esthethiek vaak 'lelijk' maar de structuren en gelaagdheid zijn doorgaans (niet alijd) vrij simpel dit inderdaad i.t.t. tot complexe avantgardistische klassieke muziek of jazz of zelfs avantagrde rock/pop. Die liggen vaak ondanks hun schijnbaar 'prettige' klanken nog moeilijker in het gehoor omdat je zonder een gedegen ondericht niet het e.e.a. kan volgen.

[Dit bericht is gewijzigd door Chelman op 30-01-2004 11:43]

Metal is idd erg makkelijk als je eenmaal door het niet-uitnodigende oppervlak heen bent. Na wat metal ervaring kan je de meeste death- en black metal ceedeetjes na een luisterbeurt of twee wel behappen, helaasch.

[Dit bericht is gewijzigd door Dwaallicht op 29-01-2004 21:58]

Volgens mij geldt wat Dwaallicht en Chelman zeggen voor bijna alle muziekstijlen

quote:

---

Op 30 januari 2004 0:03 schreef BARABAS het volgende:
Volgens mij geldt wat Dwaallicht en Chelman zeggen voor bijna alle muziekstijlen

---

Dat geldt inderdaad voor heel veel muziekstijlen. En extra voor metal.... vooral omdat ik vaak zo'n sfeertje proef van 'metal is moeilijke en ontoegankelijke muziek' en 'metalheads zijn bovengemiddeld intelligent' en dat soort zaken.

Bullshit natuurlijk, met een goede produktie + heftig doorroffelende basdrums zijn de meeste mensen allang tevreden. Een zooi metal'nummers' schrijven is ook veel makkelijker dan een ECHT nummer schrijven, met bijbehorende spanningsboog e.d. Voor een metal'nummer' zijn wat riffs + enkele 'vette breaks' en overgangen al genoeg. Het is gewoon vaak erg simpele/flauwe muziek.

*disclaimer* ondergetekende is behoorlijk moe van de meeste metal, op een paar acts na

[Dit bericht is gewijzigd door Dwaallicht op 30-01-2004 1:23]

aan al die replys de afgelopen tijd te lezen, heb je het behoorlijk gehad ja. mischien tijd om naar de kapper te gaan, carriere te maken en king crimson op te zetten

Ik wou even kwijt dat ik dit een gigantisch goed essay vind waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt voor mijn scriptie.

Metal kan trouwens wel degelijk uitdagend zijn Dwaallicht; met name in de technische hoek gebeuren er toch wat meer avontuurlijke dingen en persoonlijk ben ik ook erg gecharmeerd geraakt van die cyber blackmetal maar dat terzijde.

Wat de kritiek of het IQ van vele metalheads ben ik het helaas eens; als mensen alleen criteria hanteren in de trant van 'als het maar beukt' dan denk ik; zet alsjeblieft een drilboor op je kop.

Hetzelfde geldt voor mij eigenlijk voor al dat soort uitlatingen die vooral uit het zuipcultuurtje lijken te komen.

[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 30-01-2004 1:44]

quote:

---

Op 30 januari 2004 1:23 schreef Dwaallicht het volgende:
Dat geldt inderdaad voor heel veel muziekstijlen. En extra voor metal.... vooral omdat ik vaak zo'n sfeertje proef van 'metal is moeilijke en ontoegankelijke muziek' en 'metalheads zijn bovengemiddeld intelligent' en dat soort zaken.

Bullshit natuurlijk, met een goede produktie + heftig doorroffelende basdrums zijn de meeste mensen allang tevreden. Een zooi metal'nummers' schrijven is ook veel makkelijker dan een ECHT nummer schrijven, met bijbehorende spanningsboog e.d. Voor een metal'nummer' zijn wat riffs + enkele 'vette breaks' en overgangen al genoeg. Het is gewoon vaak erg simpele/flauwe muziek.

*disclaimer* ondergetekende is behoorlijk moe van de meeste metal, op een paar acts na

---

Veel metal is altijd al doorspekt geweest van allerhande zoete melodietjes. (ga mij bijvoorbeeld niet vertellen dat Stratovarius melodiën niet getuigen van een hoog slager gehalte) Bovendien is er mijns inziens een overkill aan metalbands die allemaal dezelfde muziek maken, doen ze dit niet, dan laten ze het wel hetzelfde klinken door hun werk eenzelfde productie mee tegeven. Het moet kennenlijk gladder en harder. Er zijn natuurlijk genoeg uitzonderingen, maar doe mij de metal tot ongeveer 1995 maar, creativiteit is in mijn optiek momenteel relatief schaars.

In het artikel wordt ook gerept over 'prestigerangorde'.

Deze wordt idd wel degelijk toegepast, vooral door de snobs, maar ik verzet mij daar volledig tegen al vermoed ik dat herr Dwaallicht zich er wel in kan vinden; ik vind het louter pretentieuze arrogantie.

Hier een fragment uit mijn scriptie dat dit onderstreept:

"Prestigerangorde

Bovenstaand epistel slaat op wat ik prestigerangorde noem.
Hiermee doel ik op de hokjesgedachtegang waarbij sociale ongelijkheid wordt vergroot.
Dit gebeurt door de cultuurgoederen die veelal bij mensen met een lage sociale en economische status in de smaak vallen een lage plaats toe te schrijven in die rangorde en uiteraard gebeurt het ook vice versa voor de cultuurgoederen waar mensen met een hoge sociale en economische status mee bezig houden. Dat er mensen zijn die beide gebieden overlappen wordt als een te kleine, niet relevante groep beschouwd. Ik reken mij persoonlijk tot die kleine groep maar dat terzijde.
Deze waardeoordeling creëert een kloof totdat de hooggeplaatste critici een nieuwe trend uit de lage status tillen; zo werd pornografie en extreme gewelddadigheid halverwege/ eind jaren 90 een nieuwe trend getuige de expositie met de beruchte ‘plassexposter’van kunstenaar Serrano in het museum in Groningen. Een ander voorbeeld is de aankoop gemaakt door het Londense museum Tate (alsmede het Pompidou Museum in Parijs) van de uitwerpselen (niets meer dan een 90 blikken poep waarvan er zeker 45 ontploften, wat de bedoeling was van de kunstenaar) van de Italiaanse kunstenaar Piero Manzoni voor het astronomische bedrag van £22.300 (!). Aangezien de blikken 30 gram bevatten is er per gram ruim £745 betaald. Ter vergelijking: 24 karaats goud kost £550 per gram. De vraag rijst hoe goed de smaak van die kunstelite eigenlijk wel is."

kent iemand de documentaire 'de lichtheid van heavy metal' die een jaar of 10 geleden op tv was?

volgens mij kwam de schrijver van het artikel daar ook aan het woord. hij gaf ook college over metal, waarbij hij cannibal corpse ofzo aan zijn studenten liet horen. ik vond het toen nogal een pedant mannetje, maar dit artikel was op zich best aardig.

Het was idd een goed artikel.

Er is zeer zeker nog uitdagende metal (die voorliefde voor cyber BM deel ik echter niet met je, Mutilator, wel de technische DM) maar ik ben steeds meer de opvatting gaan huldigen dat als je niet kunt spelen, je geen muziek kunt maken.
Een a priori-prestigerangorde van 'hoge cultuur' en 'lage cultuur' is uiteraard onzinnig, maar ook Mutilator zal toch moeten toegeven dat een bepaald filter nodig is (ik kan me nog een korte postwisseling herinneren over de één of andere film waarin je zoiets zelf zei?). Als er al een 'rangorde' van cultuur bestaat is het natuurlijk een glijdende schaal, al zullen de beide uiteinden van de schaal toch zeker duidelijk te onderscheiden zijn (Cynic vs. Six Feet Under ("maar dat beukt nog best lekker, dat album" )). T.a.v. dit filter is het zaak je beoordelingspatronen van "crap" en "goed" nooit vast te leggen en dan moet het toch mogelijk zijn jezelf niet met teveel "crap" te vervelen.

[Dit bericht is gewijzigd door Dwaallicht op 30-01-2004 10:31]

In tegenstelling tot Dwaallicht ben ik de metal nog niet beu. Dat komt hoogstwaarschijnlijk omdat mijn muzikale liefhebberij zich nooit beperkt voelde door de 'Headbanger's Reinheitsgebot' waardoor ik met een gerust hart kan zeggen dat ik in feite *alle* muziek genres kan waarderen en binnen elk van die genres een aantal geliefde artiesten heb. Wellicht dat ik door de afwisseling wat minder uitgekeken ben, he Dwaal? ;-) (had je nog mijn aanbevelingen gechecked?)

Ik word zelf persoonlijk ook moe van dat gezeik dat 'metals denken meer na dan de gemiddelde mens'. Behalve dat het een bijzonder generaliserende opmerking is wordt het nog eens elke keer ondermijnd als ik weer eens uitspraken als: 'het beukt', 'tjokkevol', 'breezahsletjes zijn dom'. Het feit dat iets of het nu muziek of film of literatuur of wat dan ook door een klein publiek gewaardeerd wordt, wil niet per definitie zeggen dat het goed of bijzonder is. Aan de meeloperij en modetrends binnen de metal zal ik geen woorden vuilmaken maar die is in de metalscene net zo hard, zo niet harder, aanwezig als binnen elk ander willekeurig subcultuurtje.

Chelman heeft in z'n laatste post wel gelijk. Het is geen vast gegeven dat "metalheads" beter en/of meer denken dan de "massa", er zijn genoeg mensen uit de "massa" die over het algemeen slimmer zijn dan de gemiddelde metalhead.

Naar mijn mening is er over muziek wel beter een gesprek te voeren met een metalhead dan met iemand die onder de zogenaamde massa valt. Een persoon uit de massa bestempeld muziek die buiten het massa-gedoe valt al heel gauw als slecht, bagger, kut en weet ik veel wat. Terwijl een metalhead, gabber etc. (GEEN meeloper zijnde....), wel redelijk normaal over andere muziek kan praten, zonder gelijk alles af te zeiken etc.

Meeloperij -zoals Chelman zei-, komt inderdaad wel degelijk voor, genoeg mensen die een vriend(in) met een shirt van bijv. Motorhead zien lopen, en een dag later zelf zo'n shirt hebben. Terwijl ze dan een week later van een ander vriend(innet)je horen dat Motorhead "kut" is, en dan zeiken ze het zwaar af....

quote:

---

Op 30 januari 2004 15:21 schreef Metallica-Freak het volgende:
Chelman heeft in z'n laatste post wel gelijk. Het is geen vast gegeven dat "metalheads" beter en/of meer denken dan de "massa", er zijn genoeg mensen uit de "massa" die over het algemeen slimmer zijn dan de gemiddelde metalhead.
...

---

Ik vraag me enorm af waar je dit nou in godensnaam op baseert. Hoe kun je daar nou een beeld van maken?

Sterker nog: als je nl. bekijkt dat de massa het beleid bepaald in een democratie en wat de regering vervolgens doet kun je eerder zeggen dat de massa oerstom is.
Nu tijdens de nu spelende verkiezingsretoriek in Amerika krijg je het op nog grotere schaal te zien hoe inhoudsloos de massa blijkbaar lijkt te denken; blijkbaar allemaal geindoctrineerd door de media...

Ook een beeld: het club/gabber house publiek is veel groter dan bijv. het metalpubliek; zijn dat vooral slimmere, meer nadenkende mensen? Aan de muziek zou je eerder het tegenovergestelde afleiden toch...

quote:

---

Op 30 januari 2004 10:30 schreef Dwaallicht het volgende:
... maar ook Mutilator zal toch moeten toegeven dat een bepaald filter nodig is (ik kan me nog een korte postwisseling herinneren over de één of andere film waarin je zoiets zelf zei?). Als er al een 'rangorde' van cultuur bestaat is het natuurlijk een glijdende schaal, al zullen de beide uiteinden van de schaal toch zeker duidelijk te onderscheiden zijn (Cynic vs. Six Feet Under ("maar dat beukt nog best lekker, dat album" )). T.a.v. dit filter is het zaak je beoordelingspatronen van "crap" en "goed" nooit vast te leggen en dan moet het toch mogelijk zijn jezelf niet met teveel "crap" te vervelen.

---

Dat over een film weet ik niet meer.
Tuurlijk valt er onderscheid te maken; distinctie heet dat filter oftewel het verschil tussen kunst & kitch/ goed en fout bepalen zeg maar.
Die bepaling slaat qua kunst/muziek echter meestal op het bepalen van een geldwaarde, maar niet van persoonlijke beleving ervan.

Geniet een persoon van klassiek evenveel daarvan als een persoon van een top40 liedje?

Ik denk dat de enige manier om de mate van plezierbeleving te meten is of de muziek een langdurige houdbaarheidsdatum heeft of dat het een impulsieve trend blijkt.