Zelden kom ik iets waarvan ik met een gerust hart kan zeggen: WOW dit is anders!
Recentelijk heb ik de plaat van dit trio aangeschaft getiteld 'Stroking The Moon'. De eerste luisterbeurt leert ons het volgende: een combinatie van prog, punk, metal en mathcore; of zoals een grotere geest dan ik zei:
quote:
Their third album, Stroking The Moon takes elements of punk fire and metal power far beyond the math-rock ghetto with the finesse of a Mr. Bungle or Victim's Family and the accessibility and soaring chorus hooks of the almighty NoMeansNo.
Zeer aanstekelijke, soms complexe soms brute nummers.....maar....wat is er dan anders aan? Nou, ze gebruiken dus geen gitaren maar violen, cellos en drums. Dit zou je echter niet zeggen....riffs, solo's, distortie....allemaal aanwezig. WOW. Dit is echt briljant!
Enige minpuntje is wellicht het feit dat sommige liedjes iets TE aanstekelijk en 'radio-friendly' zijn. Dit wordt gelukkig ruimschoots gecompenseerd door de zware metal-freakouts op nummers als 'Go To Hell' of 'Re-Runs'
Dit album is uitgebracht op Alernative Tentacles/Mordam, dit is een label waar ik mijn zuurverdiende centen niet graag heenstuur (drie keer raden waarom
)...maar een enkele keer maak ik een uitzondering en dit is er een van.