szandor_lavey |
|
|
|
|
Posted 23-11-2004 11:14 by szandor_lavey |
|
|
Infinite Dawn is een band uit de omgeving van Rotterdam die in ieder geval hun best doen om zeer professioneel voor de dag te komen. Bekende studio, full colour drukwerk op de CD, dus dat wekt de indruk dat we het hier met een band te maken hebben die weten wat ze willen en waar ze mee bezig zijn. Helaas is dat slechts de oppervlakte.
Na het intro, gebaseerd op de Dolor Mater, barst The Enigma of Reign los. Er vallen meteen een drietal zaken op: zangeres Lotus van den Wijngaard klinkt erg oppervlakkig, de keyboards zijn goed in het volgen van de gitaarlijnen en de bas en drums zijn verzopen in de mix. De gitaren missen body en de combinatie van sopraan met grunts is ook achterhaald. Heel vervelend wordt het dan als Infinite Dawn in When a Child Dies precies dezelfde opbouw gebruikt als in het eerste nummer, tot aan de rustige bridge aan toe. En Infinite Dawn heeft hier en daar een paar storende foutjes laten staan, op een demo is dat tot daar aan toe, maar dit moet doorgaan voor een mini-CD, en dan zou dat eigenlijk niet mogen. Zo mist drummer David de Waal nog wel eens een slagje of mist zangeres Lotus net de juiste toonsoort.
Het dieptepunt is het derde nummer The Grief of Loss dat op een versnelde versie van Fade to Black van Metallica lijkt, tot aan een ongeïnspireerde Kirk Hammett imitatie aan toe. Metallica is een band die zich vaker opdringt in de lijst der vergelijkingen net zoals After Forever, Epica en Within Temptation.
En daarmee ligt de vinger al meteen op de zere plek: Infinite Dawn bestaat dan wel uit mensen die gerust hun instrument beheersen, maar de composities missen een eigen identiteit.
Dus als er een CD zal volgen, let er dan even op dat er geen storende foutjes meer op staan, dat de zangeres met wat meer bezieling zingt over zulke beladen onderwerpen, dat de toetsenist ook daadwerkelijk eens gaat spelen in plaats van de gitaarlijnen na te volgen en zorg ervoor dat de nummers klinken als Infinite Dawn, en niet als een rip off van welke willekeurige band. Toon lef, want dat hoor ik absoluut niet op deze mini-CD.
5 uit 10.
|