stomme vraag misschien maar laten we er toch eens (hopelijk zinnig) over discusieren. ik lees namelijk erg vaak bij nu-metal dat dit geen metal is en ik snap daar dus niks van. waarom niet? kijk, ik vind 99.9 % van de nu-metsl band om te kotsen maar het is een muziekvorm die wel vanuit de metal is ontstaan met weliswaar veel invloeden van buitenaf, maar dat geldt voor elk subgenre. ik bedoel therion heeft veel klassiek, is dit dan ook geen metal meer? zo zijn er nog wel meer voorbeelden te verzinnen. ik denk dat er nog wel eens wordt geredeneerd van, het is kut dus geen metal. en dat is natuurlijk niet geheel correct.

apocalyptica....

maar eh tsja die stelling dat er distorded gitaren en drums in moeten zitten valt dus af...

quote:

---

Op 25 november 2001 22:21 schreef karnivoor het volgende:
apocalyptica....

maar eh tsja die stelling dat er distorded gitaren en drums in moeten zitten valt dus af...

---

ja, een goed voorbeeld. ik zelf zou dit geen metalband noemen (niet slecht overigens). anders kan tori amos ook wel metal worden genoemd nu ze slayer heeft gecoverd (volgende keer agathocles tori? )

Goeie vraag.

Ik zou zeggen: datgene dat voor èlke vorm van metal opgaat, is dat het 'heavy' is. Dit 'heavy' moet dan tot uiting komen in de composities, en niet in de sound alleen. Elke boerenlul kan een vette sound uit een studio halen, het gaat om de compositie, om de muziek zelf die 'heavy' is.
En 'heavy', tja ergens moet het toch appelleren aan een bepaald duister gevoel van macht, wilskracht e.d. Niet voor niets zit er veel macho-imagery in metal (sorry voor mengeling van engels met nederlands, ik heb hier heel vaak over geouwehoerd, alleen wel in het engels).

Daarom denk ik vinden 'normale' mensen metal vaak ook zo klote. Een band als Korn maakt minstens net zoveel lawaai als veel metal bands, maar Korn appelleert wel aan een groot publiek en metal niet. Waarom niet? Omdat metal dat 'heavy' gevoel heeft in de MUZIEK, en Korn niet. Ik geloof echt dat op een onderbewust niveau veel mensen 'bang' zijn voor deze muziek, dat het beelden oproept die veel mensen niet prettig vinden (damn, wat heerst metal toch).

Er is dus ook een duidelijk verschil tussen metal en rock. Rock is ongevaarlijk; in rock draait het om de song schrijven, die song moet dan een prettig gevoel oproepen, je moet erop kunnen 'rocken'. Rock is pretentieloze pleziermuziek.

METAL daarentegen is meer dan dat. Metal wordt gemaakt met een bepaalde overtuiging; al is het alleen maar op je motor de middelvinger opsteken naar de rest van de wereld, het straalt een soort aura uit van vrijheid, van ontdekking, van onafhankelijkheid, en van kracht. Metal kàn ook pleziermuziek zijn, maar is niet alleen maar dat.
Ik refereer vaak naar bands die over het algemeen als metal worden gezien, alsof het om rock gaat. Een uitermate spraakmakend voorbeeld altijd weer is Dimmu Borgir, al zou ik zelfs Marduk onder de 'rock' scharen (maar met enige goodwill zou ik het ook wel 'slechte metal' kunnen noemen). Kijk, aan de oppervlakte zijn alle elementen daar: blastbeats, krijsende zang, mineur-akkoorden, teksten over satan en het eten van een goeie biefstuk van de priester, omgekeerde kruizen etc. maar daar blijft het bij: oppervlakte. Muziek waar je op kan 'rocken'. Het oproepen van een sfeertje, verder nix.
Of iets metal is of niet, speelt zich echter niet aan de oppervlakte af. Dus zowel Black Sabbath als Cryptopsy zijn metal. Capisce?

Same here,Dwaallicht...
Harde gitaren,gekwelde teksten en luide zang volstaan niet(cf.die broekventjes van-fuck them-Linking Park ook zeggen...)
Metal is volgens mij échte emotie en géén reclamestunt van één of ander slimme manager die gepolst heeft wat er leeft bij jonge mensen en daar prefab bandjes met een afgelijnde look,sound en kledingstijl bij heeft verzonnen.Het is in de eerste plaats écht en totaal onafhankelijk,dat telt volgens mij!!

hier kan ik niets meer aan toevoegen

volgens mij kan niemand hier nog iets aan toevoegen..

Metal is eigenzinnig, agressief en heeft vooral niks te maken met geclame makers en het verkopen van zoveel mogelijk cds aan beinvloedbare tieners..

Tja, ik weet niet hoor. Dat zou betekenen dat als een band toevallig een voor het grote publiek iets te gemakkelijk in het gehoor liggend nummer heeft, ze meteen al de metal uit knikkeren? Of mag je volgens jouw definitie ook zeggen dat bepaalde albums van een band "metal" zijn en een ander album van ze rock of zooi?

Bijvoorbeeld, ik vind Enthrone Darkness Triumphant van Dimmu een goed album. Wordt dit album dan toch naar de niet-metal verwezen door hun latere werk (wat ik eerlijk gezegd ook erg goed vind, maar smaken verschillen)?

En hoe zit het dan met bands als Dream Theater of, op een heel ander vlak, Slayer (die zelf hebben aangegeven dat ze voor God Hates Us All in lichte mate inspiratie hebben geput uit de "Nu-metal" -ja Slipknot zelfs, geloof ik)?

Maar ik denk inderdaad wel dat het globaal klopt: metal is een gevoel en je moet zelf een beetje aanvoelen of je iets metal vind of niet. En de manier waarop Dwaallicht dat gevoel beschrijft klinkt mij erg goed in de oren.
Het heeft weinig zin om daarbij nou precieze grenzen aan te gaan leggen. Lukt toch nooit.

Metal is muziek die iets betekent maar de meeste mensen snappen dat niet het is een gevoel en dat voel je of dat voel je niet denk ik

Metal staat ook voor integriteit; dat betekent dat je geen sell-out band bent of wordt, maar dat het kunstzinnige, het (on)heilig vuur en dus het tijdloze in de muziek zit.

Een goed voorbeeld van hoe het niet moet is het hoogverraad van Metallica; gepassioneerde, rebelse muziek is plotseling verandert in brave, easy-to-swallow muziek die zo makkelijk te verteren is dat het wel snel uitgescheten MOET worden.

Probleem is dat bandleden ouder worden en dus hun hongerige jonge-honden mentaliteit en inspiratie met de tijd wegebt.
Metal is nou eenmaal dynamisch en energiek.

Daarom gaan bands als Slayer het steeds meer zoeken in de langzamere riffs ipv het snelle hakwerk of worden ze technischer zoals Morbid Angel en Death. Grootste verschil is dat de muziek van deze laatste bands zo diepzinnig is dat het op een andere manier blijft boeien en dat het inspiratie niveau zo hoog is dat het rebelse plaats maakt voor subtielere agressie terwijl een band als Slayer teert op oude succesnummers. (Check hun setlist maar.)

[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 27-11-2001 19:07]

Het kan ook wel natuurlijk (al vind ik dat Morbid Angel het met het laatste album wel grondig verpest heeft hoor). Een band als Suffocation of Absu is met elk album ook alleen maar beter geworden. Of Abigor, of Summoning... 'still going strong'.

'they gave up at the office' is een goede term voor wat er met veel muzikanten gebeurd is. Emperor bijvoorbeeld; hun muziek is van kunst veranderd in werk, en dat hoor je. Metal gaat altijd gepaard met een jonge honden-mentaliteit, een zekere... kinderlijkheid. Veel bands verliezen dat als ze 30 worden en dan gaan ze lullen over 'nieuwe invloeden' en 'openstaan'. Kutsmoezen natuurlijk, ze kunnen gewoon geen metal meer schrijven en dmv cognitieve dissonantie wordt de nieuwe troep aangeprezen als een nieuwe richting. Één van de schrijnendste voorbeelden hiervan vind ik toch wel Gorefest. Zo'n band had voor 'Erase' al uit elkaar moeten gaan en de bandleden hadden zich gewoon moeten gaan uitleven in andere bandjes waar hun hart wel bij lag, ipv met drie drollen van albums te komen en in elk interview hoog opgeven over de bekrompenheid van metal fans en over hoe open-minded ze wel niet zijn. Fuck off!

Artistieke integriteit is een goed punt inderdaad, maar dat geldt natuurlijk voor alle goede muziek. Daar begint het eigenlijk.

"wanneer is iets metal"

Als 't aan een magneet blijft hangen.

je hebt wel gelijk dwaallicht maar soms vraag ik me af in welke mate een platenmaatschappij of manager onvloed heeft op de commercialisering van een band. ik denk dat dat ook een zware factor is. en ik kan me ook wel voorstellen dat een band eens wat niuws wil na een tijdje dezelfde stijl te hebben gespeeld. het komt er dan echter op aan, hoe breidt je je sound uit zonder dit te drastisch te doen.. er zijn maar heel weinig bands die dit kunnen.suffocation was inderdaad zo een zeldzame band.

Als een platenmaatschappij of manager al zoveel invloed heeft dat ze het artistieke proces beinvloeden dan heeft mijns inziens een band haar integriteit al te grabbel gegooid en is er maar één oplossing: vertrekken.

Stijl veranderen is zeer wel mogelijk. 'I'm all for it', zolang het maar met een artistieke intentie gebeurt. Helaas is dat vaak niet zo en worden er links en rechts wat invloeden gepakt, voor de gein. Zo wordt de metal gedevalueerd.
Metal is buitengewoon diverse muziek: als bandleden genoeg krijgen om metal te spelen, betekent dat meestal dat ze genoeg krijgen van hun eigen schrijfsels. Da's hun probleem, niet dat van de 'bekrompen' fans.

inderdaad! waar ik echt zo een ultra-superhekel aan heb is dat zo een metallica lopen te beweren dat ze geen tweede master of puppets willen schrijven "omdat ze dan in herhalingen vallen". ze zouden wel willen dat ze dat zouden kunnen. het is gewoon op bij zo een band. kap er dan mee!

maar goed. metal draait vooral om intensiteit, dreiging en integriteit binnen de muziek. nadeel van deze termen is dat ze uiterst subjectief zijn.

quote:

---

Op 27 november 2001 18:55 schreef Vargen666 het volgende:
"wanneer is iets metal"

Als 't aan een magneet blijft hangen.

---

Hier sluit ik mij volledig bij aan LOL

Uiterst boeiend, deze discussie. Toch valt het mij op dat de meeste argumenten om bepaalde bands/genres buiten de metal te houden wel een redelijke basis hebben, maar ook opgaan voor heel veel wel-metal bands. Om die bands dan te bestempelen als 'slechte' metal vind ik een beetje een dooddoener. Is deze discussie dan eigenlijk nog wel zinnig? Immers, je koopt toch een plaat omdat je die goed danwel leuk vindt? Niet omdat ie troe of metal is? Ik ben benieuwd.

m.v.g. Sporty Voleg

wanneer is iets metal?
---> Als ik het vet vind!

quote:

---

Op 30 november 2001 16:12 schreef Sporty Voleg het volgende:
Om die bands dan te bestempelen als 'slechte' metal vind ik een beetje een dooddoener.

---

Mmmmja ik wil ze ook wel bestempelen als faggot-rock of zo hoor. Maar dan eh, obfusceer je het probleem natuurlijk

Gothic-pop/rock zuigt: HIM & lucyfire... bah!

quote:

---

Op 25 november 2001 22:31 schreef Dwaallicht het volgende:


Er is dus ook een duidelijk verschil tussen metal en rock. Rock is ongevaarlijk; in rock draait het om de song schrijven, die song moet dan een prettig gevoel oproepen, je moet erop kunnen 'rocken'. Rock is pretentieloze pleziermuziek.

---

Bedoel je Rock (a la Bryan Adams) of HardRock (a la Alice Cooper, Led Zep, Rainbow etc.)??

Metal is echt gevoelsmatig denk ik maar dwaallicht heeft wel heel eind gelijk

http://www.stormclad.com/metal.asp

hier staat een heel duidelijk antwoord..

quote:

---

Op 30 november 2001 22:04 schreef Blackjack het volgende:
Bedoel je Rock (a la Bryan Adams) of HardRock (a la Alice Cooper, Led Zep, Rainbow etc.)??

---

Allebei. Al vind ik die artiesten wel wat beter dan Bryan Adams, ik vind ze verder niet interessant (behalve voor hun historische waarde).

Metal heeft ook altijd een underground-basis gehad; zoals de demo-rubriek al jaren een vast onderdeel is in de Aardschok. (=zelf natuurlijk niet underground, maar het komt er wel daarvandaan. Ik vraag me af of die binding bij nu-metal bands is.
Nu-metal zie ik eerder uit de blanke hiphop scene komen.

Aanverwant topic is die van linkin park; dat is ook een nu-metal band. Eentje die door een platenbaas in elkaar is gezet, net als de boybands & girlbands.

Voor metal was een platenmaatschappij eerder een noodzakelijk kwaad dan een aanleiding om een band samen te stellen.

Voor nu-metal kan dat blijkbaar.

[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 03-12-2001 6:30]

quote:

---

Op 27 november 2001 18:44 schreef Dwaallicht het volgende:
Emperor bijvoorbeeld; hun muziek is van kunst veranderd in werk, en dat hoor je.

---

Nou, ik vindt de nieuw Emperor veel meer kunst dan 'IX Equilibrium'

Prometheus...
Fuk... Wa's da een GOEIE plaat man...