Ojc Walhalla Sevenum
Zaterdag 12 maart:
GAIL OF GOD (darktrance)
www.gailofgod.com
Aanvang 22:00 uur / Zaal open 20:00 uur / Entree €5,00


Review laatste cd van www.lordofmetal.nl

Evil Dr. Smith: Merkwaardig toeval. Ruim 4 Jaar lang heb ik de naam Gail Of God niet over m'n lippen gehad. Ergens in 1998 had deze Nederlandse band hun debuut-CD uitgebracht. 'Fifth Angel' heette het schijfje en ik vond dat destijds best een plezierige collectie naargeestige songs met industrial gothicmetal. Naarmate de jaren vorderden verdween deze band een beetje uit mijn geheugen en lag hun enige digitale bewijs van leven keurig netjes te verstoffen ergens ver weg in m'n collectie. Stomtoevallig moest ik weer aan deze band denken toen een paar maanden geleden het debuutalbum van de Nederlanders Black Horizon verscheen. En zie, als een wederopstanding uit de dood, als een vleermuis uit zijn winterslaap en als het wachten tot een ons: Gail Of God blijkt dus gewoon nog te bestaan en komt warempel met een nieuwe plaat aangekacheld.

De band is nog grotendeels intact gebleven: zanger Gail Liebling bepaalt nog steeds de sound, sfeer, songteksten en het totaalplaatje van de band. Hij wordt wederom weer bijgestaan door bassiste Kaleen en gitarist Richard A., welke nu ook in compositorische zin hun bijdrages hebben geleverd. Alleen de oorspronkelijke drummer is eruit geknikkerd ten faveure van keyboardspeler en samplesnuffelaar Troy. De oorspronkelijke invloeden van Marilyn Manson, Nine Inch Nails en Britse gothic-acts uit de jaren 80 zijn op deze nieuwe plaat meer uitgewerkt en beter ontwikkeld naar een meer eigen sound. Ook productioneel is het album stúkken inventiever, krachtiger, rijker en spannender dan zijn toch niet onaardige voorganger. Ze hebben allerlei foefjes in de arrangementen gestopt om de liedjes zo onderhoudend als mogelijk te maken, zodat sommige passages die ietwat eentonig dreigen te worden, toch lekker blijven wegluisteren. Zo kruisen je oren een wirwar van allerlei samples, soundeffecten op de instrumenten en zang en veel lijzig en desolaat "iew-iewwiewiew"-gegalm (zoals in het te gekke '6th') van zanger Gail. Wat gebleven is, is de naargeestige sound. En 't heeft met een soort van neurotische beklemmendheid ook behoorlijk aan zeggingskracht toegenomen (Helemaal als je deze CD op je diskman voor het eerst aan het beluisteren bent en je plots door 2 jongens met een mes wordt bedreigd die graag de inhoud van je portemonnee willen zien…maar da's weer een héél ander verhaal). Mocht je de voorganger 'The Fifth Angel' waarderen (en ik heb 'em voor deze gelegenheid nog 'es terug geluisterd ter vergelijking) dan kan ik je bij deze geruststellen: deze CD is een klasse beter!

deze band is echt te gruwelijk voor woorden.
Voor de liefhebber dat is zeker. Hebben ze live nog steeds het hele podium vol met heras hekwerk staan?