|
Dit topic is 7 pagina's lang: 1 2 3 4 5 6 7 | ||||
Auteur: |
|
|
Number Of The Beast (B. Corgan) juist intronummer van de film is een coverversie van het IM nummer gedaan door B. Corgan van wijlen Smashing Pumkins. Erg gaaf gedaan heel donker. Ik ben een romanticus en zo'n James Bond sigaret lijkt mij wel wat |
|
quote: klopt daar stond ik ook best van te kijken toen de film begon, toffe film zowieso Zo hé, is dit topic toch maar mooi getransformeerd van eenzijdig gebral van Invictus in een ware echte op ervaringen en feiten gebaseerde discussie. |
|
Het was een kut bericht om te lezen. Quorthon was met de Nordland schijven eindelijk weer terug op het oude en juiste pad... Hammerhear rules!!!!!!!!!!!!!!!!!!! |
|
Nou ik heb inmiddels "Under the Sign of the Black Mark" binnen en dat plaatje komt wel wat dichter bij het BM geluid, ik hoor er weinig Venom meer aan af Ik ben een romanticus en zo'n James Bond sigaret lijkt mij wel wat |
|
godver, wat een heersplaat, die gaat op de bestellijst! Morgen "The Return" maar eens luisteren Ik ben een romanticus en zo'n James Bond sigaret lijkt mij wel wat |
|
quote: tijd om je hoofd uit je reet te trekken? In black metal maakt men grapjes over religie... aldus pindakaasruud |
|
quote: Denk dat ik "The Return..." toch de beste Bathory plaat vind. The Rite Of Darkness! |
|
Bathory heerscht(te) , luister enkel al maar eens naar Call from the grave en je weet genoeg , under the sign en hammerheart zijn beste cd's , laatste Nordlands waren ook prima o ja Immortal heerscht(te) ook Faustian Spirit of the Earth |
|
Heersende band.. hoe is Quorton ook al weer aan zijn einde gekomen? Of was die gewoon 'op' ? |
|
officieel is ie gestorven aan een hartstilstand Faustian Spirit of the Earth |
|
overdosis metaal signature |
|
heb eindelijk Nordland I in huis , was hier in Leuven en omstreken nergens meer te vinden , dus heb k hem ineens maar uit Italië laten meebrengen schitterende cd gewoon , hoeveel sfeer kan je in een album steken , echt fantastisch Faustian Spirit of the Earth |
|
Wat een held! Ik heb de eerste 4 op plaat en dat vind ik persoonlijk ook direct het beste werk. Return is wel favoriet. |
|
Geen liefhebbers van het heerlijk beukende Requiem? |
|
Requiem is op zich wel okay, maar als je het vergelijkt met die andere twee stijlen van Bathory, dan is het ronduit bagger. Octagon hetzelfde verhaal. Mijn mening over Bathory : Bathory, idd regelrechte rip off van Venom, maar wel veel lekkerder riffs !!!! The Return, misschien wel de donkerste Bathory plaat. Al een stuk meer eigen stijl. Under The Sign Of The Black Mark, Als dit geen blackmetal is, dan weet ik het ook niet. Werd bij recensies meerdere malen de grond ingeboord omdat het een slechte kopie van Slayer zou zijn. (zo zie je maar, toen had je ook al slechte recensenten !) Blood Fire Death, De perfecte combi tussen het oudere en nieuwere werk. Een enorm vooruitstrevend werkje voor die tijd ! Hammerheart, coole plaat, alleen vind ik de zang niet veel soeps. Maar wel gave nummers ! Twilight Of The Gods, wat een prachtige nummers !!!! Soms misschien wat te lang, maar prachtig ! Met name het geluid van die akoustische stukjes geven me kippevel, an als dan de nummers zelf beginnen... Octagon, Jammer. Dit is een slechte Slayer rip off.. Wel gekocht natuurlijk, maar ik draai hem nooit. Requiem, hetzelfde verhaal. Blood On Ice, gelukkig weer wat meer van de middelste stijl, maar het kwam voor mij toch iets te laat. Als ik een elpee draai, dan is het toch een van de oude, en niet deze. Hierna heb ik niets meer gekocht of gehoord van Bathory, op de paar verzamelaars na dan. Ik kan het op zich wel begrijpen dat blackmetal fans het materiaal van Bathory niet zullen snappen, of onder blackmetal willen voegen. Da's prima, dat hoeft ook niet. Ik denk dat quorthon zelf, zijn muziek ook niet perse in de blackmetal hoek zou willen zetten. Als laatste, Bathory heeft imho een hoop klassiekers afgeleverd. En dat doen niet veel bands hem na. Al helemaal niet als je bedenkt dat die klassiekers over het algemeen zeer divers qua sound zijn ! |
|
Ik ben een romanticus en zo'n James Bond sigaret lijkt mij wel wat |
|
Ik kan me grotendeels wel in t verhaal van Paul vinden. De eerste is zwaar Venom en Motorhead georiënteerd maar ik draai het liever dan Venom om eerlijk te zijn. Sterker nog. Ik draai Venom gewoon nooit en Bathory vaak. Veel vuiger en duisterder! The Return draai ik van 't oude werk 't minst Ik heb een oude eerste mix waaraan werkelijk alles onstrak is en zo goed als niet om aan te horen, misschien dat latere remixen het enigzins recht hebben getrokken? De Scandinavian Metal Attack versie van 'The Return of Darkness and Evil' vind ik overigens 'tig keer geweldiger dan de versie op dit album. Geniale versie. Under the Sing of The Black Mark is een ultieme blackmetal kraker en een invloedrijke plaat van heb ik jou daar. Pure cult. En zelfs vergeleken met veel nieuwe bands is dat album nog steeds bruut en ook gevarieerd. Blood Fire Death. Inderdaad de ultieme mix. en een duidelijke voorbode voor wat komen ging. Voor Bathory begrippen een destijds goed geproduceerde plaat. Het titelnummer staat voor immer in m'n top 10 van beste Bathory songs. Hammerheart. Het meest invloedrijke viking metal album. De man vond praktisch een heel genre in 1 keer uit. Buiten dat zijn het ook nog eens gewoon geniale nummers die nu nog steeds relevant en goed klinken. Boeien dat 't geen begenadigd zanger is! Hij durfde het Twilight of the Gods. Logische voortzetting op Hammerheart en hierop zat hij vocaal duidelijk aan zijn grens. Het acoustische werk op deze plaat is inderdaad nog altijd het ultieme kippenvel gevoel! Het gesproken stuk tekst op 'Blood and Iron', ook zo'n kippenvel moment! Requiem / Octagon. Ach, noem t maar een kolderiek uistapje. toch staan er op vooral Requiem een aantal geweldige thrashers waarmee een andere band heel blij zou zijn geweest. Jammer van de klote productie. Klinkt alsof het in een kartonen doos is opgenomen. Blood On Ice. Tja, je hoort toch te duidelijk dat het een poging was oude opnames af te stoffen uit een soort van sentiment. Vooral samen met 't nieuwe werk klonk 't album in z'n totaliteit een beetje onwennig en onsamenhangend, hoewel er enkele geweldige viking songs op staan. Destroyer of Worlds was een dramatisch wisselvallige plaat met alle Bathory-stijltjes door elkaar. Enkele geniale tracks, vooral in het begin van de plaat, maar teveel rommel met echt beroerde zang. Nordland I & II waren weer als vanouds Viking hoewel de productie wat te wensen over laat. maar 't zijn twee albums met ziel, en dat hoor je. Twee waardige afscheidsplaten en in mijn collectie onmisbaar. Dat de beste man geen geniale zanger was en vaak de ideeën beter waren dan de uitvoering, kan ik hem snel vergeven. de man had een visie en zijn bezieling op sommige albums druipt uit m'n boxen. Hij heeft niet voor niets de cultstatus bereikt die hij heeft. |
|
quote:En hoe kun je een cultstatus beter continueren dan door dood te gaan, toch? Maar serieus,het blijft een groot verlies. waarschijnlijk hadden er nog wel wat aardige tot goede cd's in gezeten. |
|
das toch n oude blackmetalband? my only fear is my mom... |
|
Heel goed. |
|
quote: Hoe kom je daar bij? Debuut is net uit man! |
|
Split met slipknot toch? |
|
quote: nee, dat was mayhem. Bathory is een soloproject van de toetsenist van Limp bizkit (maar niet verder vertellen) |
|
quote: Ok, nou vooruit, je gaat door voor het aardappelschilmesje... |
Dit topic is 7 pagina's lang: 1 2 3 4 5 6 7 |
Index / Heavy Metal | Vorige pagina | Volgende pagina |