ja! jij ook zie ik! leuk hoor

Ik luister het nu voor het eerst, maar ik houd het denk ik niet lang meer vol.

Edit: Nee, niet mijn muziek.

niet die nieuwe, luister die oude!

geloof me nou maar, oefening baart kunst/lieefde voor coheed

Oke, ik ga het checken!

schaap, wat zeur je, C&C is heerlijk!

Ik vind de nieuwe plaat beter dan No World for Tomorrow. De songs zijn wat meer catchy, maar er staan ook enkele experimenten op (Guns of Summer). Het is hier en daar wat meer psychedelisch / post-hardcore door de twee gitaren die tegen elkaar in werken en de zang die voor heel wat wrijving zorgt.
Vind nummers als The Broken en This Shattered Symphony simpele maar enorme fijne knallers, lekkere meezingers, sluiten prima aan bij nummers als The Suffering of Delirium Trigger om live op mee te dansen. En Pearl of the Stars is toch wel een mooi ingetogen nummer, mysterieus en veel minder zoetzappig als een Wake Up of Feathers, die ik beide verschrikkelijk vind.

De nieuwe plaat klinkt weer erg lekker. Op het eerste gehoor wat minder poppy en wat experimenteler dan de voorganger, wat alleen maar toe te juichen is.

Hoe poppy waren die vorige albums dan? Wat ik nu zo op de MySpace hoor van YOTBR is uitermate toegankelijk namelijk

Klinkt wel gaaf, snel het album opduikelen dus.

Poppy is in mijn ogen geen album, wel enkele nummers, zoals Blood Red Summer, The Suffering of Devil in Jersey City. Toegankelijk is heel wat anders, en dat vind ik YOTBR zeker, op enkele klanken na (Guns of Summer bijvoorbeeld).
Had vorige week mijn deluxe binnen (plaat gisteren officieel uitgekomen), de roman die er bij zit is ook de moeite waard. Voor de echte fan, that is.