Deze band uit Orange County, California begon in 1998.
Thrice begon als een band die hardcore en punk op een redelijk unieke manier met elkaar mengde. Maar naar mate de band volwassener werd begon de muziek te verbreden en uit te diepen.
Wat altijd typerend was voor Thrice bleef altijd bestaan. De vloeiende overgang tussen emoties, de sterke manier van songs schrijven en de geweldig stem van zanger Dustin Kensrue.

Discography:
Identity Crisis (2001)
The Illusion of Safety (2002)
The Artist In The Ambulance (2003)
Vheissu (2005)

Op het laatste album blinkt Thrice echt uit. De woede van hun oudere werk heeft plaats gemaakt voor een wat mystiekere aanpak en een meer donkere atmosfeer. Op hun site is te lezen dat men invloeden heeft die zich uitstrekken van Jeff Buckley tot Isis. En dat is op dit laatste album ook duidelijk te horen. Ook schuwt Thrice op Vheissu geen vreemde instrumenten zoals een hammond orgel, glockenspiel en een musicbox.
Mensen die houden van goede songs vol emotie (nee, geen softe muziek) moeten dit zeker eens checken.

http://www6.islandrecords.com/thrice/index.php

Geen interesse?

interesse, jawel, maar ik ken nog niks....ben effe de laatste plaat aan het downloaden. Het 1ste nummer klinkt als een klok, qua productie dan...beetje cave in achtig..

Ben benieuwd wat je er van vindt. Ik vind het eerste nummer namelijk nog niet eens het beste nummer van die cd. Ik ben persoonlijk helemaal weg van The Earth will shake en Music box.

1 of 2 cd's van gedownload, wel aardig voor zo nu en dan. ontzettend vet artwork

Vheissu is echt geweldig! Ik draai em regelmatig. Mensen die Khoma/Cave In goed vinden kunnen waarschijnlijk hiermee ook wel uit de voeten.

Ze hebben nu plannen voor een vierdelige cd, een concept. 'T zal mij benieuwen.

[Dit bericht is gewijzigd door Spirit In Black op 09-10-2006 18:28]

Dat wordt checken dan

Waarom is die nieuwe plaat een dubbel cd geworden?? Eerste duurt 22 minuten, de tweede 27. Leuk dat Fire and Water principe, maar wat mij betreft had het ook wel op 1 cd mogen staan..

Wel erg sterk weer trouwens!

[Dit bericht is gewijzigd door NecRobert op 06-11-2007 19:33]

Ben er nog niet uit..., maar dat zei ik over BTBAM. Nu ben ik ook wel erg fan van Vheissu, dit is wat anders..meer concept.

[Dit bericht is gewijzigd door Spirit In Black op 15-11-2007 21:14]

Emo!

een beetje...wel hè?

quote:

---

Op 15 november 2007 21:16 schreef Spirit In Black het volgende:
een beetje...wel hè?

---

Ik ken een emo die het gaaf vindt. Nou is hij ook wel een kieskeurige emo die niet alles zomaar luistert, het zal wel snor zitten muzikaal...

quote:

---

Op 6 november 2007 19:31 schreef NecRobert het volgende:
Waarom is die nieuwe plaat een dubbel cd geworden?? Eerste duurt 22 minuten, de tweede 27. Leuk dat Fire and Water principe, maar wat mij betreft had het ook wel op 1 cd mogen staan..

Wel erg sterk weer trouwens!

---

Hier ben ik het helemaal mee eens. Ik denk dat ze het hebben gedaan om de beide verschillende stijlen duidelijk uit elkaar te halen. Er komt volgend jaar nog een dubbel album uit met Air en Earth geloof ik.

Aaan de ene kant wel een leuk concept maar aan de andere kant had het van mij niet gehoeven. Net als Opeth met Deliverance en Damnation of Ayreon met The Dream Sequencer en Flight of the Migrator trekken ze het harde en het rustige aspect van hun muziek uit elkaar terwijl die beide elementen elkaar nou net zo lekker versterken.

Vooral op Fire gedeelte vind ik dan ook wat zwakke broeders staan die, juist door het gemis van een wat rustiger gedeelte, wat kracht missen.

Mijn favoriete nummers zijn: Burn the Fleet, The Flame Deluge, Digital Sea, Open water, The Whaler en Kings upon the main.

In het nummer The Flame deluge geven ze zelfs een band als Neurosis nog het nakijken wat betreft intensiteit!

Sinds gisteren heb ik The Alchemy index deel III en IV in huis. Het gaat hier dus om Air en Earth. En ik ben echt heel diep onder de indruk.

In de eerste instantie wilde ik hem eigenlijk helemaal niet kopen. Hij was me gewoon veel te rustig. En ik wist niet of dit nog wel mijn muziek was.

Maar na wat aandringen van mijn vaste dealer heb ik hem toch maar meegenomen (ik ben makkelijk te beinvloeden).
En ik heb er nog geen seconde spijt van.

Zowel Air als Earth zijn inderdaad erg rustig. Maar de sfeer en de songs maken dat dubbel en dwars goed.

Air lijkt redelijk op Water. Alleen dan zonder de electronica (behalve in het laatste nummer). Dit deel bestaat uit 6 zweverige rock songs die ook echt het element lucht weergeven. De muziek doet me meerdere malen denken aan het rustigere werk van Radiohead (Pyramide song).

Earth is, zoals de naam al doet vermoeden, meer down-to-earth. Dit deel is totaal accoustisch. Thrice brengt hier prachtige bleusy/jazzy songs ten gehore die niet zouden misstaan in een rokerige bar.

Over de gehele linie geven beide delen me bijna constant kippenvel. En beide delen op hun eigen manier en om hun eigen redenen. Ook tektueel. Teksten als "Step out on the windowsill, and fall with me into the air. Here we go, hold on tight and don't let go, I won't ever let you fall." of "A child of dust to mother now return, for every seed must die before it grows. Now safe beneath their wisdom and their feet, here I will teach you truly how to sleep".

Noem mij sentimenteel, maar dat is toch prachtig?

Vond Thrice altijd erg goed, maar heb ze eigenlijk niet echt meer gevolgd na the artist in the ambulance, ik ga maar ff die nieuwe downloaden!

Zijn er intussen al mensen die het nieuwe album, Beggars, al gehoord hebben?

Waar ik voor vreesde is gebeurt. Beggars is een heel soft album geworden. Qua stijl zit dit tussen de Air EP en de Water EP in.

Het is mooie, breekbare muziek. Maar ik mis toch de felle uithalen. Ik mis de tijd van The artist and the ambulance en Vheissu.

quote:

---

Op 3 oktober 2009 18:44 schreef XnegativeX het volgende:
Zijn er intussen al mensen die het nieuwe album, Beggars, al gehoord hebben?

Waar ik voor vreesde is gebeurt. Beggars is een heel soft album geworden. Qua stijl zit dit tussen de Air EP en de Water EP in.

Het is mooie, breekbare muziek. Maar ik mis toch de felle uithalen. Ik mis de tijd van The artist and the ambulance en Vheissu.

---

ik weer hoor

http://www.zwaremetalen.com/recensie/13897/Thrice-Beggars.html

best over te spreken, niet super, maar ook niet slecht.

Beggars is meesterlijk. Soft of niet, het zijn stuk voor stuk goed geschreven nummers. Kan nu idd bijna in het voorporgramma van Muse & Radiohead. Vheissu blijft mijn favoriet, maar deze rolt er vlak achteraan. Over The Alchemy Index ben ik nog steeds niet uit.

Ik ben er inmiddels steeds beter over te spreken. Vooral de zang is werkelijk om te genieten op de nieuwe!

Die nieuwe ben ik nog niet helemaal over uit.

Dat nummer Daedalus is wel echt geweldig trouwens, van de vorige plaat.

But I've got a plan and some wax and some string, some feathers I stole from the birds...