| MischiefMira |
| Sick, sick, sick... |
 |
 |
|
 Posted 24-08-2006 13:17 by MischiefMira |
   |
|
Summerbreeze 2006, Dinkelsbühl.
De camping zou woensdagochtend om 10 u. opengaan maar als we dinsdagavond aankomen is het bij de ingang al druk en gezellig en kunnen we kamperen in de rij voor de toegangspoortjes. Vol verwachting klopt ons hart voor de komende 3 dagen. Summerbreeze wir sind gespannt!
Het festival is niet uitverkocht (rond de 10.000 bezoekers) en we vinden 's ochtends een fijne kampeerplek tegenover de Biergarten en lekker dichtbij
het festivalterrein. Dat is ideaal als je tussendoor even een eigen biertje of een warme trui op wilt halen. Plastic bekers of een petfles mag je gewoon meenemen het fetsival terrein op trouwens, het is hier gelukkig nog niet zo keihard commercieel als sommige andere festivals. Bier kost 2,50 voor 0,4 liter.
Wel jammer dat er nergens op het terrein doortrektoiletten zijn en dat de stinkende Dixies nooit toiletpapier lijken te hebben. Maargoed, je hoeft
hier in elk geval geen half uur in de rij voor een toiletbezoekje zoals op Wacken, waar je algauw een band moest missen bij een hoognodig toiletbezoek.
Op de camping staan overal grote tanks met drinkwater, helaas laten sommige idioten het water gewoon weglopen en worden de tanks maar 1 keer per dag bijgevuld. De sfeer is overal top, zowel op de camping als het
festivalterrein. Nergens agressie gezien, alleen gemoedelijkheid.
De woensdagavond spelen er behalve het lokale blazersorkest nog geen bands, maar overal op de camping zijn kleine feestjes en zelfgemaakt metaldisco's inclusief tenten met DJ, verlichting en rookmachinens. Het is fun, fun, fun (tenzij er net zo'n vette stinkaggregaat de hele nacht naast jouw tentje gaat staan brullen...)
Donderdag gaat het dan los, en het programma is meteen flink omgegooit. Regiced gaat niet door, en het Deense Volbeat, de openingsact van Rockhard, schuift 3 plaatsen op met hun standaard Rock 'n Roll en pakkende
melodietjes.
Tot mijn grote verassing staat ineens Tourettes Syndrome uit Australie op de Painstage. Op Wacken waren ze erg goed en ze staan nu onverwachts hier.
(Ze blijven nog wat plakken in Europa en spelen 14 oktober in Groningen voor de liefhebber) Een jongen in het publiek merkt op dat hij "De zanger maar gay vindt" Kijk es wat dichterbij jong, zanger? Zangeres Michelle heeft inderdaad een strot als een vent en haar harige oksels en stoere outfit doen vermoeden dat het hier een uit het bos weggelopen houthakker betreft. Geen sexy stoeipakjes voor haar, het gaat om de muziek, en dat heeft zeker ballen. Het enige kleine
kritische nootje is dat heel soms de ietwat melodieuze kant wordt gekozen, maar dat schijnt de platenmaatschappij van ze te verlangen. (Tell 'em to
get fucked!) Ook noemenswaardig die dag is Neaera, een snel groeiende Duitse hardcoreband.
Het Zweedse The Haunted is ook goed, met een entertainende zanger en een heerlijke moshpit. Hij roept het publiek op "The gayest dance you can think of" te doen.
Saltatio Mortis geeft een leuk optreden met veel spektakel en creatief zelfgemaakte trommels en instrumenten.
Moonspell uit Portugal is weer net zo leuk als op Graspop, met lekkere rauwe metal en een goeie moshpit.
De Noren 1349 zijn met stip de snelste band op Summerbreeze, onvervaste Black metal en ik verheug me er nu al op ze over een paar dagen weer op Hole In
The Sky te zien.
Voor Kreator een thuiswedstrijd, ze werken hetzelfde beproefde recept af als op Metalcamp een paar weken terug, en dat betekent een heerlijk vette show waarin alle krakers voorbijkomen. Het publiek, Duits en niet
Duits, houdt van Kreator. De jungs hebben er duidelijk zin in, net als het publiek, en er wordt overal uitbundig gebanged, gemoshed en gesurft. Mijn
favoriete nummer Violent Revolution komt ook voorbij, hulde, en ook na de show voelen de jungs zich niet te goed om een biertje te drinken met het plebs. Nou onderdrijf ik wat, 1 biertje hahaha...
Zweedse goths Katatonia mogen de dag afsluiten, niet slecht if you're into that kinda music...
Het wordt een soort traditie dat ik elke festivaldag de eerste band mis, Op vrijdag is dat Apostacy. Tijdens de Excrementary Grindfuckers wordt ik pas
goed wakker, Duitse fun metal, met grappige covers van Hele Foute metalnummers. Als de show bijna ten einde is roept de zanger: " We have a few minutes left, enough time for about 15 songs!"
The Ocean uit Berlijn is niet echt mijn ding maar mijn vriendinnen denken daar anders over. Het is gevarieerd en melodisch, en het kleine jonge zangertje heeft verassend veel power.
Ook van Fragments Of Unbecoming ben ik niet erg onder de indruk. De zanger heeft een zware grunstem en doet erg zijn best, maar de muziek raakt me niet genoeg.
Potentia Anime houdt ergens het midden tussen irritant of grappig. Als je Duits bent dat laatste. Een zuiver meerstemming intro in het Duits, en violist in een bisschopspak, het publiek zo gek krijgen Halellujah na te roepen... Het zijn wel oude mannen allemaal, en dat blijkt des te meer uit het feit dat de gitarist vergeet zijn stekker in te prikken als hij aan de
beurt is voor een solo. Tsjah, wat kun je schrijven over een band als dit? Samuli van Finntroll helpt me uit de brand. " Just write: I hope they die!"
Het is een verademing als Scar Symmetry eindelijk begint, Zweedse death metal boeit me toch meer.
Hierna nog Rebellion, voormalige Gravediggers die hun wilde haren reeds lang kwijt zijn.
Exilia brengt ons melodieuze crossover waar het publiek weinig op reageert. De zangeres met haar mooie lange dreads kan ze niet bereiken.
Het feest begint pas weer als Turisas het podium beklimt. Heerlijk, wat een band! De bombastische slagveldmuziek is doorspekt met Vikinginvloeden en
er wordt heerlijk gedanst en gecrowdsurft. De violist die nauwlijks 16 lijkt geeft net als op Wacken een prachtige solo weg. Hij is dan ook de enige Fin die later die nacht niet vreselijk dronken wordt en braaf aan de frisdrank is. De rest weet niet meer hoe ze heten of waar ze vandaag komen. De accordeonist vraagt ons 3 x" Are you Finnisshhhhh?" en kijkt ons niet
begrijpend aan als wij steeds roepen" No, we just started!!"
Amorphis brengt Finse doomy death metal ten gehore, lekkere zware riffs en het regent crowdsurfers. De zanger lijkt allang niet meer op het jonge broekie van 7 jaar geleden. Oeps, ik hoor net dat ze een nieuw zanger hebben, ehehe. Jammer dat ze maar 2 nummers van hun debuutalbum 'Tales Of The Thousand Lakes' speelden, maar een prachtig einde met 'Black Winter
Day'. Hulde.
Heaven Shall Burn brengt ons hardcore uit Thuringen. Het hoofdzakelijk Duitse publiek is 'lappin' it up, HSB gaat er in als Thuringer worst.
Eindelijk dan Morbid Angel. Lay down your soul to the gods of death metal! De zanger heeft zijn lekkere strakke pakje van zwart plastic weer aan. Zou hij het outfitje na Wacken en PartySan nog gewassen hebben? Zou hij het zondag in Tilburg weer aantrekken? Het lijkt elke optreden meer te glimmen... Ik zal het nog eens goed inspecteren deze week in Bergen.
Live Kristine valt me zwaar tegen. Geen slechte zangeres maar het is meer pop dan metal en zelfs nauwlijks gothic te noemen. Onwaardige Noorse doos
met je truttejurk.
Het Duitse Lacrimosa kan me ook niet echt opvrolijken. Ik meende me te herinneren dat ze op Metalcamp best leuk waren maar dat zal wel door het goedkope Sloveense bier gekomen zijn. Het is dark en melodieus, en slaat niet echt aan. Het is ineens verrassend druk bij de Dixies. Need I say more? Not my thing either...
DeathStars waren ook op Metalcamp en zijn best te pruimen. ' Typisch Duitse metal' aldus iemand die niet bij naam genoemd wil worden. ' Oh, het zijn Zweden?' Leuke afsluiter van de vrijdagavond in elk geval.
Zaterdag opent The Other, horrorpunk uit de heimat. Veel te vroeg natuurlijk, ik hoor ze aan vanuit bed en mis de legubere makeup die wel leuk schijnt te zijn.
Perzonal War is volgens het programmaboekje Duitse Metallica-metal met charmant pop-appeal dus absoluut een reden om nog even in bed te blijven liggen, hehe.
De eerste band die ik hoor is Lumsk, Noordse folklore, potverdorie, weer een zangeres die volgens het boekje sopraniste is, wat een krols kattegejank, ik had beter kunnen weten en nog even in bed moeten blijven.
Deze band is duidelijk veel te vroeg ingepland, het had een geschikte afsluitact van Summerbreeze 2006 kunnen zijn, het veld in 1 x leeg.
Het Frane Gojira heeft gelukkig een stuk meer pit. Wereldberoemd in Frankrijk en nu hard op weg de rest van de globe te veroveren. Niet lichtverteerbaar, technisch en strak. Later deze week weer te zien op Hole in The Sky.
Visions Of Atlantis biedt nogmaals een nightwish clone als zangeres. Niks an.
Eindelijk dan Legion Of The Damned, ons Hollands trots, en ze stellen net als op Wacken niet teleur. Ze steken met kop en schouders boven de rest van het middagprogramma uit en er is meteen een goede moshpit en er wordt flink gecrowdsurft. Opzwepende metal! Dat men hier dol op ze is blijkt ook uit de LotD tshirts overal in het publiek en de lange rijen voor de
handtekeningen-sessie die de jongens later op de dag geven. Hulde! Necrophagist heeft wel een vette sound en waarschijnlijk een history van inappropriate behaviour op het podium. In het publiek staan fans met
bordjes om de zanger op te roepen zijn broek uit te trekken of ze een golden shower te geven. Mijn camera is paraat maar helaas niets van dit alles.
Carnal Forge trakteert ons op een portie stevige Bay Area thrash, en dat helemaal uit Zweden! De zanger met de lange dread weet het aanwezig publiek wel mee te krijgen alhoewel het niet erg druk is op het veld.
Het Duitse Totenmund in duidelijk met het verkeerde been uit bed gestapt. Een geheel eigen sound die het midden houdt tussen punk, doom en harcore, maar de jungs hebben er weinig zin in zo lijkt het. Ze staan sjacherijnig en ongeinteresserd op het podium, het het publiek kijkt verveeld toe. Hebben ze een kater of is het gewoon een stoere aangemeten houding?
Psychopunk speelt vrolijke Zweedse rock 'n roll. Op Pinkpop zouden ze niet misplaatst zijn, maar wat moeten die lui in godsnaam op een metal festival
als Summerbreeze?
Ook bij Corvus Corax is in de verste verte niks metals te bekennen. Europese volksmuziek met grappige outfits, pruiken en make-up. Ondanks de zware regen en het nijpende gebrek aan metaal weten ze het publiek wel op te vrolijken.
Thyrfing is van een heel ander kaliber. Van deze lekkere Scandinavische metal gaan we vast nog veel horen. More, more, more!!
Negative uit Finland speelt ietwat bombastische poserige powerrock. Ze doen een grappige cover van The Story Of Johnny Rotten (als je van dit soort bands
houdt). Het publiek is vol gillende tienermeisjes wat wel weer heel leuk om te zien is. De was van de zanger was vanochtend niet droog dus moest hij de strakke witte broek van zijn vriendin lenen, shit happens dude.
Het Duitse Bloodflowerz heeft een zangeres die zingt als een soort Bjork begeleidt door melodische wavepop metal. Need I say more? Fuck off. De Dixies zijn al vol!
Nog meer melodieze kitch wordt ons gebracht door Gamma Ray. Er mag niet gefotografeerd worden, ook niet vanuit het publiek. Dan niet, stelletje eikels.
Volgens het programmaboekje de ' godvergeten beste live band van de planeet' . Welcome to Planet Germany! De Duitsers vinden het wel leuk ja. De aanwezige Australiers noemen het ' Ramma Gay' , een zware belediging naar onze gerespecteerde homoseksuele medemensen als je het mij vraagt.
Nu treden de Zweedse boys van Unleashed aan om ons allen op te vrolijken. Heerlijke Scansdinavisch Tøkkeherria, wat zijn ze lekker op dreef. Harder,
harder, ga door, ga door!
Fear Factory werkt routinematig dezelfde set af als eerder dit jaar in Amsterdam, Tilburg en Wacken. De buit der populairiteit is overduidelijk reeds binnen. Ook "the Number of the beast" van Maiden wordt weer
onveranderd in de cd-speler gegooit als intro zodat de boys vijf minuten de tijd hebben om hun instrumenten bij elkaar zoeken. Burton C. Bell is slecht bij
stem en haalt de hoge tonen bij lange na niet. Waarom steeds melodieuzere nummers schrijven als de frontman ze niet kan verhapstukken? Ze spelen wel heel strak en ik ben vooral erg onder de indruk van de drummer. Ik hoor echter van iemand dat ze een drumcomputer erbij gebruiken, en ja, de dubbele bassdrum lijkt inderdaad regelmatig af te staan koelen terwijl mijn oren nog steeds razensnel gekick waarnemen. De trage afsluiter is net als de keren ervoor een ware anticlimax.
Afsluiter My Dying Bride uit de UK is allang geen standaard thrashband meer en stellen ons niet teleur. Het optreden komt wat langzaam op gang (rustige
nummers) maar het wordt steeds beter, beter, beterrr. Het geluid is fantastich en wordt zelfs beter op afstand als je wat van het podium wegloopt. De laatste paar nummers hoor ik vanuit bed (we kunnen het podium
zien vanuit de camper heheh) Een goed einde van een heerlijk festival!
Eerst een paar uurtjes slapen dan de autobahn trotseren...
Terugkijkend was het weer grotendeels lekker, met de eerste dag een heel klein functioneel buitje ter voorkoming van stofplakkaten in de neus. De laatste dag is het wel flink modderig en vallen er wat heftige buien. De sfeer is er niet minder om.
Op de vertrekdag zondag is er weinig file vanaf het festival terrein maar helaas des te meer op de autobahn waar het vakantieverkeer zich massaal een
weg naar huis baant. Had je een volle vuiliszak ingeleverd op het terrein, dan had je een leuke verzamel cd kado gekregen om te draaien in de Stau. Er
waren trouwens zowel in als voorbij Dinkelsbuhl diverse alcohol en drugs controleposten waar men het langharige publiek tussen het verkeer vandaan plukte. Deze taferelen kenden we al van Wacken. Heb je 10 dagen terug in Nederland toevallig harddrugs gebruikt dan vind men daar sporen van in je bloed en kun je nu alsnog 300 Euro boete betalen. Heb je dit weekend lekker zitten blowen op het festival dan pakt de politie je autosleutels af en mag je voorlopig niet rijden. Een aantal Nederlandse sukkels staan sneu in de berm en zoeken iemand met een 'cleane' uitslag die ze in hun eigen auto naar huis wil rijden. Ach, gewoon nog een extra nachtje kramperen in de auto dudes…..smoke on!
We trotseren de file op de autobahn en missen die zondagavond dus Morbid Angel in Tilburg. Ach, we hebben een fantastisch festival achter de rug en een mens kan niet alles hebben.... Maar wel veel! Op naar Schiphol, Bergen, here I come...
Bla
|
