quote:

---

Op 20 januari 2007 23:50 schreef Hexegot het volgende:
Is waar... Heb zelf nooit die supergrote boxsets aangeschaft trouwens, mede omdat je natuurlijk niks kunt beluisteren in de winkel en ik me in het verleden al eerder vergist heb in Kruidvat-boxjes. De Beethoven-symfonieën door het Concertgebouworkest o.l.v. Wolfgang Sawallisch bijvoorbeeld zijn lang niet zo spectaculair als de namen wellicht doen vermoeden.

En sowieso koop ik liever gewoon een uitvoering van één of een paar stukken waar ik dan ook echt naar luister, dan dat ik voor de heb even het complete oeuvre van deze of gene componist mee naar huis sleep.

---

Ik ben al een aantal weken behoorlijk in mijn nopjes met Bach en Bose.

quote:

---

Op 16 januari 2007 12:45 schreef Chelman het volgende:
Wie is bekend met Ryuichi Sakamoto? Fucking geniaal.

---

Barbaren.

Verder nog steeds Khachatourian (Sbare Dance) en Shostakovich (alle symphonieen)

[Dit bericht is gewijzigd door Chelman op 21-01-2007 13:20]

Polyphonisch werk van The Tallis Scholars....

Iemand?

quote:

---

Op 21 januari 2007 13:17 schreef Chelman het volgende:
Barbaren.

Verder nog steeds Khachatourian (Sbare Dance) en Shostakovich (alle symphonieen)

---

Ryuichi Sakamoto is niet helemaal mijn ding.

quote:

---

Op 21 januari 2007 14:12 schreef rvanderholst het volgende:

Polyphonisch werk van The Tallis Scholars....

Iemand?

---

Thomas Tallis heerst inderdaad. Heb je het toevallig over Spem In Alium?

Bij de weg, je kunt polyphonic gewoon vertalen als 'polyfoon'.

inderdaad Spem In Alium,

Kippenvel!

Heerlijk "polyfoon" !!!

40-stemmig was het toch?

Edit: jup


[Dit bericht is gewijzigd door Hexegot op 28-01-2007 23:36]

Elgar - Cello Concerto in E klein.
Ook staat Carmina Burana van Carl Orff, Winter (from the Four Seasons) van Vivaldi en de orgelconcert in D klein van Bach op het lijstje.
Verder nog Elegie van Gabriel Faure (voor cello) en Kol Nidrei van Max Bruch (ook voor cello), en nog een heel hoop.

quote:

---

Op 5 februari 2007 22:41 schreef Dasyatidae het volgende:
Elgar - Cello Concerto in E klein.
(...)

---

Die is tof ja.

Vespro della Beata Vergine (1610) - Claudio Monteverdi
Een stuk waar je langzaam in wordt gezogen, met de afwisseling van stijlen waarin Monteverdi zich bewoog: de mysterieuze kadans van het gregoriaans, de betoverende polyfonie van de renaissance en de monodie van de barok.

Niets dan ! Ik ben hieraan verslaafd...



Nog een vette aanrader: Mahler No. 4 door Chailly. Het kristalheldere geluid past perfect bij de sprookjesachtige sfeer van dit magische stuk.

Monteverdi is goeie poep, ja.

Dvorák!!

[Dit bericht is gewijzigd door murtcelP op 10-05-2007 12:40]

Minimale pianomuziek zonder andere poespas, het liefst nocturnes en de middenstukken van veel sonates met als absolute favoriet het middelste deel van de Mondschein Sonate van Beethoven. Heerlijk triest.
Sonates van Scarlatti vind ik vaak ook erg mooi.

gaaf

Nu aan het luisteren naar The Planets van Holst

quote:

---

Op 24 januari 2013 11:19 schreef PandroidJack het volgende:
Nu aan het luisteren naar The Planets van Holst

---

Uiteindelijk komt bijna alle filmmuziek en een groot deel van de metal hier uit voort (samen met wat shit van Wagner e.d.).

Vooral de verminderde kwint helemaal in het begin van Mars:

Er zijn wel meer invloedrijke componisten geweest dan Holst.. en ik vermoed dat filmcomponisten door de jaren heen ook hun inspiratie uit andere muziekstukken en stijlen hebben gehaald.

Bij Mars moet ik altijd denken aan starwars en moderne ruimte films mooi dat het dan toch van rond 1900 komt

Beethovens 9e was lange tijd mijn favoriet maar het is nu toch al een tijdje Tchaikovsky met 1812 ouverture.

Meerdere stukken van Arvo Part en Edvard Grieg

Gorecki Henryk en dan in het bijzonder Symphony no.3

Het mooiste klassieke muziekstuk is naar mijn mening
van Zbigniew Preisner met 'Requiem for my friend'.
Echt kippenvel!

quote:

---

Op 24 januari 2013 12:23 schreef Illusione het volgende:
Er zijn wel meer invloedrijke componisten geweest dan Holst.. en ik vermoed dat filmcomponisten door de jaren heen ook hun inspiratie uit andere muziekstukken en stijlen hebben gehaald.

---

Tuurlijk, meneer gustav weet heel goed duistere stukken neer te zetten maar voor hem was er ook al genoeg duister werk te vinden. Hij weet het alleen anders vorm de te geven/samen te stellen.

Muziek kent bepaalde patronen waardoor bepaalde stukken duister of vrolijk oid klinken. Je hoeft niet perse naar 1 stuk muziek geluisterd te hebben om op zo'n zelfde iets te komen.

Ik mag tegenwoordig graag eens onderuit zakken met Winter van Vivaldi in de oortjes, maar een favoriet kan ik niet benoemen. Wisselt sterk. Een goede versie van Schubert's 'Ave Maria' kan ik wel altijd waarderen.

quote:

---

Op 24 januari 2013 12:30 schreef ElitE het volgende:
Tuurlijk, meneer gustav weet heel goed duistere stukken neer te zetten maar voor hem was er ook al genoeg duister werk te vinden. Hij weet het alleen anders vorm de te geven/samen te stellen.

Muziek kent bepaalde patronen waardoor bepaalde stukken duister of vrolijk oid klinken. Je hoeft niet perse naar 1 stuk muziek geluisterd te hebben om op zo'n zelfde iets te komen.

---

Daar ben ik mij uitermate goed van bewust. Ik vond het alleen erg kort door de bocht om één componist voor twee zulke brede genres als nagenoeg enige inspiratie te benoemen.

Inderdaad dat was ook mijn bedoeling.

Mijn eerdere opmerking was nogal kort door de bocht. Natuurlijk zijn er veel meer componisten en invloeden terug te vinden in filmmuziek en metal.

Waar ik vooral op doelde is dat als je maar ver genoeg gaat graven dat je vaak bij dit soort componisten uitkomt. Weinig periodes in de muziek die zoveel invloed hebben gehad op de muziek die we nu luisteren (dit zal wel weer een nieuw discussiepunt worden )