Nix |
♥ |
![](/forum/spacer.gif) |
![Usericon van Nix](Nix) |
|
Posted 06-11-2006 10:43 by Nix |
![Wijzig reactie](/forum/edit.gif) ![](/forum/spacer.gif) ![Profiel van Nix](/forum/profile.gif) ![](/forum/spacer.gif) ![Quote dit bericht](/forum/quote.gif) ![](/forum/spacer.gif) |
|
quote: De blauwe mannen komen
door Erik Jonk
Geplaatst op vrijdag 13 oktober 2006 om 12:28
Een Blue Man is razendpopulair, maar niet beroemd. Zeker in Amerika en inmiddels ook in Londen en Berlijn. Hij vindt dat wel best. Maar let op: de blauwe mannetjes komen eraan. Vanaf december is Blue Man Group voor langere tijd in Amsterdam te zien. Metro ontmoette het trio - of zijn het er veel meer? - de vorige maand in thuishaven New York.
Opeens stonden ze deze zomer voor een bomvolle Dam tijdens de Amsterdamse Uitmarkt. En vanavond duiken ze op tijdens de TMF Awards in de Heineken Music Hall. Drie felblauwe koppen, spiedende ogen, oftewel Blue Man Group (met een a).
De wie? Juist, Blue Man Group uit de Verenigde Staten is in eigen land een populair gezelschap zonder dat je weet wie er achter die knalblauw geschminkte gezichten schuilen. Drie New Yorkse vrienden baarden vanaf eind jaren tachtig in de straten van East Village en sinds vijftien jaar in het Astor Place Theatre opzien. De in Amerika verder onbekende namen: Matt Goldman, Phil Stanton en Chris Wink.
Furore
Een visueel en interactief theater- en muziekspektakel, grenzeloos inventief en ritmisch (vooral drummend) explosief, zo wordt me de dag na ‘nine eleven’ beloofd. Die paar minuutjes ‘Dam’ heb ik in augustus gezien, maar daar dacht ik - en vele duizenden met mij - wat was dit in hemelsnaam? Drie blauwe mannetjes en een rockband dus... Ze maken inmiddels furore in New York, Boston, Chicago, Las Vegas, Toronto, Berlijn en Londen. Joop van den Ende Theaterproducties / Stage Entertainment haalt ze naar Amsterdam.
Op naar het Astor Place Theatre, 434 Lafayette Street, grenzend aan Broadway. Vijftien jaar lang al wordt de Blue Manshow er élke dag voor driehonderd verbaasde kijkers gebracht en Amerikanen leggen er inmiddels zonder morren 64 dollar voor neer. Vooraf legt Blue Man Groupdirectrice Barbara, een van de 650 medewerkers (!), in restaurant Indochine het een en ander uit: “Er zijn wereldwijd nu zestig blauwe mannen en er bestaan Blue Manscholen, onder meer in Berlijn. Blauwe mannen zijn drummers zonder acteerervaring of goede acteurs met een groot ritmegevoel. Door de blauwe hoofden leven zij verder volkomen in de anonimiteit. Een omgekeerde wereld dus voor mensen waarvan je verwacht dat ze een groot ego hebben.”
De show wordt ‘amazing’ genoemd en dat zijn de twee uurtjes ook, zo blijkt. De eerste tien minuten zie ik met collega Mark Minnema (Noordhollands Dagblad) vanachter de geluidsinstallatie, want - zucht, het zal niet zo zijn - Mark en ik moeten meedoen. We zijn de ‘te laat-komers’ en op het moment dat wij zogenaamd binnenstappen gieren er sirenes en zijn onze koppen op een groot videoscherm te zien. We maken volgens instructies keurig sorry-gebaren naar de paar honderd joelende anderen en de blauwe koppen kijken ons vernietigend aan. Dan begint het echt. Wat je krijgt te zien is een wervelende show waarin Blue Man Group op een opzienbarende manier laat weten een brede belangstelling voor muziek, kunst, wetenschap en technologie te hebben. Dit doen zij door filmpjes, teksten op een scherm, drumspektakels met heel veel verf, aanstekelijke songs (KLF, Donna Summer), humor met regelmatige deelname van het publiek en als slot een onwaarschijnlijke wc-papieract.
Na afloop mag iedereen met de onbekende heren op de foto en zij vallen geen moment uit hun rol. De ogen blijven indringend, een lach hoort niet bij deze figuren. Wat beduusd verlaat je het theater, nog amper bevattend wat je zojuist hebt gezien.
Oerlemans
De volgende ochtend, hetzelfde theater. Er zijn weer drie blauwe mannen, ongeschminkt. Je zult nooit weten of het de mannen van de avond ervoor zijn. Reinout Oerlemans filmt er voor zijn TV Show en Stage Entertainment-directeur Erwin van Lambaart vertelt: “Eens in de tien jaar zie je iets en denk je: dit moeten we Nederland bieden. Bij Blue Man Group had ik dat.”
De drie nu niet zo blauwe mannen zijn de grondleggers, Stanton, Goldman en Wink. “Vroeger hingen we rond als vrienden”, zegt Matt Goldman. “We waren geen straatspelers en deden het ook zeker niet voor geld. Wij lokten reacties uit. Zo van ‘Oh my God, wat is dit? Jullie zijn blauw, wat doen jullie? Vertel!’ Onze voorstellingen begonnen op feestjes en in cafés.”
Veel energie
Is Blue Man een soort vriend, een vijand? Chris Wink: “Zeker geen vijand. Hij is een allesman. Aan het begin van de show weet je in ieder geval niet wie die Blue Man is. Hij lijkt wel wat eng, maar hij is best vriendelijk. Mensen zeggen nooit: u bent een clown of een muzikant. Weet je, Blue Man is gewoon uniek. Blauw is daarbij geen bedachte kleur. Het was een gevoel dat we hadden. We noemen blauw een kleur met veel energie in een energievolle show die sowieso uit heel veel kleuren bestaat. Wij wilden geen kleuren als rood en geel die je aan een clown doen denken. Blauw is wat mysterieuzer.”
Phil Stanton legt uit dat je geen speciale ogen hoeft te hebben: “Het helpt wel, maar is niet per se nodig. Het blauw om het wit van je ogen maakt het speciaal. Zo kan Blue Man mensen indringender aankijken dan je gewend bent. Maar hij kijkt vooral in je ziel, hij kijkt je niet fysiek aan.”
Anoniem
Een Blue Man is geen ster. Goldman: “Ik kan vanavond op rij twee in de show gaan zitten en niemand weet wie ik ben. Blue Man daarentegen heeft wel fans. Beroemd en Blue Man zijn gaan niet samen, terwijl we bijvoorbeeld een van de meest populaire shows in Las Vegas maken. In zeven steden zien anderhalf miljoen mensen per jaar de show en we zijn regelmatig op televisie. Blue Man is populair, maar anoniem. Amerikaanse kinderen willen echter wel graag Blue Man worden als ze groot zijn en dat is een groot compliment.”
Blue Man Group brengt zijn muziek uit op dvd en cd en stelt daarbij geïnspireerd te zijn door kunstwerken als Sterrennacht (Vincent van Gogh) in het Museum of Modern Art. Met de nummers op een iPod kun je in het MoMA van werk naar werk lopen, een aparte ervaring. Maar dat is nog niet alles. De blauwe mannen toeren nu ook door Amerika met een complete rockshow en hebben plannen voor een Europese trip. Als je aan de grondleggers vraagt of zij - nu er zoveel blauwe mannen zijn - zelf de rockband vormen, is Chris Wink weer overduidelijk: “Nee, wij zijn dat niet. Het zijn The Blue Man. Het zijn altijd The Blue Man.”
--------------------------------------------------------------------------------
Open einde
• The Blue Man Group is vanaf 12 december acht keer per week in de Theater Fabriek in Amsterdam te zien (1000 stoelen per show). Toegangsprijzen variëren van 29,50 euro tot 49,50 euro. De show op het Oosterburgereiland blijft zolang als er publieke belangstelling is. In New York is dat inmiddels 15 jaar.
I generally avoid temptation...unless I can't resist it.
![](/forum/spacer.gif) |