The Sorrow speelde zeer verdienstelijk. De invloeden van Killswitch Engage waren live ook duidelijk te merken, maar hun nummers hebben genoeg een eigen smoel om te blijven boeien. Erg lekker optreden.
God Forbid. Tsja... Het is nooit helemaal mijn band geweest. Op zich hebben ze best aardige nummers, maar het slaat nooit echt aan bij mij. Ze speelden een behoorlijk strakke set, waar ze het publiek ook aardig in mee wisten te slepen.
DevilDriver was, ik zou bijna 'uiteraard' zeggen, geniaal! Dez blijft een geweldige frontman en hun setlist begint aardig imposant te worden. Ook nieuwe nummers als 'Clouds Over California' en 'Not All Who Wander Are Lost' passen hier erg mooi in. Dez bleef het publiek het hele optreden door aansporen om de pit op gang te houden en nodigde ze uit om vooral ook het podium te beklimmen 'as long as you don't fuck with our gear'. Helaas had het security-mannetje van de Melkweg dit niet helemaal goed begrepen, want hij gooide bij een van de laatste nummers iemand genadeloos hard van het podium af. Achteraf hoorde ik dat deze jongen half op z'n hoofd en half op z'n enkel is geland, omdat het publiek geen tijd had om hem op te vangen. Dit was wel een klein smetje op een verder erg geslaagde avond:
Selist DevilDriver (willekeurige volgorde en waarschijnlijk ook niet compleet):
- Not All Who Wander Are Lost
- Clouds Over California
- Head On To Heartache (Let Them Rot)
- End Of The Line
- Hold Back The Day
- Grinfucked
- Sin And Sacrifice
- I Could Care Less
- Cry For Me Sky (Eulogy Of The Scorned)
- The Mountain
- Swinging The Dead
- Meet The Wretched