volgens veel leren bestaat er zoiets als levensfasen .
ik denk dat de 'gemiddelde' mensen het zo ziet :
1) jeugd ,school
2) opleiding
3) werk
4) gezin
etc
er zijn ook mensen die daar onderwijzen ,spirituele ontwikkeling aan toevoegen . ik geloof zelf niet in sterk begrensde levensfasen ,veel hangt immers van de omstandigheden af .de een krijgt kinderen op een andere leeftijd bijvoorbeeld dan de ander en in een andere fase van haar leven .
Wat je ook vaak ziet , is de overgang van opleiding naar werk . veel mensen gaan niet uit van hun eigen initiatief maar denken werk te moeten zoeken en vinden terwijl je ook je eigen activiteiten kan ontplooien vanuit je zelf en zo op een bezielde manier kan bijdragen aan de maatschappij en ook hierdoor beter en bewuster ontwikkelt .
Wat voor levensfasen denk je dat er bestaan in welke fase(n) denk je je te bevinden . hoe heb je voorgaande levensfasen doorlopen en hoe heeft dit je ontwikkeling beinvloed .

[Dit bericht is gewijzigd door Vinay op 11-02-2002 5:04]

quote:

---

Op 11 februari 2002 3:15 schreef Vinay het volgende:
volgens veel leren bestaat er zoiets als levensfasen .
ik denk dat de 'gemiddelde' mensen het zo ziet :
1) jeugd ,school
2) opleiding
3) werk
4) gezin
etc
er zijn ook mensen die daar onderwijzen ,spirituele ontwikkeling aan toevoegen . ik geloof zelf niet in sterk begrende levensfasen ,veel hangt immers van de omstandigheden af .de een krijgt kinderen op een andere leeftijd bijvoorbeeld dan de ander en in een andere fase van haar leven .
Wat je ook vaak ziet , is de overgang van opleiding naar werk . veel mensen gaan niet uit van hun eigen initiatief maar denken werk te moeten zoeken en vinden terwijl je ook je eigen activiteiten kan ontplooien vanuit je zelf en zo op een bezielde manier kan bijdragen aan de maatschappij en ook hierdoor beter en bewuster ontwikkelt .
Wat voor levensfasen denk je dat er bestaan in welke fase(n) denk je je te bevinden . hoe heb je voorgaande levensfasen doorlopen en hoe heeft dit je ontwikkeling beinvloed .

---

Ik neem mezelf als voorbeeld anders weet ik het niet goed uit te leggen...

Jeugd: Hele goede gehad, veel alleen thuis waardoor ik mezelf zelfstandig heb kunnen ontplooien, wat me heeft geleerd dat als je, je kop maar vaak genoeg stoot van zelf alles een beetje doorkrijgt, 'n harde leermeester maar wel een goede.

School: M'n hele school periode ben ik nogal gepest om mijn "andere" denkwijzen, heeft er voor gezorgd dat ik iedereen minnacht die niet voor 'n ander z'n mening openstaat, maar ook heb ik er van geleerd dat je met fysiek/verbaal geweld meer kapot maakt dan dat het oplevert, en verder voor mezelf leren opkomen, zonder daarbi anderen te erg te benadelen (als je ooit gepest bent wens je dat niemand toe).

Opleiding: Voordat ik daar aan begon eerst uit m'n pubertijd gekomen, en mezelf leren kennen (ken mezelf nog geen 100% maar toch wel 90%) ben IT opleiding gaan doen was m'n hobby, maar bleek het niet helemaal te zijn, wel zeer boeiende stage in de V.S. gehad waar ik voor het eerst voor langetijd in contact kwam met 'n heel andere cultuur, waar doir ik 'n veel breder wereldbeeld heb gekregen, waar ik nog immer voordeel van heb. na 2 jaar gestopt met IT, en gaan werken voor 1/2 jaar toen nog 1/2 jaar met 'n rugzakkie door europa getrokken, waar ik wederom 'n boel van heb geleerd en me op eigen benen heeft leren staan.

Werk: Doe ik nu! Na wat omzeilingen in de Horeca terecht gekomen, waar werken met mensen ideaal voor mij bleek te zijn, zekers in een jeugdherberg (veel contact met allerlij nationaliteiten, erg boeiend). Mezelf opgeworsteld tot baas van den Bar hier op "Westhove" wat ik met veel plezier en inzet doe, en mij heeft geleerd verantwoordelijk te zijn voor anderen en hard te werken (ik draai +/- 60u p/w), en mij leerde vrienden en vrije tijd echt te warderen op manieren waar van ik niet wist dat het zo kon zijn.

Gezin: Nog niet aan de orde.

Ik denk dat je ontwikkeling wordt bepaald ddor zoveel verschillende factoren, dat ze onmoggelijk allemaal te benoemen zijn. Mijn motto is wat dat betreft Doe waar je, je happy bij voelt, dan komt de rest vanzelf wel! Weet behalve het bovenstaande eigelijk ook niet hoe e ontwikkeling van een persoon zo moeten uitleggen, behalve filosofisch dan. Dus heb ik mezelf maar ff als voorbeeld gepakt, maar dit is slechts een schijntje van wat mij als persoon gevormd heeft, vele andere factoren spelen 'n rol, maar een mensen leven is generaliseerend volgens mij wel in"fasen" samen te vatten.

Ik kan bij mijzelf niet echt een gestructureerd verloop weergeven. Het is allemaal totnutoe wat dooreen gelopen.
jeugd: Eenzame jeugd gehad, met zwakke idealen, ouderfiguren, veel op mijzelf aangewezen geweest. Wat mij enigsinds individueel gemaakt heeft. Doch contact ontbrak wat ervoor gezorgd heeft dat ik hier nog steeds moeite heb met contacten.

school: relatief mooie periode. (Soms wel gepest... omdat ik soms vreemd overkwam tot anderen, wat mijn individualiteit versterkte) 90% van mijn schooltijd liep het relatief goed...
Ik kwam op voor mijn ideëen (waar het grootste deel ervan in deze periode ontstaan is, aldannier later verworpen, herzien of behouden )


Doch hierna val ik af van het gemiddelde:

School moeten stoppen wegens zware depressieve klachten, een korte opleiding gedaan... (niet afgewerkt)
Dit heeft toch een onzekerheidsgevoel, faalangst gecreërd.
Het "vreemd zijn", van de middelmaar afwijken eigenlijk versterkt...

Een langdurige opname in psychiatrie wat het grootste deel van mijn denken/handelen gevormd/hervormd heeft. (soms denk ik zelfs misvormd)
Door het blootgesteld worden op relatief jonge leeftijd aan zware problematiek waar een kind eigenlijk niet mee hoeft geconfronteerd worden op zulke leeftijd.

Nu terug school, waar ik mijzelf probeer te herontdekken. (een verlate pubertijd zou 'k denken.)
Ik ken op een zekere hoogte mijzelf, maar nog niet op het niveau waarnaar ik streef..


Ik denk dat ik gewoon een van de minder "obviouse" typen ben...




[Dit bericht is gewijzigd door Black_Ome op 12-02-2002 10:07]

1) jeugd ,school
Na een jaartje gepest te zijn op de middelbare school, doordat ik andere denkwijzen, idealen heb/had, naar andere muziek luisterde en mij anders kleede.
Nadat ik de pestkop flink had aangepakt, werd ik erg populair, zowel als in mijn vrije tijd als op school.
2) opleiding
Na een jaar rondgewaard te hebben op een verkeerde keuze richting, heb ik eindelijk mijn weg gevonden, het gaat hardstikke goed, en mag aankomend jaar een 4 jarige opleiding in 1 jaar volbrengen. Daarna wil ik nog zo lang mogelijk door studeren.
3) werk
Ik moet er nog lang niet aan denken. Al die verantwoordelijkheid en verplichtingen, is nog lang niet voor mij weggelegt.
4) gezin
Daar moet ik nog helemaal niet aan denken. Vind het prima zo met azrael valorian. Kinderen komen nooit. Huisje boompje beesje, kan ook nog wel even duren dankzij de woningbouw vereniging.

Ik heb ook een jeugd en een opleiding enz gehad. Toch denk ik niet dat deze fasen nu juist bepalend zijn voor je ontwikkeling in wat ruimere zin. Ik denk dat het je persoonlijkheid is, dat eerder genetisch bepaald is dan gevormd door omgevingsfactoren. Natuurlijk zullen er sterke impulsen uit de omgeving voorkomen die voor sommigen afdrukken brandmerken in de persoonlijkheidsstructuur, maar er is ontegenzeglijk al een sterk inherent persoonlijkheidstype aanwezig vanaf de geboorte. Ik geloof niet in tabula rasa's. Ik hecht toch ook enige geloof aan het verschijnsel reincarnatie, samen met drie duidelijk onderscheidbare spirituele fasen in de ontwikkeling van de menselijke ziel. De geest zie ik als een intermediair tussen ziel en lichaam. De ziel is de onbeweegbare beweger en het lichaam de realiseerder, zo realiseert de ziel zichzelf. Andere woorden staan mij op dit moment niet ter vervoeging.
De drie fasen komen overeen met Kierkegaard's visie en dat zijn dus de esthetische, ethische en religieuze fase. Deze fasen of ontwikkelingsstadia komen tot uiting in je persoonlijkheid en in de wijze waarop je de wereld ziet en de wereld jou ziet. De naam van de fasen hebben niets te maken met de gerealiseerde vorm. Zo kunnen streng religieuzen in de esthetische fase verkeren. Deze zijn dan wel gedoemd tot hypocrisie omdat ze gedwongen worden waarden uit te dragen die (nog) niet passen bij hun ontwikkelingsfase. Meestal echter passen mensen hun uiterlijke vorm aan hun innerlijk aan. Andersom gaat doodeenvoudig niet ongestraft.

Argentumfeles

-Heerlijk naïeve kindertijd
-Intense puberteit, met ups en downs zoals ik ze nooit meer beleef
-Relatief stabiele adolescentie
-Volwassenheid: confrontatie met de trieste, saaie realiteit en het gebrek aan een visie op de toekomst (en daar komt hopelijk dit jaar nog verandering in)

Ok, hier gaan we. Ik ben tot in ieder geval mijn 16e een op zichzelf staande entiteit geweest; daarna ben ik socialer geworden.

1) jeugd ,school
Ik ben enigs kind en ben de hele basisschool flink gepest geworden. Ik was toen niet overdreven verlegen maar ook niet uitgesproken. Een meisje bij mij in de klas zag er precies uit zoals ik [bijna exact] met haar had ik dus ook altijd ruzie. Ze probeerde met mij een rivaalstrijd aan te leggen; wie de boventoon mocht voeren. Ik besefte dat pas op de middelbare school; op de basisschool heb ik daar niet aan mee gedaan omdat ik het geeneens in de gaten had en zodoende in een slechte positie terecht kwam. Later op de middelbare school werd ik compleet genegeerd maar ik had er op zich niet zo'n last van, ook niet omdat ik geen aansluiting had. Ik ben me toen met 13 jaar gaan verdiepen in astrologie uit pure machtsbehoefte en redelijkerwijs vervulde astrologie ook een groot deel van die machtsbehoefte. Toen ik van de middelbare school afging ben ik een MBO IT gaan doen - en toen kwam de grote omslag. Ik merkte dat mensen wel interessant waren en dat ik dat ook was.

2) opleiding
Nu op deze opleiding voel ik me zeer op m'n gemak met mensen. Ben ook een beetje de class clown heb ik het idee. Heb ook vriendinnen en vrienden gevonden in de laatste drie jaar waar ik ook zeer dankbaar voor ben. Elke keer wordt ik weer verrast door de leuke reacties die ik soms terugkrijg van mensen.

3) werk
Ai, hier beginnen de troubles. Ik heb nogal een idealistische uitkijk over mijn dagindeling. Opleiding krijg ik net over mijn hart omdat dit niet de activiteit is die ik mijn hele leven mot doen. Werken is iets anders. Ik wil doen wat ik wil 24 uur per dag. Ik accepteer geen gezag en ik geef geen gezag.

4) gezin
Sja, die heb ik nog niet zelf.

In de astrologie worden levensfasen en het aanpassen aan de realiteit of maatschappij toegeschreven aan saturnus. Ze noemen dat de zevenjaren cyclus.

Saturnus vierkant Saturnus : 7 jaar
Saturnus oppositie Saturnus : 14 jaar
Saturnus vierkant Saturnus : 21 jaar
Saturnus conjunct Saturnus : 28 jaar.

In feite ben je dus met 28 jaar 'volwassen' en heb je geleerd van alle omstandigheden die vinay hierboven aangeeft. Alle planeten vanaf Jupiter hebben cyclussen zoals hierboven beschreven; ik vind het altijd zeer interessant om te lezen.

Overigens kloppen de fasen van transitie [voorspellende astro] ook wel met de ontwikkeling van de mens. Het begint met het eerste contact met de fysieke wereld, daarna de emotionele [je wilt dingen of vind dingen niet leuk - de 'ik wil' fase van het kleine kind]. Daarna komt de rationele fase; oorzaken en gevolgen kunnen zien op basis van eigen gedrag, op basis van andermans gedrag. En als laatste het spirituele niveau [wat doe ik hier, waar wil ik heen].





[Dit bericht is gewijzigd door Argentumfeles op 08-09-2002 10:57]

maarr hoe kan je astrologie nou wetenschapelijk verantwoorden, weet er niet echt veel over hoor. iedereen kan toch een leuk verhaaltje in elkaar draaien , lijkt mij?

quote:

---

Op 8 september 2002 15:22 schreef Flamehead het volgende:
maarr hoe kan je astrologie nou wetenschapelijk verantwoorden, weet er niet echt veel over hoor. iedereen kan toch een leuk verhaaltje in elkaar draaien , lijkt mij?

---

toepasselijke naam

Dit gaat geeneens om het feit of astrologie voor individuen op dit forum iets betekent. Mijn enige bedoeling was om te illustreren dat levensfasen/ c.q. spirituele ontwikkeling aanwezig zijn in de opbouw van het vakgebied. Nu ja, veel van de huidige westerse astro is gebaseerd op (Jungiaanse) psychologie. Als ik het daar over zou hebben zou het opeens superanders klinken bij velen; niet wetende dat bijv. Jung fervent aanhanger van astrologie was [hij's dood, kzeg het maar eff].

"Een ander onderzoeksgebied waar Jung zich mee bezig hield was de astrologie en de I Ching. Jung meende dat deze technieken zinvolle adviezen opleverden, omdat er sprake was van geheimzinnige parallellen, van synchroniciteit, tussen deze technieken en een mensenleven. Het moge duidelijk zijn dat er ook vele 'zinvolle' verbanden bestonden tussen astrologische symbolen, oude mythen en archetypen."