Hier nog een soort van recensie/verslagje:
Op een warme zom...ehh lentedag stonden deze bands in Dordrecht. Nadat ik omstreeks 19.30 uur Bibelot binnenstapte, was opener Sardonic nog niet begonnen. Gelijk maar een biertje gekocht en wat bijgepraat met een bekende. Het Duitse
Sardonic mocht deze avond dus openen. Het was nog erg rustig in de zaal, maar dat weerhield er de band niet van om een vette pot deathmetal neer te zetten. Al met al klonk het goed, maar ik heb het al eens eerder gehoord zegmaar. Toch een goed optreden voor een openingsact.
Na Sardonic, was het de beurt aan
Warbringer. Zij tappen weer uit een heel ander vaatje en wel de ouderwetse (speed)thrash zoals ten tijde van de oude Kreator. De bandleden zijn nog net geen 20 jaar oud (of misschien wel), maar het lijkt of de tijd heeft stilgestaan voor hun. Ook qua uiterlijk, want de zanger draagt zo'n strakke broek met daaronder van die hoge sportschoenen. Genoeg geluld, de thrash klinkt erg lekker en nodigt zeker uit om lekker te gaan headbangen. Helaas heeft een groot gedeelte van het publiek er geen zin in, of men kent de band niet echt. Ook zijn zij natuurlijk een beetje de vreemde eend in de bijt. Bij ondergetekende gaat het optreden er in ieder geval in als koek
Het was al vrij druk in de zaal toen
Suffocation aan zijn set begon. Men schoot uit de startblokken met 'Liege of Inveracity' en het klonk gelijk als een klok. Het geluid was werkelijk subliem en de heel de band gaf zich gelijk voor de volle honderd procent. Men speelde daarna nog oa 'Seeds of the Suffering', 'Entrails of You', 'Funeral Inception', 'Bind Torture Kill', 'Pierced from Within' en 'Abomination Reborn'. Zanger Frank Mullen was erg goed bij stem en had ook zeker het nodige te vertellen tussen de nummers door. Een erg enthousiaste frontman! Men sloot het optreden af met 'Catatonia'. Een erg gave show en voor mij de band van de avond!
Na het optreden van Suffocation, ging ik naar de merhandise stand. Toen ik eindelijk wist welk shirt ik wilde hebben, moest iedereen bij de stand een shirt, zo leek het wel. Nadat ik uiteindelijk betaald had en het shirt had afgegeven bij de garderobe, liep ik richting het optreden van
Napalm Death, die al aan zijn set was begonnen. Opzich kan de band mij niet zo heel erg bekoren, al is het wel erg leuk om zanger Barney bezig te zien. De beste man kan absoluut niet stilstaan, maar is constant in beweging. De rest van de band zet ook een goed optreden neer. Vraag mij niet naar titels, want ik ben niet echt bekend met het reportoire van Napalm Death. Na een optreden van een uur + toegift is het dan echt over. Helaas roept de DJ, na de laatste tonen, dat het de laatste ronde bij de bar is. Beetje jammer dat, nadat de de bar is gesloten, je dan daarna gelijk de zaal uit 'gebonjourd' word. Maar dat zal wel te maken hebben dat het op een doordeweekse dag is. Nadat ik nog wat geouwehoerd heb en m'n ogen te goed heb gedaan aan de vele mooie vrouwen aldaar (wel of niet in korte rokjes)
, besluit ik maar eens m'n fiets op te zoeken en naar huis te gaan.
Als deze datum zo blijft kan ik sowieso niet want dan zit ik hoogstwaarschijnlijk in Londen
