Pyromanie (vuurzucht) is de onweerstaanbare drang om brand te stichten.

De daad heeft geen enkele specifieke bedoeling. De pyromaan wil geen wraakactie houden, maar is gefascineerd door vuur. Vaak slaat een pyromaan zelf alarm of komt hij de slachtoffers helpen. Meestal is hij niet echt onder de indruk van de schade, verwondingen of doden die door zijn daad gevallen zijn.

Deze psychische aandoening wordt in het DSM-IV beschreven als een stoornis in de impulsbeheersing. Het handboek geeft de volgende criteria:

Opzettelijk en doelbewust brand stichten bij meer dan een gelegenheid.
Spanning en affectieve opwinding voor de brandstichting.
Fascinatie voor, interesse in, nieuwsgierigheid over of aantrekking tot vuur en de bijbehorende omstandigheden (bijvoorbeeld voorwerpen, gebruik, gevolgen).
Genoegen, bevrediging of opluchting bij het veroorzaken van een brand of bij het getuige zijn of deelnemen aan de erop volgende gebeurtenissen.
Het stichten van de brand gebeurt niet uit financiële overwegingen, als gevolg van sociopolitieke ideologie, om uitdrukking te geven aan woede of wraak, om criminele activiteiten te verhullen of om de leefomstandigheden te verbeteren. Het is geen uiting van een waan of hallucinatie en ook geen gevolg van een verminderd vermogen tot het nemen van beslissingen (bijvoorbeeld bij dementie, mentale retardatie, intoxicatie door substanties).



Hoevelen van jullie hebben in hun jeugd niet eens een vuurtje gestookt, of nog steeds, en de kriebel gevoeld.
Vuur is een trigger voor verborgen verlangens, resistentie onmogelijk voor het menselijk lichaam... maar soms niet voor de geest.

Vertel me uw vurige verleden.....

Zal ik maar beginnen dan? Ik kan me twee gelegenheden herinneren: een uitgedroogd bosveldje (en ja, we hebben het goed uitgetrapt en werden daarom ook niet midden in de nacht door de brandweer van de camping geevacueerd) en een leeg veldje in een woonwijk, maar dat was geen echt vuur want we waren nog bezig toen oom agent langsreed en het nodig vond om even te stoppen om te zien waar we mee bezig waren...

En dat was het. En het was héél lang geleden. Toen waren er nog geen computers en metalforums

Aangezien ik geen geboortedatum vind zal ik je maar geloven ivm "lang geleden"


ik zal ook vertellen



een kilo aanstekers op een brandend vuurtje gegooid en een ferme knal... overal stukjes smeltend plastic...


en natuurlijk de bekende rol toiletpapier rond de vuilnisbak...

ik heb het wel voor "smelten"
en zo heb je nog mensen die graag met vuur spelen zodat ze kunnen smelten... een variatie op pyromanie?

Toen ik heel klein was, een jaar of 4, heb ik ooit met mijn broers 's ochtends vroeg met een kaars zitten klooien. Podloden e.d. erin houden.
Ik kan me er niet bijster veel van herinneren, maar ik weet nog wel dat mijn moeder flink kwaad was. Toen heeft ze die verbrandde potloden ingelijst en erbij geschreven: "spelen met vuur is levensgevaarlijk!!!"
Het huis van de buren (en ook een stuk van ons huis) heeft ooit in de fik gestaan, dus ze weet hoe gevaarlijk het kan zijn.

en daar had jij niets mee te maken?

Nee, dat was voordat ik geboren was.

Maar nu ik er over nadenk kan het misschien een voorbode geweest zijn van mijn rijzing uit de hel.

misschien


mensen die met de helm geboren willen ook sneller een brommer

misschien had je moeder een opwelling bij de gebeurtenis,

de asociatie is misschien vlugger gemaakt...

Nja, 't was ook pas ná mijn geboorte dat de Berlijnse muur viel. Dat zal ook wel verband met elkaar houden.

quote:

---

Op 18 januari 2008 23:41 schreef Reddy het volgende:
Nja, 't was ook pas ná mijn geboorte dat de Berlijnse muur viel. Dat zal ook wel verband met elkaar houden.

---

natuurlijk!


ik vind wel dat we afwijken


vuur dus,

ik droom dikwijls over vuur, no kiddin, en het toeval wil dat ik 's morgens helemaal nat van het zweet wakker word,

eigenlijk best ironisch


wat ook blijkt is dat veel pyromanen ordehandhavers zijn

van brandweermannen begrijp ik dat nu wel... maar politieagenten bvb ook...

Tja, er zijn weleens wat coniferen per ongeluk verbrand en ook weleens wat droge veldjes. Niks extreems verder ofzo, haha. Weleens in de buurt wat schuren zien afbranden. maar verder niet.Oh ja, ik heb wel buurjongens die even een fikkie hadden gestookt en dat hadden achtergelaten en bleek daarna dat de manege in lichterlaaien stond, althans de hooischuur van de manege.


Spannend.

De naam Coniferen betekent "kegeldragers". Ze heten zo omdat de zaaddragende structuren in een kegelvrucht (of strobilus) georganiseerd zijn. Er zijn nooit echte vruchten, al kunnen er wel structuren zijn die fruitachtig overkomen (bijvoorbeeld bij de jeneverbes en bij Taxus). De bestuiving vindt altijd door de wind plaats.






en is het uitgekomen van de buurjongen?

Als kind zat ik bij de scouting, en af en toe hadden we een kamp en een kampvuur. Ik kon dan urenlang kijken naar het vuur dat het hout langzaam verkoolde en weg vrat.
Maar ik denk dat zo'n soort fascinatie voor vuur vrij natuurlijk in de mens. Het is immers een machtig interessant... iets.
Wat daar dan wel weer frappant aan is, is dat wilde dieren zoals tijgers en leeuwen bang zijn voor vuur. Waarom wordt datzelfde instinct niet 'getriggert' bij mensen?

ik denk dat dat komt omdat wij, geëvolueerd zijn naar "stadsmensen"

stadsmensen leren hun angsten onderdrukken en negeren "gevaren" omdat we anders constant in paniek zouden zijn (denk maar aan auto's die voorbijrijden als je ergens loopt) duizenden potentiële moordenaars die we anoniem passeren...
en zo ook vuur... we staan er niet bij stil, omdat we anders gek zouden worden


ik weet trouwens niet of de angst voor vuur niet geconditioneerd is bij dieren, of als het daadwerkelijk een reflex is die in de natuur van dieren zit

Ik zat in mijn jeugd enorm in de modelbouw. Man, ik heb wat f16's en f14's en etc in elkaar gezet. En als er één af was. dan stak ik 'em in de fik en dan ging m'n fantasie werken.


* rattattaaa, pang, pang, aaaaarghhhhh, crashhhhh *

En dergelijke.

quote:

---

Op 19 januari 2008 0:08 schreef Wansmaak het volgende:
Ik zat in mijn jeugd enorm in de modelbouw. Man, ik heb wat f16's en f14's en etc in elkaar gezet. En als er één af was. dan stak ik 'em in de fik en dan ging m'n fantasie werken.


* rattattaaa, pang, pang, aaaaarghhhhh, crashhhhh *

En dergelijke.

---

ik zie het zo voor mij

die lijm was waarschijnlijk ook licht-ontvlambaar?

das wel een nadeel bij vuur soms, het schtinkt

bij scouting wordt super veel "gespeeld" met vuur. van kampvuren tot overgooien met brandende tennisballen en "wie er in een half uur de meest brandbare shit heeft gevonden".
vuur heeft me altijd al geboeid maar vond het ook zéker tof om op onderzoek uit te gaan op plaatsen waar het had gefikt. toen ik nog een kleine len was.

quote:

---

Op 19 januari 2008 0:00 schreef Reddy het volgende:
Als kind zat ik bij de scouting, en af en toe hadden we een kamp en een kampvuur. Ik kon dan urenlang kijken naar het vuur dat het hout langzaam verkoolde en weg vrat.

---

+1 en nog steeds, lekker in een zomernach rond het warme kampvuur, uren staren...

quote:

---

Op 19 januari 2008 2:25 schreef karnivoor het volgende:
+1 en nog steeds, lekker in een zomernach rond het warme kampvuur, uren staren...

---

Natuurlijk onder het genot van bier en peuken en lekker ouwehoeren. Alleen kan ik niet goed tegen fel licht, krijg er pijn in m'n harses van.

Blekkie.

Vroeger wilde ik altijd en overal een vuurtje stoken.. Ben ik nu gelukkig een beetje van af..

zeker?

Ik had meer een fascinatie voor het opblazen van dingen, eerder wel vuurtje gestookt, maar toch meer met vuurwerk en andere knappers lopen klooien zeg maar.

vroegah toen ik nog een mini was heb ik weleens fikkie gestookt met wat anderen, dat ging overigens bijna fout want het werd een enorme fik en er stond een houten restaurant naast gelukkig was de eigenaar er op tijd bij en kregen wij enorm op ons kop hehe.

Wat ik wel apart vind is dat wij een tijdje terug een soort van pyromaan als client hadden en deze meneer had de neiging om zowel alles hem om hem heen (bed, kleding) als zichzelf in de hens te steken (aansteker tegen armen, benen, gezicht etc) dat was wel heel apart.

quote:

---

Op 19 januari 2008 2:25 schreef karnivoor het volgende:
+1 en nog steeds, lekker in een zomernach rond het warme kampvuur, uren staren...

---

*zucht* was het maar weer zomer...

de vurige tijden inderdaad

wat zouden de oorzaken kunnen zijn?