Nick Drake ( 19/6/'48 / 25/11/'74 )

Zijn er hier nog meer mensen de helemaal weg zijn van de muziek van Nick Drake, een singer/songwriter die super depressieve muziek maakte? Pas na zijn dood begonnen de mensen zijn muziek te snappen en te waarderen. Ik heb zijn discografie helemaal kompleet en draai het regelmatig in de late uurtjes met een glas wijn erbij. Danny Cavanagh (Anathema) heeft zelfs een hele plaat opgenomen met muziek van Drake, deze cd is ook schitterend mooi. Cavanagh komt heel erg in de buurt van Drake zelf.



De twintigjarige Nick Drake wordt ontdekt in 1968 en krijgt onmiddellijk een platencontract. Zijn debuutalbum Five Leaves Left verschijnt in 1969. Het album wordt gekenmerkt door de breekbare stem van Nick Drake, het delicate gitaarspel en de melancholie van de nummers.



Zijn tweede album, Bryter Layter, dat verschijnt in 1970, gaat op dezelfde muzikale weg verder. Geen van beide albums verkoopt goed en Nick Drake raakt in een depressie die hem vaak belet te schrijven en te componeren. Drake trekt zich meer en meer in zichzelf terug.



In 1972 komt Pink Moon uit, een akoestisch album vol naakte, sombere nummers dat in amper twee dagen opgenomen werd en waarin hij terug gaat naar de essentie van zijn muziek: zijn stem en zijn gitaar. De teksten staan bol van spijt, verlies en ontgoocheling. Ook nu weer blijft het succes uit.



In 1974 gaat Nick Drake de laatste keer de studio in en neemt vier nummers op die op Fruit Tree, een postuum verschenen compilatie-album, verschijnen. De nummers zijn opnieuw somber en vol verwijzingen naar de dood.
Intussen woont Nick Drake opnieuw in het ouderlijk huis. In de nacht van 24 op 25 november 1974 neemt hij een overdosis van zijn anti-depressivum Tryptizol. De volgende dag vindt zijn moeder hem dood op zijn bed. Velen vermoeden dat hij zelfmoord pleegde, maar familie en vrienden spreken dit tegen.

Prachtige muziek inderdaad. Ken je "Family Tree" ook? Een verzameling thuisopnames, voordat ie een platencontract kreeg. Dat is mijn favoriete Drake album denk ik.

Grote held. Opeth fans zouden dit eens moeten checken.

Hebbie linkie Staal? hoe je het beschrijft klinkt het aantrekkelijk

ga 'k is opzoeken!

Geniale muziek inderdaad.

quote:

---

Op 16 juli 2008 14:53 schreef Jenje het volgende:
Hebbie linkie Staal? hoe je het beschrijft klinkt het aantrekkelijk

---

Ben benieuwd of je er wat mee kunt Jenje...
Kan nergens een goede link vinden dus dan maar op deze manier: http://www.bol.com even Nick Drake invoeren bij zoeken, vervolgens kun je van elk album samples beluisteren. Het is niet optimaal, iets anders kan ik echter niet vinden...

quote:

---

Op 16 juli 2008 14:52 schreef innerlogicmarty het volgende:
Grote held. Opeth fans zouden dit eens moeten checken.

---

Waarom moet dit Opeth fans aanspreken? Ik hoor nml. geen Nick Drake terug in de muziek van Opeth. Niet verkeerd bedoeld overigens.. Wellicht dat jij dat wel hebt.

M'och je zult je verbazen.

Heeft het wat weg van David Galas?

Zit het nu via zijn myspace te beluisteren, thanks voor de tip... klinkt erg lekker!

Nick Drake is echter heel andere muziek. Ingetogen, zonder franje en je moet van zijn breekbare zangstem houden.

Ik zoek wel even een keer

Die cd van David Galas is echt meesterlijk, heerlijk somber en deprimerend

Docu:

Is dit de docu die woensdag op Nederland 3 op het scherm komt?

Geen idee, even bekijken!

*Yup

[Dit bericht is gewijzigd door R. op 24-11-2008 18:39]

Family Tree is een must voor Nick Drake liefhebbers. De platen zijn al een week niet weg te slaan uit mijn platenspeler, simpelweg briljant. Krakerige opnames van nummers met zijn zus en moeder, bluesnummers, ruwe versies van latere nummers. Helemaal goed.

[Dit bericht is gewijzigd door Panzerke op 12-02-2009 20:33]

Ik heb alleen Bryter Layter en Pink moon. Met name de laatste vind ik erg goed, ik zet'm gelijk nog eens op.

Heb op dit moment ltterlijk Bryter Layter (lp) draaien... heerlijk heerlijk heerlijk. Zelfs mijn vader komt soms spontaan binnen lopen om wat minuten te luisteren naar Nick Drake! Dat wilt wat zeggen!

Het is dan ook echt schitterende muziek... Draai het nog altijd zeer regelmatig.

Ken wat nummers, heb ook die cd van Danny Cavanagh met Drake-covers. Triest als je die zwart-wit foto ziet van dat ie nog een klein jochie was. Waar is het misgegaan dat ie zo somber werd en waarom moest het zo triest eindigen...

Omdat er geen platen van hem verkocht werden?

Weet niet of dat nou zozeer de dieperliggende reden was...

Toch is dat wel de voornaamste reden. Bryter Layter had een doorbraak moeten forceren, er was veel in geinvesteerd en iedereen vertelde hem hoe goed hij wel niet was. Nick durfde echter niet op te treden. En ja als je helemaal niets aan promotie doet... de plaat verkocht iets van 5000 stuks destijds. Hierdoor raakte hij in een depressie.

Wellicht ja. Ik denk echter dat hij daarvoor al neigde naar depressie. Wie zal t zeggen. Erg triest igg.

In geen geval? ;-)

quote:

---

Op 15 februari 2009 13:24 schreef flebbie het volgende:
Toch is dat wel de voornaamste reden. Bryter Layter had een doorbraak moeten forceren, er was veel in geinvesteerd en iedereen vertelde hem hoe goed hij wel niet was. Nick durfde echter niet op te treden. En ja als je helemaal niets aan promotie doet... de plaat verkocht iets van 5000 stuks destijds. Hierdoor raakte hij in een depressie.

---

Ooit eens een foto van een bootleg cdr gescanned.. heb hem nog nooit ergens anders gezien:

Geweldige singer-songwriter, en dat terwijl ik normaal een teringhekel heb aan dit genre - echter, Nick Drake doet 't goed door de breekbare balans tussen emotie en techniek nooit te verstoren, de cadans/ritmiek v. zijn songs is briljant en dromerig, evenzo de verschillende gitaarstemmingen en fingerpicking! Schoolvoorbeeld van dramatische onderwaardering & teloorgang van talent

Zijn teksten zijn ook abstract genoeg om te blijven boeien, niet die recht-door-zee liefdespoespas etc.

'Time of no reply' blijft mijn favoriete ND-album want daar is alles tot de essentie beperkt nl. zang&gitaar; al is de rest ook goed en meer uitgewerkt voor orkest.