|
 |
|||||
 |
 |
        |
 |
|||
|
||||||
|
| Dit topic is 2 pagina's lang: 1 2 | ||||
| Auteur: |
|
|||
|
En wat vinden we hier van deze jazzlegende? Zelf luister ik nog niet zo gek lang naar jazz, half jaartje af en toe, en gezien de beste man een gigantische discografie heeft ken ik dus eigenlijk niet zo gek veel van hem. Maar de albums ‘Kind of Blue’ (best verkochte jazzplaat ooit) en ‘Bitches Brew’ (muzikaal compleet verschillend, de eerste is ‘klassieke’ jazz, de tweede avant-gardistische fushion/jazz) vind ik beide echt geniaal! Verder heb ik nog een verzamelbox en draait sinds enkele weken ‘Sketches of Spain’, met veel ‘klassieke’, ‘Spaanse thema’s’ erin verwerkt, hier met regelmaat rondjes. Iemand tips? Zowel van Davis zelf als artiesten die vergelijkbaar zijn. Niet gehinderd door kennis over daklozen, alleenstaande moeders, minderheden en sociale achterstand. http://www.last.fm/user/kwellie |
|||||||||
|
Op "Tutu" staat ontzettend vet baswerk van Marcus Miller, toen ik nog bassist was heb ik heel veel naar deze plaat geluisterd, en geprobeerd na te spelen maar dat was onbegonnen werk. Je moet wel van funky dingen en electronische shit houden, erg disco. Het radicale feminisme is niet eens een lachnummer meer: het is een karikatuur van een parodie op een klucht. |
|||||||||
|
negermuziek signature |
|||||||||
|
grapje natuurlijk Blue Bird! signature |
|||||||||
|
Kort gezegd: check alles wat hij met Chick Corea, Herbie Hancock, Wayne Shorter en John mcLaughlin heeft gedaan  The quality of our perceptions determines the quality of our judgement. Our judgement determines how we interact with the world. How we interact with the world changes the world. So, the quality of our perceptions changes the world. |
|||||||||
|
bitches brew is where it's at. Maar ik heb liever A love supreme van coltrane om maar even elitair gebral uit te slaan. GODVERDOMME WAAR IS MN WIJN??? edit jack danisch blue [Dit bericht is gewijzigd door Schaep op 02-02-2010 1:27] |
|||||||||
|
kut account bullshit IMA LETCHU GET A SHOT BUT IMA GO FIRRS PUT IN REVERSE LEMME SEE YUH FOOTWORK |
|||||||||
|
Van Miles sowieso Ascenseur pour L'echafaud luisteren, is de soundtrack van de gelijknamige film, die ook de moeite waard is. Porgy and Bess is ook erg tof, als je die nog niet kent. En artiesten als Freddie Hubbard, Wynton Marsalis, Tomasz Stanko zijn het luisteren ook wel waard. Je voelt de bas in je buik trappen, je voelt de hogen in je muil klappen |
|||||||||
|
Luister het niet vaak, maar ik heb een franse verzamelaar van Miles. Portrait: Miles Davis Electric. Vind het best relaxed. |
|||||||||
|
in ieder geval; miles smiles en ascenseur... die 2 ken ik goed, en zijn echt geweldig. ja en natuurlijk bitches brew he.. verder ben ik ook nog niet, pas een tijdje met jazz bezig ;p beste ontdekking sinds metal  Chet Baker vind ik ook heel vet, still in a soulful mood  http://forum.zwaremetalen.com/forum_topic/959/1 :::::::: http://forum.zwaremetalen.com/forum_topic/1122748 |
|||||||||
|
You're under arrest is ook erg goed. Only sick music makes money today - Nietsche. |
|||||||||
|
This being a student productivity blog, I think I should set a good example by halting my writing during exams. As much as I would love to spend extra time writing, studying is higher priority. Regular posting will resume on June 12th, after exams. For now, I leave you with this post. ________________ jewelry boxes  |
|||||||||
|
Je mag ook in het Nederlands posten hoor.... Boeiender |
|||||||||
|
quote: WTF!  When did I realize I was God? Well, I was praying and I suddenly realized I was talking to myself. |
|||||||||
|
Bitches Brew. Overigens is de voorganger van die plaat, "In a silent way" ook de moeite waard. De ietwat toegankelijke versie van Bitches Brew. Ben overigens helemaal niet bekend met het materiaal ná Bitches Brew ('70 - '75). Iemand? Ik, Wil Schuurman |
|||||||||
|
Ken ook niet veel werk van hem (understatement), maar Tutu trek ik wel. |
|||||||||
|
+1. Zet het niet uit mezelf op, maar mijn moeder luistert het graag. Is geen straf om mee te luisteren, goede muzikant. |
|||||||||
|
Ascenseur pour L'echafaud en op de achterkant van de LP hedde Art Blakey. Ja hoor... |
|||||||||
|
Het mag best eens herhaald worden: Kind of Blue is briljant. |
|||||||||
|
quote: |
|||||||||
|
quote:Welke versie/uitgave heb jij, Bastianus? Die van mij is namelijk nogal euuhh.. gruizig. Als noise luisterende bleckie kan ik het wel hebben, maar een audiofiele jazzfanaat, niet lijkt mij. Alsof het via slechte kabels van een versleten LP is geript. If there’s one thing we’ve learned from the death of Dimebag it’s this, making shitty music can get you killed. |
|||||||||
|
quote:Ik had hem op tape, van een LP van een vriend opgenomen. Is al wel twintig jaar geleden. Toen klonk heel veel gruizig, valt me op. Ik heb pas geleden een aantal gedigitaliseerde platen aangeschaft uit die tijd, echt heel veel klinkt zo schel en krakerig. Het radicale feminisme is niet eens een lachnummer meer: het is een karikatuur van een parodie op een klucht. |
|||||||||
|
Miles in the Sky = ook een briljante plaat. Zo niet, dan pakt meester jou bij je oortje en trekt je uit de zandbak zodat alle andere kindertjes weer fijn kunnen spelen zonder dat jouw geklier het plezier van iedereen bederft. |
|||||||||
|
Miles is een baas. Toevallig ben ik net zijn autobiografie aan het lezen. Moeilijk dikke pil, maar wel erg gaaf. Mijn favoriete LP (ik ken niet zo heel veel an hem, hoor) is 'Ascenceur...'. Met op de B kant Art Blakey. Ja hoor... |
|||||||||
|
Ik ben deze week wat meer in de 1969-1975-albums aan het duiken, de "Electric Miles"-fase. Bitches Brew kende ik al, hetzelfde geldt voor In A Silent Way, Live Evil, On the Corner en Agharta. Allemaal fantastische albums die ik ook veel draai. De albums Big Fun en Get Up With It zijn albums die niet zo vaak genoemd worden als het over Miles Davis gaat en dat is echt doodsonde. Ik heb ze dus ook pas deze week voor het eerst gehoord en ik vind het echt heerlijk. Hier staan stukken op die wel eens tot mijn favorieten van Miles kunnen gaan behoren. Het is allemaal wat losser, viezer, dromeriger, meer funky, minder aandacht op structuur. Vooral een stuk experimenteler. Op Big Fun was ik vooral onder de indruk van Go Ahead John, een behoorlijk trippy jam waarin de drums constant van de linker naar de rechter speaker gaan, hetzelfde geldt voor de verschroeiende gitaarsolo's van John McLaughlin. Erg interessant verloop. Get Up With It opent met het 32 minuten durende He Loved Him Madly, dat een ontzettend geduldig stuk is met een prachtige zwevende vibe. Brian Eno noemde het een inspiratie voor zijn sfeerstukken die later "ambient" genoemd zouden worden. Uit deze periode ga ik ook nog A Tribute to Jack Johnson en de livealbums Pangaea en Dark Magus beluisteren. Deze periode van Miles is echt genieten, en ik hoor absoluut waar een gezelschap als Electric Masada de inspiratie van heeft gehaald. [Dit bericht is gewijzigd door HierIsMike op 18-11-2021 19:15] |
|||||||||
|
| Dit topic is 2 pagina's lang: 1 2 |
 |
Index / Muziek algemeen | |
 |
 |
Volgende pagina |
 |
http://www.zwaremetalen.com
Powered by ZwareMetalen [PHP] Forum Versie 2.15.0
Optimized for Internet Explorer 6.0 SP2+ / Opera 8+ / Firefox 1+
© 2001 - 2025 Stichting ZwareMetalen
Powered by ZwareMetalen [PHP] Forum Versie 2.15.0
Optimized for Internet Explorer 6.0 SP2+ / Opera 8+ / Firefox 1+
© 2001 - 2025 Stichting ZwareMetalen