Hey, nog geen topic over deze geweldige band?

Death by stereo is een amerikaanse band die ergens midden jaren 90 zijn opgericht en ondertussen 4 albums op hun naam hebben staan.
If looks could kill, I'd watch you die (1998)
Day of the death (2001)
Into the valley of death (2003)
Death for life (2005)
Death is my only friend (2009)

Deze gasten mixen metal, hardcore en punk, maar dan op een andere manier. In plaats van een optelsom van de 3 genre's te creeeren komt Death by stereo op de proppen met een nieuwe sound. Ik ken geen enkele band die klinkt als Death by stereo (kan natuurlijk ook aan mij liggen). Zelf noemen ze het gewoon "pissed off music".
Vette riffs, een beukende ritme sectie, melodie, solo's (ja ja), energie, agressie, teksten die ergens over gaan...dit alles vind je terug in Death by stereo.
Vooral hun zanger is een sterke troef. Hij zingt, schreeuwt, krijst en grunt zijn hele ziel bloot.

Mocht er zich nog iemand zorgen maken over het "bomenknuffel gehalte" van de linkse teksten:
"When your well runs dry, no blood to spill.
Castrate the pig, a testament to free will!
The absolute rejection of authority.
I'll drag this dagger across your throat with every word I've wrote."

Vorige weekend toch het laatste album maar aangeschaft. Ik had hem al een aantal keren gehoord maar liep er niet helemaal warm voor. Op het eerste gehoor vond ik hem te soft.

Goed, na meerdere luisterbeurten kan ik nog steeds niet zeggen dat dit een van de beste DBS albums ooit is. Er staan toch een aantal kleine missers op dit album. Het laffe Dead to me is daar een goed voorbeeld van. Maar toch valt er nog genoeg te genieten. Zeker de laatste 4 nummers. Die vlammen echt de pan uit!

Ik hoop alleen wel dat DBS op het volgende album alle agressieve registers weer opentrekt.

http://www.deathbystereo.com

.

[Dit bericht is gewijzigd door KHPLF op 17-05-2010 21:32]

Op plaat vind ik er echt weinig aan, maar op Graspop waren ze verrassend sterk.

Hmmm, ik zie dat er op ZM een overweldigende aandacht is voor deze band.

Heeft iemand hun laatste album, Black sheep of the american dream, toevallig nog gehoord dan?

Waar het vorige album een beetje een vreemde eend in de Death by stereo bijt was, is dit nieuwe album eigenlijk een beetje te perfect. Alle ingrediënten die Death by stereo Death by stereo maken zijn in perfecte hoeveelheid aanwezig. De mix tussen woeste agressie en melodie, de meezing refreintjes, de gitaarsolo's, etc.

Maar op de een of andere manier is het te perfect. Er zit te weinig ziel in lijkt het wel. Het is geen slecht album maar ik hoop dat het volgende album toch weer wat meer "heilig vuur" bevat.