De eerste 2 cd's zijn echt top-notch wat het Sludge-genre betreft. Loodzware, beklemmende muziek die niet bepaald is bedoeld om kippen laten op te dansen. De eerste is wat korter en dynamischer, wat meer met een punk inslag wel. De 2e is veel logger en trager die je in zijn 70 minuten volledig meesleept.
Met de laatste release, een dubbelaar, ben ik niet helemaal tevreden mee. Er word voor mijn gevoel teveel orgel gebruikt (geen liefhebber daarvan) waardoor het geheel een te lichtvoetige lading met zich meekrijgt, helaasch, jammer.
Jammer ook wel dat de zanger dood is hmmz
Schaep
Posted 13-06-2010 0:19 by Schaep
Klinkt lekker!
Panzerke
Posted 13-06-2010 12:00 by Panzerke
Ik ken alleen In Reality We Suffer, die heerscht vrij hard ja. De rest staat nog in de immer groter wordende map met nog te luisteren muziek.
The Dead End + lichtvoetige lading? De orgel geeft een apart sfeertje, maar lightvoetig? totaal niet wat mij betreft. Deze plaat is gewoon de overtreffende stap van In Reality We Suffer: langer (1:45uur), langzamer en depressiever.
Veel mensen vinden hem minder dan de plaat er voor, maar hij is gewoon wat moeilijker behapbaar volgens mij.
Ach je moet er ook maar net van houden: