| Forever After |
| Fading to Black |
 |
 |
|
 Posted 05-06-2011 10:13 by Forever After |
   |
|
Seasick Steve hoopt dat Lowlands belt
Uitgegeven: 4 juni 2011 13:02
Laatst gewijzigd: 4 juni 2011 13:02
AMSTERDAM – Seasick Steve? Dat is toch die rare oude man met drie snaren op zijn gitaar en ongeveer even veel tanden in zijn mond? Ja, dat is Seasick Steve, of Steven Wold, zoals hij eigenlijk heet. Maar er is veel meer. NU.nl sprak hem aan het einde van een lange dag interviews. “Ik heb de dood in de ogen gekeken.”
Wold is meer dan vijftig keer verhuisd en woont nu in Noorwegen. “Niet tegen mijn vrouw vertellen alsjeblieft, maar Noorwegen is geen blijvertje. Ik woon er nu een paar jaar, maar het weer is dramatisch. Veel te koud in de winter.” In 2004 belandde Steve in het ziekenhuis met een zware hartaanval.
Hij bracht daarna nog vier albums uit, waarvan You Can’t Teach An Old Dog New Tricks de laatste is en de eerste bij PIAS na zijn vertrek bij major Warner. Een van de prijsnummers op het nieuwe album is Day’s Gone, met daarin de volgende passage: “There are days I rise in fear, but I must carry on.” Wat volgt is een monoloog van een bijzondere muzikant.
Een piraat van een kerel, die het bij zijn eigen levensverhaal niet droog houdt. “De jaren na de hartaanval waren zwaar, heel zwaar. Ik was zo bang dat het mij snel nog een keer zou overkomen. Zo voelde het ook. Maar ik bleef maar doorgaan gewoon. Ik stond na een paar maanden weer op het podium.”
Verdrietig
“Ik was niet bang voor de dood, of niet per se in ieder geval. Ik was als de dood dat ik weer zo’n heftige hartaanval zou krijgen. Ik lag in het ziekenhuis aan een infuus, et cetera en dacht dat mijn einde nabij was. Dat stemde me verdrietig, maar vooral omdat het zou betekenen dat ik mijn kinderen niet zou zien opgroeien.”
“Ik liep in die tijd met een brief rond, voor het geval iemand mij dood zou vinden. Met telefoonnummers van degenen die gebeld moesten worden als ik er niet meer was. Wie moest het mijn vrouw vertellen? En hoe? Dat was een lastig vraagstuk. Ik heb die brief op sommige dagen nog steeds bij me.”
Dakloos
“Als ik alles kwijtraak, weet ik hoe ik mijzelf moet redden. Als mijn gezondheid meewerkt tenminste. Ik weet hoe je moet werken en hoe het is om op straat te slapen. Daar gaat het nummer Treasures over. De lijn tussen dakloos en succesvol is dunner dan je denkt.”
“Al die Amerikanen die hun huis kwijtraakten een paar jaar terug wisten niets. Ze zijn te afhankelijk van materiaal. Mensen keken vroeger naar me alsof ik een bedelaar was en nu nog steeds. Ik heb praktisch mijn hele leven met niets geleefd. Nu heb ik een beetje, maar ik weet hoe ik zonder kan.”
Grinderman
“Whiskey Ballad is geschreven door mijn zoon. Ik laat mijn muziek niet door anderen schrijven, een keer een klein stukje door Grinderman, maar verder nooit. Dat zegt wel wat dus. Die jongens zijn belangrijk voor me. Ze zijn er altijd.”
“Mijn gezin speelt sowieso een grote rol in mijn muziek en alles eromheen. Meestal schrijven we allemaal een idee op een papiertje en gooien we die in een glazen pot. Degene die het vaakst voorkomt gebruiken we. Mijn jongens werken ook voor me.”
Trucjes
“Als ik dronken ben, beeld ik mijzelf steeds in dat het niet genoeg is wat ik nu doe. Maar ik heb geen andere trucjes, dit is het. Ik kan niet opeens een accordeon tevoorschijn toveren. Als de mensen het niet meer leuk vinden wat ik doe, hoor ik het wel. Dan ga ik naar huis toe.”
“Waarom ik zo weinig in Nederland ben? Ik treed aan de lopende band op, knul. Ik krijg geen telefoontjes uit Nederland. Veel vanuit België, maar niet vanuit Nederland. Of ze betalen te weinig. Het verschil met België is belachelijk groot.”
Ergste
“Ik heb een keer in Nederland opgetreden op dat festival waar jullie de vrijheid vieren. Weet je hoeveel mensen er van mijn label Warner langskwamen? Nul. Ik heb ze nooit ontmoet. Nooit! In Nederland was dat het ergste. Die mensen zijn een van de redenen dat ik weg ben bij Warner.”
“Als ik daar nu nog zat, had ik hier waarschijnlijk niet zo lopen kletsen met jullie. Nu worden er dingen ondernomen. Het plan is om in ieder geval dit najaar een clubtour te doen. Paradiso weer misschien, dat was zo’n mooie zaal. Maar nu eerst de festivals, ik hoop dat Lowlands belt.”
© NU.nl/Harm Groustra
|
. Als een rasechte oldschool kkk aanhanger van het platteland ofzo 
De muziek liegt er echter niet om, we hebben te maken negert.. Prima blues!
