Irkallian Oracle klonk vanaf de gang erg rommelig, en binnenin de zaal vooral suf. Het afsluitende nummer met de militaristische percussie was wel gaaf.
Pseudogod was precies wat ik ervan verwachtte: ietwat brakkige, blackend death metal. Straightforward gebracht, maar weinig tot niets bijzonders.
Sargeist klonk goed nergens naar. Schel geluid, te harde drums, snaren een brei. De zanger was goed bij stem, en halverwege de set werd het geluid beter, maar dat kon het optreden niet redden. Zelfs van een nummer als "Black Fucking Murder", wat toch wat zeer herkenbare en aanstekelijke lijnen in zich herbergt, viel niets te maken.
Nightbringer begon ook wat rommelig, gelukkig werd dat snel beter. Wat een band! Heerlijk. Veel beter dan op UtBS2012. Goed, behoorlijk helder geluid. Een geweld aan ijzige, repeterende riffs. Sterk percussiespel. Gave sfeerelementen. Ja, erg tof!

Het was een mooi avondje. De eerste twee bands (Irkallian oracle en Pseudogod) waren niet echt bijzonder. Sargeist was super! Ik vond het geluid prima. Over 2 weekjes Behexen kijken op Kings of black metal! Nu al zin in!

Tijdens het eerste nummer was er van Sargeist werkelijk niets te maken, werd gelukkig wat beter naar mate de set vorderde. Korte, maar prima set. Nightbringer deed me niet zoveel, en Pseudogod was degelijk. Irkallian Oracle was gaaf, inclusief de atribuutjes.

Ik heb overigens vernomen dat de organisatie na de avond meerdere hamburgers miste.

Grappig hoe uiteenlopend de meningen over de bands zijn. Alleszins eens met Reynaerde dat Irkallian Oracle echt cool was. En Nightbringer zou tof kunnen zijn als er eens iets bleef hangen van hun muziek.

quote:

---

Op 24 maart 2014 12:43 schreef Hérésie het volgende:
Grappig hoe uiteenlopend de meningen over de bands zijn. Alleszins eens met Reynaerde dat Irkallian Oracle echt cool was. En Nightbringer zou tof kunnen zijn als er eens iets bleef hangen van hun muziek.

---

Grappig... dat had ik nou net met die eerste twee bands. Wat een partij saaie, monotone meuk was dat, zeg :/
Die eerste band spande qua slaapverwekkendheid al helemaal de kroon
Sargeist & Nightbringer waren prima te doen.
Overigens was het geluid helaas wederom eens niet heel erg geweldig... Jammer, was de vorige met Acherontas (en vooral Veneror) ook al niet best...

Nightbringer heeft ook zeker iets monotoons. Echter bij hun ben ik er zeker van dat dat een esthetisch punt is dat zij willen maken, terwijl bij de eerste twee bands dit geboren zou kunnen zijn uit onkunde.

Ik snap wat je bedoelt! Wat Nightbringer betreft dan, aangezien ik de eerste band echt goed vond. Momenteel klinkt het voor mij een beetje als een willen-maar-niet-kunnen-band. Als ik er met een half oor naar luister terwijl ik ergens mee bezig ben vind ik het niet slecht klinken. Maar wanneer ik er wél aandachtiger naar luister blijft er nog steeds niets meer hangen. Misschien moet ik er eens met volle concentratie naar luisteren, of misschien zegt het echt gewoon niks. Voorlopig nog niet veel mensen gehoord die er echt enthousiast over zijn eigenlijk.

Ik denk dat Nightbringer door het gebruik van monotone lijnen en repeterende riffs een soort rituele trance-ervaring wil opwekken waardoor je wordt verzwolgen als je in het 'ritueel' (ja, heel pretentieus en theatraal allemaal) zelf zit, op het moment dat de muziek daadwerkelijk ter gehore wordt gebracht, en niet gaat voor een leuk melodietje dat je bijblijft.

Bij mij heeft het helaas nog niet gewerkt.

Die twee nummers van de split met Dodsengel vind ik sterk, die vanop de split met Temple of Not minder. Laatste wel al lang geleden, dus ook nog even opsnorren. Hoe verhouden deze zich tot hun ander materiaal?

Op zich wel beter dan hun albums vind ik. Kan ik je wel droppen.

quote:

---

Op 24 maart 2014 22:09 schreef mikkasscar het volgende:
Die twee nummers van de split met Dodsengel vind ik sterk, die vanop de split met Temple of Not minder. Laatste wel al lang geleden, dus ook nog even opsnorren. Hoe verhouden deze zich tot hun ander materiaal?

---

Die laatste heb ik onlangs ook weer eens voor het eerst in jaren gedraaid, en eigenlijk viel mij op hoeveel ik'm gewoon in het verlengde van het recentere werk vind liggen.
"Death and the Black Work" vind ik een erg sterk album. Doet mij qua monotone drones, die onderin de muziek liggen, een beetje aan Darkspace denken. Verder zijn de splits met Acherontas en Dødsengel erg sterk. Waarvan de eerste wat meer onverbloemde agressie bevat, en de tweede wat monotoner is. Hun andere twee full-lengths ken ik eigenlijk niet, maar ik meen mij te heugen dat ik "Apocalypse Sun" niet zo interessant vond overkomen toen deze uitkwam. "Hierophany of the Open Grave" schijnt beter te zijn.
Afgelopen zondag de heruitgave van "Emanation" gekocht. Leuk, maar niet direct hun sterkste werk. Schijnen, o.a.(?), wat nummers te zijn die zijn blijven liggen van de Death and the Black Work-sessie, maar ze klinken niet allemaal dermate opgepoetst dat ze releaseklaar waren.

Nou dat was vrij typisch.
Irkallian Oracle was indrukwekkend, Pseudogod was erg goed, Sargeist was leuk en Nightbringer was ronduit saai.
Dat ze in die volgorde ook speelden maakt het ook nog wat amusanter.