Hoppakee een topic over de awesome hardcore/metalcore band: Code Kids (Of vroeger Code Kids Orange).

http://youtu.be/H6wYuhLxXm8 Hier een lied.

Nummer 1 in m'n jaarlijst. Mooi om te zien dat de band eindelijk haar plattere en brutere kant heeft omarmd. Toen ze net bij Deathwish getekend hadden, hoorde je dat ze wat kunstiger en interessanter probeerden te spelen. Op deze plaat wordt er veel meer gebeukt door terug te grijpen naar 90's metalcore, beatdown en Sepultura. Dat is een gedurfde stap en ik vind dat ze dat heel erg knap gedaan hebben!

Die Norma Jean-achtige intro van I Am King is gewoonweg fenomenaal.

Metalcore-plaat van 2014. Wat een knaller! Inderdaad goed dat ze wat technisch gepruts ingeruild hebben voor catchiness. Je hoort er zo veel verschillende invloeden in, maar het heeft toch een eigen gezicht. Te gekke plaat.

leuke band...

I Am King is echt een vette plaat geworden, vele malen beter dan het debuut. Vooral de titeltrack draai ik heel veel met zijn listige stop/start-stukjes, ik ben bezig met een drumcover van deze track. Ook valt Dreams In Inertia op met zijn Alice In Chains-vibe.

quote:

---

Op 3 januari 2015 13:12 schreef HierIsMike het volgende:
I Am King is echt een vette plaat geworden, vele malen beter dan het debuut. Vooral de titeltrack draai ik heel veel met zijn listige stop/start-stukjes, ik ben bezig met een drumcover van deze track. Ook valt Dreams In Inertia op met zijn Alice In Chains-vibe.

---

Kom maar op met die drumcover!

http://zwaremetalen.com/uitgelicht/code-orange-forever

Die nieuwe plaat is ook niet mis.

quote:

---

Op 2 januari 2015 0:47 schreef jeweettoch het volgende:
Hoppakee een topic over de awesome hardcore/metalcore band: Code Kids (Of vroeger Code Kids Orange).

http://youtu.be/H6wYuhLxXm8 Hier een lied.

---

Leuk! Lekker! Lief! Jippie

Neeeeeennnnnn

quote:

---

Op 3 januari 2015 21:30 schreef jeweettoch het volgende:
Kom maar op met die drumcover!

---

Een stuk later dan gepland, maar ik heb een Code Orange-drumcover gedaan!

Nieuw werk!

Ik vond Only One Way redelijk, maar 3 Knives is echt bruut! Alsof je een Slipknot-track geremixt door Daniel Lopatin (Oneohtrix Point Never) hoort. Geen verrassing dat Corey Taylor dan ook op The Hunt een gastbijdrage heeft, ook die track is lekker!

[Dit bericht is gewijzigd door HierIsMike op 22-06-2018 11:42]

Godverdommme, HARDT!!!!

Nog wat meer de industrial rock/metalkant op. Ik vind het redelijk, maar ik ben benieuwd of ze volledig deze richting ingaan op de nieuwe plaat (die op 3 maart verschijnt).

[Dit bericht is gewijzigd door HierIsMike op 12-01-2020 19:59]

Is er een breakdown? Anders kan ik niet luisteren.

Geen breakdown, dus je moet wachten op de volgende track.

Weer een nieuwe track:



In dit nummer zitten weer ideeën voor twintig, maar het blijft voor geen meter hangen. Die glitches en stops/starts hebben we al vaak genoeg bij ze gehoord en voelen als een trucje. De riffs zijn ook lang niet zo bruut als op I Am King en Forever.

[Dit bericht is gewijzigd door HierIsMike op 08-02-2020 20:02]

morgen.

Wacht maar tot je de hele plaat hoort, Mike. Het is als een groepproject waarbij iedereen hun ideeën in een gedeelde Google Docs gooit zonder te kijken naar wat de rest ingebracht heeft.

quote:

---

Op 8 februari 2020 19:53 schreef HierIsMike het volgende:
Weer een nieuwe track:
Die glitches en stops/starts hebben we al vaak genoeg bij ze gehoord en voelen als een trucje.

---

Met name die glitches dragen helemaal niks bij, buiten het 'gemaakt' laten klinken van het nummer.

quote:

---

Op 9 februari 2020 2:55 schreef iPim het volgende:
Wacht maar tot je de hele plaat hoort, Mike. Het is als een groepproject waarbij iedereen hun ideeën in een gedeelde Google Docs gooit zonder te kijken naar wat de rest ingebracht heeft.

---

Ik heb Underneath nu twee keer beluisterd. Code Orange propt gewoon veel te veel in één nummer op deze plaat. Het riffwerk knalt lang niet zo hard als op eerdere platen en de glitch zit de songs nu meer in de weg dan dat het iets toevoegt. De glitch kan de flow van de songs soms behoorlijk de nek omdraaien. Wat meer doseren en dan kan het veel meer effect hebben. Gewoon een ronduit asociale riff de ruimte geven zoals op My World. Ook vond ik de alternatieve rocksongs op eerdere platen sterker.

Code Orange noemt Fear Factory als een grote inspiratie, een band die wel doseert in zijn electronic-gebruik, maar het is wel echt een belangrijk element voor de sfeerzetting op platen als Demanufacture, Obsolete en Digimortal. Daarmee heeft de inzet van electronic (Rhys Fulber) ook echt impact. Code Orange gebruikt electronic ook vaak heel gaaf als sfeerverhoger of accent voor gitaarriffs en grooves, maar de glitch verziekt flink wat.

Wat dan wel weer cool was: de band heeft zijn release show in een lege zaal gespeeld en gestreamd via Twitch.

[Dit bericht is gewijzigd door HierIsMike op 17-03-2020 19:20]

Bijna Combichrist

die nieuwe plaat is wel erg ... divers zeg. Wat zit daarachter van idee? Iemand vertrouwd met deze band?