Noorse folk/prog/psych, tegenwoordig op Svart. Eén van de fijnste muzikale ontdekkingen van de laatste tijd. Gelijke delen 60’s acid folk, oude prog en moderne psychfolk. Ergens in het midden tussen Fairport Convention, Comus, Hexvessel en Gong. Door de dwarsfluit is de vergelijking met Jethro Tull onvermijdelijk en ook verder doet het daar regelmatig aan denken, zeker wanneer in het Engels wordt gezongen. Op hun eerste album zitten wat meer jazzy King Crimson-esque uitspattingen dan op de meest recente plaat, Riset Bak Speilet. Die laatste bevalt me het beste. Dit jaar komt er een split met Spectral Haze uit. Verder is het op het podium een redelijke LARP begrijp ik, maar dat is goed zo.
