Old school grind/death metal met Jason Netherton van Misery Index op vocals. Het klinkt als een nogal onwaarschijnlijke combinatie, maar samen met Gwar gitarist Brent Purgason en ex-The Black Dahlia Murder drummer Shannon Lucas (en de nog onbekende Adam Farris) vormt hij het erg goede Asphalt Graves. Met The New Primitive brengen ze een heerlijk plaatje dat zo begin jaren 90 op Earache uitgebracht had kunnen worden.

De covers van Nasum en Disrupt geven een aanwijzing in welke hoek je deze muziek moet zoeken. Ik hoor er vooral heel veel Terrorizer ten tijde van World Downfall in terug, maar naarmate het album vordert kruipt er wat meer melodie in de nummers. Ook nemen ze wat vaker het gas terug, wat in afsluiter Exit From Reality opeens uitmondt in een heel fijne Bolt Thrower groove.



Tussen het grote aanbod aan retro death metal bands valt Asphalt Graves op door geen middelmatige homage aan het Zweedse geluid te geven, maar een uitstekend death metal album in Amerikaanse grindstijl uit te brengen met erg welkome invloeden uit de oude Engelse school, gebracht met Nasum agressiviteit.

Aanrader.

De beschrijving klinkt goed, bedankt voor de tip!

Edit - Laat ik het maar gewoon ff in 1 post plakken:

Bij het lezen van de topicnaam moet ik aan de film 'Schatjes' denken.

Die clip klinkt trouwens zeker niet verkeerd. Goeie grunt ook.
Het hele album staat ook gewoon op youtube. 13 tracks (Waaronder 2 covers) in 24 minuten.



[Dit bericht is gewijzigd door XXL op 17-07-2016 20:19]

.

[Dit bericht is gewijzigd door XXL op 17-07-2016 20:19]

Ik vond de zang juist een beetje saai. Die nummers, lekker kort ook.

Prima voor zo 'n paar nummertje tussendoor

Dat het album zo kort is vind ik een van de sterke punten. Die 25 minuten zijn zo voorbij waardoor het niet de kans krijgt saai te worden.

En dan zet je hem nog eens op.

[Dit bericht is gewijzigd door Shreds of Sanity op 17-07-2016 22:21]

quote:

---

Op 17 juli 2016 21:00 schreef Fusion het volgende:
Prima voor zo 'n paar nummertje tussendoor

---

Precies dat. Het rost lekker door, maar de hele plaat weet mijn aandacht niet vast te houden. In de shuffle-mix met alle andere MP3's is het dan best wel weer lekker.

BOSSEN ROSSEN ALS RICK ROSSEN HAHAHAHA

ik snap het niet