quote:
Op 24 juni 2018 11:49 schreef PandroidJack het volgende:
[..] voor de echt goede muziek kan je de hoofdpodia beter links laten liggen.
Absoluut.
Ben eigenlijk alleen enthousiast over muziek in de twee tenten geweest voor dingen.
Hoogtepunten
Ghost:
in begin vond ik het niet helemaal uit de verf komen met vooral zn stem. Daarna deden ze het toch wel erg lekker.
Ik begrijp heel goed waarom mensen het gay vinden, maar het is toch wel erg strak geolied en zit zeer netjes in elkaar.
Heilung:
Wist niets van deze band maar kwam toevallig in de tent aan, maar tering wat vet!! hele gave prehistorische folk met erg vette show. Ik geloof dat ik hier en daar wat keelzang hoorde.
Kataklysm:
Rechtoe rechtaan, niet mijn ding.
Zeal & Ardor:
Graspop had een wat vage omschrijving opgegeven tussen black metal en nigger metal. Maar ik snap dat ze het niet goed omschreven kregen. Bizarre mix van stijlen. Heel erg vet gedaan maar weet niet of ik het thuis op cd veel zou luisteren.
Carach Angren:
Had wel zin in wat black maar deze variant kan ik niet veel mee.
Vader:
Lekker krachtige death, luister het niet heel veel, live vermakelijk en zit goed in elkaar. Maar mijn liefde ligt meer bij de generatie poolse band die er net na kwam met wat meer technische stijl zoals Dies Irae en Decapitated.
Watain:
Vroeger nog best wat naar geluisterd vooral rabid death curse want er zaten best wat slepende elementen in die me trokken. Daar was live echt niets van te merken. Dit boeide me hier totaal niet.
Wolves in the Throne Room:
Al lang op mn computer staan vanwege de gelijkenis met Altar of Plagues, maar na een paar luisterbeurten is het nooit blijven hangen. Live was het wel heel vet en hoor je duidelijk de parallelen met Altar of plagues. goede muur van geluid ook.
Neurosis:
belangrijkste band voor mij om naar het graspop te gaan.
Sowieso in de Metal Dome was het geluid al beter dan de Marquee, maar bij Neurosis was het erg goed geregeld. Ze kwamen zelf allemaal de soundcheck doen, weet niet of ze dat altijd doen, maar zorgde voor een erg goede neurosis muur van geluid
Een uur is wel echt te kort voor een band als deze.
Bathuska:
Black metal met slavonische zang, dat beviel wel erg, heel het podium als een oosters orthodoxe kerk ingericht. Erg gave sferische black dus.
Baroness:
Ik luister regelmatig the blue record, dus had wel hoge verwachtingen van deze band maar wat een belabberde bagger was dit. sowieso de nummers die ze speelden waren boterzacht en zn stem irriteerde me enorm. Toen ze dus een voor mij bekend nummer speelden was dat ook als een vaatdoekje wat een week in wasverzachter had gelegen. Stem neeg hier elke keer naar liefelijk terwijl op the blue record er nog wat rauwigheid te verwachten was. Ook de gitaren die normaal speels tegen elkaar ingaan was niets van terug te horen. Het ergste is volgens mij nog dat het verwijfde niets te maken had met de vrouwelijke gitarist.
Bloodbath:
Hoge verwachtingen van, erg gave band. maar live kwam het totaal niet uit de verf. Heb wel genoten en mn hoofdje wat overtuigt geknikkebold. Maar normaal is bloodbath voor mij Groooovende death metal. nu was die groove aardig zoek. Lag voor een groot gedeelte aan het slechte geluid in marquee want gitaren kwamen bij meerdere band niet uit de verf. Nu was het echt zoeken naar de riffs en omdat je het kent lukt het nog wel maar als je het voor her eerst hoort mis je echt het punt.
Ook die zanger maakte het niet al te best, hij deed technisch netjes de grunt, zn stem past echt wel goed bij bloodbath, maar hij deed er echt geen greintje gevoel bij, statische zak met hooi was het. Of hij nu zenuwachtig is of gewoon een stijve hark weet ik niet maar ook dat verpeste de groove, van een van de meest groovy death metal bands die ik ken.
Mantar:
Behoorlijke bak geluid voor 2 mannen, die gitarist heeft een hoop energie wat het leuk maakt om naar te kijken. Maar bleef hier en daar wisselde ik van gedachte tussen: "wow met zijn spel mis je de bas helemaal niet tot "hoe zou het met bas erbij zijn". Dit ga ik thuis toch ook nog even checken
Carnivore A.D.
Op de een of andere manier heb ik deze band + geschiedenis nooit echt meegekregen. Ik ken het originele werk met Piotr Stalowe niet maar ik vond het erg gaaf allemaal. Die gitarist leek met zn legerkostuum en zn leeftijd alsof hij vorige week uit een vietnamees POW kamp was gered en nu weer op de planken mocht
Perturbator:
Dacht wel even een leuke afwisseling een beetje electronica ipv alleen maar metal. Maar tering dit was zoo erg vet. Lekker psychedelische ritmes ala psytrance met de duistere ritmes en geluiden van metal. Ging gelijk helemaal los met dansen. net als 5-10 andere mensen in de best drukke zaal
Ozzy Osbourne:
Eerste stuk gezien, hoopte op wat Sabbath nummers en met name War Pigs, Maarja eerste stuk was beetje rustig en was mwa mwa, heb ik me over laten halen om naar de bloody beetroots te gaan omdat dat nog beter zou zijn dan perturbator
Sta ik vooraan bij bloody beetroots hoor ik toch War Pigs, dus na enig aarzelen keihard gaan rennen maar toen begon bloody beetroots ook al te spelen en was komende minuut de ozzy toch niet te horen dus had maar op gegeven.
Bloody beetroots waren beetje simpel hosmuziekje voor metalheads, beetje onbegrijpelijk dat daar wel veel mensen op zaten te springen en bij perturbator bijna niemand bewoog.
Meshuggah: heel vet, maar dat was ik ook dus niet helemaal meegekregen, heb nog wel tot nu toe elke keer die typische meshuggah ritmes in mn hoofd hangen dus heb wel wat meegekregen
Bij elkaar aardig succes, ondanks de beweging en hoeveelheid drank was ik gisteren maar heel even sochtend brak tot ik thuis weer gegeten had.