Hoe ik deze band ontdekte is ietwat vreemd, ik was releases aan het naluisteren die door Mike Plotnikoff zijn opgenomen. Mike heeft naam gemaakt met voornamelijk zijn gitaargeluid op albums. Ik kwam erachter dat hij een aantal klassieke rockalbums heeft gedaan (Aerosmith - Get a Grip en Van Halen- Balance) maar dat hij tegenwoordig ook veel moderne amerikaanse metal bands opneemt. Hij heeft bijvoorbeeld de laatste 2 albums van Fear Factory opgenomen en de laatste Otep. Voor mij vooral gitaargeluid studies.
Lang verhaal, Lord Dying heeft dus ook een album opgenomen met Mike, Mysterium Tremendum. Ze mengen metal met klassiekere progrock en de vocalen hebben ook twee gezichten, het merendeel is prima gezongen clean met veelal erg sterke melodielijnen maar af en toe komt de grunt om de hoek, bijvoorbeeld bij onderstaande track
Hun tracks zijn misschien niet al te technisch in elkaar, wat songstructuur vind ik het redelijk avontuurlijk.
Het is niet de beste vergelijking maar soms komt Ayreon bij me boven borrelen als ik naar Mysterium Tremendum luister. Dat komt dan vooral op de manier hoe de solo's klinken en aanvoelen en de soortgelijke prog uitingen in een concept jasje. Waar Ayreon soms te goedkope zanglijnen heeft denk ik dat Lord Dying dat een pak beter doet.
Ik ben een romanticus en zo'n James Bond sigaret lijkt mij wel wat
