Niet helemaal heavy metal, maar (post-)metal genoeg voor dit subforum. Neptunian Maximalism maakt een vreemde en eigenzinnige mix van van jazz/fusion, psy.,wereldmuziek, en drone/post-metal. En gek genoeg werkt het nog ook zonder overdetop geforceerd of pretentieus over te komen.
Hun album Éons is dit jaar via I, Voidhanger uitgekomen, en is een zit van meer dan twee uur. Gaat echter best tijdens het thuiswerken.

Intrigerende plaat, ja. De nadruk ligt wel heel erg op "sfeer", erg weinig herkenbare motieven en songstructuren. Zelfs bij experimentele muziek als dit zou dat van mij meer mogen. Toch een aangename luisterervaring.

Ik graaf t wel eerlijk gezegd.