De eerste namen zijn dus bekend.

Big Brave
Brutus
Burst
Candy
Chat Pile
David Eugene Edwards
Deafheaven
Giles Corey
John Cxnnor
Julie Christmas
Ken Mode
Norna
Show Me The Body
The Soft Moon
Wolves in the Throne Room

https://roadburn.com/roadburn-announces-first-names-for-2023-including-deafheaven-julie-christmas-and-david-eugene-edwards/

Niet heel spannend nog, maar voor mij al wel paar coole dingen.

De nieuwe aankondigingen zijn echt top. De afgelopen jaren ben ik niet zo enthousiast over de lineup geweest als nu. Paar typische Le Guess Who?-namen ook, blij mee.

Ad Nauseam
Boy Harsher
Broeder Dieleman
Cave In
Circuit des Yeux
Deathless Void
Imperial Triumphant
Jerusalem In My Heart
Judasz & Nahimana
Kathryn Joseph
Ossaert
Pupil Slicer
Sangre de Muérdago (artist in residence)
Shagor
Trounce
Wayfarer
White Ward

Best mooie dingen bij.

quote:

---

Op 2 december 2022 10:26 schreef zodiac lung het volgende:
Paar typische Le Guess Who?-namen ook, blij mee.

Jerusalem In My Heart

---

Nou, dat kan je wel zeggen, ja (Vet, hoor!)

Kan zelf helaas bijzonder weinig met de nieuwe namen.

Këkht Aräkh erbij. Dat vind ik wel tof.

Nou. Ik ga ook in 2023 niet naar Roadburn lijkt het.

quote:

---

Op 24 december 2022 16:57 schreef Northward het volgende:
Këkht Aräkh erbij. Dat vind ik wel tof.

---

Eerste act waar ik echt enthousiast voor ben.

De tiende keer Roadburn. En ondanks dat ik een ouwe zak begin te worden die lekker aan het klagen was over de line up, heb ik weer vijf dagen intens genoten. Veel oude bekenden weer gezien (sommigen door corona alweer vier jaar niet gezien) en nieuwe gezichten leren kennen. Even een overzichtje;

Woensdag:

- Een blik geworpen bij de preparty, veel te druk. De Weihenstephaners bij Buitenbeentje waren echter weer prima.

Donderdag:

- Yrre kon mij gewoon niet bekoren. Hele filmische muziek, wat logisch is, maar het werkte heel lang naar een hoogtepunt toe, eigenlijk te lang. Dus na een half uur opgegeven.
- Norna was echter een lekkere pick-me-up, op het geluid van de snare na. Helemaal kapot gecompressed en 0 reverb. Sowieso was het geluid in de Terminal echt zeer matig over het hele weekend.
- John Cxnnor was echter dé verassing van de dag. Een paar bekenden achtervolgt naar de Main Stage en daar ontzettend mogen genieten van deze commission. Denk een beetje The Prodigy meets Dälek meets Perturbator.
- Vervolgens meteen door naar Osi and the Jupiter. Ontzettend naar uitgekeken maar vanwege de fantastische set ervoor en het constante gebrabbel in het publiek kwam ik er niet lekker in. Dus na 20 minuutjes gaan eten.
- Na het eten naar binnen gewandeld bij Body Void en dat was wel een hele fijne band om het eten bij te laten zakken. Lekker de doomische beuk erin. Heel naar voor de band van de technische problemen die halverwege de set optraden, maar des ondanks heel gaaf.
- Daarna eventjes bij Crouch gaan kijken. Church of Ra bandje en dat was te horen. Maar ik had het zelfde als bij Predatory Void op Soulcrusher; het is Church of Ra, dat is te horen, maar meer dan dat is het ook niet.
- Daarna kwam, op voorhand, mijn hoogtepunt van de dag. "Sunbather" integraal gebracht door Deafheaven. Niet mijn favoriete plaat van hun (dat blijft "Roads to Judah") maar des ondanks heel benieuwd. Het blijkt dat de nummers de tand des tijds moeilijk hebben doorstaan. De intensiteit was er vanaf vergeleken met hun tour voor het album in 2013. Daarbij paste de visuals af en toe totaal niet bij de muziek. Jammer.
- Hierna even een afzwaaier gemaakt naar de LOC Brewery voor Yantras. En gelijk wil ik even mijn waardering uitspreken voor het Offroad programma. Heel gaaf hoe de stad Tilburg hierbij wordt betrokken alsmede de lokale scène. Te gek initiatief en eentje die zeker mag blijven! De show was tof, maar helaas halverwege met buikpijn afgetaaid naar huis, wat gelukkig maar 10 minuutjes lopen was. Hierdoor wel Soft Moon moeten missen.

Vrijdag:

- De ochtend lekker begonnen met Gigatron2000 op de Stadscamping. Net zoals vorig jaar een heerlijk begin van de dag. Zonnetje, blikje Desperados, heerlijk.
- Vervolgens wat op voorhand voor mij het hoogtepunt zou worden van het festival, en dat was ook zeker het geval. Bell Witch met integraal "Future's Shadows Part 1: The Clandestine Gate". Weergaloze show, te gekke visuals en het publiek ging helemaal mee. Heel knap hoe je een volgepakte Main Stage in 013 met één funeraldoom nummer van 83 minuten kan boeien van begin tot eind.
- Herna even uitgebreid wezen gaan eten om de zaken te verwerken. Vervolgens nog een stukje Wolves in the Throne Room meegepakt maar dit was zoals verwacht ultiem matig.
- Brutus was ook een band waar ik echt benieuwd naar was. En die hebben zeker geleverd. Ze kregen me niet altijd helemaal mee, maar toch de hele show met veel plezier uitgezeten. Heel veel plusjes voor de drummer. Zo tekeer gaan en er ook nog eens loepzuiver bij zingen. Ik blijf het indrukwekkend vinden.
- Hierna eventjes bij Portrayel of Guilt binnen gewandeld. Lekker energieke show maar helaas een beetje snel afgelopen.
- Vervolgens weer één van de verassingen van dit jaar; backxwash. Hiphop op Roadburn kan zeker. Dat heeft dälek in 2017 al bewezen. Het was echt een intens lekkere set en nodigde zeker uit om op zaterdag weer even langs te komen.
- Hierna bij Elizabeth Colour Wheel naar binnen gewandeld, wat oké was, maar niet op het einde van de dag. Daar was de set, mijns inziens, te intens voor.
- Afsluiten hebben we gedaan bij de DJ set van Sierra. Lekker ravend de nacht in, heerlijk!

Zaterdag:

- Het verbaasde me dat ik op de derde dag nog genoeg energie had om om 13:30 bij Pupil Slicer te staan. Toch een beetje trots. De band was wisselvallig. Sommige nummers konden me goed bekoren, andere minder. Toch overall tevreden.
- Ik heb een hekel aan de Metal Factory en alles eromheen. Toen de preview van Alkahest echter dropte was ik toch wel heel erg benieuwd. En het is zo waar ook nog een leuk bandje met geinige ideetjes. Nog aardig wat werk aan de winkel maar veel potentië.
- Vervolgens geprobeerd om bij Deathless Void en Sierra naar binnen te komen in de Hall of Fame en bij Ggu:ll in het Buitenbeentje. Niet te doen, dus maar naar David Eugene Edwards gegaan. Was opzich tof, deed me een beetje denken aan de solowerken van Scott Kelly, Steve von Till en King Dude maar dan minder boeiend helaas.
- Op tijd naar broeder Dieleman vertrokken en dat was gelijk mijn hoogtepunt van de dag. Een act waar ik ook echt naar uitkijk. Hele vermakelijke show, leuke afwisseling dat alles in het Nederlands was. Helaas was de zaal zo goed als leeg wat echt heel jammer was.
- Vervolgens de tweede set van backxwash gaan zien. Geen woorden meer aan vuil maken, gewoon gaaf!
- Een afzakkertje in de Devil voor Zwart stond daarna op het programma. Ramvolle zaal dus niet verder gekomen dan de geluidstafel maar toch even wat nummers mee kunnen pikken. Tof om te zien!
- Vervolgens een klein sprintje getrokken terug naar 013 voor Boy Harsher. Heerlijke set om de dag mee af te sluiten. Lekker biertjes doen met bekenden en een beetje moeilijk erbij dansen. Genieten!

Zondag:

- Rustig aan begonnen met de dag en pas om 15:00 uur naar binnen gewandeld bij Imperial Triumphant. Ik snap die band nog steeds niet en ik vond het geluid live ook echt belabberd. Na 10 minuten vertrokken.
- Vervolgens was het de beurt aan Ossaert waar ik echt heel benieuwd naar was. Ik merk dat ik zelf heel erg begin af te knappen op die overdreven theatrale Black Metal. Los daarvan was de muziek echt goed en staken de nummers prima in elkaar.
- Volledig omver geblazen werd ik door Wayfarer. Niet verwacht, maar heel gaaf. Deed me vaak aan Panopticon denken. Een band waar ik zelf helemaal weg van ben. Als deze mannen zo door gaan zullen ze bij mij ook wel die status krijgen.
- Matt Ball. Geen pit, 0/10. Wel lekker gedroned.
- Uiteindelijk Roadburn afgesloten zoals het hoort, bij de Little Devil. Nog een klein beetje Radeloos///Ziedend meegekregen, wat geouwehoerd op het terras en toen was het mooi geweest.

Al met al een, misschien toch beetje onverwachte, fijne editie van Roadburn. Ik ben echter wel benieuwd naar de toekomst. Deze editie was verre van uitverkocht. Wellicht dat om deze reden ook de kaartverkoop van 2024 is begonnen, wie weet. Ook de artistieke directe welke het is ingeslagen ben ik nog niet helemaal van overtuigd. We gaan het zien. Tot volgend jaar!

Sowieso een cool weekend gehad maar ik had dit jaar waarschijnlijk geen weekendticket gekocht als ik de gehele line-up al had geweten. Dat was een flinke teleurstelling vergeleken met de vorige edities. Hierdoor wel extra veel hangouts met mooie bieren. De zaterdag in stijl afgesloten bij Kadinsky en Little Devil. Zondag gezien het matige weer de campingnacht geskipped en naar huis gereden, prima keuze geweest. Benieuwd wat volgend jaar gaat brengen en of ik er dan nog bij ben!

++ Oiseaux Tempête (twee shows), High Vis, Wolves in the Throne Room, Brutus, Deafheaven (Sunbather set)
+ Poil Ueda, The Soft Moon, Afsky, Candy, Backxwash, Giles Corey, The Hanged Man
+/- Grift, Bell Witch, Deathless Void, Ossaert, Circuit des Yeux, Cave In
- Duma & Deafkids, Imperial Triumphant

Zoals altijd weer een fantastisch weekend. Op papier niet de beste editie, maar uiteindelijk wel weer eens een avontuurlijke, met veel ruimte om nieuwe dingen te ontdekken. Gewaagde keuze, pakte prima uit.

+++
Poil Ueda. Ongekend.
De tweede Oiseaux-Tempête show (de Al-'An! / Tarab set)
Antichrist Siege Machine in de Cul de Sac.
broeder Dieleman

++
Bo Ningen
Sangre de Muerdago (O vento que lambe as miñas feridas)
Ad Nauseam
Have A Nice Life
Under the Surface & White Boy Scream
Imperial Triumphant
The Golden Grass
Mamaleek

+
Grift
France
David Eugene Edwards
Iron Jinn
Mat Ball
Elizabeth Colour Wheel & Ethan McCarthy
Oiseaux-Tempête (zondag)
Trounce
Enphin
Yrre

+/-
Deathless Void
Filmmaker
Afsky
Iskandr
Sangre de Muerdago (de derde show met Judasz & Nahimana)
Ashenspire
WITTR
Body Void

-
Heavy Jazz Jam
Healthyliving
Osi & the Jupiter
Duma / Deafkids

---
Het moeras op de stadscamping. Fucking hell.

Kaartje voor 2024 reeds binnen.

[Dit bericht is gewijzigd door zodiac lung op 24-04-2023 22:40]

Welgeteld 3 uur aanwezig geweest.
Denk niet echt mijn ding meer, beetje save, saaie line up ivm erg toffe eerdere jaren, en bijna beetje uptight sfeertje ook.
But ey, mijn probleem i guess, happens!

Ik vond het echt een fantastische editie.

Hoogtepunten: broeder Dieleman, Circuit des Yeux, KEN Mode, Jerusalem in my Heart, Decline of the I, Show me the Body, John Cxnnor, Body Void, France, Ad Nauseam, Elizabeth Colour Wheel, Elizabeth Colour Wheel & Ethan McCarthy, David Eugene Edwards, Judasz & Nahimana, Crouch, Bell Witch, Teeth of the Sea, Portrayal of Guilt

Nog even bekomen.

Welgeteld 3 dagen aanwezig was en toch veel fijne shows gezien. Het absolute hoogtepunt voor mij was de vrijdag show van Backxwash. Een act waar ik normaal gesproken nooit naar was gaan luisteren, laat staan een show bezoeken. Maar fuckin' hell, wat ging dit er hard op. Intens genoten!

High Vis was vooraf de set waar ik het meest naar uitkeek. Door heftige rugpijn (ik word ook een dagje ouder) zat ik 10 minuten voor aanvang nog bij de EHBO. Door de rugpijn deze set helaas zittend op een stoel op het rolstoelpodium moeten bewonderen... ik had graag in het pitje gestaan maar zittend was het ook heerlijk om al die fijne knallers mee te blèren.

Elizabeth Colour Wheel was voor mij de grootste verrassing. Zo'n band die ik thuis best wel eens opzet maar meestal na een paar nummers gaat vervelen. Nu de hele set vol bewondering staan kijken zonder dat het enig moment verveelde. Topshow!

Brutus was nog zo'n hoogtepuntje. Misschien het beste te omschrijven als een zegetocht in de grote zaal? Enthousiast publiek, band in topvorm. Kippenvel en af en toe een opkomend traantje wegpinken. Intens!

Chat Pile was Chat Pile. Denk ik. Precies wat ik er van verwachte. Ook erg van genoten. Fijne set, sympathieke frontman. WHY?

Tegenvallers waren er natuurlijk ook. Voor mij waren dat Anti Christ Siegemachine (na 2 nummers de Hall of Fame verlaten en naar The Soft Moon gegaan) en het geluid in The Engine Room bij Pupil Slicer en Healthyliving. Daardoor waren deze shows ook tegenvallend. Vooral Healthyliving keek ik op voorhand erg naar uit.

quote:

---

Op 24 april 2023 17:11 schreef ColdheartMinor het volgende:
Al met al een, misschien toch beetje onverwachte, fijne editie van Roadburn. Ik ben echter wel benieuwd naar de toekomst. Deze editie was verre van uitverkocht. Wellicht dat om deze reden ook de kaartverkoop van 2024 is begonnen, wie weet. Ook de artistieke directe welke het is ingeslagen ben ik nog niet helemaal van overtuigd. We gaan het zien.

---

Eens met deze conclusie. Daarom voor mij op voorhand nog geen tot volgend jaar... maar wie weet!

Preparty:

maimaimai was erg goed, folk drone dat eigenlijk weinig folk elementen gebruikt maar toch echt een middelandse zee sfeer overkrijgt.

The Shits waren de slechtste band van dit jaar. Redelijk oke noise punk dat verpest werd door een zanger die heel nep stoer en rebellious probeerde te doen en een erg matige drummer.

Poison Ruin waren ook erg goed ook al kon de rechter gitarist nauwelijks horen. Post punk bands van nu lijken te veel op elkaar maar hun hebben een andere geluid hoewel ze ook retro zijn. Meer deathrock enzo. Begrijp het wel waarom sommigen mensen hun de beste band van het festival noemen

Vrijdag:

Grift was best oke maar heb eigenlijk meer nodig dan alleen zang en een gitarist

John Cxnnor vond ik een gemiste kans, kwam op mij nogal basic over qua electronica en de vocalisten waren vooral inwisselbaar afgezien van de ene dame. Ik verwacht ook eigenlijk visuals bij zoiets als dit en niet alleen een kekke zonnebril.

Osi & the Jupiter vond ik een stuk boeinder dan Grift ook al was het zwakker qua gitaarspel en zang. Er was echter ook een goede cellist en dus meteen leuker.

Burst was leuk maar niet zo goed als hun platen. Natuurlijk nooit meer geweest dan een 2de rangs band maar waren denk ik beter geweest in een kleinere zaal.

Body Void was niet spannend maar wel lekker gewoon vieze sludge.

White Boy Scream was de eerste sterke act van de dag. Soort van Amerikaanse-Filipijnse twist op Lingua Ignota. Erg goede zang en de noise elementen waren ook nice.

Spirit Possesion was een van de 2 bands waar ik het meest naar uit keek voor de eerste dag. Ze maakten het ook waar in vergelijking met de platen meer chaotisch en slordiger maar wel met een soort zuid amerikaanse energie. Hopelijk krijgen we meer van dit soort black metal in de toekomst op roadburn gezien er veel meer leuke dingen worden uitgebracht door dit soort black metal bands dan al die uigebluste post/atmo black dat vooral speelt op rb.

Antichrist Siege Machine was de andere band waar ik echt naar uit keek de eerste dag. Een van de beste nieuwe war metal bands en maakten het ook gewoon waar. Niets zo veel over te zeggen behalve ÖUGH.

Vrijdag:

Ad Nauseam waren sterk redelijk goed gemixed ondanks de beperkingen van de zaal. Een van de beste janglecore bands van de laatste jaren.

Alison Cotton en Dawn Terry had ik beide vorig jaar al gezien en wou ze daarom graag samen zien, maakten het samen ook waar. Erg goede folk drone met viool zang en accordeon.

Ashenspire was cool, vergelijkbaar met A Forest of Stars maar luisteren wat makkelijker weg maar ook minder goed daarom denk ik.

Oiseaux Tempete speelde hun meest generieke materiaal met hun eerste set maar was nog steeds goed. Een van de beste post rock bands van tegenwoordig al hoewel dat niet zo moeilijk is om te zijn. Wou eigenlijk vooral de 2de set zien maar ja die paste niet in de planning.

Teeth of the Sea was goed. Had ze al een flinke tijd niet meer gezien en hun take op kraut rock is toch uniek eigenlijk.

Jerusalem in my Heart was bijzonder. 4 projectoren met 16mm film die perfect gesyncroniseerd waren met experimentele arabische muziek. Muzikaal en visueel meeslepend, mag meer van dit soort muziek op roadburn.

Portrayal of Guilt was meer dan oke maar beetje een rare chaotische set op bouw inclusief een onnodige drum solo. Beetje klunelig en jammer.

Holy Scum was erg gaaf. Ik heb nog nooit een gitarist zo weinig noten zien spelen. Duurde 15 min voordat er een fret werd aangeraakt en er lag de hele optreden een 2de gitaar op de monitor. Heerlijke noise punk.

zaterdag:

Pupil Slicer waren leuk maar worden wel beetje beperkt door hun drummer en ook sommigen stukken waren duidelijk muzikaal boeinder dan andere. Qua energie wel zeker helemaal prima.

Ken Mode had ik ook al lang niet meer gezien en keek er ook graag naar uit. Was erg hard en lekker, leunde ook weer wat meer de noise rock kant op qua gevoel ivm de vorige keren dat ik ze gezien heb.

Duma en Deaf Kids was bijzonder. Was beetje meer een deaf kids set en was een soort minimalistische tribal noise ding ofzo. Niet echt simpel uit te leggen maar wel erg leuk. Dat een van de Deaf Kids de vocals manipuleerde van de Duma zanger was ook bijzonder om te zien.

Chat Pile was de hype band van deze roadburn en maakte dat ook vrij goed waar. Soort van poppy take op noise rock a la the jesus lizard en dat bedoel ik op een goede manier. Lekker catchy maar nog steeds nasty.

Schnellertollermeier was helaas de enige paradox act voor mij dit jaar maar gelukkig waren ze erg goed. Heel bijzonder gitaarspel waarvan ik wou dat ik zijn rechter hand kon zien.

Candy speelde hun meest recente plaat en ze kwamen wat normaler over dan op de plaat maar nog steeds een erg lekkere pak metalcore.

Mutterlein leunde zwaar op tapes maar wist desondanks nog steeds prima goed naargeestige atmosferische sludge rock neer te zetten.

Club Smederij hierna voor de rave after party. Starving Insect begon rustig maar ging steeds harder en meer hardcore achtige dingen draaien.

Apzolut draaide precies waar ik zin in had namelijk raggacore maar helaas waren mijn spieren na 2 uur dansen na een heledag staan toch op en ging ik terug naar de camping. Er was trouwens een erg lange rij buiten en bijna iedereen binnen kwam van roadburn zelf dus duidelijk dat er meer behoefte is aan prspct spul op roadburn.

Zondag:

Ik had slechte dingen gehoord over de Elizabeth Colour Wheel set maar de samen werking met die meneer van Primitive Man was een succes. Niet vernieuwend of spannend maar wel erg lekkere atmosferische sludge.

Imperial Triumphant kon mijn aandacht niet echt vasthouden. Thuis vermaak ik me wel met hun platen maar live was het een beetje te veel "oke best knap wat ze doen" ipv gewoon het goed vind. Erg goede visuals echter beste van de hele festival.

The Golden Grass is een band waar er eerst te veel van op roadburn waren en nu te weinig. Het is terecht dat de tijd van dit soort bands op roadburn voorbij is maar erg mag wel wat meer lekker catchy riffy feel good rock op roadburn. Of in iedergeval meer vrolijke muziek. Alles is nu wel heel serieus en naargeestig nu.

Wayfarer blijft voor mij een beetje hangen als een band dat leuk is in theorie maar in praktijk gewoon eigenlijk niet echt blijft hangen. Cool dat ze de metal versie zijn van David Eugene Edwards een dag eerder maar dat maakt je nog niet meteen goed.

Mamaleek was vooral raar maar blijf me muzikaal eigenlijk niet echt bij afgezien van een paar momenten. Wel boeiend om te zien.

Deaf Kids waren erg cool, nu nog minder punk en nog meer soort van rock dans muziek ding. De elektronische d-beat gegeven moment was erg cool ook.

Duma was misschien nog harder dan vorig jaar. Erg goede noise met beats.

Conclusie: niet de beste roadburn ooit maar gezien de omstandigheden knap wat ze voor elkaar hadden gekregen. Alsnog was donderdag eigenlijk een van de slechtste roadburn dagen die ik tot nu toe heb meegemaakt in 12 edities en ik weet niet hoeveel beter Zondag was.