Hebben we het een keer eerder over gehad. Heel gaaf nummer, inderdaad! Maar qua album prefereer ik Walpurgisnacht. En van Necromantia Crossing the Fiery Path.

In mij hoofd is Thou Art Lord eenendezelfde band als Thou Shalt Suffer.

Oja, er is op zm in de loop der jaren zoveel gezegd, ik kan dat allemaal niet herinneren.

Ik heb die eerste thou art... op lp, al tig jaar niet meer gehoord. In mijn geheugen was het een snelle (vaker snelle tempo's dus) RC. Die lp heeft wel een beroerd geluid geloof ik.

quote:

---

Op 6 augustus 2024 13:15 schreef Ascendant Grotesque het volgende:
Ergens valt niet meer te zeggen wat black of death is, maar bij RC heb ik nooit het gevoel gehad dat er death in zat. Behemoth heeft dan duidelijk best veel death in zich.

---

Ik zit nu Satanas Tedeum te beluisteren. Dat is toch echt wel death metal. Gisteren Thy Mighty Contract. Zat toch ook wel hel veel meer death metal in dan ik had verwacht.

Goed, wordt een rondje RC dan.

quote:

---

Op 6 augustus 2024 13:10 schreef SimsalaWim het volgende:
(vrij snel al, imo, bij triarchy haakte ik al af)

---

Mijn favo RC release.Echt een geweldige plaat.

quote:

---

Op 8 augustus 2024 10:28 schreef KwelgeestIV het volgende:
Gisteren Thy Mighty Contract. Zat toch ook wel hel veel meer death metal in dan ik had verwacht.

---

Echt? Ik ken deze plaat van links naar rechts en weer terug, maar ik het is mij nooit opgevallen. Misschien door de iele productie...

Sterker, ik vind dat rc qua gitaarwerk op vooral thy mighty contract een best eigen stijl heeft. Ik kan zo geen (death) metal band voor de geest halen die hun riffs ook zo brengen.

Voorbeeld?

Ik ben er nog over aan het nadenken. Het is ook geen typische black metal, zoals andere bands uit die tijd, veel meer melodie ipv kilheid.

Soort van black metal met toch gewoon heavy metal, maar dan op z'n grieks?

smoeilijk

quote:

---

Op 8 augustus 2024 11:22 schreef SimsalaWim het volgende:
, maar dan op z'n grieks?

---

Zo schijnt Assie met regelmaat zijn barrekening te voldoen.


Ik zeg ook helemaal nergens dat Thy Mighty Contract een death metal-plaat is, heh. Ik schreef dat ik er meer death metal in hoorde dan ik had verwacht. Waar? Dan moet ik'm even gaan close-luisteren.

Nou, benieuwd, want ik bedoelde met al die letters dat ik er helemáál geen death metal in hoor.

Kan ook mijn tinnitus zijn, die draag ik al bij me sinds het begin van de roerige jaren negentig.

Of, logischer eigenlijk, we hebben een verschillende mening over wat in sommige gevallen death of black invloeden zijn.

Mijn mening is niet bepaald altijd dezelfde als die van anderen.

De discussie thrash of speed schiet me te binnen. Ik vind Slayer thrash en Metallica speed. Maar de meesten vinden ze allebei thrash. Tsss.

Nou, dat.

quote:

---

Op 8 augustus 2024 11:57 schreef SimsalaWim het volgende:
Mijn mening is niet bepaald altijd dezelfde als die van anderen.

De discussie thrash of speed schiet me te binnen. Ik vind Slayer thrash en Metallica speed. Maar de meesten vinden ze allebei thrash. Tsss.

Nou, dat.

---

Dat onderscheid is natuurlijk flinterdun. (Bijna) non-existent eigenlijk. Niet uit te leggen, maar dat is het verschil tussen black en death metal ook nagenoeg niet. Ik heb zoiets van: Klinkt het jaren'80, softer dan Thrash/Slayer, maar geen heavy, dan is het speed.
Kill'm All is wel een lastige, maar voor mij is Metallica speed en Slayer thrash.

Juistem!

Het hele genre 'speedmetal' heeft geen bestaansrecht en is eigenlijk gewoon thrashmetal, maar dan wat netter en niet eens perse sneller, maar heeft wel het concept dat de ene gitaar debiel veel harder dan de andere staat laten vallen.

Als jullie allemaal vinden dat RC nooit death metal is geweest, maar black metal met een sausje van een ongedefinieerd anders iets eroverheen dan ben ik het gewoon met jullie eens hoor, I stand corrected, mea culpa, etc.

Het maakt me niet zoveel uit maar ik vermeende destijds wat gegrom waar te nemen, en dan mag ik graag een snel oordeel vellen. Ik heb ondertussen al erg lang niet meer naar 'het oude' RC geluisterd, en er staat met gewoon bij dat ik het goed vond.
En wat gegrom, staat me ook bij.

quote:

---

Op 8 augustus 2024 21:08 schreef Freduk het volgende:
Het hele genre 'speedmetal' heeft geen bestaansrecht en is eigenlijk gewoon thrashmetal, maar dan wat netter en niet eens perse sneller, maar heeft wel het concept dat de ene gitaar debiel veel harder dan de andere staat laten vallen.

---

En laten we hellhammer niet vergeten, het voorbeeld van nette speed metal.

quote:

---

Op 4 augustus 2024 13:14 schreef Freduk het volgende:
Ik zal hierdoor vast wel voor een enorme zeikstraal of erger worden uitgemaakt, en dat lijkt me gedeeltelijk terecht. Maar ik stoor me er op een dwangmatig autistisch nivo aan dat deze drie bands samen The Unholy Trinity worden genoemd.

Want dit schept toch een beetje de illusie dat deze bands veel met elkaar te maken hebben, elkaar versterken/iets op elkaar toevoegen, of al zo langdurig met elkaar te maken hebben dat je toch van een zekere mate van verbintenis kan spreken.

---

Vroeger was de verbintenis duidelijker, lekker korte kreet ook.

Was een vette tour en een gaaf shirt aan overgehouden.

Blasphemy, ook zo'n kutband.

Dat is zo'n band die bestaat uit locals van De Veenhoop Festival. Die vrouwen als voorwerpen beschouwen, motoren (2 of 4) aanbidden en bier drinken als ontbijt op een doordeweekse dinsdag.

Tokkies dekt de lading niet eens goed.

Is dat negatief bedoeld?

Ik heb ook niets met Balsphemy. Schijnt dat hun concert onlangs in Rotterdam in een mum van tijd was uitverkocht. En wat een verschrikkelijk lelijk shirt, Wim. Maar tegelijkertijd oprecht wel heel stoer.

quote:

---

Op 8 augustus 2024 21:08 schreef Freduk het volgende:
Het hele genre 'speedmetal' heeft geen bestaansrecht en is eigenlijk gewoon thrashmetal, maar dan wat netter en niet eens perse sneller, maar heeft wel het concept dat de ene gitaar debiel veel harder dan de andere staat laten vallen.

Als jullie allemaal vinden dat RC nooit death metal is geweest, maar black metal met een sausje van een ongedefinieerd anders iets eroverheen dan ben ik het gewoon met jullie eens hoor, I stand corrected, mea culpa, etc.

Het maakt me niet zoveel uit maar ik vermeende destijds wat gegrom waar te nemen, en dan mag ik graag een snel oordeel vellen. Ik heb ondertussen al erg lang niet meer naar 'het oude' RC geluisterd, en er staat met gewoon bij dat ik het goed vond.
En wat gegrom, staat me ook bij.

---

Ik kan een Ride the Lightning, Master of Puppets of Skeptics Apocalypse toch echt geen thrash noemen. Dat is overduidelijk andere muziek.
Tegenwoordig is het lastig, maar een Bütcher of Hellripper of Black Mass, even los van de black metal, dat is toch geen thrash?
Maar échte speed metal, dat lijkt wel een uitgestorven jaren'80 dingetje. Dat wel.

Gisteren was het eindelijk zo ver, The Unholy Trinity Tour zou vanuit Tilburg het christendom van angst doen beven.
Wat als eerst opviel is dat een uitverkochte 013 een hele lange rij voor de deur oplevert. Verder een best wel drukke en warme zaal. Maar goed.., dat is evident.

Rotting Christ trapt deze tour af. Met het werk van ná A Dead Poem ben ik erg slecht bekend. Er kwamen een paar niet onaardige nummers met wat lekkere gitaarlijnen en -riffs voorbij, maar het geheel wist niet te overtuigen of écht te pakken. Het kwam toch wat zwak over, en Sakis was (wederom) niet vol/goed bij stem. Non Serviam werd ronduit impotent en rommelig gespeeld. Inderdaad de obligate Thou Art Lord-cover, die de setlist van nog wat welkome en waardige thrash-riffs voorziet, maar verder alleen nieuwe(re) nummers. Waarmee de setlist erg met die van Samhain overeenkwam.

Tweede band Satyricon. Deze heren had ik nog nooit live gezien. Maar ook hier leek wat pit en agressie te ontbreken. En zoals verwacht en voorspeld ook hier alleen nieuwe nummers. Verbazingwekkend hoe je zes man nodig hebt om zulke simpele en totaal oninteressante muziek neer te zetten. Filthgrinder was een nodige afwisseling tussen wat voor de rest eigenlijk stiekem wel blackened mallcore genoemd kan worden.
Mother North bracht ons even terug naar de jaren’90 met klassieke, kille (Noorse) black metal-riffs. En hoewel dit gunstig aftekende tegen de rest van de set, blijf ik dat gewoon geen bijzonder goed nummer vinden. Ja, ik ga wel in een donker hoekje van mijn kamer met corpsepaint op onaneren op The Shadowthrone, maar het blijft voor mezelf verbazingwekkend hoe erg dat album [Nemesis Divina] mij niets doet. Wat wel opviel was hoe de gehele zaal pas op Mother North écht goed losging! Nou snap ik dat je als band en persoon een bepaalde ontwikkeling doormaakt; dat je niet dertig jaar lang op dezelfde oude nummers wilt teren; maar ik zou, denk ik, toch iets meer antieke klassiekers in de set verwerken, als dit is wat de fans blijkbaar willen.

Dan Behemoth. In tegenstelling tot de eerste twee bands kwamen zij wel knallend over. Nou heeft Behemoth het voordeel dat hun muzikale zwaartepunt niet bij hun eerste drie albums ligt, maar pas wat later kwam, toen ze meer een eigen sound hadden ontwikkeld. Desalniettemin geldt ook voor deze heren dat hun meest recente werk niet het sterkste is dat ze hebben geschreven. The Shadow Elite overtuigt voor geen meter. En het titelnummer The Shit ov God heeft niet alleen een zeer infantiele titel, ook muzikaal stelt het helemaal niets voor! Een stel powerakkoorden, een blastbeat, een hook en verder inhoudelijk niets. Alleen maar opsmuk!
Gelukkig heeft Behemoth meer te bieden. De nummers van Demigod, The Apostasy, en The Satanist knalden volop, met lekkere gitaarriffs. Jammer alleen dat nou net in de apotheose van Blow Your Trumpets Gabriel de gitaar tegen de rest van het geweld wegviel. En wat blijft Chant for Εσχατον 2000 echt een verschrikkelijk sterk nummer! Ook Behemoth nam het publiek een keer mee terug naar de duistere jaren’90; met het nummer Cursed Angel of Doom. In tegenstelling tot bij Rotting Christ en Satyricon niet het sterkste nummer van de set, maar wel leuk.
Verder wel erg veel theater en erg veel gepoos. Wellicht ben ik gewoon niet de doelgroep, dit hoorde ik echter van meerdere mensen als commentaat. Misschien dat de laatste drie albums dit, wegens oppervlakkige oninteressantheid, nodig hebben, maar met een juiste setlist draagt de muziek zichzelf wel.

Hoorde links en rechts wat gemor waarom Behemoth deze tour headlined en niet Satyricon, maar wat mij betreft moge dat duidelijk zijn. Goede warming-up voor Roadburn, zo de zondag van te voren even aan 013/Tilburg snuffelen. Zin in overmorgen!