Het is hier gewoonweg vaste prik. Sommige artiesten heb ik het sterker bij, vooral als nummers hooks hebben/catchy zijn ga ik er tijdelijk heel hard op en luister ik het later soms jaren helemaal niet meer. Tot er weer een nieuwe uitkomt van die artiest. Typische voorbeelden: Hexvessel, Chelsea Wolfe, Yves Tumor. Dit speelt uiteraard minder bij abstracte muziek, of dissonante metal. Daarbij is het stemmingsafhankelijk.

Chelsea kan ik wel blijven luisteren. Ze heeft inmiddels ook best wel een flinke discografie opgebouwd, waarbinnen accentverschillen weldegelijk aanwezig zijn. Maar inderdaad, hoe gemakkelijker/meer catchy/poppy de muziek, hoe groter de kans op overconsumptie en dat je het op een gegeven moment wel hebt gehoord.
Ze heeft overigens net een nieuw nummer.


[Dit bericht is gewijzigd door KwelgeestIV op 08-05-2025 12:16]

Denk dat dat het inderdaad vooral is, hoe meer catchy/laagdrempelig het is, hoe sneller het verveelt. Bij mij in elk geval wel, ik hou er wel van als ik moet werken om een album echt te gaan waarderen.

Maar wat Assie zegt heb ik ook ja. Soms hele fases dat ik de Maidens en de Manowars weer oppak om ze dan weer voor lange tijd te laten liggen. Enige bands die al dertig jaar min of meer standaard in de rotatie zitten zijn Bal-Sagoth, Cradle of Filth, Pink Floyd, Bad Religion, Genesis/Steve Hackett, The Beatles en Therapy?. Vast nog wel één of twee, maar dat zijn bands die ik in al die tijd nooit zat ben geworden, hoe vaak ik ze ook draai.

[Dit bericht is gewijzigd door Ralph op 08-05-2025 17:15]

Marduk, Enslaved, Lunar Aurora, die luister ik alledrie al zeker 25 jaar met flinke regelemaat.

quote:

---

Op 8 mei 2025 14:55 schreef Ralph het volgende:
, Cradle of Filth,

---

CoF is dan weer een band die ik echt wel meer dan genoeg heb gehoord. Was ik in mijn vroege tiener/puberjaren (13 t/m 16) zwaar fan van.
Nu eens per jaar V Empire, Dusk en/of Cruelty, en ik heb wet wel weer gehoord voor de komende tijd.