quote:
Op 28 juni 2002 10:02 schreef Mutilator het volgende:
Maar was dat vroeger dan anders en had men wel -meer- besef van de artistieke en ideologische drive?
Goede vraag. Ik weet niet of dat vroeger anders was, ik ben immers zelf pas in 1994 metal gaan luisteren. Ik weet wél dat mensen die zich bewust zijn van de geschiedenis van metal (daar reken ik mezelf ook toe) veel meer (diepere) inhoud te berde weten te brengen dan mensen die zich daar niet van bewust zijn (er zijn altijd uitzonderingen, aan beide kanten, natuurlijk).
quote:
Vindt je misschien met verdunning dat de vernieuwing minder wordt en te veel naaperij?
Onder de fans dus meer meelopers?
Absoluut. Als een band populair wordt zijn er zòveel mensen die denken 'hey dat kunnen/willen wij ook!' Meestal gaat daar een paar jaar overheen... ik hou dan ook mijn hart vast als over een paar jaar het legion nieuwe Within Temptation-fans zelf in bandjes zit... gatverdamme.
Er stond gister een stuk in de Kunst-bijlage van de Volkskrant over Within Temptation, gezien? Als je die mensen hoort praten over hun beweegredenen zie je dat de vervlakking al jaren bezig is
.
quote:
Persoonlijk houd ik alleen van de eerste lichting blackmetal en slechts sporadisch van de tweede golf zeg maar, maar kun je wat punten van creativiteit noemen aangezien ik het beeld heb van een vrij eng afgebakende stijl met enkele uitzonderingen als industrial/ heavy metal invloeden de laatste Mayhem en Arcturus platen.
Fuck man die platen vind ik echt bagger
maar dat was al wel bekend denk ik zo. Ik heb helemaal *niets*, met geen enkele band meer uit Noorwegen. Nu ja, Zyklon vind ik 'wel aardig' maar ook dat is meer 'beer-drinking noise'. Die platen uit de 2e golf black metal (toen het nog eng was zeg maar), 'Under A Funeral Moon' enzo hebben bij mij diepe sporen nagelaten. Je zou kunnen zeggen dat door naar black metal te luisteren mijn muziekbegrip op een fundamentele manier beïnvloed is en het het startpunt was om na te denken over existentiële zaken, ideologie, de betekenis van metaforiek, etc.
In die zin is het een vonk geweest die mijn hersens in brand heeft gezet. Die tweede golf, begin jaren '90, had iets magisch, een vertrek van oudere vormen van metal en het openbreken van nieuw terrein (m.i. braken de latere noorse bands geen nieuw terrein open maar passen ze slechts rearrangementen van puzzelstukjes uit andere genres toe
).
Na een soort 'purging' die een paar jaar heeft geduurd, bestaande uit de overgang van bands als Emperor, Dimmu Borgir, The Kovenant enzo naar het bovengrondse circuit en bands als Ulver (die ik op geen enkele plaat ècht goed heb gevonden, òòk niet op 'Nattens Madrigal'! er is meer voor black metal nodig dan een rauwe sound), Dodheimsgard en Arcturus naar andere genres, is black metal weer terug bij het begin. Fanatici, maniakken en dergelijke die in de marge hun overpeinzingen over satan, khaos, duisternis, occultisme, heidendom en andere zaken op de mensheid loslaten dus. Er zijn genoeg juweeltjes te vinden die beantwoorden aan mijn honger naar zwarte muziek.
quote:
En veranderen de fans ook mee met de muzikale veranderingen?
Bij deze fan hangt dat van de verandering af. Als ik er artistieke merite in zie, natuurlijk ga ik dan mee met een band. Helaas is dat bij metal vaak niet het geval (bij andere genres wel, bv. Godflesh, Autechre, King Crimson... één black metal band voor wie het ook geldt is trouwens Abigor!).
) en snapt niemend de lol meer van echt moshen. Tis net alsof het stoer is om anderen pijn te doen en er zo veel mogelijk blauwe plekken aan over te houden. 
Sterf!!!
