Een hoogleraar filosofie staat voor de klas. Hij neemt een lege bokaal, vult deze met keien en vraagt vervolgens aan de klas : 'Is de bokaal nu vol?' Er wordt bevestigend geantwoord.
Dan neemt hij een handvol kiezelsteentjes en gooit deze in de bokaal, waardoor de steentjes tussen de keien door op hun plaats vallen. Wederom vraagt hij : 'Is de bokaal nu vol?'. En opnieuw antwoord de klas bevestigend.
Dan neemt hij een handvol zand en gooit dat in de bokaal. nadat het zand z'n weg tussen de keien en de kiezels heeft gevonden, vraagt de hoogleraar : 'En, is de bokaal nu vol?', andermaal wordt er bevestigend geantwoord.
'Wel, ' zegt de prof, 'De bokaal.. dat is je leven. De keien : dat zijn de essentiele dingen in je leven. Je vrouw, gezondheid enz. De kiezelsteentjes, dat zijn de dingen die belangrijk zijn, je werk, je hobby's.. En het zand, dat zijn de extra's : luxe, mooi huis, nieuwe wagen..
De filosofie die hierachter steekt is dat je eerst je leven moet vullen met de essentiele dingen, want als je begint met de extra's, het zand, dan is er geen plaats meer over voor wat echt belangrijk is. Zijn hierover nog vragen?'
Staat er een jongen op in de klas, met een blik bier in zijn hand, hetgeen hij leeggiet boven de bokaal. Het bier vloeit tussen het zand, de steentjes en de keien door.
Moraal van het verhaal : Hoe vol je leven ook is, voor bier is altijd plaats
- Ixl
[Dit bericht is gewijzigd door Ixl op 05-10-2001 17:22]