Vandaag naar Roadburn en dit staat op de planning:
Bell Witch, Hugsja, Forgotten Tomb, Mizmor, Boris & Stephen O'Malley, All Pigs Must Die en Thou x The Body

Mutoid Man: leukste optreden van Roadburn!
Motorpsycho: het traditioneel zwakke eerste kwartiel geskipt, daarna spacen als vanouds
Kikagaku Moyo: toffe psych!
Kairon; IRSE! : geniale prog / spacerock, kwam heel goed binnen
Furia: zeer sterk en behoorlijk vreemd in positieve zin
Damo Suzuki & Earthless: muziek voor de outro van de afterparty van de post-Roadburn hangover of zoiets. Niet mijn kop ayahuasca.
Godflesh: sound blijft vet, maar toch echt te statisch, ook met die flauwe drumcomputer (misschien dom van me om het anders te willen)
Dhidalah: best aardig maar speelden wat mij betreft te sloppy om serieus te nemen
Grave Pleasures: super set en de helft van Climax gespeeld!!


Wat een dag. Vandaag maar bijkomen bij Boris.

Dag 3:

Bell Witch: het mooiste moment van mijn Roadburn-editie. Gruwelijk intens en diepgaand. Ik was helemaal van de kaart geveegd na deze show, echt even een lange pauze genomen: op het gemak langs de Svart Records/Southern Lord-bakken in de Koepelhal, even wat eten. Daarna nog een stuk Panopticon gezien, maar dat vond ik niet echt overtuigend.

Mizmor: het tweede optreden ooit voor deze band en de allereerste uitvoering van Yodh ooit! Je merkte compleet niet aan de band dat het pas de tweede keer was: het stond als een huis! Mizmor wisselt meesterlijk af tussen doom en black en de vocalen van A.L.N. zijn ronduit ziekelijk.

Daarna was het wel klaar met het loodzware werk. Tijd om met een dosis psychedelische energie mijn Roadburn-editie uit te gaan!

The Heads: verdomme, dat was vet! Zeer explosieve psych: ieder nummer werd gespeeld alsof het de climax van het concert was. Dan weet je dat het goed zit!

Tussendoor nog 35 minuten Godspeed You! Black Emperor gekeken die toen net de vaste Hope Drone hadden afgerond. Ik moet zeggen dat het een heel stuk melodieuzer en subtieler klonk dan het optreden in 013 in 2016, volgens mij was het materiaal van Luciferian Towers. Dat beviel me wel.

Sacri Monti: heerlijke jaren '70 rock/prog/bluesband uit San Diego. Lekker meedeinen met de aanstekelijke grooves en fantastisch gesoleer van de gitaristen.

East meets West Jam - Earthless & Kikagaku Moyo: heel erg blij dit te hebben meegemaakt. Ik ben helemaal vooraan gaan staan om het spektakel te aanschouwen. Zo mooi om te zien hoe het stuk langzaamaan vorm kreeg en steeds indrukwekkender werd. Ook heb ik nog nooit iemand zo blij een koebel zien bespelen als twee leden van Kikagaku Moyo. Ook verkenden ze de ruimte van het podium erg goed, iets dat natuurlijk erg belangrijk is:





[Dit bericht is gewijzigd door HierIsMike op 22-04-2018 13:44]

Het zit er voor mij weer op, dit jaar maar drie dagen geweest. Tevens min of meer nuchter gebleven omdat iedere dag heen en weer gereden moest worden. Maar beter zo dan helemaal niet, want het was weer een prachtweekend. Ik ben erg blij met de toevoeging van de Koepelhal / Hall of Fame, gave podia zijn dat. Fijn terrein ook, wat een oase van rust (ofja...) op het festival. Lekker in het gras liggen, speciaalbiertjes, veel ruimte voor de merch.

Donderdag:
Waste of Space Orchestra was direct één van de hoogtepunten van het festival. Ik verwachtte Atomikylä-achtig werk, maar het was veel doordachter dan die band. Supergoede opbouw, dikke trip. Earthless een half uur ofzo gekeken. Trapte goed af, maar de nummers met zang bleven voor mij live toch niet zo goed overeind. Ik heb ze gelukkig al erg vaak gezien, dus de pijn was niet erg groot toen ik weg moest voor Årabrot. Dat was bizar. De band alleen al: prinses Leia in een kimono, een gast in Amish outfit, de bassist van Gnod en een extreem lompe drummer. Riffs waar The Melvins trots op zouden zijn en een frontman die zowel aan David Eugene Edwards als aan Michael Gira deed denken. In een kerk. Het begon met nummers van vooral The Gospel, heel toepasselijk, maar ontaarde in een supervette jam waarin de Gnod sterk was. Ex Eye was verbluffend goed. Vooral het soundscapy middenstuk van het optreden was adembenemend. En Greg Fox, hemeltjelief, wat een drummer. Je weet dat de dag goed is als Cult of Luna & Julie Christmas de minst memorabele show van de dag geven. Ze waren fantastisch, maar het bleef gewoon niet overeind tegenover het geweld van de andere bands. Desalniettemin: Julie Christmas gaf een fenomenaal optreden weg en CoL was zoals altijd moeilijk strak. Op ieder ander festival zou dit de absolute winnaar zijn geweest.
Weedeater was een feest. Ieder nummer leek nog lomper dan het vorige, de feedback werd alleen maar luider en het plezier spatte van het podium. Geen problemen met de maniertjes van de drummer. Showpikkerig, zeker, maar voor een niet-drummer zeer vermakelijk om naar te kijken. Gast mept als een houthakker, dikke prima. "We got one more song but don't worry, it's about weed monkeys and it's called Weed Monkey".

Vrijdag was de dag der dagen. Tot het laatste moment geen idee waarmee ik ging beginnen en wat daardoor de te volgen route zou gaan worden. Ik had twee min of meer perfecte routes zonder overlap kunnen maken deze dag. Keuze viel uiteindelijk op The Ruins of Beverast en dat was prima. Motorpsycho toch al vaak gezien. TROB was strakker dan ik ze ooit heb gezien en geluid was gruwelijk goed. Ondanks dat de sjamaan en doedelzak (begrijpelijk) van tape kwamen, was de integrale uitvoering van Exuvia genieten. Goede bad trip. Daarna wel een van de winnaars van het festival: Panopticon in het Patronaat. Begon solo met een banjo en ging vervolgens van prachtige americana via Mono-achtige postrock naar knetterharde metal. Oprechte en sympathieke show, de band gaf alles en meer op het podium. Super. Toen naar de Sacri Monti jam. Bij binnenkomst stonden drie gitaristen (waaronder Isaiah Mitchell van Earthless) tegen elkaar in te scheuren in een bloedheet hok. Supergoed sfeertje, eigenlijk zoals Earthless in 2008 was, met de energie die wel eens in de batcave hing. Naderhand verliet Mitchell het podium en werden er wat meer gewone nummer van Sacri Monti gespeeld. Damo Suzuki en Earthless was vervolgens een goede verrassing. Sitarspeler van Kikagaku Moyo erbij, één lange jam. Na een uur of zo probeerden ze geloof ik te stoppen maar dat lukte maar niet. Steeds harder, steeds beter. Gouden combinatie van artiesten. Afgesloten met Sangre de Muerdago, dat was weer prachtig. Vorige keer dat ik ze zag was in een tipi bij een kampvuur en dat werkt toch iets beter voor deze muziek, maar het Patronaat viel niet tegen, zeker gezien het tijdstip. Tijdens de muziek was echt iedereen stil. De applausuitbarstingen tussendoor waren een beetje kut, maar goed, het leek de band niet echt te deren geloof ik.

Zaterdag begonnen met Bell Witch en dat was zoals verwacht supergoed. Visuals voegden veel toe aan Mirror Reaper. Toen Hugsjá en dat beviel me nog beter dan Skugsjá een paar jaar terug. Wat kleiner en meer op folk gericht. Niet alles was even spannend, maar het was erg fraai. Damo Suzuki & Minami Deutsch viel vervolgens wat tegen. Damo leek exact dezelfde zanglijnen te gebruiken als een dag eerder en de band kwam niet echt lekker los, of zo leek het. Toen we weggingen kwam het tempo er net wat meer in dus mogelijk trok het later nog wat aan. Panopticon op de main stage stond in schril contrast met de show een dag eerder. Technische mankementen, minder goed geluid, late start, hielp allemaal niet mee. Jammer ook dat ze begonnen met een nummer dat ze ook in Het Patronaat al speelden. Naarmate de set vorderde werd het steeds beter en al met al zeker genietbaar, maar hier had echt meer in gezeten. Gelukkig waren The Heads er om alles te redden. Niet voor niets de grootmeesters van heavy psych. Gave visuals door Walter himself ook. Godspeed You! Black Emperor was prachtig. Ik had ze nooit eerder gezien en had ook geen idee wat te verwachten qua setlist. Volgens mij speelden ze Luciferian Towers integraal, daarna Moya en tenslotte een fucking geniale uitvoering van mijn favoriet, Blaise Bailey Finnegan III. Kippenvel. Tenslotte afgesloten met Earthless & Kikagaku Moyo en dat was de best mogelijke keuze. Goede vibes, iedereen blij.

Gelukkig heeft mijn vrouw aangeboden om de afterparty op een kinderfeestje voor haar rekening te nemen, die omschakeling kan ik nog even niet maken.

Zo ik leef ook weer. Wat een slijtageslag.

Stukje Petyr gezien, wat lekker was. Wel vond ik de Petyr/Sacri Monti/Earthless/Red Octopus/etc.-scene wat eenvormig overkomen.
Hugsjà was wel aardig, aan de uitleg van de nummers was (wat mij betreft) helaas geen touw vast te knopen, bijzonder warrig, deed afbreuk aan het geheel.

Op tijd vertrokken voor Wear Your Wounds wat me 100% meeviel -- lekker zware en uitgesponnen nummers. Panopticon overtuigde totaal niet dus ik kon even wat eten.
Met een volle maag genoten van Boris+Soma, fan-tas-tisch. Hoogtepunt van dag 3. Daarna lag GY!BE me wel erg zwaar op de maag dus ik ben heen en weer gegaan voor een half uurtje pure agressie bij All Pigs Must Die. Na een flard Sacri Monti het festival uitgezwaaid bij de East meets West Jam.

Ik vond het een heel sterke editie en heb me alledrie de dagen top vermaakt. Heel veel gezien en nog veel meer gemist.

[Dit bericht is gewijzigd door M. op 22-04-2018 16:52]

Zondag:

+++ GY!BE met oa twee nummers van de eerste plaat, en een deel van Sleep
++ Alda: vet!
+ Wiegedood: eerdere show was matig, nu verrassend goed ondanks de grote zaal.
+/- Bell Witch, geluid wat rommelig, vocalen niet even sterk
+/- Sól án Varma: best tof met vlagen, maar ook niet heel boeiend

Mooie dag!

Oh, een deel van Sleep live horen bij GY!BE lijkt me wel heerlijk. De stuk of 4 keer dat ik ze zag deden ze dat nog nooit bij mijn weten.

Op de huidige staat van zijn na, prima (voor mij zesde inmiddels) editie van Roadburn. Alles even op een rijtje zetten kostte moeite, maar;

Woensdag

Volgens Whatsapp was het een goed feestje.

Donderdag

Sannhet; op de bolle fooi naar binnen gegaan, helemaal gaaf! Helaas niet helemaal afgekeken want het bier was op bij de bar.

Wasted Space Orchestra; ik kan niks met Dark Buddha Rising en het nieuwe werk van Oranssi Pazuzu, maar de combo was echt een prima kickstart!

Earthless; heel gaaf maar ging na een half uur wel vervelen.

Kaelen Mikla; ondanks dat het geluid waar ik stond niet helemaal optimaal was en de bijna ondraaglijke hitte een van de hoogtepuntjes van het weekend. Wat een intense show! Jammer dat hun surprise show last minute niet doorging op zaterdag.

Cult of Luna & Julia Christmas; laatste half uur meegepakt. Kwam er daarna pas tegen het einde van de show in maar toen werd het wel ontzettend gaaf! Jammer dat ik de hele set niet heb gezien.

Vrijdag

The Ruins of Beverast; gemixte gevoelens over. Het begin was zeker gaaf, maar de drummer zat er niet zo lekker in en hij groovde niet zo lekker als op de plaat. Bij de magistrale intro van "The Pythia's Pale Wolves" ging het bijvoorbeeld helemaal mis met de drums/backingtrack. Dat was echt ontzettend zonde.

Départe; wou hier toch wel de Cul de Sac voor in. Gaaf hoor! Maar na 15 minuten toch afgetaaid vanwege het beperkte zicht en de ondragelijke hitte.

Planning for Burial; zelfde verhaal als Départe eigenlijk. Wel beter te zien, maar de hitte maakte het gewoon niet waard om langer te blijven.

Converge "You Fail Me"; gave show hoor. De band zat er in, strak, goed geluid. Maar de zanger... oei oei oei. Als een geflipte kalkoen klonk het. Zo jammer.

Une Misère; was zeker gaaf. Maar ik snapte de hype er niet echt van die er heerste op het festival. Misschien omdat ik geen goed plekje op het balkon had waardoor niet alles goed zag.

Godflesh; gaaf om de plaat en band eens live te horen. Daar blijft het wel bij.

Igorrr; show van de dag. Holy shit wat hard. Helemaal los gegaan en heel jammer dat ik op tijd wou vertrekken voor...

Gallops; wat tegenviel. Kwam niet over zoals op plaat. Jammer, helaas, alles.

Zaterdag

Bell Witch; show van het festival. Punt. Zo intens, zo slopend. Ook vrij heftig omdat 9 maanden ervoor nog in diezelfde zaal de memorial van Bidi was. Daarna echt even 2 uur bij moeten komen met wat vrienden. Maar het laat wel zien; zo hoort muziek te zijn.

Panopticon; super bummed dat ik de set de dag ervoor heb gemist. Vooral omdat deze nogal tegenviel. Vrij rommelig en matig geluid.

Mizmor; gaaf! Had de plaat toen hij uitkwam een paar keer geluisterd maar daarna links laten liggen. Live kwam het veel beter uit de verf.

Boris & SOMA; lekker een uurtje wegdronen. Gaaf wel weer een goeie energieboost voor de rest van de avond/nacht. (Vreemd genoeg) Vooral mooi dat SOMA het op een gegeven moment beu was, zijn amps vol opengooide en lekker Sunn O))) style ging dronen. Mooi dat Boris daar ook lekker in mee ging.

All Pigs Must Die; kan er op plaat niet zo veel mee, live ook niet. Zit wel heel goed in elkaar en de show en geluid waren goed, maar mij ging het na een kwartier vervelen.

Occvlta; weer een hoogtepuntje. Heerlijke protoblack. Dit soort spul mag vaker geboekt worden. The Cvlt is Alive! Enzo.

Zondag

Bell Witch; gaaf, lekker. Maar na 2 nummers afgetaaid. Te warm. Plus ik was weer bang om in een dikke dip te komen. Dus ik vond het wel goed zo.

Wiegedood; live kwam het beter over dan op plaat, maar ik blijf het eentonig vinden. Tegen het einde van de set had ik het trucje wel door.

Alda; leuke verassing! Gave intro ook.

GosT; ik weet er niks meer van maar volgens Whatsapp was het gaaf.

Nu al aan het indrinken voor volgend jaar.

Godverdomme wat een magistraal festival. Zó goed georganiseerd ook. Wat mij betreft mag die Koepelhal er volgend jaar weer zijn.

Op z'n AsIce dan maar, want het ZM-verslag komt vanaf vanavond online. Met veel plusjes, want op Roadburn ligt het kwaliteitsplafond ontzettend hoog:

+++++
- Converge (You Fail Me), met Wolverine Blues cover erbij met At The Gates en All Pigs Must Die zanger.
- Stephen Brodskey & Adam McGrath, huilen zo mooi.

++++
- All Pigs Must Die
- Thou x The Body

+++
- Converge (The Dusk In Us)
- Cult Of Luna & Julie Christmas
- Weedeater
- Crowbar (Odd Follows Rest)

++
- Waste Of Space Orchestra
- Ex Eye
- Mutoid Man
- Bell Witch (Mirror Reaper)
- Zola Jesus
- Godspeed You! Black Emperor (zondag, goede setlist)

+
- Thaw
- Planning For Burial
- Une Misère (er worden een keer breakdowns gespeeld op Roadburn en iedereen die normaliter niets van hardcore of oude school metalcore wil horen, is ineens fan)
- Gallops
- Green Machine
- Wiegedood
- Zonal ft. Moor Mother
- Alda

+/-
- Sannhet
- Earthless
- Årabrot
- Motorpsycho
- Grave Pleasures
- Panopticon
- Boris & Stephen O'Malley
- Vánagandr: Sól an varma
- Zuriaake

-
- Igorrr
- Wear Your Wounds
- GosT

Hier ons verslag van de donderdag:

https://zwaremetalen.com/concertverslagen/roadburn-2018-donderdag

+++++
- Stephen Brodsky & Adam McGrath (heftig, geen woorden voor, enkel tranen)

++++
- Godspeed you! black emperor - dag 1 set (had exact dezelfde set een half jaar geleden in vorst gezien - met uitzondering van de sax bijdrage - en nu was het gewoon honderd keer zo goed: betere sound, goeie setting en sfeer, geen irritant publiek,...)
- Hooded menace - Fulfill the cruse set (was klote dat ik hierdoor Cult of luna & Julie Christmas moest missen, maar het was het wel waard. Blij om die oude nummers eens live te kunnen zien)
- Mutoid man (bom van een show. Op pukkelpop was het al goed, hier was het nog een niveau hoger. Zijn humor (wat een contrast met de dag erna, alhoewel ik wel al de indruk had dat ie tijdens 'Bandages' al een moeilijk momentje had), de energie, de songs. Vetjes!)
- Sangre de muerdago (Tijdens bands uitchecken voorafgaand het festival ontdekt en was er onder de indruk van en ze zetten dan een pracht van een show neer. Direct de complete discografie aangeschaft)

+++
- Alda (enkel eerste helft gezien en dat was zeer goed. Zelfs een beetje spijt dat ik niet ben blijven staan want gisteren was het iets minder in Brussel)
- Converge - The Dusk In Us set (mooi neergezet en zijn stem was in orde)
- Hooded menace - secret show (mooie best of set)
- Yellow eyes (ondanks de technische problemen toch een sterke set + die drummer is echt een beest)

++
- Converge - You fail me (degelijk, maar sowieso niet mijn favoriete Converge album. Sowieso het laatste kwart niet meer gezien wegens de Hooded menace secret show)
- Forgotten tomb (gezien Panopticon de dag ervoor tegenviel, hier voor gekozen. Prima show, zij het dat ik toch telkens weer vooral op hun oud zit te wachten)
- Grave pleasures (goeie show, maar ik vind het iets te eentonig om hoger te scoren)
- Godspeed you! black emperor - dag 2 set (ondanks een paar sterke nummers in de setlist viel het allemaal minder in plaats voor me dan de dag ervoor)
- Vánagandr (duurde even vooral het goed werd. Kon me niet van de indruk ontdoen dat ze bij het schrijven van dit werk toch deels onbewust gebonden waren door 'het is voor Roadburn' in plaats van volledig hun eigen ding te doen)
- Watter (leuke relaxte voortkabbelende set met dan af en toe die typische Grails gitaarlijnen)

+
- NYIÞ & Wormlust (had wel verwacht dat het grotendeels ambient ging zijn, maar het overheerste een beetje teveel. Ik miste een goeie black uitbarsting die ik ook had verwacht)
- Panopticon - The scars of man and the once nameless wilderness set (Begon sterk met de folk nummers met traditionele instrumenten, maar dan ging het richting cheesy southern rock om dan in black te eindigen die power miste)
- Une misère - einde green room set (OK, maar niet echt vernieuwend en vreemd dat hier wel zo'n reactie op komt en er dan bij Integrity vorig jaar geen kat stond. Blijkbaar moet je van Ijsland komen om goed gevonden te worden...)
- Zola Jesus (ik had er meer van verwacht. Bleek uiteindelijk typische Depeche mode instrumentaaltjes met een OK zangeres met een beperkt bereik)

+/-
- Ex eye (paar nummers gekeken, had er veel meer van verwacht. Beetje overhyped als je het mij vraagt)
- Fucuo fatuo (vond het saaie funeral doom. Deed me weinig)
- Hugsjà (kon er weinig mee)
- Khemmis (had het vooraf eens vluchtig gecheckt en dacht dat het me wel zou kunnen bekoren. Vond die 'snellere' nummers echt slecht. Kon me niet overtuigen)
- Maggot heart (klonk goed totdat ze begon te zingen...)
- Old tower (niet gepland, maar omdat Maggot heart tegenviel even gaan checken, vond het te eentonig)
- Planning for burial - patronaat set (te drony, niet in de mood voor)
- Spotlights (vond het te weinig inhoud hebben)
- Wear your wounds (ik blijf zijn cleane zang problematisch vinden)

Op naar volgend jaar!

[Dit bericht is gewijzigd door williamblake op 24-04-2018 15:18]

En de vrijdag, met 20 besproken optredens:

https://zwaremetalen.com/concertverslagen/roadburn-2018-vrijdag

Goede verslagen.

Merci! Morgen de zaterdag

+++++
- Cult of Luna & Julie Christmas. Perfectie.
- Phantom Winter. Zette de dampende Cul de Sac in vuur en vlam met hun heavy riffs en breaks.
- Une Misère, de eerste set op donderdag. Soms komt een bandje precies op het juiste moment. 5 jonge gastjes op het podium die makkelijke, harde, catchy hc-punk spelen met een attitude van heb ik jou daar. Mijn god wat heb ik daarvan genoten.
- De Koepelhal en Hall of Fame. Wat een welkome aanvulling voor dit festival.

++++
- Converge - You Fail Me. Kippenvel tot en met. Wat een bazenplaat is dat toch.
- Thou & The Body. Naar met een hoofdletter N. Genieten.
- Stomach Earth - De Hall of Fame trilde op z'n grondvesten. Een lompe directe recht in de ondermaag. OEF!

+++
- Verwoed. Prettige hernieuwde kennismaking met deze band.
- Converge – The Dusk In Us. Nieuwe plaat integraal had van mij niet echt gehoeven. Toch erg prettig.

++
- Grave Pleasures. Plezierige afsluiter van de vrijdag. Fijn om ook nog wat Beastmilk nummers te horen.
- Hell. Gaaf hoor. Maar miste de impact van 2 jaar geleden.

+
- Wiegedood. Veelal hetzelfde trucje. Toch lekker.
- Vánagandr: Sól án Varma. Niet de chaos die ik verwachte. Wel boeiend genoeg voor meer dan een uur.

+/-
- Planning For Burial. Niet helemaal wat ik er van verwachtte. Minder ‘muzikaal’. Ofzo.
- Yellow Eyes. Technische problemen. Daarna kon ik niet echt meer in de stemming komen.

-
- Worship in de Cul de Sac. Nee, saai. Niks voor mij.
- Converge die de You Fail Me set afsluit met een cover. Ik was al onderweg naar de uitgang. Onnodige mosterd na de maaltijd.
- Maar 3 nummers van de Weadeater set gezien omdat we naar Une Misère gingen. Klonk goed!

quote:

---

Op 26 april 2018 16:46 schreef Chainsmoker het volgende:
- Converge die de You Fail Me set afsluit met een cover. Ik was al onderweg naar de uitgang. Onnodige mosterd na de maaltijd.

---

Wut? De legendarische cover van Wolverine Blues met zangers van All Pigs Must Die en At The Gates die NIET in de smaak valt?

Erg goede verslagen op de frontpage!

Ik ben ook erg verrast dat Une Misère zo belachelijk enthousiast is onthaald. Deze editie heb ik ze niet gezien (ondanks drie optredens), er stonden eerlijk gezegd iedere keer veel interessantere dingen tegenover ze geprogrammeerd, maar ze hebben al aangegeven terug naar Europa te komen.

De mixtape van ze vind ik vet, maar ik vroeg me ook af of het wel bij het Roadburn-publiek in de smaak zou vallen: veel breakdowns, een opzichtige South of Heaven (Slayer)/My World (Code Orange) mash-up. Blijkbaar zit er dan iets in de performance dat zeer veel mensen over de streep heeft getrokken als ik het zo overal lees.

[Dit bericht is gewijzigd door HierIsMike op 26-04-2018 21:29]

voor mij begon roadburn al op dinsdag met Lonely kamel etc in de LD. Lonely Kamel was erg gaaf om eindelijk eens gezien te hebben.

preparty was goed zoals verwacht speed queen was beter dan ik zag aankomen en van Bütcher wist ik het wel. Zit er speed in het water daar in belgie ofzo? Witch Trail was op zich aardig maar nog altijd op plaat leuker.

donderdag:

Yellow eyes niet echt gezien vanwege de stroomstoring helaas.
Waste of Space was een groot success, eigenlijk precies gewoon dark buddha rising plus orannsi pazuzu in blender.
Earthless was zoals altijd erg goed, wat een bassist toch ook.
Ex Eye was best goed maar had om een of andere reden nog wat meer verwacht gezien de plaat een van mijn favorieten van vorig jaar was. Kan ook niet echt aanwijzen waarom.
Future Occultism was toch het grootste teleurstelling van het hele festival. Bong-Ra's nieuwe sound was vooral kijken naar een goede drummer met een op zich leuke begeleiding maar als ik het vergelijk wat Jason voor de rest allemaal heeft gedaan... Future Occultism was uiteindelijk een soort van industrial black metal ding en niet zo electronisch als op de platen. Was oke maar had iets wat wilders verwacht. Phurpa was daar in tegen echt bijzonder.

Vrijdag:

Begonnen met Mutoid Man, geluid was wel een beetje lastig in de koepelhal maar was zeker het meest "leuke" show van het hele festival.
Motorpsycho was goed maar ik werd niet weggeblazen, volgens de motorpsycho specialisten om mij heen was het ook een relatief zwakke show van hun.
Scatterwound voor een groot gedeelte bekeken, was erg goede gitaar gedreven drone.
Kikagaku Moyo was erg goed, iets wat harder dan de vorige keer dat ik ze zag maar toch steeds een best ingetogen band.
Sacri Monti speelden een niet al te lange set met eerst een jam met de earthless gitarist. Was erg goed.
Furia was goed maar het geluid zat ook hun in de weg. Meer dan bij Mutoid Man, maar niet dramatisch slecht ofzo.
Petyr was ook behoorlijk gaaf, lekker hard ook en die iron claw cover....
Earthless en Damo Suzuki was ongelofelijk. De eerste 20 minuten dacht ik van "voegt Damo wel wat toe?" maar toen begon het met opstijgen en bereikte het uiteindelijk iets wat ik nog nooit heb meegemaakt. Een van de beste optredens die ik ooit heb meegemaakt.
Sangre de Muerdago was erg goed, mooie spaanse folk duidelijk geinformeerd door neofolk zoals Nest en Tenhi.
Gallops was leuke groovende muziek al leek de rest van het publiek het nog leuker te vinden dan ik zelf.

zaterdag:

Bell Witch was best behoorlijk maar blijf het een beetje meer een band vinden voor mensen die niet echt houden van funeral doom.
Worship was erg gaaf en wel een band voor echte funeral doom fans.
Damo met Minami Deutsch was erg goed, een stuk meer gefocust uiteindelijk dan de jam met Earthless en ook wat meer de kraut rock kant op.
Yodh was een van mijn favoriete platen van 2016 en live maakten ze dat niet helemaal waar maar blijkbaar was het pas de 2de optreden van de band en dat maakt het zeker begrijpelijk. Uiteindelijk toch zeker een goede show en opnieuw was het geluid niet super geweldig. Koepelhal lijkt wat problemen te hebben met snellere metal bands.
Liep pas halverwege binnen bij Boris en dat viel niet echt goed maar ik had zelf ok behoefte aan een pauze en had het wss wel gaaf gevonden als ik het vanaf het begin had meegemaakt.
The Heads waren erg goed, mooi ook om zo duidelijk het contrast te horen met de zowel san diego alds de japanse bands.
Klein beetje GYBE gekeken, was wel mooi op zich maar blijft mijn band niet.
Greenmachine was goed en hadden een misschien nog betere slogan "We Will Hardcore Rock You" Kwamen ook wat meer stoner over dan op de plaat.
De east meets west jam was ook erg gaaf ik had verwacht dat de Earthless gitarist zou overheersen maar uiteindelijk werd het een optreden dat ritmisch earthless was maar de andere aspecten meer kikagaku moyo.

Zondag:

De Ijslandse show was best goed maar ik moet zeggen dat ik er wel even echt in moest komen. Mooi om te horen hoe het ook specifiek was gecomponeerd om gebruik te maken van de grote zaal in de 013. Ik ben zelf niet de grootste fan van de bm geluid uit Ijsland maar vond dit wel het gaafste ding wat ik uit die scene heb gehoord.
Watter was goed, lekkere groovy post-rock meer in het straatje tortoise etc
Hell was gewoon een goede traditionele sludge show.
Zonal met moor mother was best apart. Zonal op zichzelf was erg gaaf en was in feite gewoon een techno animal reunie meer dan een voortgang op de zonal plaat. Ik vond moor mother zelf niet echt wat toevoegen.
Eigenlijk wou ik hail spirit noir gezien maar kreeg steeds meer zin in Wolfbrigade naar mate de dagen verstreken op Roadburn zelf. Uiteindelijk dus ook maar gewoon naar Wolfbrigade gestaan en lekker gedanst. Blijft een echt geweldige band die altijd ook goed is live.
Gost uiteindelijk was de laatste band die ik zag omdat we niet meer naar binnen konden in de Cul voor Bison. Was leuk en vooral die kerel op het podium die niets deed dan een schedel vast houden was mooi om te zien. Toch heb ik opnieuw een mindere ervaring van het live zien van een synthwave act dan wanneer ik het thuis op zet. Ik begin toch steeds meer te denken dat ik het gewoon niet helemaal lekker vind live.



Uiteindelijk was het in iedergeval de beste Roadburn die ik heb meegemaakt sinds 2013 en misschien wel het beste van allemaal sinds 2010. Zeker gezien het voor mij de eerste paar keer ook werd weggeblazen door de totaal ervaring en er nu toch meer gewend aan ben.
De afterparties waren trouwens ook echt matig dit jaar en waren ver uit het minste aan het hele festival. Jammer maar zeker mee te leven en met zulke mooie weer was het ook niet helemaal nodig.

quote:

---

Op 26 april 2018 21:29 schreef HierIsMike het volgende:
Ik ben ook erg verrast dat Une Misère zo belachelijk enthousiast is onthaald. Deze editie heb ik ze niet gezien (ondanks drie optredens), er stonden eerlijk gezegd iedere keer veel interessantere dingen tegenover ze geprogrammeerd, maar ze hebben al aangegeven terug naar Europa te komen.

---

De derde show zou eigenlijk niet plaats vinden. Kaelen Mikla zou dan een surprise show spelen, dat had ik veel liever een tweede keer gezien. Heb Une Misère één keer gezien. Was wel oké, maar om het nou de pannen van het dak te hypen...

quote:

---

Op 26 april 2018 21:29 schreef HierIsMike het volgende:
Erg goede verslagen op de frontpage!

---

Volgend jaar weer met inbreng van HierIsMike?

Hier ons zaterdagverslag met 19 besproken optredens:

https://zwaremetalen.com/concertverslagen/roadburn-2018-zaterdag

[Dit bericht is gewijzigd door iPim op 27-04-2018 1:48]

Volgens mij was de recensent bij een ander optreden dan dat van The Heads. Die zijn namelijk met z'n vieren, en er waren juist wèl vloeistofdia's en gave visuals, verzorgd door Walter zelf. 'Warme klanken' waren het ook niet echt.

quote:

---

Op 26 april 2018 17:33 schreef iPim het volgende:
Wut? De legendarische cover van Wolverine Blues met zangers van All Pigs Must Die en At The Gates die NIET in de smaak valt?

---

Is die cover echt zo legendarisch? Ik zit gewoon niet op een toegift te wachten als een plaat integraal gespeeld wordt. Beetje azijnzeiken misschien.

quote:

---

Op 27 april 2018 10:30 schreef zodiac lung het volgende:
Volgens mij was de recensent bij een ander optreden dan dat van The Heads. Die zijn namelijk met z'n vieren, en er waren juist wèl vloeistofdia's en gave visuals, verzorgd door Walter zelf. 'Warme klanken' waren het ook niet echt.

---

Aangepast, mea culpa. Heb de laatste 30 minuten met de ogen dicht boven gezeten en dat was al erg meeslepend. Vanwege de belabberde locatie alleen het licht kunnen zien.

quote:

---

Op 27 april 2018 12:43 schreef wouter023 het volgende:
Aangepast, mea culpa. Heb de laatste 30 minuten met de ogen dicht boven gezeten en dat was al erg meeslepend. Vanwege de belabberde locatie alleen het licht kunnen zien.

---

Je was er met je Head niet bij.