quote:

---

Op 24 november 2003 10:08 schreef campske666 het volgende:
Heb in het week-end wat over deze dingen zitten lezen.
De opdeling wordt dus niet gemaakt als zijnde sociaal/asociaal, mar als zijnde extrovert/introvert.
Als introvert zijnde, ben je dus niet persé asociaal, maar kost sociaal zijn energie, en heb je tijd alleen nodig voor die enrgie terug op te laden. Bij wie extravert is, is dit net andersom, zij krijgen energie wanneer ze onder mensen zijn, en het kost hun energie om alleen te zijn.
Dus het is perfect mogelijk voor een introvert om sociaal te zijn tijdens de momenten dat hij/zij bij andere mensen is.

---

Je kan beiden nog eens onderverdelen:

Je kan introvert zijn en je toch volledig op je gemak voelen in een groep zonder iets te zeggen. Tov andere introverte mensen die zich totaal niet op hun gemak voelen in een groep

Dan heb je mensen die extravert zijn en constant alle aandacht naar hen toe willen trekken, indien dit niet gebeurd voelen ze zich niet confortabel en trappen ze het meestal na een tijdje af.
Tweede groep extraverten; mensen die babbelen, leute maken, luisteren naar anderen en ervoor zorgen dat iedereen aandacht krijgt.

Ik vind mezelf redelijk sociaal maar niet extravert, kan ook! Al moet ik zeggen dat er vast wel mensen zijn die mij niet sociaal vinden, het is maar net of m'n kop er naar staat.

quote:

---

Op 24 november 2003 23:17 schreef EVILinetje het volgende:
Observeren kan zo zalig zijn. Vroeger ging ik me vaak in het park of aan het station zetten en 'mensjes kijken'. Je afvragen waar ze allemaal naartoe gaan, hoe ze zich voelen en dan zeker als ze spurten om hun trein te halen

---

Dat heb ik gedaan met stonded/dronken gasten.
Wat lullen die dom zeg

asociaal.

brutale mensen hebben de halve wereld, en veroveren de andere helft op de socialen, die geven het nl. weg .

Wat wordt er precies als sociaal gezien? Ik hoor vaak dat iemand sociaal wordt geacht als hij/zij met heel veel mensen kan/gaat praten. En dus een heleboel mensen om zich heen verzamelt op die manier. In dat geval ben ik asociaal.

Voor mijn gevoel is dat heel oppervlakkig. De mensen die ik om me heen heb wil ik goed kennen. En daar wil ik ook echt mee om gaan. In plaats van alleen maar met ze te gaan stappen. Ik heb liever een klein groepje echte vrienden dan een hele kudde vage bekenden.

quote:

---

Op 25 november 2003 17:06 schreef Ash het volgende:
asociaal.

brutale mensen hebben de halve wereld, en veroveren de andere helft op de socialen, die geven het nl. weg .

---

Zitten hier nou nog steeds van dit soort mensen?


Stelling:
Ik ben denk ik afwisselend een van de twee. Soms heb ik behoefte aan vriendschap en liefde, soms wil ik volledig afgesloten van de wereld zijn. Dit lijkt me geen stelling waarbij je per definitie òf onder het ene, òf onder het andere valt.

- edit : Ik herhaal Atilla zie ik nu. Excuus. -


offtopic:
XnegX heb jij die mail van me nog ontvangen? (op bos_trol@...)

[Dit bericht is gewijzigd door SQT op 29-11-2003 17:34]

Oeps! Die heb ik per ongelijk weg gegooid. Kun je nog even compact mailen wat je wilde weten?

quote:

---

Op 29 november 2003 17:24 schreef XnegativeX het volgende:
Ik heb liever een klein groepje echte vrienden dan een hele kudde vage bekenden.

---

Voor mij is dat verschil nooit heel duidelijk. Wanneer is iemand een echte vriend? Hangt dat af van de hoeveelheid tijd die je samen doorbrengt? Of van hoeveel je over mekaar weet? Dat kan toch door toevallige omstandigheden gebeuren? Je weet immers nooit of je iemand echt goed kent.

...

[Dit bericht is gewijzigd door invictis op 22-03-2004 3:52]

quote:

---

Op 29 november 2003 17:36 schreef mislyd het volgende:
Voor mij is dat verschil nooit heel duidelijk. Wanneer is iemand een echte vriend? Hangt dat af van de hoeveelheid tijd die je samen doorbrengt? Of van hoeveel je over mekaar weet? Dat kan toch door toevallige omstandigheden gebeuren? Je weet immers nooit of je iemand echt goed kent.

---

Dat voel je. Ik denk niet dat het schriftelijk is vast te stellen aan welke normen een echte vriend moet voldoen.
En inderdaad, dat zal nooit volledig te toetsen zijn, maar daar zul je helaas mee moeten leven.

- edit (alweer): XnegX ik heb hem verstuurd -

[Dit bericht is gewijzigd door SQT op 29-11-2003 17:44]

quote:

---

Op 29 november 2003 17:36 schreef mislyd het volgende:
Voor mij is dat verschil nooit heel duidelijk. Wanneer is iemand een echte vriend? Hangt dat af van de hoeveelheid tijd die je samen doorbrengt? Of van hoeveel je over mekaar weet? Dat kan toch door toevallige omstandigheden gebeuren? Je weet immers nooit of je iemand echt goed kent.

---

Meen je dit serieus?
Een goede vriend is iemand waarbij je altijd terecht kunt. Iemand die je vertrouwd en waartegen je alles kunt zeggen. Iemand die voor je klaarstaat, of het nou goed of slecht met je gaat. Dat is toch een redelijk groot verschil tussen een goede vriend en iemand waar je wel eens mee gaat stappen lijkt me.

Ben er van de week achter gekomen dat ik best wel asociaal ben, ik kan soms niemand om me heen hebben en dan ga ik die mensjes afkraken

Ik ben vaak liever alleen. Maar ik vind dat dat niks te maken heeft met "asociaal" zijn. Als er iets is met anderen of familie of wat dan ook dan ben ik er wel voor ze. Maar ik ben niet het type dat het leuk vind om weet ik veel hoe lang te ouwehoeren over onzinnige dingen met mensen.

quote:

---

Op 24 november 2003 23:21 schreef EVILinetje het volgende:
Je kan beiden nog eens onderverdelen:

Je kan introvert zijn en je toch volledig op je gemak voelen in een groep zonder iets te zeggen. Tov andere introverte mensen die zich totaal niet op hun gemak voelen in een groep

Dan heb je mensen die extravert zijn en constant alle aandacht naar hen toe willen trekken, indien dit niet gebeurd voelen ze zich niet confortabel en trappen ze het meestal na een tijdje af.
Tweede groep extraverten; mensen die babbelen, leute maken, luisteren naar anderen en ervoor zorgen dat iedereen aandacht krijgt.

---

Ik ben een beetje een kruising tussen de 2 vetgedrukte stukken. Hangt van mijn stemming af, hangt af van de mensen met wie ik samen ben. Heb ik geen zin om mijn mond open te trekken, dan doe ik dat niet, maar dat wil niet zeggen dat ik me niet op mijn gemak voel. Heb ik wel zin om mijn mond open te trekken, nou zet je dan maar schrap...

quote:

---

Op 10 december 2003 15:01 schreef altx het volgende:
Ik ben een beetje een kruising tussen de 2 vetgedrukte stukken. Hangt van mijn stemming af, hangt af van de mensen met wie ik samen ben. Heb ik geen zin om mijn mond open te trekken, dan doe ik dat niet, maar dat wil niet zeggen dat ik me niet op mijn gemak voel. Heb ik wel zin om mijn mond open te trekken, nou zet je dan maar schrap...

---

in de boekjes kan je mensen in hokjes steken, maar irl is niemand dit of dat. Ieder persoon is uniek

Staring into the distance having ABSOLUTLY no fun, alone.

Woeps.


Iedereen is anders en niemand past in een hokje, hoe Über-Alto.


[Dit bericht is gewijzigd door stoomfiets op 21-12-2003 1:22]

Op zijn tijd kan ik beide wel waarderen. Ik ben een persoon die graag alleen is maar aan de andere kant vind ik het wel verschrikkelijk fijn als ik in gezelschap ben van mensen die ik erg mag en zo. Dus ik denk persoonlijk dat ik er tussen in hang of iets. Zal hier ook een aparte benaming voor zijn?

Maar wat de bovenstaander (boven mij dus) verteld is ook erg interessant. Mensen observeren. Je kan echt uit het gedrag van mensen zoveel ophalen, eigenlijk zijn wij (de mens) best wel voorspelbare 'dieren'

Deze week is weer bevestigd dat ik minstens 2 uur alleen moet zijn omdat ik mijn omgeving anders ga afkraken, en probeert weg te krijgen