ghoulliette |
|
 |
 |
|
Posted 13-09-2004 16:09 by ghoulliette |
      |
|
http://www.groene.nl/2004/0415/pvo_psychiatrie.html
quote:
Bij de aanslag op Pieper ging het om de aloude achtervolgingswaan. Toen hij twee weken geleden voor de rechter verscheen, bleek de dader al twaalf jaar in de permanente waan te verkeren dat de investeerder in high tech aan het hoofd staat van een «piramideorganisatie» die het heeft gemunt op het leven van de dader en zijn familie. Nadat de ernstig psychotische man Pieper ook op zijn werk had gezien (op Schiphol, de enige plek waar de dader zich veilig waande door alle camera’s) en hij de Mercedes van Pieper had gespot in de buurt van zijn woonhuis drong tot hem door dat moord de enige oplossing was.
Kort na de aanslag legde Pieper zelf de schuld bij het weekblad Elsevier, dat in zijn ogen een «gevaarlijk» stuk had geplaatst waarin topmensen uit het bedrijfsleven werden «gedemoniseerd» door te negatieve berichtgeving over hun stijgende inkomens. Of de dader nu Elsevier las of niet, schuld had het journaille zeker.
Sinds de moord op Fortuyn worden deze volstrekt onredelijke aantijgingen overal serieus genomen, en dringen verifieerbare noch falsifieerbare redeneringen door tot het publieke debat. Bij voortduring worden «stigmatisering» (van moslims) en «demonisering» (van columnisten vooral) gebruikt als argument. Beide begrippen zijn onbruikbaar, vooral als men er de oorzaak van bedreiging en geweld in wil zien. Door op die demonisering te anticiperen zoals Cliteur deed, omhelst hij hartstochtelijk het irrationele, wat opvallend is voor een man die bij voortduring beweert de «Verlichtingsidealen» te propageren.
Nog verder hierin gaan de redacteuren van het weekblad HP/DeTijd, bij wie Pim meer heeft losgemaakt dan waar ook. Joost Niemöller klaagde in het coverartikel van afgelopen week de «demonisering» aan van «de fatsoenlijke professor» Cliteur door «de linkse elite» en «het machtsblok van regenten». Bij Niemöller, die de lezer overspoelt met gezwollen adjectieven, is voor redelijkheid geen plaats. Een greep: «Wie zich in het linkse kamp bevindt, is veilig. Want als er in Nederland een kogel komt, dan komt die bijna altijd van links.» Hoewel er in Nederland slechts één keer een schot is gelost op een politicus (die zichzelf niet eens als «rechts» wilde zien) brengen zijn eigen verwarde roes en zijn overspannen manicheïsme Niemöller ertoe de AIVD en Hans Dijkstal bij «de linkse kerk» te zetten en te constateren dat we leven in «een wereld van moslimgekken en linkse fanatici», waarin ex-minister Borst «allerhande linkse pressiegroepen» vertegenwoordigt en waarin «linkse woordterroristen» de vrije hand krijgen van de «linkse bestuurselite», die — hoewel niet eens in de regering — aan de macht is. Veelzeggend is dat Niemöller ooit romanschrijver was. De verbeelding zit aan de schrijfmachine en onredelijkheid is de norm.
 |