Vandaag kreeg ik op mijn werk ruzie omdat ik me nogal negatief uitte. Ze zei dat ze zich stoorde aan mijn pessimistische kijk op de dingen. Ook is mij wel eens verteld dat ik mensen op afstand hou met mijn manier van praten en iets dat ik "gezonde zelfspot" noem maar anderen "een laag zelfvertrouwen" noemen. Kan iemand mij vertellen waarom het toch is dat als je niet happy happy joy joy bent mensen je dan een beetje irritant vinden?

[Dit bericht is gewijzigd door XnegativeX op 06-12-2001 21:07]

ik kan er persoonlijk ook niet tegen als mensen zich zo genadeloos de grond in trappen, een geintje okej maar niet zo erg en continu. ik had dat zelf ook heel erg in de tijd dat ik in de brugklas zat maar ik ben er overheen gekomen, ik weet hoe klote dat gevoel is (denk ik...) vandaar het medeleven in de zin van: 'doe ff wat vrolijker dan voel je je ook beter'

sorry ben niet zo goed in verwoorden van dit soort dingen

Vind ik een goede vraag, ik krijg vaak ongeveer hetzelfde te horen



[Dit bericht is gewijzigd door Shisha op 06-12-2001 21:12]

Op een gegeven moment word je zo cynisch dat het je geen moeite meer kost om te doen of je happy bent wanneer het goed uitkomt om happy te zijn. En dan als het er op aankomt ff de dingen keihard de grond intrappen...
Ach mensen zijn gauw bang.

Om die rede heb ik geen vast contract gekregen. Ik liet me ( in hun ogen) te negatief uit over de hele gang van zaken en me hele houding wat te negatief. Fuck 'em

Nou ik kijk liever naar mensen met een lach op hun gezicht dan dat ze de hele dag met hun smoel op half 7 lopen.

quote:

---

Op 6 december 2001 21:14 schreef Lady Rose het volgende:
Om die rede heb ik geen vast contract gekregen. Ik liet me ( in hun ogen) te negatief uit over de hele gang van zaken en me hele houding wat te negatief. Fuck 'em

---

waarschijnlijk wilde je ook niet per se een vast contract. Anders WAS je ook niet negatief. Betekent alleen maar dat je eerlijk bent, alleen maar beter voor jezelf toch!

Het kost mij idd geen moeite om te DOEN of ik vrolijk ben. Hoewel het wel moeilijk is als ik moe ben. Maar ik doe het zo vaak dat ik het waarschijnlijk al niet eens meer kan onderscheiden van echt vrolijk zijn. Maar ik zie het negatief uiten maar als realisme. Als je alles lekker rooskleurig inziet ben je volgens mij blind en wordt het tijd dat je eens echt goed om je heen kijkt. Maar waarom mensen er zich toch zo aan storen is me een raadsel. Ik lul ook gewoon maar wat.

quote:

---

Maar waarom mensen er zich toch zo aan storen is me een raadsel.

---

Omdat ze bang zijn om zich te realiseren dat niet alles vrolijk IS denk ik. Het zijn altijd die mensen die de hele dag bezig zijn vrolijk te doen en dat vooral aan anderen te laten merken. Een beetje de schijn op houden en dan is het beangstigend als iemand daar doorheen prikt.

quote:

---

Op 6 december 2001 21:15 schreef Paul het volgende:
Nou ik kijk liever naar mensen met een lach op hun gezicht dan dat ze de hele dag met hun smoel op half 7 lopen.

---

Ik glimlach altijd. Ben altijd vriendelijk en aardig. Maar dat is blijkbaar niet genoeg. Ik moet slijmen en de reet van me baas likken. Een vaste baan is leuk, maar zo... Nou nee dank je

quote:

---

Op 6 december 2001 21:21 schreef elessar het volgende:
Omdat ze bang zijn om zich te realiseren dat niet alles vrolijk IS denk ik. Het zijn altijd die mensen die de hele dag bezig zijn vrolijk te doen en dat vooral aan anderen te laten merken. Een beetje de schijn op houden en dan is het beangstigend als iemand daar doorheen prikt.

---

dat is zker zo maar sommige mensen lopen zich zelf constant af te kraken terwijl ze net iets goeds hebben gedaan. en dat wordt heel irritant soms. je mag soms best wel tevreden over jezelf zijn vind ik!

Op het werk komt er een stukje profesionalietijd en Disipline om de hoek kijken. wat inhoud dat je niet te persoonlijk wordt en je negatiefe gedachten voor je houdt.Immers negatiefietijd kan de werksfeer en prestaties van anderen naar beneden halen.

hm dat probleem heb ik nou ook altijd.
De meeste mensen denk vaak dat ik overal negatief over denk, maar dat is niet zo
Al is het alleen maar, omdat ik vrij stil ben en niet zo makkelijk contact maak met anderen.
Ik ben gewoon rustig

quote:

---

Op 6 december 2001 21:30 schreef linknl het volgende:
Op het werk komt er een stukje profesionalietijd en Disipline om de hoek kijken. wat inhoud dat je niet te persoonlijk wordt en je negatiefe gedachten voor je houdt.Immers negatiefietijd kan de werksfeer en prestaties van anderen naar beneden halen.

---

Gatverdamme zeg! Je klinkt net als zo'n wandelende groeps terapie sessie die al zijn collega's als vrienden ziet.

ik vind dat het niet erg leuk is voor anderen als je constant hun ermee confronteert hoe slecht je je voelt .
Iedereen heeft het wel eens moeilijk .de een meer als de ander misschien .maar ik geloof dat als je niet een inrichting of ziekenhuis zit dat je niet zoveel moet klagen ,af en toe als iets je echt dwarszit .
Maar het moet niet constant over jou gaan .
Als je in een ziekenhuis werkt ga je het misschien beter begrijpen .
We kunnen allemaal negatief gaan doen ,maar helpt dat je jongere broer of zus of je kind eigen vrouw beter maken als ze ziek is.
Nee het maakt het alleen maar erger .
En al die zelfmedelijden geeft alleen maar aan dat je alleen met je eigen dingetjes en gevoelens bezig ben
No offence by the way .
En je kan de wereld net zo goed maken als je zelf wil en zo slecht als je zelf wil .Het is maar waar voor je zelf kiest .

Ok, mijn baas is gewoon een vuile leier. Maar hoe moet ik me dan gedragen? Moet ik me dan maar gewoon slaafs positief opstellen omdat anders de "werksfeer" erop achteruit gaat? Echt niet! Ik uit mij precies zoals ik me op dat moment voel. Maar blijkbaar lopen er mensen rond die je pas vrijheid van meningsuiting gunnen als jou mening gelijk is aan die van hun.

Dat noemen ze idd wel een professionele houding; opbouwend zijn ipv afkrakend.

Negatief zijn is vaak veel makkelijker dan positief zijn (kost nl. minder energie).

Daarom zeikt de gemiddelde Nederlander zo veel, want het is zo gemakkelijk om iets te vinden om op te zeiken dan iets om happy happy joy joy over te zijn. We zijn dus een beetje verwend. (Kijk maar naar de situatie in de rest van de wereld)

Ennuh; uiten wat in je speelt kan anderen meeslepen; negatief zijn werkt negativiteit van anderen op. Dat is niet handig als je veel moet samenwerken.

Je hebt wel mensen die chronisch dpressief zijn; een stofje in je hersenen in te grote mate waardoor je overmant wordt door negatieve gevoelens. In dat geval zou ik hulp zoeken. (Wat medicatie etc. kan helpen.)



[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 06-12-2001 21:50]

quote:

---

Op 6 december 2001 21:41 schreef XnegativeX het volgende:
Ok, mijn baas is gewoon een vuile leier. Maar hoe moet ik me dan gedragen? Moet ik me dan maar gewoon slaafs positief opstellen omdat anders de "werksfeer" erop achteruit gaat? Echt niet! Ik uit mij precies zoals ik me op dat moment voel. Maar blijkbaar lopen er mensen rond die je pas vrijheid van meningsuiting gunnen als jou mening gelijk is aan die van hun.

---

als je het werk kut vind en je niet goed daar voelt moet je gewoon een andere baan zoeken. er bestaan banen waarbij je oprecht gelukkigkunt voelen, toch?

Collega van me is ook altijd vrij negatief (realistisch) over de gang van zaken bij ons in 't bedrijf... en is om zijn negatieve houding laatst 2 dagen geschorst!!!!!

Hehe...ik denk dat ik een ander probleem heb gelokaliseerd. Ik kan nogal fel uit de hoek komen (schijnt) en me daarom nogal verkeerd profileren. Mijn baan is helemaal niet kut en ik vermaak me daar uitermate. Ik kan naar mijn mening ook best veel hebben omdat ik alles een beetje relativeer. Of negatief inschat, whatever. Maar als ik me EVEN niet super happy voel heb ik toch het recht om dat te uiten? Kijk, ik uit het gewoon terwijl andere mensen het voor zich houden omdat ze bang zijn (geen idee waarvoor). En daarom kom ik gewoon nogal negative over. Dat en mijn nickname .

MMmmmja. Werk is werk; je verdient er geld mee, geld is saai, maar je hebt het nodig om te overleven en om er leuke dingen mee te doen. Zo simpel is dat.

Ik ben op het werk vrij onpersoonlijk (tenzij een collega erg aardig is, dan maak ik er een babbeltje mee), maar anders is het vriendelijk goedemorgen en later weer tot ziens, verder niks. Werk is werk, thuis is thuis, klaar.

Duzzzzzzzzzzz. Ok, nu even buiten het gehele werk om (misschien open ik nog wel een "werk" topic later). Ik wil alleen weten waarom het sommige mensen zo tegen de borst stuit als ik me een keer negatief uit.

[niet serieus] Ik vind dat ik een imago heb op te houden mijn zo'n nickname [niet serieus]

Ik denk dat je best negatief mag zijn als je andere mensen die er niets mee te maken hebben maar geen probleem bezorgd door continu chagrijnig uit de hoek te komen.

Inderdaad, ik ken dat gevoel, wanneer ik met lui praat die hele dagen naar Bob Marley en dergelijke luisteren denken dat ik ook konstant negatief en depressief denk, wat dus totaal geen waar is, over de maatschappij waarin wij leven heb ik wel negatieve gedachten:
- te materialistisch
- individualisme alom troef
- jongetjes van 11 of nog jonger die op de tram zitten te spelen met hun GSM
- tradities die verloren gaan in het (te) zakelijke.
- de euro (die iets persoonlijks van een land afneemt en in feite enkel de multi-nationals ten goede zal komen)
- de muziek die bergaf gaat (allé de die die ze op de radio (Donna, meest favoriete zender in België)
- de luiheid van de meeste mensen.
.............

Maar toch bekijk ik het leven nog steeds van de positieve kant, sterk toch van mij.

Uw dienaar
Beli

Ik ben niet van de vrolijkste...maar als ik vriendelijk ben,is dat gemeend.

Het is niet alsof ik veel contact heb met collega's van mij op mijn zaterdagbaantje (of op mijn opleiding). Alleen als het nodig is. Op van die gezellige feesten van de universiteit of van het werk ben ik ook nooit aanwezig. Mensen zeggen daar verder niks van maar nemen me zoals ik ben.