quote:

---

Op 22 januari 2002 16:58 schreef helmet het volgende:
Er zijn wel meer dingen nooit bewezen die toch als 'waar' worden beschouwd, denk met name aan bepaalde paradigma's in de quantumwetenschappen. Waarom worden die over het algemeen makkelijker geaccepteerd?

---

Noem er eens een paar aub? Ik ben er nog niet aan toe gekomen om me in die wetenschappen te verdiepen. (Was het al wel van plan trouwens)

quote:

---

Op 23 januari 2002 3:28 schreef Mutilator het volgende:
Noem er eens een paar aub? Ik ben er nog niet aan toe gekomen om me in die wetenschappen te verdiepen. (Was het al wel van plan trouwens)

---

Een paradigma is een soort geheel van acceptaties, veronderstellingen en denkwijzen... vergelijkbaar met een referentiekader.
Een wetenschappelijk paradigma is bv. dat van de experimentele methode. Men gaat ervan uit dat ware kennis verkregen wordt door het toetsen van een theoretische hypothese aan de hand van experimenten.
Door de quantumfysica kwam zo'n paradigma aan het wankelen. Zie ook het beruchte foton dat je door een spleet afschiet en opvangt op een lichtgevoelige plaat; kijk je *niet* naar het foton dan verschijnt een golfpatroon op de plaat, kijk je *wel* dan 'valt' het terug in deeltjestoestand en slaat het ergens op de plaat in. Het bekijken zelf verandert dus de uitkomst van het experiment.

De oude Grieken hadden een heel ander wetenschappelijk paradigma; zij geloofden slechts in observatie van de realiteit. Een experiment is ingrijpen in de natuur, en daardoor wordt de natuur veranderd, dachten ze. Dus experimenteel verkregen kennis is onwaar, een leugen. Dit kan je kernachtig samenvatten door te zeggen dat als je een hond opensnijdt om te kijken hoe hij werkt, dat je dan weet hoe een dode hond werkt. Over de levende hond zegt dit volgens de Grieken *niets*, omdat je die niet aan het bekijken bent.

Geweldig!! Bedankt!!!

(Nu zou ik alleen graag nog de betreffende paradigma's concerning quantummechanica willen lezen)

Anyway, ik was nog niet zover, al vind ik het Griekse fundament van 'Logos' oftewel het logisch redeneren al klasse!!! Toch een archetypisch fundament van de huidige samenleving dacht ik zo!!!

(Logika geeft betrokkenheid met realiteit enzo) Ik hang er in ieder geval erg aan:
Logika en een zo groot mogelijk voorstellingsvermogen!

Ik heb verder het boek 'Het universum' van Stephen Hawking' (populaire versie uiteraard) in huis en een deel gaat over quantummechanika; ga 't toch binnenkort maar eens doorploegen!!!

ps. Die proef die door observatie verandert is wel heel frappant!!! Behoorlijk bizar hoor!!! Men is daar waarschijnlijk nog niet uitgekomen ondertussen (Weet niet hoe oud die proef is)?

[Dit bericht is gewijzigd door Mutilator op 23-01-2002 12:04]

quote:

---

Op 23 januari 2002 11:52 schreef Mutilator het volgende:
ps. Die proef die door observatie verandert is wel heel frappant!!! Behoorlijk bizar hoor!!! Men is daar waarschijnlijk nog niet uitgekomen ondertussen (Weet niet hoe oud die proef is)?

---

Het komt uit de eerste helft van de twintigste eeuw en is geen proef, maar een gedachtenexperiment (de enige manier waarop je quantummechanische 'proeven' kunt doen) door de bekende quantumfysicus Schrödinger.
Het experiment staat algemeen bekend als 'de kat van Schrödinger'. Het is als volgt:

je hebt een doos, die is helemaal dicht; je kunt er niet in kijken. In de doos zit een kat, en (geloof ik, in de oorspronkelijke versie) een pot met het een of andere gas, ben vergeten wat... maar het kan net zo goed een bom zijn, in ieder geval... iets dat ervoor zorgt dat de kat 100% zeker doodgaat. Ook is er één radioactief deeltje aanwezig (zou best eens Rhodium kunnen zijn, ik weet niet meer hoe Schrödinger het experiment oorspronkelijk heeft verwoord, het gaat om het idee); dit radioactief deeltje kan vervallen... OF NIET. Als het vervalt, gaat de duivelse bom, of machine, maakt niet uit, die de kat doodmaakt af... de kat is dan direct dood. Als het niet vervalt, gebeurt er niets. Zodra je in de doos kijkt, vervalt het deeltje... OF NIET. 1 van de 2. Maar als je *niet* kijkt, is het deeltje in een hybride toestand (golfgedrag als het ware)... en kan je dus ook geen uitspraak doen of de kat levend of dood is. De kat vertoont op dat moment ook 'golfgedrag'.

RAAR.

Maar algemeen geaccepteerd, in de quantummechanica. Schrödingers kat is merkwaardig.

sorry, ik ben dronken, maar bedoel je dat de dodelijke werking pas ingaat als het hybride deeltje gezien wordt ?

quote:

---

Op 25 januari 2002 3:01 schreef Azagthoth het volgende:
sorry, ik ben dronken, maar bedoel je dat de dodelijke werking pas ingaat als het hybride deeltje gezien wordt ?

---

Nou alleen als het dan ook daadwerkelijk vervalt (hetgeen met een bepaalde kans gebeurt).

quote:

---

Op 18 december 2001 16:21 schreef 0Tolerence het volgende:
ik blijf bij mijn visie eeheh..
je hersenen bepalen vrijwel alles. Op het moment dat dat niet meer functioneert, heb je geen gedacht, geest(zoals sommige dat noemen) niets meer.

---

Ben ik niet helemaal met je eens, Ik moet er wel bijzeggen dat ik het eigenlijk helemaal niet erg zou vinden als er na de dood niets meer is, zolang ik dan ook maar niets meer weet, niets meer ben, gewoon opgelost als het ware. Ik denk dat er wel iets als een geest bestaat, want waarom zou je dan zo'n heel groot verschil zien tussen een dood lichaam en een levend lichaam. Je ziet het al vrijwel direct na de dood. Er is iets uit, je zou dat de geest kunnen noemen

[Dit bericht is gewijzigd door Qjoetje op 16-02-2002 19:24]

Als je hersenen alles zouden bepalen zou je naar mijn mening functioneren als een robot. Iedereen heeft een karakter, waar komt dat dan vandaan? Sommige hebben een minder duidelijk karakter andere op vroege leeftijd al heel sterk. Wat is hier de oorzaak van. Hoe ontwikkelen je hersenen als die alles bepalen? Hoe kan je hartje voor het eerst gaan kloppen als de hersenen nog ver onderontwikkeld zijn? Hoe kun je impulsief handelen? Wat bepaald dat jij metal mooi vind? Wat is fantasie?

Verder vind ik wetenschap wel interresant maar het bewijst lang niet alles. Het relatieveerd vaak wat er fysiek met je lichaam gebeurt, zoals bij dat geheel van de tunnel van licht zien.

ik heb trouwens wel een dood ervaring gehad maar was helaas te klein om het concreet te kunnen onthouden, maar als gevolg daarvan heb ik wle me hele jeugd zo'n beetje kunnen hallucineren. Ik zag dingen die er niet waren. hoe verklaar je dat dan?



[Dit bericht is gewijzigd door Errorx op 16-02-2002 21:45]